Ο Απόλλωνας Καλαμαριάς υποβιβάστηκε σε τοπικό επίπεδο τόσο στους Άνδρες όσο και στις Γυναίκες.
Ο μέχρι πρότινος, προπονητής της ομάδας της Θεσσαλονίκης, Θοδωρής Πολυμένης, ανακοίνωσε μέσω της προσωπικής του σελίδας την αποχώρηση του με αιχμές.
Αναλυτικά έγραψε :
«Με το πέρας των αγωνιστικών υποχρεώσεων του τμήματος ανδρών ανακοινώνω την αποχώρηση μου από το σύλλογο που υπηρέτησα για 9 χρόνια σε τρείς διαφορετικές θητείες. Τον Απόλλωνα Καλαμαριάς, έναν από τους μεγαλύτερους αλλά και ιστορικότερους συλλόγους της Θεσσαλονίκης αλλά και της χώρας μας.
Αναλαμβάνοντας πλήρως τις ευθύνες που μου αναλογούν για την πτώση του τμήματος στα τοπικά πρωταθλήματα μετά από πολλά χρόνια στις εθνικές κατηγορίες, όπως μετά από ανακοίνωση ‘’φίλων’’ της ομάδας χωρίς να χρειάζεται η παρουσία μου σε γενική συνέλευση, επιστρέφω σπίτι μου και στην οικογένεια μου η οποία και μου έλειψε τα τελευταία τρία χρόνια καθώς οι υποχρεώσεις της ομάδας δεν μου επέτρεπαν να βρίσκομαι κοντά τους . Βέβαια ήμουν τυχερός γιατί είχα την χαρά να συνεργαστώ με τον γιό μου Θάνο ο οποίος αγάπησε την ομάδα σαν ήταν γέννημα θρέμμα αθλητής της.
Επίσης αναλαμβάνω τις όποιες ευθύνες μου αναλογούν για την πτώση του τμήματος γυναικών επίσης στα τοπικά πρωταθλήματα.
Πριν από τρία χρόνια στο κάλεσμα του προέδρου του Απόλλωνα Καλαμαριάς και της πρότασής για την ανάληψη των καθηκόντων του προπονητή του τμήματος ανδρών, χωρίς δεύτερη σκέψη δέχτηκα ενώ είχα σχεδόν συμφωνήσει εκείνη την χρονιά με ομάδα γυναικών εθνικών κατηγοριών.
Θέσαμε τίμια τους στόχους που δεν ήταν άλλοι από την ανανέωση της ομάδας και την ένταξη αθλητών μικρών ηλικιακά και να δοθεί το βάρος στα αναπτυξιακά τμήματα, όπως και έγινε. Το ρίσκο τεράστιο, πιθανόν αν δεν ερχόταν ο covid και εκείνη την χρονιά να αποχαιρετούσαμε την κατηγορία, καθώς είχαμε το χαμηλότερο μέσο όρο ηλικίας σε όλη την Γ΄ Εθνική και με το μικρότερο μπάτζετ.
Τη δεύτερη χρονιά πιστοί στο πλάνο όλοι μας, διοίκηση και προπονητές δημιουργήσαμε πάλι ομάδα με το χαμηλότερο μέσο όρο και το χαμηλότερο μπάτζετ και από τον πρώτο ακόμη γύρο καταφέραμε να πάρουμε τις νίκες που χρειαζόταν η ομάδα για μείνει στην κατηγορία αντιμετωπίζοντας ομάδες με τεράστια μπάτζετ σε σχέση με την δική μας.
Εδώ φυσικά να πω ότι μετά από πρόταση την διοίκησης και του προέδρου Φώτη Μπαλτίδη, ανέλαβα παράλληλα πλήρως τη διαχείριση όλων των τμημάτων μπάσκετ του συλλόγου σε συνεργασία πάντοτε με τη διοίκηση. Να αναφέρω ότι πολλοί καλοθελητές διέδιδαν ότι μου δόθηκαν οι συγκεκριμένες αρμοδιότητες έναντι τιμήματος, κάτι που είναι φυσικά ψέμα. Με όλες τις δυσκολίες που έφερε η χρονιά μαζί με του συνεργάτες μου φέραμε σε πέρας τη χρονιά χωρίς να υπάρχει οικονομική εκκρεμότητα σε κανένα.
Την φετινή αγωνιστική περίοδο παραμένοντας πιστοί στο πλάνο και με την παραμονή της βάσης αθλητών που παρέμειναν στην ομάδα, ξεκινήσαμε πιθανόν την δυσκολότερη χρονιά που θα μπορούσαμε να συναντήσουμε, με τη νέα τάξη πραγμάτων και με τις ανακατατάξεις των κατηγοριών από τις 12 ομάδες να υποβιβάζονται οι 6.
Η προσπάθεια τεράστια απέναντι σε ομάδες έμπειρες και με ιστορία και τεράστια μπάτζετ. Εμείς πιστοί στο πλάνο με δουλειά και ενθουσιασμό να πετύχουμε το στόχο μας μόνοι μας εναντίον όλων. Ζητήσαμε την βοήθεια μέσω ανακοινώσεων αλλά και προσωπικών επαφών την βοήθεια όλων των υπέρμαχων και καλοθελητών αυτού του μεγάλου συλλόγου, του Απόλλωνα Καλαμαριάς. Αλλά για όλα έφταιγε ο Μπαλτίδης. Αυτή η δικαιολογία υπήρχε από την πρώτη ημέρα που επέστρεψα στην ομάδα.
Εγώ ξέρω ότι μπορεί ο Μπαλτίδης να μην ήταν σε όλους τους αγώνες, να μην ήταν τόσο κοντά στα τμήματα. Όποτε όμως χρειάστηκε να λύσουμε ένα πρόβλημα ήταν εκεί. Και για να μην παρεξηγηθώ και με αναγάγουν σε τσιράκι του Μπαλτίδη και της οικογένειας θα σας πληροφορήσω ότι με τον Φώτη μαλώσαμε πολλές φορές σε σημείο που να θέλω να αποχωρήσω. Οσοι τον γνωρίζουν ξέρουν τι θα πει να μαλώσεις με Μπαλτίδη, αλλά πάντα τα βρίσκαμε και πορευόμασταν χωρίς να βγει κάτι προς τα έξω εκτός από τις δικές μου τώρα αναφορές γατί έτσι λειτουργούν οι ομάδες.
Πριν από λίγο καιρό αναφέρθηκε σε ανακοίνωση η κατρακύλα των τμημάτων μπάσκετ και συγκεκριμένα ο υποβιβασμός του τμήματος γυναικών. Να θυμίσω σε όσους ξεχνούν για να μην παρεξηγηθώ ότι διετέλεσα δυο σχεδόν τριετίες προπονητής στο τμήμα γυναικών με πολλές επιτυχίες, ανόδους και εκπληκτικές πορείες στην Α1.
Εγώ και οι συνεργάτες μου σε όλο αυτό το τεράστιο οικοδόμημα δεν διαχωρίσαμε ποτέ κανένα τμήμα και για κανένα λόγο. Στόχος πάντοτε ήταν η οργάνωση και η σταθερή πορεία. Στόχος πάντα ο Απόλλων να είναι ψηλά.
Δυστυχώς δεν τα καταφέραμε απέναντι σε όλους και σε όλα. Αγωνιζόμασταν όλη την χρονιά είτε εντός είτε εκτός έδρας σαν να ήμασταν φιλοξενούμενοι. Στους τελευταίους αγώνες οι αντίπαλοι έφτασαν να έχουν στο γήπεδο μας πολλαπλάσιους φίλους από τους δικούς μας.
Στους τελευταίους αγώνες στο γήπεδο προσπαθούσα να διακρίνω κάποιον φίλο της ομάδας, παλαιό αθλητή, αθλήτρια, οργανωμένους, παλιούς προέδρους, παράγοντες, προπονητές. Τίποτα, το χάος. Μόνο γονείς, φίλοι και φίλες των αθλητών. Και το τραγικό της υπόθεσης; Τα καθημερινά τηλεφωνήματα άπειρα για κάλεσμα σε ομιλίες εν όψει εκλογών.
Καταλήξαμε στο τέλος ο Απόλλων Καλαμαριάς να βρίσκεται την επόμενη χρονιά και στα δύο τμήματα στις τοπικές κατηγορίες γιατί δεν στηρίχθηκε από κανέναν και να χρησιμοποιείται ως όργανο για να βάλουν εναντίον του συλλόγου.
Αναλαμβάνοντας λοιπόν την ευθύνη που μου αναλογεί, την μεγαλύτερη ίσως, αποχωρώ από την ομάδα που υπηρέτησα με τιμιότητα πάνω από όλα για τουλάχιστον 9 χρόνια πηγαίνοντας σπίτι μου όπως πρέπει για κάποιους, άλλα με ήσυχη την συνείδησή μου ότι έκανα τα πάντα με όσα λάθη αλλά αγαπόντας αυτό τον τεράστιο σύλλογο, τον Απόλλωνα Καλαμαριάς.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω για την τιμή που μου έκανε ο πρόεδρος Φώτης Μπαλτίδης να είμαι στο σύλλογο και να τον υπηρετήσω, όλους του συνεργάτες μου αλλά πάνω από όλα όλους τους αθλητές μου που με τίμησαν με την παρουσία τους στην ομάδα αυτή την τριετία και ειδικότερα αυτή την δύσκολη χρονιά. Θα μου μείνει για πάντα χαραγμένη η τελευταία στιγμή στα αποδυτήρια στην Ξάνθη.
Επίσης θα ήθελα να ευχαριστήσω τις αθλήτριες και τους προπονητές που συνεργάστηκα στο τμήμα γυναικών ειδικότερα την χρονιά που διανύσαμε. Τον Δημήτρη Τσιμτσώνη που στο κάλεσμα να βρεθεί δίπλα μου και ειδικότερα στο τμήμα γυναικών αλλά και στην ακαδημία, όχι μόνο βοήθησε αλλά και με κόστος στερώντας χρόνο από την οικογένεια του έτρεχε νυχθημερόν για τον σύλλογο, τον Μιχάλη Κασικτσόγλου προπονητή του τμήματος γυναικών ένα τεράστιο ευχαριστώ και να του ζητήσω και ένα μεγάλο συγνώμη γιατί δυστυχώς δεν μπόρεσα να είμαι τόσο κοντά του όσο έπρεπε.
Τέλος θα ήθελα να ευχαριστήσω το προσωπικό των γραφείων του συλλόγου την Αθηνά Αραβίδου και τον Νάκη Κερανόπουλο με τον οποίο συνεργαστήκαμε σε όλες τις θητείες μου στον Απόλλωνα.
Τέλος ας με συγχωρήσουν όλοι οι φίλοι Καλαμαριώτες αν με τα παραπάνω όλα έθιξα κάποιους, αλλά θα προτιμούσα να με συγχωρήσουν για το αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας και να τους παρακαλέσω να έρθουν κοντά στην ομάδα γιατί μόνο συσπειρωμένοι και αγαπημένοι με κοινό στόχο το καλό αυτής θα επανέλθει εκεί που της αξίζει».
