21.1 C
Athens
Τετάρτη, 12 Νοεμβρίου, 2025

Σπανούλης-Ομπράντοβιτς: Μα δεν τελειώσαμε… (vids)

Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς και ο Βασίλης Σπανούλης έγραψαν ιστορία με μια αγκαλιά, που θα μείνει ως κειμήλιο του ευρωπαϊκού μπάσκετ, και το Basketa.gr θυμάται το χρονικό μιας σχέσης, όπου το γυαλί... έσπασε και δε ράγισε απλά, όμως με τα χρόνια φαίνεται, ότι τα κομμάτια του αρχίζουν να ενώνονται ξανά.

Ήταν καλοκαίρι του 2010. Ο Ολυμπιακός, στο ημίχρονο του τελικού του Παγκοσμίου Κυπέλλου ανάμεσα σε Ισπανία και Ολλανδία, με νικήτρια τότε τη «Ρόχα» χάρη σε γκολ του σπουδαίου Αντρές Ινιέστα, «πυροδοτεί» τη «βόμβα μεγατόνων» για την εγχώρια αθλητική επικαιρότητα. Μια «βόμβα», που συζητείται ακόμη και στις μέρες μας για τους λόγους και τα κίνητρα της απόφασης ενός σπουδαίου αθλητή, που θέλησε να διαβεί τον Ρουβίκωνα των «αιωνίων» και να σχολιαστεί για την επιλογή του όσο ελάχιστοι.

Ο Βασίλης Σπανούλης, τότε, πήρε όλη την ευθύνη πάνω του, γνωρίζοντας το ποιες θα ήταν οι αντιδράσεις στο «πράσινο στρατόπεδο», τόσο εντός όσο κι εκτός της ομάδας. Ενδεικτική ήταν η πρώτη υποδοχή στο ΟΑΚΑ, ενώ ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς και ο Δημήτρης Ιτούδης δεν ήθελαν οποιαδήποτε σχέση μαζί του, τονίζοντας χαρακτηριστικά όποτε ερωτήθησαν, ότι ο άλλοτε αθλητής τους γνώριζε πολύ καλύτερα τους λόγους, που δεν του μιλούσαν.

Εσείς, πόσο καιρό έχετε να μιλήσετε σε άνθρωπο, με τον οποίο αποφασίσατε κάποια στιγμή να διακόψετε κάθε επαφή, για όποιο λόγο κι αν το κάνατε; Οι δυο τους, μην απέχοντας ποτέ σχεδόν από τα γήπεδα, χρειάστηκαν 15 χρόνια, μέχρι να συμφιλιωθούν σε μια αγκαλιά ιστορική, για την οποία ο ίδιος ο Ομπράντοβιτς επεσήμανε, ότι αφορούσε ένα πολύ προσωπικό θέμα. Πολύ πιθανό να μη μάθουμε και ποτέ τη στιχομυθία τους, ωστόσο μπορούμε να θυμηθούμε το χρονικό μιας κόντρας, που σημάδεψε το ευρωπαϊκό μπάσκετ από εκείνο το καλοκαίρι του 2010.

Η ερμηνεία κάθε πλευράς για τις επίμαχες μέρες και το... μανιάτικο του Σέρβου

Πολλά έχουν ειπωθεί για εκείνη την περίοδο και το τι συνέβη πραγματικά, με κάθε πλευρά να δίνει τη δική της ερμηνεία. Ο Ομπράντοβιτς και ο Σπανούλης χαιρετούν ο ένας τον άλλο για τελευταία φορά στα μπουζούκια, μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος το 2010, ο τότε διεθνής γκαρντ παραθερίζει σε ελληνικό νησί, ο Μίσκο Ραζνάτοβιτς αναλαμβάνει τη διαπραγμάτευση κι εκεί... ξεκινούν όλα.

Είχαν προηγηθεί οι φήμες για ενδιαφέρον του Ολυμπιακού για τον «Kill Bill», με τον Ομπράντοβιτς να λέει για εκείνες τις μέρες, ότι «μια μέρα, θυμάμαι καλά ότι ήταν η 21η Ιουνίου, μίλησα με τον Βασίλη Σπανούλη στο τηλέφωνο. Τα πάντα ήταν ξεκάθαρα στη συνομιλία μας και τον ρώτησα αν θα ήθελε να παραμείνει στον Παναθηναϊκό.

Στη διάρκεια της κουβέντας καταλήξαμε στην παραμονή. Του είπα να επικοινωνήσει με τον μάνατζέρ του ώστε να "κλείσει" το θέμα και να τελειώνουμε. Μετά από μισή ώρα ο μάνατζέρ του επικοινώνησε μαζί μου και μου ζήτησε να περιμένω ακόμα δύο μέρες γιατί ο Βασίλης βρισκόταν στη Λάρισα για το γάμο του αδερφού του. Αυτή ήταν η συνομιλία μας. Μετά από 25 μέρες έλαβα ένα μήνυμα από τον εκπρόσωπο του Σπανούλη ότι ο παίκτης υπέγραψε στον Ολυμπιακό».

Ο Σπανούλης διάλεξε μια πιο μετριοπαθή στάση για όσα είχαν γίνει. «Ό,τι και να ειπωθεί από την πλευρά μου, θα μεταφερθεί διαφορετικά. Ίσως να μιλήσω για τους πραγματικούς λόγους της μεταγραφής ύστερα από πολλά χρόνια και δεν ξέρω ποιος θα ενδιαφέρεται τότε. Ήταν απόφαση συνειδητοποιημένη. Ήταν η κατάλληλη στιγμή να πάω σε μία τόσο μεγάλη ομάδα για να ηγηθώ της προσπάθειας», είχε πει στη μεγάλη τηλεοπτική του συνέντευξη στον Νίκο Χατζηνικολάου.

Ο Μίσκο Ραζνάτοβιτς, από την πλευρά του, δε θυμάται λεπτομέρειες των γεγονότων, ωστόσο υπερασίστηκε τη δική του στάση, λέγοντας τότε ότι «για κάθε κίνησή μου ενημέρωνα και τις δύο πλευρές. Μιλούσα με τον Παναθηναϊκό και έλεγα στον Ολυμπιακό την κατάσταση και το αντίστροφο. Τίποτα δεν ήταν κρυφό, τίποτα δεν ήταν μυστικό. Ακόμα και αν αυτά που λέει ο Ζέλικο ήταν αλήθεια, στις διαπραγματεύσεις αλλάζουν οι κατευθύνσεις όλη την ώρα. Πόσες φορές έχει συμφωνήσει με μια ομάδα ένας παίκτης το πρωί και μετά αλλάζουν κάποια πράγματα στο μυαλό».

15 χρόνια... φαγούρας και η ανακωχή

«Ο Σπανούλης και ο Λάκοβιτς είναι οι μόνοι με τους οποίους δεν μιλάω σήμερα. Αυτοί γνωρίζουν το γιατί», είχε πει σαφέστατα σε συνέντευξή του ο Ομπράντοβιτς, για να απαντήσει ο Σπανούλης σε συνέντευξη Τύπου έξαλλος, με την μπηχτή ότι «εγώ δεν έχω μάθει να σκαρφαλώνω στις πλάτες άλλων, ό,τι κερδίζω, το κερδίζω μόνος μου».

Η επίθεση αυτή δεν αφορούσε μονάχα τον Σέρβο τεχνικό, μα και τον Δημήτρη Ιτούδη, με τα χρόνια να περνούν και τον Ομπράντοβιτς ειδικά να το κρατά... μανιάτικο στον Σπανούλη. Είναι χαρακτηριστικά, άλλωστε, όλα τα πλάνα με τον τελευταίο, είτε ως αθλητή είτε ως προπονητή, με τους δύο να μην ανταλλάσσουν όχι μόνο χειραψία στα γήπεδα, μα ούτε καν ένα βλέμμα εκτός αυτών, ενώ όταν έγιναν συνάδελφοι και συναντήθηκαν στην Ευρωλίγκα, αρκούνταν σε μια απλή, τυπική, ψυχρή χειραψία.

Ο Σπανούλης, την ίδια ώρα, συμφιλιωνόταν με τους παράγοντες του Παναθηναϊκού και ενδεικτική ήταν η αγκαλιά με τον Θανάση Γιαννακόπουλο στους τελικούς του 2018, όταν ήταν ακόμη ο αρχηγός του Ολυμπιακού. Αργότερα, ως κόουτς, έσταζε μέλι για τον Ομπράντοβιτς, εξαίροντάς τον για την εργατικότητά του και αποθεώνοντάς τον για όσα έμαθε στο πλάι του, παρότι την ίδια στιγμή ο Ομπράντοβιτς επεσήμαινε σε κάθε τόνο, ότι δε θα τον χαιρετούσε καν στο δρόμο, όταν θα τον έβλεπε.

Κάποιες φορές, όμως, οι καταστάσεις είναι ανώτερες από κάθε ανθρώπινη σχέση και όσα «κύματα» έχει περάσει. Αυτό φαίνεται να τους έφερε και πάλι κοντά, με τον Ομπράντοβιτς και τον Σπανούλη να συναντώνται ως αντίπαλοι στην αναμέτρηση της Παρτιζάν με τη Μονακό, για να έρθει η μεταξύ τους αγκαλιά, με το πέρας της αναμέτρησης. «Ήταν κάτι πολύ προσωπικό», αρκέστηκε να σχολιάσει ο «Άρχοντας των Δαχτυλιδιών», ενώ και ο «V-Span» δε θέλησε να προσθέσει κάτι.

Ποιος ξέρει. Μπορεί αυτό το τόσο προσωπικό να ήταν τόσο ισχυρό, ώστε να μετριάσει τα πάθη των προηγούμενων ετών. Το σίγουρο είναι, ότι αυτή η ιστορική στιγμή έστειλε το δικό της μήνυμα για τις ανθρώπινες σχέσεις, ανοίγοντας μετά από 15 χρόνια ένα νέο κεφάλαιο στη μεταξύ τους σχέση...



ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ