Ο Γιάννης Ψυχογιόπουλος, προπονητής του Πικερμίου, αλλά και του ιστορικού Σπόρτιγκ κατάφερε να εξασφαλίσει δύο στόχους όπως είναι η παραμονή στην κατηγορία (Γ' Εθνική και Α' ΕΣΚΑ αντίστοιχα) σε μικρό χρονικό διάστημα.
Ο κόουτς Ψυχογιόπουλος μίλησε στο basketa.gr για την εμπειρία του κοουτσαρίσματος δύο ομάδων, την εξασφάλιση των στόχων, το μέλλον του προπονητικά και... όχι μόνο.
-Κόουτς προέρχεστε από μία πολύ σημαντική νίκη με το Πικέρμι απέναντι στον Μίλωνα που βρίσκεται στην κορυφή της βαθμολογίας. Πως ήρθε αυτό το αποτέλεσμα κόντρα σε μία τόσο δυνατή ομάδα;
Καταρχάς, το ρόστερ της ομάδας έχει κάποια παιδιά τα οποία είναι πολύ παιγμένα και καταξιωμένα, όπως ο Μουράτης Κούσουλας, ο Γιώργος Μελάς, ο Κώστας Βογιατζής, ο Μανώλης Κουκουλάς, ο Καπετάνιος, πέντε παιδιά που έχουν παίξει πάρα πολλά χρόνια. Ξέρουν πάρα πολύ καλά πως να προσαρμοστούν στον αντίπαλο και έχουμε φτάσει σε ένα σημείο του πρωταθλήματος που είμαστε αδιάφοροι βαθμολογικά. Αλλά επειδή η ομάδα ξεκίνησε με στόχο να πρωταγωνιστήσει και τα παιδιά είναι παιδιά που έχουν μάθει να πρωταγωνιστούν, είχαμε πάρα πολύ μεγάλο κίνητρο για αυτό το παιχνίδι. Στο μπάσκετ υπάρχουν φαβορί, το φαβορί ήταν ο Μίλωνας, που είναι μία πάρα πολύ καλή ομάδα, με πάρα πολύ καλό προπονητή και πολύ καλούς παίκτες. Από εκεί και πέρα ήμασταν σε καλή μέρα επιθετικά, ήμασταν και προσαρμοσμένοι στην άμυνα. Ακολουθήσαμε το πλάνο που είχαμε βάλει από την αρχή και μας πήγε καλά το ματς.
-Πόσο δύσκολο είναι να συνδυάζετε δύο ομάδες με κοινό στόχο την παραμονή; Πόσο αγχωτική μπορεί να είναι αυτή η διαδικασία;
Έχει πίεση για το αποτέλεσμα όπου και να βρίσκεσαι. Εγώ είμαι αφοσιωμένος στο επάγγελμά μου και καταφέρνω και το διαχειρίζομαι. Δεν είχα πρόβλημα. Ευτυχώς και οι δύο ομάδες κατάφεραν να πετύχουν τους στόχους τους, οπότε όλα καλά.
-Πως είναι να πανηγυρίζεις την επίτευξη και των δύο στόχων (παραμονή στην κατηγορία) σε τόσο μικρό διάστημα;
Είναι πολύ όμορφο να πετυχαίνεις στόχους. Για μένα η προπονητική, επειδή είναι και λειτούργημα έχει συνέχεια στόχους. Να βοηθάς τα νεαρότερα παιδιά, να βρίσκεις κίνητρο για τα μεγαλύτερα, να δημιουργείς δομές με την ομάδα που συνεργάζεσαι. Δε μένω στο ότι πέτυχε μία σωτηρία η ομάδα. Προσπαθώ να πάω στο επόμενο. Είμαι τύπος που πάει συνέχεια στο επόμενο. Δεν μου δημιουργεί ένα συναίσθημα "μένω σε αυτό".
-Πως είναι προπονείτε μία ομάδα με τόσο βαριά φανέλα όπως του Σπόρτιγκ;
Επειδή είμαι από το 2018 στο Σπόρτιγκ, από την πρώτη μέρα που είχα πάει το αισθάνεσαι αυτό. Ειδικά αν έχεις επίγνωση ποιοι άνθρωποι έχουν περάσει από τον σύλλογο τι έχουν πετύχει και τι έχουν αφήσει στο ελληνικό μπάσκετ. Είναι μία πολύ βαριά παρακαταθήκη. Όταν πήγα εγώ η ομάδα βρισκόταν στον πάτο της Β' ΕΣΚΑ, το χαμηλότερο σημείο που έχει βρεθεί στην ιστορία της. Είχε μία έξτρα πίεση, καθώς αν δεν τα καταφέρναμε θα ήμασταν η πιο μαύρη σελίδα στην ιστορία του συλλόγου. Το Σπόρτιγκ είναι μία ομάδα που έχει φοβερό brand name, έχει δικό του γήπεδο, υπάρχουν οι συνθήκες να δουλέψεις. Νομίζω τώρα βρίσκεται σε ένα επίπεδο που πρέπει να είναι. Μία καλή ομάδα στις τοπικές κατηγορίες.
-Πως βλέπετε το μέλλον σας στην προπονητική; Σας αρέσουν τα δύσκολα;
Πολύ. Είμαι πολύ φιλόδοξος, έχω όνειρα, αλλά ταυτόχρονα είμαι και ευχαριστημένος με το που είμαι. Βλέπω κάθε μέρα ξεχωριστά, θέλω να τα καταφέρνω κάθε μέρα. Δεν είναι αυτοσκοπός να κάνω πορεία. Είμαι χαρούμενος. Το θέμα είναι, όσο καταφέρνω και είμαι στον χώρο είμαι ικανοποιημένος.
