Ο κόουτς Λευτέρης Σούμποτιτς μίλησε στο EOK WebRadio και επανάφερε στη μνήμη του τον πρώτο αγώνα του Γιώργου Πρίντεζη στην Ευρωλίγκα με τη φανέλα του Ολυμπιακού.
Αναλυτικά είπε:
Για τον Γιώργο Πρίντεζη: «Τότε που τον είχα παίκτη δε μπορούσα τότε να πω ότι θα γίνει τόσο μεγάλος παίκτης και θα κάνει τέτοια πορεία. Είδα ένα ταλαντούχο παιδί, το οποίο ήταν πάρα πολύ εργατικό, άκουγε πάρα πολύ τον προπονητή και τους συμπαίκτες του, δε δημιουργούσε ποτέ προβλήματα. Αυτό που μου έκανε εντύπωση τότε είναι ότι είχε πάρα πολύ μεγάλο ταλέντο. Η μετέπειτα εξέλιξή του ήταν φοβερή, έπαιξε μεγάλο μπάσκετ, σε μεγάλες ομάδες, έκανε πάρα πολύ μεγάλη καριέρα. Έδειξε από νωρίς όρεξη για δουλειά, όρεξη για να μάθει, ενώ είναι και φοβερός χαρακτήρας».
Για τα μεγάλα καλάθια του Γιώργου Πρίντεζη: «Ήμουν στη Κωνσταντινούπολη τότε που έβαλε το μεγάλο καλάθι από πασά του Σπανούλη. Χάρηκα πολύ. Ο Γιώργος απέδειξε ότι είναι μεγάλος παίκτης και μόνο τέτοιοι μπορούν να το κάνουν. Δεν ήταν το μοναδικό του καλάθι, είχε και πολλά άλλα. Θυμάμαι ένα στο ΣΕΦ εναντίον της Μπαρτσελόνα και σε άλλα παιχνίδια, δε φοβήθηκε ποτέ. Δεν έβαζε ποτέ τον εαυτό του μπροστά, δεν έπαιζε για τη στατιστική. Ήταν παίκτης ομάδας, μπορούσε να βάλει 20 πόντους, μπορούσε να βάλει 4 πόντους, έδινε τα πάντα για την ομάδα».
Για την εργατικότητα του Πρίντεζη: «Θυμάμαι όταν μετακομίσαμε στο γήπεδο του Κορυδαλλού, αφού λόγω Ολυμπιακών Αγώνων ήταν κλειστό στο ΣΕΦ και όταν μπαίναμε στο γήπεδο εκείνος ήταν ήδη εκεί. Μετά την προπόνηση έμενε πάντα. Ήταν πολύ εργατικό παιδί. Αγαπούσε το μπάσκετ, δεν είχε ποτέ πρόβλημα να κάνει έξτρα προπόνηση. Αν ένας παίκτης ποντάρει μόνο στην προπόνηση που κάνει με την ομάδα και δεν κάνει εξτρά προπόνηση ή προσπάθεια τις μέρες που έχει ρεπό, δε μπορεί να κάνει μεγάλη καριέρα. Το ταλέντο είναι 5%, το υπόλοιπο 95% είναι δουλειά και, μάλιστα, σκληρή δουλειά».
Για τον Ντράζεν Πέτροβιτς: «Είχα βρεθεί αρκετές φορές αντίπαλός του. Ακόμα και με τον Άρη, όταν παίξαμε ένα φιλικό με την Τσιμπόνα στις αρχές του 1998, αν θυμάμαι καλά. Είχα μιλήσει 2-3 φορές τηλεφωνικά μαζί του, γιατί ήμουν στη Βοστώνη τότε. Είχα πάει να δω τον Στόικο Βράνκοβιτς και ο Ντράζεν τον είχε πάρει τηλέφωνο ένα πρωί, το οποίο το σήκωσα εγώ. Τότε δε μπορούσε να μάθει τα αποτελέσματα του ΝΒΑ και ήθελε να ρωτήσει τον Στόικο, ο οποίος κοιμόταν. Εγώ μίλησα μαζί του κάποιες φορές, αυτές ήταν οι μόνες επαφές που είχα μαζί του. Μιλάμε για έναν τεράστιο παίκτη, ο οποίος άφησε εποχή. Δυστυχώς έφυγε πάρα πολύ νωρίς. Σε όσες ομάδες έχω δουλέψει, λέω στους παίκτες μου ότι το παράδειγμα του Ντράζεν πρέπει να το έχουν όλοι. Ήταν ένα παιδί που δεν είχε ελεύθερη μέρα και ώρα. Πάντα είχε τη μπάλα στα χέρια του. Πήγαινε στις 06:00 το πρωί πριν το σχολείο στο γήπεδο, έκανε 500 σουτ και μετά πήγαινε σχολείο. Τότε είχε και δύο προπονήσεις με την ομάδα του. Ο Ντράζεν ήταν πολύ μεγάλος δουλευταράς και έκανε σπουδαία καριέρα. Άφησε μια παρακαταθήκη πίσω του, ένα πολύ μεγάλο έργο και είναι παράδειγμα όλων των παικτών, ειδικά στην Κροατία, αλλά και στην πρώην Γιουγκοσλαβία που έπαιξε τόσα χρόνια».
Για το αν υπάρχουν παίκτες σαν τον Πέτροβιτς τη σήμερον ημέρα: «Δε μπορώ να απαντήσω με ακρίβεια 100%. Υπάρχουν πάρα πολλοί παίκτες σήμερα που είναι μεγάλα ταλέντα και ονόματα. Λόγω των ΜΜΕ και του ίντερνετ τούς ξέρουμε και τους βλέπουμε. Τότε δεν υπήρχε μεγάλη ευκαιρία να δεις έναν πολύ μεγάλο παίκτη. Εμένα το είδωλό μου ήταν ο Λάρι Μπερντ, τον οποίον τον έβλεπα μόνο από κάποιες κασέτες. Και ο Ντράζεν που πήγε στο ΝΒΑ. Πάντα θα υπάρχουν παίκτες όπως ο Ντράζεν και καλύτεροι. Αυτό που είχε ο Ντράζεν, όμως, το έχουν λίγοι παίκτες. Είχε αποδεθχθει από πολλούς παίκτες στον κόσμο ως ένας απ’ τους καλύτερους σουτέρ που έχει περάσει απ’ το άθλημα. Ο Ρέτζι Μίλερ είχε πει ότι καλύτερος από αυτόν είναι ο Ντράζεν. Είναι μεγάλο πράγμα να το πει ένας τέτοιος παίκτης».
Για τη νέα του ομάδα, Αλ-Ιτιχάντ Τζέντα: «Έχω πει πολλές φορές ότι όπου με καλούν και βλέπω ευκαιρία να διδάσκω ή να κάνω κάτι σαν προπονητής, θα πάω και θα το κάνω. Εδώ στη Σαουδική Αραβία τα τελευταία χρόνια έχουν επενδύσει πάρα πολύ στο ποδόσφαιρο, έχουν έρθει πολύ μεγάλα ονόματα στη χώρα. Εκείνο που μου άρεσε είναι ότι τα τελευταία δύο χρόνια έχουν αποφασίσει να επενδύσουν και στο μπάσκετ. Πιστεύω ότι η χώρα πολύ σύντομα θα κάνει κάτι ανάλογο με το ποδόσφαιρο. Να φέρει μεγάλα ονόματα προπονητών και παικτών, ούτως ώστε το άθλημα να πάρει πολύ μεγάλες διαστάσεις, όπως στο ποδόσφαιρο».
