Ένα πολύ διδακτικό απόγευμα ήταν αυτό της Κυριακής για νεαρούς αθλητές ακαδημίας μπάσκετ της Καλαμαριάς (Ταύροι) που άφησαν για λίγο τις μπάλες στην άκρη και πήραν ένα μάθημα νοοτροπίας από έναν από τους καλύτερους προπονητές, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και συνολικά στην Ευρώπη, τον Γιάννη Σφαιρόπουλο. Ο Καλαμαριώτης κόουτς σε μία περίοδο στην οποία δεν έχει επαγγελματικές υποχρεώσεις, δέχτηκε την πρόσκληση της ομάδας της περιοχής στην οποία μεγάλωσε, έπαιξε μπάσκετ και άρχισε την προπονητική καριέρα του –με τον Απόλλωνα- και μίλησε στους νεαρούς αθλητές για το μπάσκετ, τη φιλοσοφία του, τις καλύτερες ομάδες και τους καλύτερους παίκτες με τους οποίους δούλεψε. Δέχτηκε μάλιστα ερωτήσεις από τα παιδιά μέσα από τις οποίες ο κόουτς Σφαιρόπουλος έδωσε ενδιαφέρουσες απαντήσεις. Παρών σε αυτήν την ωραία εκδήλωση ήταν και ο δήμαρχος Καλαμαριάς Γιάννης Δαρδαμανέλης.
«Χαίρομαι που είμαι εδώ μαζί σας. Είστε το μέλλον και μπορείτε να καταφέρετε πολλά. Το πρώτο που πρέπει να κάνετε, είναι ακούτε όσα σας λένε οι προπονητές σας και να το κάνετε. Δεν είναι πάντα εύκολο. Ένα πράγμα που μας διδάσκει το μπάσκετ αλλά και η ζωή είναι η προσπάθεια ακόμη και όταν είναι δύσκολο. Και το λάθος είναι στο παιχνίδι. Δεν μπορούμε να καταφέρουμε κάτι αν δεν προσπαθήσουμε. Αφού λοιπόν σας αρέσει το μπάσκετ, πρέπει να προσπαθείτε με όλες τις δυνάμεις σας».
Ο πρώην προπονητής του ΠΑΟΚ, του Κολοσσού, του Πανιωνίου, του Ολυμπιακού και της Μακάμπι απευθυνόμενος στους νεαρούς αθλητές έστειλε και μηνύματα σχετικά με τις προτεραιότητες που θα πρέπει να έχουν: «Πρώτα το σχολείο και μετά το μπάσκετ. Πρέπει να έχετε στόχους στη ζωή σας. Ότι κάνετε να το κάνετε όσο πιο καλά μπορείτε. Θα συναντήσετε δυσκολίες. Πρέπει να επιμείνετε. Το μπάσκετ είναι όπως η ζωή. Πολλές φορές θα πέσετε κάτω και στο μπάσκετ και στη ζωή αλλά εκείνο που έχει σημασία είναι να σηκωθείτε πιο δυνατοί».
Για τον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει να δουλεύουν όλα τα νέα παιδιά στο μπάσκετ, είπε: «Χρειάζεται προπόνηση για να γίνει το ένα σουτ, δύο. Το 1/10, 2/10 και στη συνέχεια 5/10 και 8/10. Κάθε προπόνηση είναι μια ιερή πράξη. Να μην χάνετε προπόνηση χωρίς λόγο. Όταν έχετε αυτή τη νοοτροπία θα πετύχετε. Μακάρι να παίξετε όλοι μπάσκετ αλλά για να γίνει αυτό πρέπει να πηγαίνετε στην προπόνηση αλλά και έξτρα προπόνηση μόνοι σας».
Τα πολύ ενδιαφέροντα μηνύματα του Γιάννη Σφαιρόπουλου με αποδέκτες όχι μόνο βέβαια τα παιδιά της ακαδημίας των ταύρων που διοργάνωσε την εκδήλωση αλλά όλα όσα ασχολούνται με τον αθλητισμό, συνεχίστηκαν: «Σημασία δεν έχει να φτάσετε, αλλά να προσπαθήσετε να φτάσετε κάπου. Πρέπει να προσέχετε και τη διατροφή σας. Πρέπει να τα τρώτε όλα γιατί έτσι αναπτύσσεται σωστά ο οργανισμός και έτσι μόνο ανταπεξέρχεται στην καταπόνηση». Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχαν οι αναφορές του στη νοοτροπία που θα πρέπει να έχουν τα νέα παιδιά: «Είναι ωραίο να έχετε όνειρα και αν προσπαθήσετε πολύ θα φτάσετε εκεί που μπορείτε. Έχει σημασία η προσπάθεια, η αφοσίωση και η επιμέλεια σε αυτό που κάνετε. Όταν κάτι δεν πάει καλά πρέπει να το παλεύουμε. Αυτό είναι θέμα νοοτροπίας. Να μην ψάχνουμε δικαιολογία για να φύγουμε από το γήπεδο. Η πνευματική δύναμη χτίζεται».
Ακολούθησαν ερωτήσεις των νεαρών αθλητών…
-«Υπάρχει γρουσουζιά στο μπάσκετ;
«Αυτός που δουλεύει δεν χρειάζεται γούρια».
-Ποια ήταν η καλύτερη ομάδα που προπονήσατε;
«Μια πολύ καλή ήταν η ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Κερδίσαμε δύο πρωταθλήματα και χάσαμε στον τελικό Ευρωλίγκας του 2012 από ένα σουτ. Ήταν μία ομάδα με παίκτες που έπαιξαν και στο ΝΒΑ όπως ο Κιριλένκο, ο Σβεντ, ο Τεόντοσιτς. Χάσαμε στο τελευταίο δευτερόλεπτο. Και αυτό είναι ένα παράδειγμα. Σκεφτείτε πόσο δύσκολο είναι, να δουλεύεις όλη τη χρονιά, να φτάνεις ως το τέλος και να χάνεις από ένα σουτ. Εκεί υπάρχουν δύο δρόμοι. Σταματάς ή συνεχίζεις» είπε και συνέχισε: «Δούλεψα και σε δύο πολύ καλές Εθνικές ομάδες. Αρκετά παλιότερα με Αλβέρτη, Σιγάλα και Ρεντζιά και πιο πρόσφατα με Σπανούλη, Διαμαντίδη και Παπαλουκά ενώ και με τον Ολυμπιακό με Σπανούλη, Παπανικολάου, Πρίντεζη φτάσαμε δύο φορές στον τελικό της Ευρωλίγκας».
-Πόσο εύκολο είναι να παίρνεις αποφάσεις σε έναν τελικο;
«Είναι δύσκολο αλλά για εμάς είναι σαν ένα παιχνίδι όπως όλα τα άλλα. Ο προπονητής παίρνει πολλές αποφάσεις πως θα παίξουμε, ποιος θα παίξει. Αλλά ούτε ο προπονητής, ούτε οι παίκτες πρέπει να φοβηθούν ότι υπάρχει ένα πρέπει».
-Είχατε σκεφτεί μικρότερος ότι θα γίνετε προπονητής;
«Δεν ήξερα αν θα γίνω και πού θα φτάσω. Δούλευα σκληρά και πολλές ώρες. Με έχασαν οι φίλοι μου. Αφοσιώθηκα σε αυτό. Ξεκίνησα να προπονώ παιδιά και επειδή δεν ήμουν τόσο καλός για να παίξω, στράφηκα στην προπονητική που μου άρεσε πολύ. Σιγά-σιγά με δουλειά και θυσίες ανέβηκα».
-Ποιος ήταν ο αγαπημένος σας παίκτης;
«Δεν ξεχωρίζω κάποιον από όσους συνεργάστηκα γιατί τους νιώθω όλους σαν τα παιδιά μου. Οι καλύτεροι παίκτες από αυτούς που συνεργάστηκα ως τώρα όμως ήταν ο Σπανούλης και ο Στογιάκοβιτς. Ήταν αθλητές που όσα κατάφεραν ήρθαν με τον συνδυασμό ταλέντου και πολύ σκληρής δουλειάς, Για να φτάσεις στην κορυφή όπως ο Μιτσιτς, ο Λάρκιν πρέπει να έχεις και εγωισμό αλλιώς δεν μπορείς να πας τόσο ψηλά».
-Για τον Διαμαντίδη τι άποψη έχετε;
«Ήταν ένας παίκτης που βοηθούσε τους συμπαίκτες του να γίνουν καλύτεροι. Είναι ένας από τους καλύτερους όλων των εποχών».
