Ο Νίκος Παππάς βρέθηκε στο «Στούντιο 4» της ΕΡΤ και μίλησε για δημιουργία γηπέδου μπάσκετ στις φυλακές Κορυδαλλού και το τι σήμαινε για τον ίδιο, το τι έχει ακόμη να προσφέρει αγωνιστικά, έχοντας σημειώσει πρόσφατα ένα επεισόδιο στην ΑΕΚ, αλλά και την παρουσία του στο παρελθόν στον Παναθηναϊκό, ο οποίος εκπλήρωσε πολλά του όνειρα.
Αναλυτικά, όσα δήλωσε:
Για την δημιουργία γηπέδου μπάσκετ στις φυλακές Κορυδαλλού: «Η αλήθεια είναι ότι νιώθω αμήχανα και τώρα που το συζητάμε. Δεν ήταν ανάγκη, είχα κάποιους φίλους που τους άρεσε το μπάσκετ. Ήταν κι εμένα πιο άνετη η τσέπη μου και το τακτοποίησα. Ευτυχώς είχαμε πολύ καλή συνεργασία με τον διευθυντή και υλοποιήσαμε αυτό το εγχείρημα. Το γήπεδο υπάρχει, είναι σε καλή κατάσταση και το χαίρονται οι κρατούμενοι».
Για το πόσο δύσκολο ήταν: «Είχαμε πολύ καλή συνεργασία με τον τότε διευθυντή, έναν αξιόλογο άνθρωπο, τον κύριο Χριστόφορο, που ήταν συνεργάσιμος και πρόθυμος να βοηθήσει αυτή την ιδέα. Είχε γραφειοκρατεία και εισαγγελείς, δεν ήταν απλό. Αλλά από ό,τι γνωρίζω ακόμα υπάρχει, είναι σε καλή κατάσταση και το χαίρονται οι άλλοι κρατούμενοι».
Για τη δική του ευτυχία μέσα από αυτό: «Αυτό αφορά εμένα, είναι η δική μου ψυχοσύνθεση που ικανοποιείται. Νομίζω το να το μοιραστώ δεν υπάρχει λόγος. Αλλά καταλαβαίνεις όταν κάνεις ένα δώρο, είναι ένα συναίσθημα για όλους το ίδιο».
Για τις σκέψεις που έκανε όταν πήγε στις φυλακές: «Αυτόματα θα σου έρθουν αυτές οι σκέψεις. Μπορείς να δεις τα παιδιά που ζουν και σωφρονίζονται εκεί και να σκεφτείς "αν ήμουν εγώ στη θέση τους, αν θα μπορούσα να βρεθώ εδώ". Σίγουρα, δεν είναι και το πιο ευχάριστο μέρος. Ευτυχώς, όσο είχα πάει εγώ οι συνθήκες φαίνονταν ΟΚ. Οι φίλοι και οι γνωστοί μου και όσοι γνώρισα εκεί φαινόταν να μην περνούν τόσο άσχημα, δεν ήταν τόσο βάρβαρα τα πράγματα. Είναι έξω ευτυχώς και ελπίζω να μην βρεθούν ποτέ ξανά εκεί μέσα».
Για το πότε έγινε για πρώτη φορά σύνθημα: «Το να πας κάπου έτσι απρόσωπα, δεν θα ήταν έτσι, δεν μου ταιριάζει. Η πρώτη φορά που φώναξαν το όνομά μου και έγινα σύνθημα ήταν στον Παναθηναϊκό. Ήμουν 23-24, είναι τόσο υπέροχο. Είναι αυτό που ονειρεύεσαι από μικρό παιδί! Σκέφτεσαι να βάζεις μεγάλα καλάθια, να παίζεις στην ομάδα που αγαπάς».
Για το κίνητρό του: «Όσον αφορά το αγωνιστικό κομμάτι, θεωρούσα ότι κάποια στιγμή επειδή έπιασα τις φιλοδοξίες μου νωρίς, άδειασα μέσα μου. Νομίζω έχει να κάνει με τον χαρακτήρα, άλλοι μπορεί να το δουν διαφορετικά. Δεν είχα το κίνητρο, πήγαινα στο γήπεδο και δεν είχα ευχαρίστηση. Μέσα μου ήταν βάναυσο. Γιατί κάποια στιγμή είσαι μετέωρος. Νομίζω όλοι τα περνάνε αυτά».
Για το τι θα κάνει μετά το μπάσκετ: «Έχω βγάλει από την καριέρα μου ένα κομπόδεμα. Δεν μου αρέσει να κάθομαι, θέλω να είμαι παραγωγικός. Έχω εξασφαλίσει ένα εισόδημα με βάση το κεφάλαιο που έχω. Το πράγμα που αγαπώ είναι το μπάσκετ. Θεωρώ ότι είμαι ικανός να ασχοληθώ με οτιδήποτε, αλλά μου αρέσει το μπάσκετ. Θα ήθελα να μείνω κοντά στο μπάσκετ».
