Με αφορμή την αυριανή (24/4) αναμέτρηση της Μονακό με την Φενέρμπαχτσε στο πλαίσιο του Game 1 για τα playoffs της Euroleague, ο προπονητής των Μονεγάσκων, Σάσα Ομπράντοβιτς μίλησε στο γαλλικό πρακτορείο (AFP) για τη σεζόν της ομάδας του, τις φιλοδοξίες της, τους ηγέτες της, το «μεταδοτικό» της πάθος για το μπάσκετ αλλά και την «απαιτητική» διαχείριση.
Συγκεκριμένα ο Ομπράντοβιτς είπε:
Για την κανονική περίοδο:
«Το να τερματίζεις τρίτος, με μπάτζετ χαμηλότερο από πολλούς συλλόγους που έχουν αποκλειστεί, είναι απίστευτο. Ωστόσο, δεν έχουμε κάνει... τίποτε, αφού πρέπει να «τελειώσουμε την δουλειά». Και να προκριθούμε για δεύτερη συνεχόμενη φορά στο Final Four. Το παιχνίδι μας είναι σταθερό από το έναρξη της σεζόν και οι επιλογές μας απέδωσαν καρπούς».
Για την τρίτη του σεζόν στη Μονακό:
«Πάντα προσπαθώ να βελτιώνομαι. Αυτή τη σεζόν, ένας ψυχολόγος είναι μαζί μας. Η αποστολή του σωστού μηνύματος τη σωστή στιγμή είναι ζωτικής σημασίας. Ωστόσο, τίποτα δεν είναι γραμμικό. Η επισήμανση σφαλμάτων, η εξήγηση πώς να τα διορθώσουμε, δεν λειτουργεί πάντα. Οι παίκτες, πρέπει επίσης να δείξουν χαρακτήρα, θάρρος και χωρίς φόβο να πάρουν μια σημαντική απόφαση.
Προσέχω τα χαρακτηριστικά των παικτών στο γήπεδο. Αν βάλω πάρα πολλούς περιορισμούς, κάποιοι μπορεί πέσουν σε απόδοση. Εάν το ταλέντο κάνει τη διαφορά, παρά το επιθετικό σχέδιο που μπορεί να μην μου ταιριάζει, θα είμαι εντάξει. Κατά τα άλλα, επιβάλλω μια αυστηρή οργάνωση».
Για το αν ο Μάικ Τζέιμς είναι ηγέτης:
«Λέει ότι δεν είναι. Του απαντώ: "Είσαι λόγω του παιχνιδιού σου, του ρίσκου σου, της επιθετικότητάς σου. Αλλά πρέπει να ξέρεις πότε να το κάνεις". Από εκεί και πέρα ο Μοτεγιούνας είναι ηγέτης μέσω της φωνής του και ο Λόιντ μέσω της υποδειγματικής συμπεριφοράς».
Για την αναμέτρηση με τη Φενέρμπαχτσε:
«Όποιος στέκεται στις δάφνες του είναι νεκρός! Παραμένουμε σε τεντωμένο σκοινί, στην ήττα όπως και στη νίκη. Είναι ο μόνος τρόπος να παραμείνουμε σε εγρήγορση στον αθλητισμό. Δεν το εκτιμώ όταν η ομάδα αισθάνεται πολύ σε φόρμα πριν από έναν αγώνα».
Για το πως προσεγγίζει αυτή τη σειρά μιας και μετά το Leaders Cup φάνηκε κουρασμένος:
«Το πρόγραμμα ήταν τρελό. Ήμουν πραγματικά κουρασμένος. Μετά από ένα μικρό διάλειμμα, επέστρεψα δυνατός. Διαχειρίστηκα την ομάδα με τον ίδιο τρόπο. Ο Μάικ Τζέιμς ήταν λιγότερο καλός μετά το ρεκόρ του. Σήμερα, φτάνω στο απόγειο της καριέρας μου».
Αφιερώνω τη ζωή μου στο μπάσκετ, προσπαθώντας να μην χάσω την ουσία των ανθρώπινων σχέσεων. Ωστόσο, αυτή η δουλειά μας απομονώνει και μας κάνει να ξεχνάμε. Έτσι καταφεύγω στον μικρό οικογενειακό μου κόσμο. Ανακάλυψα επίσης τον διαλογισμό, που με ηρεμεί πριν από ένα ματς. Το να είμαι σε αρμονία με τον εαυτό μου, στο σώμα μου και στο μυαλό μου, μου επιτρέπει να είμαι καλύτερος προπονητής στο μπάσκετ. Νομίζω ότι με σέβονται οι συνομήλικοί μου, οι διαιτητές, οι παίκτες και συνεχίζω να λειτουργώ με πάθος.
Για το αν αυτό επηρεάζει τους παίκτες του:
«Το πάθος είναι μεταδοτικό, είναι δύσκολο να το αρνηθεί κανείς. Εάν η ομιλία μου γίνεται αποδεκτή, κατανοητή, είναι επειδή υπερβαίνει τον αθλητισμό. Μετά τον αγώνα στο παρκέ, υπάρχει η ζωή. Να καταφέρνεις να επιβάλεις πειθαρχία για να βρεις τον εαυτό σου. Είμαι απαιτητικός και σκληρός με τους παίκτες μου, μπορώ να είμαι επιθετικός με τους αλαζόνες».
