"Απασφάλησε" Ο προπονητής της Εθνικής Σερβίας Σβέτιλαβ Πέσιτς, ο οποίος συνέντευξη που έδωσε στην εκπομπή Sportlajt του Sport Klub αναφέρθηκε στην κατάσταση που επικρατεί στη χώρα του στο μπασκετικό επίπεδο και χρησιμοποίησε ακραίους χαρακτηρισμούς για όσα συμβαίνουν εντός των τειχών, λέγοντας πως θυμίζει... στρατόπεδο συγκέντρωσης.
«Η ABA League είναι η μοναδική λίγκα στην Ευρώπη όπου η αγορά είναι ανοιχτή. Τι σημαίνει αυτό; Αυτό σημαίνει ότι μια ομάδα στην ABA League μπορεί να παίζει και με 12 ξένους. Σε αντίθεση με όλα τα άλλα εθνικά πρωταθλήματα, με τα οποία θέλουμε να ανταγωνιστούμε. Την Ισπανία, την Ιταλία, τη Γαλλία, την Τουρκία, την Ελλάδα, τη Γερμανία...
Εκεί έχουν σύστημα 6+6 (γηγενείς και ξένοι), 5+7 ή 7+5. Κανείς απολύτως δεν είναι εναντίον των ξένων. Εγώ έχω δουλέψει περισσότερα χρόνια στο εξωτερικό, παρά στη Σερβία, αλλά ζω στη Σερβία, θέλω η Σερβία να αναπτυχθεί, να προχωρήσει, τελείωσε με τη Γιουγκοσλαβία» είπε αρχικά και πρόσθεσε: «Κατά δεύτερον, ούτε ένας σύλλογος από τη Σερβία δεν έχει παίξει σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις εδώ και χρόνια.
Φανταστείτε όταν είστε φυλακισμένοι, στη φυλακή, βρίσκεστε ουσιαστικά σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης. Παίζετε μεταξύ σας και δεν ξέρετε καθόλου τι γίνεται έξω και είστε όλοι ευχαριστημένοι με τις επιτυχίες σας σε αυτό το στρατόπεδο συγκέντρωσης, γιατί δεν ξέρετε πια τι γίνεται έξω, πώς είναι στην Ευρώπη. Και λέμε ότι είμαστε η χώρα του μπάσκετ.
Μόνο ο Ερυθρός Αστέρας και η Παρτιζάν παίζουν στην Ευρώπη, αλλά οι άλλοι δεν παίζουν, δεν υπάρχει περίπτωση. Πρέπει να εγγραφείτε. Πρέπει να εγγραφείτε. Η FMP το δοκίμασε, η FIBA το δέχτηκε, την έβαλε στα προκριματικά. Η FMP έκανε μια προσπάθεια να παίξει την Ευρώπη. Τι σημαίνει; Σημαίνει ότι θέλουμε να αναπτυχθούμε. Παίζουμε και εδώ, αλλά θέλουμε να πάμε και στην Ευρώπη, για να αποκτήσουν οι παίκτες μας εμπειρίες, για να δείξουμε στο κοινό λίγο από τις άλλες ομάδες. Δεν υπάρχει κάτι τέτοιο».
Τελειώνοντας ο έμπειρος τεχνικός είπε: «Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να αντιγράψουμε κάποιον άλλο, αλλά πρέπει να μάθουμε ένα πράγμα, και αυτό είναι ότι μερικές φορές πρέπει να παραδεχτούμε ότι κάποιος από εμάς τα πάει καλύτερα στη ζωή. Είναι δύσκολο να το παραδεχτείς μερικές φορές, αλλά αν είσαι έτοιμος να δεχτείς τις εμπειρίες και τις επιτυχίες των άλλων, να μάθεις από αυτούς και να τις προσαρμόσεις στις συνθήκες που έχεις - προχωράς. Αν όλα αντιστραφούν - στέκεσαι. Μένεις στο στρατόπεδο συγκέντρωσης. Και είσαι ευχαριστημένος με αυτό, γιατί δεν βλέπεις τι συμβαίνει γύρω σου».
