21.1 C
Athens
Τρίτη, 30 Απριλίου, 2024

Τσάβι Πασκουάλ: Η δικαίωση του ανθρώπου που… γεννήθηκε για να διχάζει (vids)

Ο Τσάβι Πασκουάλ οδήγησε στην πλήρη υπέρβαση τη Ζενίτ με την απόλυτη ανατροπή κόντρα στην ΤΣΣΚΑ, που... θύμισε ΣΕΦ και το Basketa.gr εξηγεί τους λόγους, που ο Καταλανός τεχνικός πάντοτε μεν θα διχάζει, αλλά από την άλλη θα είναι κορυφαίος.

Άλλοι θα σου πουν, ότι τον θεωρούν διάνοια. Άλλοι θα απαντήσουν, ότι τον θεωρούν λιγότερο ικανό, όταν έρχονται τα κρίσιμα. Κανείς δε θα διαφωνήσει, ωστόσο, ότι πρόκειται για ένα γνώστη του μπάσκετ. Παρά το γεγονός αυτό, βέβαια, θα συνεχίσει για πάντα να προκαλεί διχασμό στους φίλους του αθλήματος, έχοντας σχετικά με το αγωνιστικό κομμάτι  - ουδείς άλλωστε τόλμησε ποτέ να αναφερθεί αρνητικά στο ήθος του - είτε φανατικούς θαυμαστές είτε ορκισμένους… εχθρευόμενους του στυλ του.

Ο Τσάβι Πασκουάλ, πάντως, για ακόμη μια φορά πέτυχε την υπέρβαση. Η Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης γύρισε από το 1-3 απέναντι σε μια ομάδα, που είχε χάσει μονάχα μια φορά τη VTB League από την ίδρυσή της το 2008, κάτι που έγινε το 2011 με την Χίμκι, και είχε μπει σε μια… ρουτίνα επιτυχίας, από την οποία δύσκολα βγαίνει οποιοσδήποτε σύλλογος έχει ως αυτοσκοπό τους τίτλους. Το βλέπουμε, άλλωστε, τόσα χρόνια στην χώρα μας με τον Παναθηναϊκό, ή ακόμη και τον Ολυμπιακό στο ποδόσφαιρο, με οποιαδήποτε απώλειά τους να λογίζεται σχεδόν ως κάτι σοκαριστικό.

Αυτό που κατάφερε ο Καταλανός τεχνικός, δηλαδή, με τη Ζενίτ, ήταν κάτι μοναδικό. Μια μοναδική ιστορική επιτυχία για τον ίδιο τον οργανισμό της Αγίας Πετρούπολης, που κατέκτησε τον τίτλο για πρώτη φορά, αλλά και μια προσωπική νίκη για τον ίδιο, απαντώντας στις όποιες θεωρίες αναπτύχθηκαν με τα χρόνια, βάσιμα ή μη, ως προς το πώς ανταποκρίνεται, όταν βρίσκεται σε θέση αουτσάιντερ. Το Basketa.gr θυμάται την πορεία του και εξηγεί τους λόγους, που πάντοτε θα διχάζει, αλλά παράλληλα θα αποτελεί έναν κορυφαίο προπονητή.

Οι ομάδες… αχούρι που τις έκανε μοντέλο, οι «χτυπητές» αποτυχίες και η εξιλέωση του 2017

Όπως αναφέραμε και νωρίτερα, ο Πασκουάλ αναμφισβήτητα με βάση την πορεία του είναι ένας προπονητής, που ξέρει πώς να στήσει και να παρουσιάσει μια καλοκουρδισμένη ομάδα, που κερδίζει το ενδιαφέρον. Και το πρώτο πολύ μεγάλο δείγμα γραφής ήταν στην Μπαρτσελόνα, την οποία παρέλαβε από τον Ντούσκο Ιβάνοβιτς σε μια κατάσταση «κατάρρευσης» το 2008, έχοντας υπάρξει για σχεδόν τρεις σεζόν βοηθός του και ήδη για μια τετραετία στο σύλλογο, καθώς ήταν και ο τεχνικός της δεύτερης ομάδας τη σεζόν 2004-2005.

Το αποτέλεσμα της πρώτης διετίας δεν ήταν απλά μια μεγάλη αλλαγή, αλλά κάτι το «εκκωφαντικό». Η δική του Μπαρτσελόνα προχώρησε ένα «βήμα» πιο μπροστά το άθλημα, «χτυπώντας» τον αντίπαλο με κάθε τρόπο στις δύο πλευρές του παρκέ, με αποτέλεσμα να μη βρίσκεται τρόπος αντιμετώπισης. Η ομάδα αυτή είναι το απόλυτο δημιούργημά του και, μέχρι το 2010 και την κατάκτηση της Ευρωλίγκα έναντι του Ολυμπιακού, ο τρόπος που έπαιζε σε έκανε να… χαζεύεις, αντικατοπτρίζοντας όλες τις ιδέες που είχε στο μυαλό του ο Καταλανός κόουτς. Από την κίνηση πέντε παικτών ταυτόχρονα στην επίθεση, έως το «δαιμονιώδη» ρυθμό που μπορούσε να προσφέρει η πίεση στην άμυνα για γρήγορες επιθέσεις στο ανοικτό γήπεδο. Σε όλα αυτά, ο Πασκουάλ υπήρξε καινοτόμος και παρουσίασε, πραγματικά, στο σύνολο κάτι πρωτότυπο.

Από εκείνο το σημείο και ύστερα, όμως, υπήρξαν αρκετές χρονιές, όπου παρά το διαθέσιμο προϋπολογισμό, που του έδινε η ομάδα και τους παίκτες, που διέθετε, οι απώλειες εντός κι εκτός συνόρων δεν μπορούσαν να παραβλεφθούν. Μπορεί μέσα στα επόμενα χρόνια να συνέχιζε να καινοτομεί, αλλά το πρόβλημα, που εντόπισαν άπαντες, είναι πως παρότι πρόκειται για τον ίσως κορυφαίο τεχνικό στην προετοιμασία ενός αγώνα, εντούτοις είχε σοβαρό θέμα με το να «σκαρφίζεται» εναλλακτικά πλάνα και να παρεμβαίνει στο παιχνίδι. Κάπως έτσι, ευρωπαϊκός τίτλος δεν ήρθε ξανά με «κορυφή του παγόβουνου» τον αποκλεισμό από τη Λοκομοτίβ Κουμπάν του Γιώργου Μπαρτζώκα το 2016, ενώ η επέλαση της Ρεάλ ίσως δεν αναχαιτίστηκε όσο θα έπρεπε.

Κι εκεί που όλοι θεωρούσαν, ότι εκτός καταλανικού κλίματος ασφαλείας δύσκολα θα απέδιδε, ήρθε η πρόκληση του Παναθηναϊκού να αποδείξει το αντίθετο. Ο Πασκουάλ αποτελεί μια ιδανική κίνηση του Δημήτρη Γιαννακόπουλου, ως του κορυφαίου διαθέσιμου ελεύθερου προπονητή, κι εκείνος απέδωσε με το καλημέρα, νοικοκυρεύοντας ένα εξαιρετικό σύνολο παικτών, στο οποίο όμως ο Αργύρης Πεδουλάκης δεν έμοιαζε ικανός να βρει τις λύσεις και τον τρόπο να αποδώσουν.

Πολύ σύντομα, οι «πράσινοι» άρχισαν να αποδίδουν εξαιρετικά και πήραν, μάλιστα, την 4η θέση στην Ευρωλίγκα, όπως έγινε και την επόμενη χρονιά. Σε αμφότερες τις περιπτώσεις, όμως, πάντα πρέπει να θεωρείται ανολοκλήρωτη η αποστολή, καθώς τόσο με Φενέρ όσο και με Ρεάλ δεν κατάφερε να υπερασπιστεί η ομάδα το πλεονέκτημά της. Κάπου εκεί, ωστόσο, έρχεται η εξιλέωση με την απόλυτη κυριαρχία εντός συνόρων. Ο Πασκουάλ είναι ο τελευταίος, που έφτιαξε ομάδα με αήττητη πορεία στην κανονική περίοδο της Basket League και σε στιγμές απέδιδε σχεδόν απόλυτο μπάσκετ, είχε πάντα τον τρόπο της να επικρατεί του Ολυμπιακού και, κυρίως, το 2017 πέτυχε την απόλυτη ανατροπή με την κατάκτηση του τίτλου στο Φάληρο στον 5ο τελικό, στην κορυφαία ίσως απάντηση του Καταλανού σε κάθε επικριτή του. Με αυτές του τις επιτυχίες, καθώς και το μπάσκετ που έπαιζε, δε θα ήταν υπερβολή να πούμε πως είναι ο κορυφαίος προπονητής της ομάδας στην εποχή μετά τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς.

Στα αρνητικά του, όμως, θα λογιστεί και η δημιουργία μιας ομάδας, που δεν μπορούσε να αποκτήσει καμία σταθερότητα, ούτε και να αποδώσει το διαφορετικό μπάσκετ που ήθελε ο ίδιος τη σεζόν 2018-2019, δημιουργώντας ουσιαστικά ένα run ’n’ gun σύνολο. Το γεγονός, μάλιστα, ότι το στυλ αυτό υιοθέτησε αμέσως μετά με επιτυχία ο Ρικ Πιτίνο, δείχνει πως κάτι έλειπε στον τότε προπονητή του «τριφυλλιού», με αποτέλεσμα να λυθεί η συνεργασία τους.

Αποθεώθηκε και έλυσε… μια και καλή τα διλήμματα στην Αγία Πετρούπολη

Ο Πασκουάλ έμεινε για ένα σημαντικό χρονικό διάστημα εκτός πάγκων και το 2020 ανέλαβε για πρώτη φορά το πρότζεκτ μιας ομάδας άσημης ιστορικά στο μπάσκετ, που ήθελε για πρώτη φορά να ακουστεί. Υπό αυτό το πρίσμα, λοιπόν, η πρόκληση της Ζενίτ ήταν διαφορετική για τον 50χρονο από τον προσεχή Σεπτέμβριο κόουτς, ο οποίος δεν κλήθηκε δηλαδή να αναμορφώσει μια ομάδα σε δυσκολία, αλλά ουσιαστικά να «χτίσει» από την αρχή.

Ακόμη και σε αυτό, λοιπόν, πέτυχε ξανά στην αποστολή του και, μάλιστα, αυτή την φορά χωρίς αστερίσκους. Αναπτύσσοντας μια ομάδα στα πρότυπα του Παναθηναϊκού, που ήθελε να «χτίσει» το καλοκαίρι του 2018 κι έχοντας, φυσικά, σαν κοινό παρονομαστή με τις προηγούμενες προσπάθειες τη σπουδαία αρωγή της διοίκησης, κατάφερε μέσα σε δύο χρόνια να την οδηγήσει στο μονοπάτια, που στη διοίκηση κανείς δεν περίμενε να την φέρει.

Την πρώτη χρονιά έφτασε μέχρι το σημείο, όπου μπορούσε στη VTB League, αφού έπεσε πάνω στην πανίσχυρη ΤΣΣΚΑ στα ημιτελικά και αποκλείστηκε με 3-1, χωρίς φυσικά να μπορεί κανείς να τον κατηγορήσει. Το ίδιο ισχύει για την Ευρωλίγκα, αφού έφερε την Μπαρτσελόνα του Γιασικεβίτσιους στα όριά της, προτού αποκλειστεί η Ζενίτ στο Game 5, ενώ και την φετινή σεζόν είχε ρεκόρ 14-9 με καλό ρυθμό για μια θετική κατάληξη εν όψει playoffs, αλλά ο πόλεμος στην Ουκρανία απομάκρυνε της ρωσικής ομάδες και, κάπως έτσι, δε θα μάθουμε ποτέ τι θα γινόταν και για τη Ζενίτ.

Ο Πασκουάλ, όμως, για δεύτερη φορά κατάφερε να κρατήσει όρθιο ένα συγκρότημα υπό τις δικές του οδηγίες. Μετά την ιστορία του πούλμαν στον Παναθηναϊκό προ πενταετίας, που αποκλειστικά χάρη στη δική του διαχείριση οδήγησε στον τίτλο του πρωταθλητή, έτσι και αυτή την φορά μπόρεσε να διατηρήσει τη συνοχή σε όσους παίκτες απέμειναν, μαζί με την πίστη για την υπέρβαση. Και το 1-3, μετά την τεράστια νίκη στη Μόσχα με 97-95 στο Game 5, γύρισε το τσιπάκι για τον ίδιο και τους παίκτες του, που στα επόμενα δύο παιχνίδια κυριάρχησαν απέναντι σε μια ομάδα, που είχε ανάγει το να κατακτά την κούπα σε αυτό το πρωτάθλημα σε… συνήθεια.

Για δεύτερη φορά μέσα σε λίγα χρόνια, επομένως, ο Πασκουάλ απέδειξε πως μπορεί να προσαρμοστεί και να παρουσιάσει εναλλακτικά πλάνα, όταν τα πράγματα πάνε στραβά. Με τον τρόπο του και πραγματοποιώντας αυτές τις δύο εξαιρετικές σεζόν στη Ζενίτ, τηρουμένων των αναλογιών, έλυσε… μια και καλή τα διλήμματα για το αν πρόκειται για έναν κορυφαίο προπονητή στο ευρωπαϊκό στερέωμα.

Μπορεί να είναι ένας άνθρωπος που… γεννήθηκε να διχάζει με τις ιδέες και τις αγωνιστικές του πρακτικές, όπως και το κατά πόσο επιτυχημένος είναι, αλλά το βέβαιο είναι πως, μετά την απομάκρυνση από ένα μέρος, που θεωρούσε σπίτι του, διαβεβαίωσε πως είναι κορυφαίος…



ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ