Παρέλαση τροπαίων στον τελικό του Final 4 της Ευρωλίγκας στο Βερολίνο, εκεί όπου θα συγκρουστούν η Ρεάλ Μαδρίτης και ο Παναθηναϊκός.
Για πρώτη φορά στην ιστορία τους οι δύο ομάδες θα συναντηθούν σε Final 4, κάτι που προκαλεί εντύπωση, αλλά είναι η αλήθεια ότι σπανιότατα συμμετείχαν αμφότερες ταυτόχρονα στη μεγάλη γιορτή του ευρωπαϊκού μπάσκετ.
Είναι χαρακτηριστικό ότι αυτό συνέβη το 1995 δίχως να παίξουν αντίπαλοι, το 1996 ξανά χωρίς να βρεθούν, το 2011 και το 2012 όπου εκ νέου δεν τα... είπαν και φέτος ο τελικός θα αποτελέσει την... πρεμιέρα τους.
Σε αυτές τις τέσσερις περιπτώσεις λοιπόν τα αποτελέσματά τους στους ημιτελικούς ήταν πάντοτε αντίστροφα και δεν έτυχε ποτέ να συναντηθούν σε μικρό ή μεγάλο τελικό.
Με τι... προίκα πάνε όμως σε αυτόν τον τελικό οι δύο φιναλίστ;
Η «Βασίλισσα» των έντεκα τροπαίων
Η Ρεάλ Μαδρίτης από τη δεκαετία του '60 άρχισε να δείχνει τεράστιο ενδιαφέρον για ευρωπαϊκές διακρίσεις, θέλοντας να βαδίσει στα χνάρια του ποδοσφαίρου, εκεί όπου λίγα χρόνια νωρίτερα είχε «χτίσει» μία εκπληκτική κυριαρχία στο Κύπελλο Πρωταθλητριών.
Το 1962 έφτασε για πρώτη φορά στον τελικό και ηττήθηκε στη Γενεύη από τον Ντιναμό Τιφλίδα και την αμέσως επόμενη χρονιά βρέθηκε ξανά στην... πηγή, χωρίς να πιεί νερό, καθώς έχασε από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας με 2-1 στη σειρά των τελικών.
Τελικά η τρίτη ήταν και η... φαρμακερή, επικρατώντας της Σπαρτάκ Μπρνο από την Τσεχοσλοβακία και το 1964 ανέβηκε για πρώτη φορά στην κορυφή της Ευρώπης.
Πλέον ήξερε τι έπρεπε να κάνει και πήρε μία άτυπη ρεβάνς από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας για τον δεύτερο τίτλο της.
Το 1967 διεξήχθη το Final 4 στο «σπίτι» της στην ισπανική πρωτεύουσα κι αφού πρώτα στα ημιτελικά απέκλεισε την Ολίμπια Λιουμπλιάνα, στον τελικό έκαμψε την αντίσταση της Σίμενταλ Μιλάνο και σήκωσε για τρίτη φορά την κούπα.
Για δεύτερη φορά στην ιστορία της μέσα σε λίγα χρόνια έκανε το repeat, καθώς το 1968 κέρδισε στη Γαλλία ξανά τη Σπαρτάκ Μπρνο και βρέθηκε στον... θρόνο για τέταρτη φορά.
Ακολούθησε ο χαμένος τελικός από την ΤΣΣΚΑ την επόμενη σεζόν και μετά από μία πενταετία επέστρεψε στον τελικό το 1974 και νίκησε στη Νάντη της Γαλλίας τη Βαρέζε, φτάνοντας τα πέντε τρόπαια.
Η συνέχεια ήταν κάπως πικρή, λόγω δύο συνεχόμενων ηττών σε τελικούς από τη Βαρέζε η οποία πήρε την εκδίκησή της.
Παρ' όλα αυτά το 1978 επέστρεψε, βρήκε ξανά στον τελικό την ιταλική ομάδα και τη νίκησε στο Μόναχο σηκώνοντας για έκτη φορά την κούπα.
Δύο χρόνια μετά και πιο συγκεκριμένα το 1980 στο στη δυτική πλευρά του Βερολίνου έκαμψε την αντίσταση της Μακάμπι και ανέβηκε στην κορυφή για έβδομη φορά.
Θα ακολουθούσε ένα διάλειμμα 15 ετών μέχρι την επόμενη κατάκτηση. Το 1985 έφτασε μέχρι τον τελικό του ΣΕΦ όπου και ηττήθηκε από την Τσιμπόνα του αείμνηστου Ντράζεν Πέτροβιτς.
Δέκα χρόνια αργότερα στη Σαραγόσα, έχοντας τον Άρβιντας Σαμπόνις στη σύνθεσή της νίκησε εύκολα τον Ολυμπιακό και κατέκτησε το όγδοο τρόπαιό της.
Το επόμενο διάλειμμά της θα ήταν ακόμα μεγαλύτερο, καθώς έμεινε μακριά από την κατάκτηση της Ευρωλίγκας για μία γεμάτη εικοσαετία και σε αυτό το χρονικό διάστημα έχασε δύο τελικούς, το 2013 στο Λονδίνο από τον Ολυμπιακό και την αμέσως επόμενη χρονιά στο Μιλάνο από τη Μακάμπι Τελ Αβίβ.
Η τρίτη όμως ήταν και φαρμακερή, όπως συνέβη και στο ξεκίνημα της ιστορίας της... Το 2015 έπαιξε εντός έδρας με τον Ολυμπιακό και τον «λύγισε» εκ νέου εύκολα βάζοντας το ένατο... πετράδι στο στέμμα της.
Έπειτα από μία τριετία επέστρεψε στον τελικό και νίκησε τη Φενέρμπαχτσε στο Βελιγράδι, έχοντας απόλυτο πρωταγωνιστή τον Λούκα Ντόντσιτς και φτάνοντας τις δέκα κούπες.
Για να βρεθεί στο τέλος του δρόμου πέρασε μία τετραετία και τελικά το 2022 έφτασε στον τελικό του Final 4 ξανά στο Βελιγράδι όμως εκεί η Αναντολού Εφές του Εργκίν Αταμάν δεν της επέτρεψε να πάρει το τρόπαιο.
Έχοντας όμως τον ίδιο κορμό πέρσι επικράτησε μετά από συγκλονιστικό παιχνίδι του Ολυμπιακού κι έφτασε τα έντεκα τρόπαια, επίδοση που τη φέρνει στην κορυφή της σχετικής λίστας.
Το μόνο που μένει να φανεί είναι αν θα κάνει τους τίτλους της δώδεκα απέναντι στον Παναθηναϊκό.
Ο «Βασιλιάς» με τα έξι αστέρια
Η ιστορία του Παναθηναϊκού στη διοργάνωση ξεκίνησε από αρκετά παλιά, καθώς η πρώτη του παρουσία στην τετράδα του Κυπέλλου Πρωταθλητριών ήταν τη σεζόν 1971/72, όταν ηττήθηκε στα ημιτελικά από τη μετέπειτα πρωταθλήτρια, Βαρέζε.
Για να φτάσει όμως μέχρι το Final 4 χρειάστηκε να περάσουν 22 χρόνια.
Οι πρώτες του εμπειρίες ήταν πικρές, λόγω δύο διαδοχικών ηττών από τον Ολυμπιακό στα ημιτελικά τόσο το 1994 στο Τελ Αβίβ όσο και το 1995 στη Σαραγόσα.
Η τρίτη όμως ήταν και... φαρμακερή, καθώς το 1996 πήγε στο Παρίσι και πήρε το πρώτο του τρόπαιο νικώντας την Μπαρτσελόνα με 67-66.
Στην επόμενη τριετία δεν έφτασε ούτε μία φορά μέχρι το τέλος του δρόμου αλλά το 2000 επέστρεψε παίρνοντας το εισιτήριο για το Final 4 της Θεσσαλονίκης και στον τελικό έκαμψε την αντίσταση της Μακάμπι Τελ Αβίβ με 73-67, ράβοντας το δεύτερο αστέρι του.
Το 2001 στη Σουπρολίγκα της FIBA οι παίκτες του Ζέλικο Ομπράντοβιτς έφτασαν ξανά στον τελικό, εκεί όπου έχασαν όμως από τη Μακάμπι στο Παρίσι, με τους Ισραηλινούς να παίρνουν μία άτυπη ρεβάνς.
Μία χρονιά αργότερα όμως είχε έρθει ξανά η σειρά του «τριφυλλιού», στο Final 4 της Μπολόνια, εκεί όπου πήγε ως αουτσάιντερ, άφησε εκτός συνέχειας στα ημιτελικά τη Μακάμπι και στον τελικό «άλωσε» το «Παλαμαλαγκούτι» κι έγινε η μοναδική ομάδα στην ιστορία που κέρδισε σε τελικό μέσα στην έδρα της έτερης φιναλίστ και μάλιστα με 89-83.
Το 2005 στη Μόσχα οι «πράσινοι» αρκέστηκαν στην τιμητική πέμπτη θέση και το 2007 στην Αθήνα, έπειτα από άνετη επικράτηση στον ημιτελικό με την Ταού Κεράμικα -νυν Μπασκόνια-, στον τελικό έπειτα από ματσάρα έκαμψαν την αντίσταση της ΤΣΣΚΑ Μόσχας με 93-91 και σήκωσαν το τρόπαιο για τέταρτη φορά.
Το 2009 ο Παναθηναϊκός πήγε στο Βερολίνο -όπως και φέτος- και κατόρθωσε αρχικά να αποκλείσει τον Ολυμπιακό στα ημιτελικά και στη συνέχεια να «λυγίσει» και την ΤΣΣΚΑ Μόσχας με 73-71, παίρνοντας την κούπα σε πέμπτη διαφορετική περίπτωση.
Το επόμενο και τελευταίο μέχρι σήμερα τρόπαιο του «τριφυλλιού» ήρθε το 2011 στο Final 4 της Βαρκελώνης. Έχοντας νικήσει στα πλέι οφ την κάτοχο του τίτλου Μπαρτσελόνα, ο Παναθηναϊκός πήγε στο «Παλαού Σαν Ζόρντι» για να ανέβει στην κορυφή της Ευρώπης. Ήταν το φαβορί και το επιβεβαίωσε επικρατώντας 78-70 της Μακάμπι Τελ Αβίβ και στέφθηκε πρωταθλητής της Γηραιάς Ηπείρου για έκτη φορά.
Ακολούθησε η παρουσία στο Final 4 της Κωνσταντινούπολης την επόμενη χρονιά και ο άδοξος αποκλεισμός στα ημιτελικά από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας.
Μέχρι στιγμής λοιπόν οι «πράσινοι» έχουν έξι τίτλους σε επτά συμμετοχές σε τελικούς και θα παλέψουν για να φτάσουν τους επτά... Τι θα συμβεί θα το ξέρουν άπαντες σε μερικές ώρες, όμως το βέβαιο είναι ότι μία από τις φιναλίστ, θα προσθέσει συνολικά το... 18ο τρόπαιο στη συγκομιδή αμφότερων, σε μία «μάχη» γιγάντων που πιθανότατα δεν έχει υπάρξει ποτέ στο παρελθόν.
