Η Δάφνη Δαφνίου μετά την επικράτηση με 69-65 επί της Ακαδημίας Ελευσίνας πανηγύρισε την άνοδο από την National League 2 στη National League 1. Ο πολύπειρος γκαρντ της ομάδας, Μιχάλης Πολυτάρχου, μιλώντας στο EOK WebRadio, αναφέρθηκε στις εξαιρετικές σχέσεις που δημιουργήθηκαν, στα στοιχεία που έφεραν την άνοδο και το προσωπικό του μέλλον.
Αναλυτικά είπε:
Για τη σεζόν, την άνοδο και τους τελικούς: «Από τη πρώτη στιγμή που ήρθα ο στόχος ήταν η άνοδος και το πρωτάθλημα. Μας έβαλαν στο μυαλό ότι αυτός είναι ο στόχος, δεν υπάρχει άλλος στόχος. Όλα τα παιδιά προσπάθησαν από την πρώτη μέρα, δουλέψαμε πολύ σκληρά για να είμαστε έτοιμοι στους τελικούς. Είχαμε στοχεύσει στους τελικούς. Πιστεύαμε πολύ στους εαυτούς μας, οι προπονητές και η διοίκηση μάς πίστευαν πάρα πολύ. Χάσαμε την πρώτη αγωνιστική εκτός έδρας από τον Απόλλωνα. Είχαμε δείξει σε όλη τη πορεία, στα φιλικά, στην προετοιμασία ότι είμαστε πολύ καλοί. Ήρθε το πρώτο χαστούκι αλλά ήρθε για καλό. Εμείς συνεχίσαμε στο ίδιο πλάνο, να δουλεύουμε κάθε μέρα στο γήπεδο και στο τέλος θα κάνουμε ταμείο. Ήταν μια πολύ δύσκολη σειρά γιατί πήγαμε με μια πολύ καλή ομάδα αλλά πιστεύαμε ότι αν παίξουμε αυτό που μπορούμε και αυτό που δουλεύουμε κάθε μέρα στην προπόνηση, σαν ομάδα ήμασταν λίγο καλύτεροι. Μπορεί να μην ήμασταν σαν μονάδες πολύ καλύτεροι αλλά σαν ομάδα ήμασταν πολύ δεμένοι».
Για τα στοιχεία που τους έδωσαν την άνοδο: «Στην ένταση και στην ταχύτητα ήμασταν καλύτεροι. Δημιουργήθηκε ένα μεγάλο θέμα στην ομάδα τους γιατί τραυματίστηκε ένας πολύ καλός παίκτης. Εκεί λίγο έπεσε η ψυχολογία τους. Ήταν ένας πολύ κομβικός παίκτης. Εμείς ήμασταν πολύ καλύτεροι στην φυσική κατάσταση και στο πλάνο που είχαμε και την καθοδήγηση».
Για τον ρόλο στην ομάδα: «Έχω παίξει με πολύ σπουδαίους παίκτες σε πολύ καλές ομάδες, αυτή η χρονιά ήταν πολλή ιδιαίτερη για εμένα γιατί ήταν πολύ μικροί οι περισσότεροι. Ένιωσα σαν να είμαι ο μπαμπάς τους αλλά ταυτόχρονα ήμουν και ο κολλητός τους. Αυτό είναι πολύ σημαντικό και σπάνιο. Ήταν τα καλύτερα αποδυτήρια που είχαμε ποτέ».
Για το προσωπικό μέλλον: «Εύχομαι να μπορώ και να δίνω ό,τι έχω μάθει και ό,τι θετικό βγάζω στο γήπεδο για πολλά χρόνια ακόμα στα μικρά παιδιά που θα έχω συμπαίκτες. Είναι τρόπος ζωής για εμένα. Είναι έρωτας. Άμα ερωτεύεσαι κάτι δεν φεύγει ποτέ».
Για το επόμενο βήμα όταν τελειώσει η καριέρα: «Μου αρέσει πάρα πολύ να βοηθάω τα παιδιά στην ψυχολογία τους. Η ψυχολογία για εμένα παίζει το 80%. Πρέπει να πιστέψεις στο τώρα, το πριν δεν γυρίζει ποτέ. Θα ήθελα να γυρίσω στο νησί μου, να παίξω εκεί, να κλείσω την καριέρα μου στο νησί».
Για το αν θα συνεχίσει στην ομάδα: «Δε νομίζω να με αφήσουν να φύγω. Ένιωσα τόσο όμορφα φέτος που όντως γίναμε μια οικογένεια όλοι. Πιστεύω η Δάφνη Δαφνίου είναι από τα πιο υγιή σωματεία που έχω υπάρξει γιατί είναι όλοι μια παρέα και μια οικογένεια. Έχει γερές βάσεις για να προχωρήσει κι άλλο. Δε νομίζω ότι θα πάει για κάτι λιγότερο από τη διεκδίκηση του πρωταθλήματος».
