Tζάμπολ για έναν… παγκόσμιο τίτλο (pics, vids)

Ένα διαφορετικό τζάμπολ που σε ένα τριήμερο θα δώσει έναν τίτλο γίνεται απόψε στην Τενερίφη. Στο «Σαντιάγο Μαρτίν» τέσσερις ομάδες θα διεκδικήσουν το Διηπειρωτικό Κύπελλο: Η οικοδέσποινα Ιμπεροστάρ Τενερίφη, η κάτοχος του τίτλου στο BCL, Βίρτους Μπολόνια, η πρωταθλήτρια Νότιας Αμερικής Σαν Λορέντζο ντε Αλμάγκρο από την Αργεντινή και η Ρίο Γκράντε Βάλεϊ Βάιπερς, πρωταθλήτρια ομάδα της G League του ΝΒΑ.

Η διαφορετική αυτή γιορτή του μπάσκετ θα αρχίσει απόψε με τους ημτελικούς (7/2) και οι τελικοί θα πραγματοποιηθούν την Κυριακή (9/2) και όλοι οι αγώνες θα μεταδοθούν από την Cosmote TV. Και σίγουρα θα έχει ενδιαφέρον να δούμε όλα αυτά τα διαφορετικά στυλ να "κοντράρονται" και να δίνουν το καθένα το καλύτερο που διαθέτει στο παρκέ!

Παρασκευή 7 Φεβρουαρίου

20.30 Βίρτους Μπολόνια- Σαν Λορέντζο ντε Αλμάγκρο

23.00 Ιμπεροστάρ Τενερίφη- Ρίο Γκράντε Βάλεϊ Βάιπερς

Κυριακή 9 Φεβρουαρίου

18.30 Μικρός Τελικός

21.00 Τελικός

Μακρά ιστορία και ελληνική τριπλέτα

Το Διηπειρωτικό Κύπελλο μπορεί να μας συστήθηκε ουσιαστικά ξανά στην Ευρώπη από τον Παναθηναϊκό το 1996, όταν αναμετρήθηκε με την Ατένας, μπορεί να αναβίωσε πρόσφατα και να μπήκε ξανά στο επίσημο καλεντάρι της FIBA, αλλά έχει μακρά ιστορία. Το πρώτο παιχνίδι που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί τελικός για το Διηπειρωτικό έγινε το 1965 όταν βρέθηκαν αντιμέτωπες η Κορίνθιανς με την Ρεάλ Μαδρίτης στο Σάο Πάολο και μπροστά σε 10.000 θεατές. Η Σάο Πάολο είχε νικήσει 118-109 με τον θρύλο της Βραζιλίας Βλάμιρ Μάρκες να σημειώνει 51 πόντους!

Εκείνη η επιτυχία έφερε το Διηπειρωτικό στην Ευρώπη και ως επίσημο γεγονός της FIBA πλέον την επόμενη χρονιά με τον αγώνα να διεξάγεται στη Μαδρίτη. Μέχρι το 1987 ήταν ένα καθιερωμένο ραντεβού. Μάλιστα κάποιες από τις διοργανώσεις δεν ήταν απλοί τελικοί αλλά Final Four. Ένα γεγονός πολύ μπροστά για την εποχή του. Το 1966 στη Μαδρίτη πήραν μέρος οι Κορίνθιανς, η Ρεάλ, η Σικάγο Τζάμακο Σεντς και η Ίνις Βαρέζε. Το 1967 στην Ιταλία η Άκρον Γκουντγίαρ Γουίνγκφουτς από τις ΗΠΑ κατάκτησε στον τίτλο, όπως έκανε και τις δύο επόμενες σεζόν, σε αμερικάνικο έδαφος.

Η παρέλαση των μεγάλων ονομάτων συνεχιζόταν και συνεχίστηκε: Σίμενταλ Μιλάνο, Μποταφόγκο, Μπαρτσελόνα, Παναθηναϊκός, Βαρέζε, Ολυμπιακός, Ζαλγκίρις Κάουνας, ΑΕΚ... Οι τρεις ελληνικές ομάδες, Παναθηναϊκός, Ολυμπιακός και ΑΕΚ έφτασαν και στην... κούπα όταν έφτασαν να διεκδικήσουν τον τίτλο. Ο Παναθηναϊκός το 1996, ο Ολυμπιακός το 2013 και η ΑΕΚ το 2019.

Η δεύτερη φορά της Ιμπεροστάρ Τενερίφης

Η οικοδέσποινα του τουρνουά είναι κι αυτή που έχει και το ελληνικό ενδιαφέρον, καθώς είναι η μοναδική στην οποία υπάρχει ελληνική παρουσία με τον Γιώργο Μπόγρη. Οι Ισπανοί δεν είναι πρωτάρηδες στον θεσμό και μάλιστα έχουν ήδη στην τροπαιοθήκη τους μια κούπα. Ήταν το 2017 όταν ως πρωταθλητές του BCL διεκδίκησαν το Διηπειρωτικό Κύπελλο και το κατέκτησαν απέναντι στη Γκουάρος ντε Λάρα από τη Βενεζουέλα.

Η ομάδα του Τσους Βιδορέτα έχει την εμπειρία, έχει δείξει πως βρίσκεται σε εξαιρετική κατάσταση, αλλά θα έχει δύσκολη αποστολή από τον ημιτελικό ακόμη. Το δίδυμο Μαρσελίνιο Χουέρτας – Γκιόργκι Σερμαντίνι είναι η κινητήριος δύναμη, αλλά ως συνήθως οι ομάδες του Βάσκου προπονητή είναι μια καλολαδωμένη μηχανή με κάθε κομμάτι να βρίσκεται τη θέση και το ρόλο του. Έτσι υπάρχει ο υπερπολύτιμος -αλλά τραυματίας- Ντάνι Ντίεθ που κάνει πολύ και βρώμικη δουλειά, θυσιάζοντας ως συνήθως τους αριθμούς του για την ομάδα. Όχι πως δεν είναι ικανός και να σε σκοτώσει επιθετικά.

Υπάρχει ο Σαντιάγο Γιούστα, ο οποίος είναι αθλητικός και στη μέρα του εκτελεί... ασύστολα από τα 6μ75, αλλά και ο σπεσιαλίστας από τη μακρινή απόσταση Σάσου Σάλιν, ο ιδιαίτερα αθλητικός Λαχάου Κονατέ που αναλαμβάνει και ειδικές αποστολές στην άμυνα, οι Γιέλο, Λούντμπεργκ, Λόπεθ που κάνουν ο καθένας τη δική του δουλειά με συνέπεια. Υπάρχει η τελευταία προσθήκη στο ρόστερ, ο Άαρον Ουάιτ, που απλά δείχνει τη φιλοδοξία της ομάδας με μια τέτοιου επιπέδου μεταγραφή.

Και υπάρχει και ο Γιώργος Μπόγρης, ο οποίος έφτασε στην ομάδα το Δεκέμβριο, προσαρμόζεται και δοκιμάζει έναν διαφορετικό ρόλο, ως back up ενός πολύ διαφορετικού από αυτόν σέντερ. Ο Έλληνας σέντερ είναι αυτός που θα «σουλουπώσει» την άμυνα, θα παίξει δυνατά, θα δημιουργήσει και θα εκμεταλλευτεί κάθε κενό που θα δημιουργηθεί. Αν υπάρχει άλλωστε ένας προπονητής που ξέρει ακριβώς τι μπορεί να κάνει στο παρκέ, είναι ο Βιδορέτα. Ένα παζλ με τα κομμάτια στη σωστή θέση.

Η πρωταθλήτρια Βίρτους Μπολόνια

Η Βίρτους Μπολόνια βρίσκεται στο Final Four ως κάτοχος του Basketball Champions League. Μπορεί να αγωνίζεται στο EuroCup πλέον, αλλά έχει τον τίτλο και θα βρίσκεται στην Τενρίφη. Μια ομάδα με πλούσια ιστορία, 15 πρωταθλήματα Ιταλίας και οχτώ Κύπελλα Ιταλίας, δύο τίτλους στην Ευρωλίγκα (1998, 2001), ένα κύπελλο Σαπόρτα (1990), η οποία επιχειρεί να κάνει μια καινούρια αρχή.

[VIDEO] ? Así fue la llegada de la @Virtusbo ?? al @IBEROSTAR Grand Hotel Mencey

? Benvenuti a Tenerife! Goditi l'isola!#Tenerife100x100vida #TenerifeIC2020 #TurismoTenerife @costa_adeje @TurismoArona #TurismoLaLaguna @nbagleague @FIBAIC pic.twitter.com/qbA2zItFuK

— Iberostar Tenerife (@CB1939Canarias) February 6, 2020

Χορηγός, διοίκηση, προπονητής και παίκτες με βλέψεις να βρίσκεται του χρόνου στην Ευρωλίγκα. Γι’ αυτό άλλωστε επέλεξε το EuroCup. Οι παίκτες που έφερε το καλοκαίρι πιστοποιούν αυτή τη φιλοδοξία με πρώτο και καλύτερο τον Μίλος Τεόντοσιτς. Ένα όνομα το οποίο διεκδικούσαν ομάδες της Ευρωλίγκας μετά την επιστροφή από το ΝΒΑ, έβαλε την υπογραφή του στο συμβόλαιο με τη Βίρτους του Σάσα Τζόρτζεβιτς. Και δεν είναι μόνος του, αφού υπάρχουν παίκτες σε κάθε θέση σε ένα γεμάτο ρόστερ.

Για παράδειγμα δίπλα στον Τεόντοσιτς βρίσκεται ο Στέφαν Μάρκοβιτς, στη ρακέτα υπάρχουν ο Βινς Χάντερ, αλλά και ο Τζούλιαν Γκέιμπλ. Υπάρχουν ακόμη ο Κάιλ Ουίμς, ο Φρανκ Γκέινς, ο Τζιαμπάολο Ρίτσι σε μια ομάδα ικανή στη μέρα της με δυο κορυφαίους δημιουργούς απλά να σε σκοτώσει.

Η σκιά θρύλων όπως ο Πρέντραγκ Ντανίλοβιτς ή ο Μανού Τζινόμπιλι που έχουν φορέσει τη φανέλα της υπάρχει, αλλά οι Ιταλοί πιστεύουν πλέον πως μπορούν να κάνουν το βήμα παραπάνω.

Η παρουσία της Σαν Λορέντζε ντε Αλμάγκρο από την Αργεντινή

Μπορεί στα μέρη μας το όνομά της να μην λέει και πολλά, αλλά στη Νότια Αμερική είναι μια ομάδα από τις πλέον ιστορικές. Ιδρύθηκε το 1935 και τα τελευταία χρόνια κυριαρχεί στην Αργεντινή. Ήταν μάλιστα μία από τις εννέα ομάδες που ουσιαστικά ίδρυσαν το πρωτάθλημα στη χώρα το 1937, για να κατακτήσει και τον πρώτο τίτλο της το 1942.

 Ίσως το πιο γνωστό όνομα της ομάδας σε εμάς να βρίσκεται στη θέση του προπονητή: Νέστορ Τσε Γκαρσία! Έχει παρουσία σε πάγκους εθνικών ομάδων, όπως αυτόν της Δομινικανής Δημοκρατίας στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Κίνας το 2019, έχει θητεύσει στο ισπανικό πρωτάθλημα με πλέον πρόσφατη ομάδα τη Φουενλαμπράδα.

Πηγαίνοντας στο ρόστερ υπάρχει ένα πολύ οικείο όνομα: Εστεμπάν Μπατίστα! Ναι, αυτός που γνωρίσαμε με τη φανέλα του Παναθηναϊκού, o Oυρουγουανός που αγωνίστηκε στη χώρα μας τη σεζόν 2014-15. Άλλα ονόματα που ξεχωρίζουν είναι αυτά του Νταρ Τάκερ, ο οποίος είναι η νούμερο ένα απειλή επιθετικά και ΜVP της DIRECTV Liga de las Americas 2019, την οποία κατέκτησε η ομάδα του παίρνοντας το εισιτήριο για την Τενερίφη. Υπάρχει ο Μάρκος Μάτα, αλλά και ο Λουσιάνο Γκονθάλεθ.

Ίσως τα ονόματα αυτά να μην σας λένε πολλά. Σίγουρα όμως σας λένε περισσότερα δύο παίκτες που έχχουν φορέσει στο παρελθόν τη φανέλα της ομάδας όπως ο Βάλτερ Ερμάν ή ο νυν άσος της Ρεάλ Μαδρίτης, Γκάμπριελ Ντεκ!

Η πρωταθλήτρια της θυγατρικής του ΝΒΑ

Είναι η άλλη –σχετικά πιο- άγνωστη ομάδα του καρέ. Πρωταθλήτρια της G League του ΝΒΑ. Αθλητικότητα, τρέξιμο, θέαμα και τρεις τίτλοι στο πρωτάθλημα. Να φέρει και κάποιος κανέναν τίτλο στο Χιούστον, καθώς είναι η θυγατρική των Ρόκετς από την περίοδο 2009-10.

Οι παίκτες της δεν είναι ιδιαίτερα γνωστοί στα μέρη μας, αλλά δεν αποκλείεται και να τους δούμε κάποια στιγμή, αν αποφασίσουν να κάνουν το άλμα προς την Ευρώπη. Για την ώρα διεκδικούν μια θέση στο υψηλότερο σκαλί, στο ΝΒΑ.

Οι... ειδικοί της G League μας λένε να προσέξουμε λίγο περισσότερο τον Αϊζάια Τέιλορ, έναν γκαρντ 1.88 που έχει μέσο όρο 16 πόντους και έξι ασίστ και δεν στερείται και αθλητικότητας. Τον Τζάκομπι Μπόικινς που έχει κοντά στο 40% στα σουτ τριών πόντων και είναι απόφοιτος του Λουιζιάνα Τεκ. Και εδώ πάντως το πλέον γνωστό όνομα έρχεται από το παρελθόν και δεν είναι άλλος από τον Κλιντ Καπέλα, ο οποίος έγινε φέτος το μήλο της έριδας στην περίοδο ανταλλαγών στο ΝΒΑ.

Ενδιαφέρον έχει και το παρελθόν στην τεχνική ηγεσία, καθώς στην άκρη του πάγκου των Βάιπερς βρισκόταν από το 2011 ως το 2013 ο Νικ Νερς: Προπονητής των Τορόντο Ράπτορς και της Εθνικής Καναδά!

Η βίβλος του Διηπειρωτικού Κυπέλλου