Ο Δημήτρης Ρήγας γράφει για τον θρίαμβο του Παναθηναϊκού επί του Ολυμπιακού στον πέμπτο τελικό των πλέι οφ της Basket League και την επιστροφή των «πράσινων» στην κορυφή -και- εντός συνόρων.
Αμέσως μετά το Σούπερ Καπ την πρώτη μέρα του Οκτωβρίου του 2023 είχαμε γράψει σε τούτη εδώ τη γωνία το άρθρο με τίτλο «Η Ρώμη δεν χτίστηκε σε μία μέρα» και μπορείτε να το θυμηθείτε ΕΔΩ. Κι αν σε αυτό το κομμάτι όσα γράφτηκαν δικαιώθηκαν σε απόλυτο βαθμό ακόμα και για την προσθήκη σκόρερ που έγινε, δεν συνέβη το ίδιο μετά τον πρώτο τελικό όταν ακολούθησε το άρθρο με τίτλο «Ο Παναθηναϊκός «άδειασε» και θα είναι μίνι έκπληξη αν πάρει το πρωτάθλημα» και μπορείτε να το διαβάσετε ΕΔΩ.
Για όλα τα πράγματα λοιπόν στη ζωή υπάρχουν δύο όψεις. Κι αν δικαιωθήκαμε για κάθε γραμμή όσων γράψαμε πριν μήνες, δεν συνέβη το ίδιο στους τελικούς, εκεί όπου οι πρωταθλητές Ελλάδας και Ευρώπης πραγματοποίησαν μία μυθική και ιστορική ανατροπή απέναντι στον Ολυμπιακό, κάτι που είχε συμβεί πριν 22 χρόνια με θύμα και τότε τους «ερυθρόλευκους» αλλά με την ΑΕΚ να στέφεται πρωταθλήτρια.
Ωστόσο ο τίτλος του προηγούμενου άρθρου ήταν αυτός ο οποίος μας... οδήγησε σε μονόδρομο ενόψει του σημερινού, καθώς μέσα σ' ένα δεκαήμερο άλλαξαν τα πάντα με «μαγικό» τρόπο. Βέβαια αν οι Πειραιώτες είχαν εκμεταλλευτεί την έδρα τους στον τέταρτο τελικό, θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα.
Η μεγάλη εικόνα της σεζόν όμως φέρνει τον καθέναν εκεί που αξίζει και ο Παναθηναϊκός μετά από μία διετία μακριά από το πρωτάθλημα, επέστρεψε στη φυσική του θέση, στον «θρόνο» του. Εξάλλου με 41 κατακτήσεις χρειάζεται μία... ζωή ολόκληρη για να τον φτάσουν ή έστω να τον πλησιάσουν οι διώκτες του.
Κάπως έτσι η... επιστροφή των «πράσινων» στην κανονικότητα έγινε εμφατικά τόσο στην Ευρώπη -όπου έραψαν το έβδομο αστέρι στη φανέλα τους- όσο και στην Ελλάδα, κατακτώντας ένα από τα πιο μάγκικα -αν όχι το πιο μάγκικο- πρωτάθλημα της ιστορίας τους.
Με την «πλάτη στον τοίχο» απέναντι σε μία σπουδαία ομάδα όπως είναι ο Ολυμπιακός του Γιώργου Μπαρτζώκα. Διότι πάντοτε η αξία του ηττημένου δίνει τη δόξα στον νικητή.
Με μία ιστορική ανατροπή για ένα σύνολο που δικαιολογημένα είχε «αδειάσει» μετά την κατάκτηση του μεγαλύτερου στόχου της χρονιάς ο οποίος δεν ήταν άλλος από την Ευρωλίγκα. Καλό «χρυσό» το πρωτάθλημα αλλά σαν την Ευρωλίγκα δεν... έχει.
Κι αυτό δεν είναι κάτι που το λέμε εμείς αλλά αν ρωτήσετε τους παίκτες και τους προπονητές, θα σας απαντήσουν το ίδιο. Τα παιχνίδια αποτέλεσαν «διαφήμιση» του αθλήματος και ήταν κρίμα που έχουμε φτάσει στο 2024 και ο τέταρτος τελικός έγινε σε συνθήκες «φούρνου» και για τις δύο ομάδες. Είναι κρίμα να υπάρχουν προκλήσεις ένθεν κακείθεν.
Το μπάσκετ είναι ωραίο άθλημα και σχεδόν πάντα κερδίζει ο καλύτερος. Και η καλύτερη ομάδα στη σειρά μετά τον πρώτο τελικό ήταν ο Παναθηναϊκός του Εργκίν Αταμάν. Του Τούρκου ο οποίος δεν αρκείται στις υποσχέσεις αλλά τις κάνει πράξη. Γι' αυτό ήρθε στην Ελλάδα και πήρε τους δύο σημαντικότερους τίτλους από την πρώτη σεζόν του.
Τον Παναθηναϊκό του Κώστα Σλούκα ο οποίος άκουσε όσα άκουσε ακόμα και για τις... προσλαμβάνουσες από την εφηβική του ηλικία! Για τα χρήματα που παίρνει -λες και βγαίνουν από την τσέπη όσων ενοχλούνται-, για την ηλικία του και για τόσα και τόσα.
Η δικαίωση του 34χρονου γκαρντ ήταν απόλυτη χωρίς αστερίσκους και «ναι μεν αλλά»... Και δεν δικαιώθηκε μόνο χάρη στους συμπαίκτες του. Η παράστασή του στο πρώτο ημίχρονο του πέμπτου τελικού είναι με διαφορά η μεγαλύτερη τουλάχιστον στα σχεδόν τριάντα τελευταία χρόνια που θυμάμαι να παρακολουθώ μπάσκετ. Να σημειώνεις 25 πόντους με όλους τους τρόπους απέναντι σε μία τόσο καλή άμυνα, αποδεικνύει την ποιότητα του αθλητή.
Οι πρωταγωνιστές ήταν πολλοί, από τους... αφανείς όπως ο Χουάντσο Ερνανγκόμεθ ο οποίος είναι πιθανότατα ο καλύτερος αμυντικός φόργουορντ σε ολόκληρη την Ευρώπη μέχρι τον Γκραντ που όταν αποκτήθηκε, οι... γνώστες γκρίνιαζαν ότι πρόκειται για παίκτη EuroCup. Ακόμα και ο Λεσόρ αμφισβητήθηκε. Τώρα πια όμως δεν έχουν νόημα αυτά.
Το καλοκαίρι για τον Παναθηναϊκό θα είναι καλό κι εκτός απροόπτου εύκολο. Οι «πινελιές» που πρέπει να μπουν ενόψει της νέας σεζόν είναι δύο ή το πολύ τρεις. Και το ρόστερ θα γίνει ακόμα καλύτερο.
Μέσα σ' όλα βάλτε και το γεγονός ότι οι παίκτες θα «δέσουν» ακόμα περισσότερο, με την ψυχολογία και την αυτοπεποίθησή τους να είναι στα ύψη. Τα καλύτερα λοιπόν μοιάζουν να έρχονται κι ακόμα το «τριφύλλι» είναι στην... αρχή.
ΥΓ. Στη ζωή είναι σημαντικό να μην ξεχνιούνται όσοι «φεύγουν» πρόωρα και όλη η ομάδα των πρωταθλητών Ελλάδας κι Ευρώπης αφιέρωσε αυτόν τον τίτλο στον Πάρη Δερμάνη.
