Ενα πλήθος δράσεων με φόντο την ανάπτυξη του μπάσκετ σε όλη τη χώρα "τρέχει" υπό την επίβλεψη των Κώστα Τσαρτσαρή, Νίκου Σταυρόπουλου και των συνεργατών τους προπονητών του προγράμματος. Οι νέοι παίκτες βρίσκουν συνεχώς περισσότερο "χώρο" για δράση με τα ξεχωριστά πρωταθλήματα αλλά και με τα εξειδικευμένα - στοχευμένα προπονητικά προγράμματα και για όλες αυτές τις δράσεις αλλά και την προοπτική που υπάρχει, ο Τσαρτσαρής μίλησε στο ΕΟΚ WebRadio.
Αναλυτικά:
Για το πρόγραμμα των Εθνικών ομάδων: «Ταυτόχρονα με όλες αυτές τις διαδικασίες, ξεκινήσαμε να στήνουμε σιγά σιγά και τις Εθνικές Παίδων και Εφήβων, ξεκινώντας πάλι τα κλιμάκια σ’ όλη την Ελλάδα. Αφού ανέλαβε την τεχνική ηγεσία των Εφήβων ο κύριος Ζιάγκος και την Παίδων ο κύριος Καλαμπόκης, θέσπισαν ένα πρόγραμμα όπου πανελληνίως είδαν πάλι όλα τα παιδιά μέσα από ειδικές προπονήσεις, έτσι ώστε να μπορέσουμε να καταλήξουμε πια σε μια Εθνική που θα δουλευτεί πάρα πολύ έντονα καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς».
Για το πρόγραμμα των προπονήσεων: «Δε μείναμε μόνο στο κομμάτι να χαρτογραφούμε και να «τρέχουμε» προπονήσεις, αλλά θα πρέπει αυτές οι προπονήσεις να «τρέχουν» και με μια συγκεκριμένη δομή. Έτσι, δημιουργήσαμε ένα τμήμα που ασχολήθηκε συγκεκριμένα με τεχνικές κατευθύνσεις. «Κεφαλή» αυτού του τμήματος είναι ο Βαγγέλης Ζιάγκος, όπου μαζί με ‘μένα και τον Νίκο Σταυρόπουλο έχουμε καταρτίσει μια φιλοσοφία που θέλουμε να «τρέχουμε» στα κλιμάκια, στις Εθνικές και είναι ένα κομμάτι που θέλουμε να περάσουμε και σ’ όλους τους συλλόγους και προπονητές στην Ελλάδα. Όλη αυτή η διαδικασία ξεκίνησε από πέρυσι μέσα από κάποια ερωτηματολόγια που είχαμε στείλει σε όλους τους προπονητές σχετικά με το πώς σκέφτονται αυτοί το μέλλον του ελληνικού μπάσκετ και, παίρνοντας εμείς όλη αυτήν τη database, καθίσαμε κάτω, βάλαμε και τα δικά μας «πιστεύω» και «θέλω» και καταλήξαμε σ’ ένα πλάνο που δεν αναιρεί την ελληνική «ταυτότητα», την «ταυτότητα» του Έλληνα παίκτη, αλλά πηγαίνει και λιγάκι περισσότερο στις ευρωπαϊκές».
Για το πρόγραμμα των ψηλών: «Λειτουργεί κανονικά, αλλά λειτουργεί μόνο στην Αθήνα. Για κάποιους λόγους πρακτικούς δε μπορέσαμε να το βγάλουμε ακόμα εκτός Αθήνας. Έχουμε κάνει προσπάθειες, αλλά δυστυχώς υπάρχουν πρακτικά θέματα γηπέδων, χρόνων και ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς. Παρ’ όλα αυτά, μέσω του προγράμματος που «τρέχει» από πέρυσι στην Αθήνα και συνεχίζεται, έχουμε δει στα παιδιά δραματική αλλαγή. Ήδη ένα παιδί απ’ αυτά έχει κληθεί στην Εθνική Παίδων φέτος, το οποίο πέρυσι είχε πολλά αγωνιστικά προβλήματα, αλλά μέσα απ’ αυτήν τη διαδικασία του τονώσαμε το ηθικό, την αυτοπεποίθηση και βελτιώσαμε πάρα πολύ τις ατομικές δεξιότητές τους. Σ’ αυτό το πρόγραμμα φέτος έχει συνταχθεί μαζί μας η Ομοσπονδία και ένας άλλος μεγάλος ψηλός διεθνής, ο Σοφοκλής Σχορτσιανίτης, ένα παιδί που πέρασε όλη την καριέρα του μέσα στη ρακέτα, με τρομερές εικόνες και κατορθώματα. Έτσι, δίνουμε σ’ αυτά τα παιδιά τη δυνατότητα να πάρουν λίγη απ’ την εμπειρία και τη «λάμψη» του «Σόφο» και να τα βοηθήσουμε σ’ όλους τους τομείς. Είναι για ‘μας ένα πάρα πολύ φιλόδοξο πρόγραμμα, αλλά είμαι στεναχωρημένος με τον εαυτό μου περισσότερο που δεν κατάφερα να το αναπτύξω πανελληνίως. Θα το κάνω όμως με κάποιον τρόπο, είναι πάρα πολύ σημαντικό και πολύ καλό πρόγραμμα».
Για τον Δημήτρη Διαμαντίδη: «Δε χρειάζεται να πούμε πολλά για το ποιος είναι ο Δημήτρης. Ο Δημήτρης συντάχθηκε μαζί μας φέτος στο πρόγραμμά μας ως τεχνικός σύμβουλος του αναπτυξιακού, δηλαδή παρίσταται σε όλα τα κλιμάκια που διοργανώνουμε για εθνική, προ-εθνική και τα τοπικά κλιμάκια, παρακολουθεί τις προπονήσεις, συνομιλεί με τους προπονητές της Ομοσπονδίας που τρέχουν τα κλιμάκια και φυσικά δίνει και συμβουλές τα παιδιά. Η οπτική γωνία του Δημήτρη δε μπορεί αν συγκριθεί με κανενός άλλου. Εγώ έχω λίγο περισσότερο οπτική μες στη ρακέτα, ενώ ο Δημήτρης μπορεί να δώσει λίγο περισσότερα πράγματα αντικειμενικά. Ας μην ξεχνάμε ότι αποτελεί έναν αθλητή πρότυπο, όπου και μόνο που βρίσκεται μες στις προπονήσεις, βλέπουμε στα μάτια των παιδιών ότι υπάρχει «σπίθα» να θέλουν να δείξουν πράγματα, χαίρονται να πηγαίνουν να τον χαιρετούν και όταν τους μιλάει πραγματικά τον κοιτούν μες στα μάτια.
Πέραν αυτού είναι μαζί μας και στις εκπαιδευτικές ημερίδες, όπου σε κάποιες πόλεις έχουμε μαζέψει παιδιά της περιοχής και τους έχει μιλήσει για τα βιωματικά του χαρακτηριστικά, δηλαδή πώς μεγάλωσε κι αυτός στην επαρχία, ποιες ήταν οι δυσκολίες του, τι αντιμετώπισε στην πορεία, πώς έβλεπε τις κακουχίες και τους τραυματισμούς. Φυσικά με την αλληλεπίδραση που έχει με τα παιδιά όλο αυτό έχει μια εξαιρετική επιτυχία. Νομίζω είναι απ’ τα σημαντικότερα κομμάτια τα οποία έχουμε βάλει, διότι είναι μια «σημαία» όχι μόνο της εθνικής ομάδας αλλά και του ελληνικού μπάσκετ».
