Μια άκρως ενδιαφέρουσα συνέντευξη έδωσε ο Κώστας Παπανικολάου στο κανάλι της Stoiximan GBL.
Ο αρχηγός του Ολυμπιακού αναφέρθηκε στη πορεία του, στη σκέψη τις απόσυρσης της φανέλας του, αλλά και στο γεγονός ότι δε νιώθει ότι πλησιάζει το τέλος της καριέρας του.
Για το αν πίστευε ότι θα φτάσει κάποια στιγμή να είναι πρώτος σε συμμετοχές στην Ευρώπη με την φανέλα μίας τόσο ιστορικής ομάδας:
«Σίγουρα είναι κάτι που ούτε μπορείς να ονειρευτείς, ούτε να φανταστείς, ούτε να προβλέψεις. Όταν ξεκίνησα τότε και ήρθα 19 χρονών στην Αθήνα για τον Ολυμπιακό, το να φτάσω και να είμαι εδώ σήμερα προφανώς και δεν το ονειρευόμουν. Όσα όνειρα κι αν έχεις σαν παιδί, δεν είναι εύκολο να αγωνίζεσαι στο τοπ επίπεδο σε έναν σύλλογο όπως ο Ολυμπιακός. Με τις προσωπικότητες που έχουν περάσει και είναι στον σύλλογο».
Για το γεγονός ότι στα 19 του χρόνια μάρκαρε τον ΛεΜπρόν Τζέιμς ως πενταδάτος στον Ολυμπιακό:
«Σε ποιον να το πω... Ευτυχώς υπάρχουν φωτογραφίες, υπάρχουν ντοκουμέντα. Παίζουμε και οι δύο ακόμα, βλέπεις. Κι αυτός μικρός ήταν τότε. Είχα ξεκινήσει πεντάδα, θυμάμαι χαρακτηριστικά με τους Καβαλίερς. Πώς να είναι αυτή η εμπειρία. Ένα παιδί 19 χρονών που η μεγαλύτερη παράστασή του μέχρι εκείνο το σημείο ήταν ο τελικός του Παγκοσμίου U19. Δεν αντιλέγω, αλλά στις ηλικίες μας το να βρεθείς ξαφνικά σε ένα παρκέ του ΝΒΑ, στην άλλη άκρη της Γης, να μαρκάρεις έναν franchise player, που τότε δεν ξέραμε τι σήμαινε, τώρα έχουμε διαβάσει και λίγο, ήταν δέος. Ήταν ο Σακίλ Ο' Νιλ στην ομάδα τους τότε, τρομερό δέος. Είχα πάθει σοκ, έτρεμαν τα πόδια μου όταν μου είπε ο coach ότι θα ξεκινήσω δεν μπορούσα να βγω στο παρκέ. Ήταν μαγική εμπειρία για έναν 19χρονο».
Για το πώς αισθάνεται όταν σκέφτεται ότι η επόμενη φανέλα που θα αποσυρθεί από τον Ολυμπιακό θα είναι πιθανότατα η δική του:
«Το έχω ξαναπεί πολλές φορές. Το γεγονός ότι έγινε αυτό για τον Βασίλη και για τον Γιώργο, δεν θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο ότι πρέπει να γίνει και για εμένα. Μιλάμε για δύο παιδιά που το άξιζαν 100%. Η ομάδα αναγνώρισε την προσπάθειά τους και αυτά που έκαναν για τον σύλλογο όλα αυτά τα χρόνια. Την προσωπικότητά τους. Είναι τεράστια τιμή για έναν αθλητή να συμβαίνει αυτό, αλλά από εκεί και πέρα δεν θεωρώ τίποτα δεδομένο, δεν θεωρώ τίποτα ότι πρέπει να γίνει. Αυτά τα δύο παιδιά το άξιζαν 1000% και γι' αυτό έγινε. Το αν θα είμαι εγώ, αν θα φτάσει η μέρα, αν θα γίνει αυτό, που και να μη γίνει, δεν επηρεάζει καθόλου όλες τις στιγμές, όλα όσα έχω ζήσει με τον Ολυμπιακό, όλο το σεβασμό που έχω λάβει από τον οργανισμό και από τον κόσμο του Ολυμπιακού. Δεν θα το κάνει ακόμη πιο ιδιαίτερο. Θα είναι τεράστια τιμή για εμένα και παρακαταθήκη για τα παιδιά μου, το ότι θα μπορώ να τους το λέω αύριο-μεθαύριο, αλλά πέρα από αυτό, ξαναλέω ότι τον σεβασμό και την εκτίμηση και την εμπιστοσύνη την λαμβάνω 13 χρόνια τώρα που είμαι στον σύλλογο. Και δεν θα αλλάξει αυτό».
Για το αν έχει σκεφτεί το τέλος της καριέρας του, αν θα ξυπνήσουμε ένα πρωί και θα το μάθουμε ή αν θα γνωρίζουμε ότι θα διανύσει την τελευταία του σεζόν:
«Όσο περνούν τα χρόνια, προφανώς βλέπεις αλλαγές. Προφανώς τον χρόνο δεν τον κερδίζει κανείς. Τεράστιοι αθλητές, με τεράστια προσόντα, αν εξαιρέσεις τον ΛεΜπρόν που έχει φτάσει 40 και είναι ακόμη λες και είναι 25 χρονών. Σίγουρα έχουν υπάρξει στιγμές τις τελευταίες σεζόν, γιατί ξεχνάμε κάτι πολύ κομβικό. Πάρα πολλά παιδιά, ανάμεσα σε αυτούς και ο Γιώργος και ο Βασίλης που έχουν σταματήσει, έχουν μπει σε μία διαδικασία άλλος από 16, άλλος από 18, άλλος από τα 20, να παίζουν χειμώνα-καλοκαίρι ασταμάτητα. Πράγμα που σου παίρνει πάρα πολλά και δεν μπορεί να το καταλάβει ο κόσμος. Εγώ τις τελευταίες δύο σεζόν τις ένιωσα διπλάσιες σε σχέση με το πώς ήταν πριν. Από την άποψη ότι αρχίζει η κόπωση και βγαίνει παραπάνω, αρχίζει το κορμί σου και σε τραβάει προς τα πίσω. Όσον αφορά εμένα, ακόμα, αυτή τη στιγμή που μιλάμε, νιώθω έναν έρωτα γι' αυτό που κάνω. Είτε παίζω την Παρασκευή με τη Ρεάλ, με τον Παναθηναϊκό, με τη Μπαρτσελόνα, στο πιο γεμάτο γήπεδο για τη EuroLeague, είτε παίζω για την Stoiximan GBL είτε με την Καρδίτσα, είτε με το Λαύριο, είτε με την ΑΕΚ, είτε με τον ΠΑΟΚ, είτε με τον Άρη, είτε είναι γεμάτο, είτε είναι άδειο το γήπεδο, νιώθω μεγάλη αγάπη γι' αυτό που κάνω. Το έχω συζητήσει με τον Πρίντεζη αυτό το πράγμα και τον έχω ρωτήσει αν θα το νιώσω κάποια στιγμή. Έτσι όπως σκέφτομαι αυτή τη στιγμή, δεν μου βγαίνει να πω ότι πλησιάζω στο τέλος. Προφανώς σε αυτό υπάρχουν πάρα πολλοί παράγοντες. Πρέπει να ακούσεις το κορμί σου, πρέπει να δεις σε τι κατάσταση είσαι, μπορεί να είναι άλλοι οι παράγοντες που θα σε οδηγήσουν σε κάτι τέτοιο. Από άποψη κάψας, πίστεψέ με έχω πάρα πολλή μεγάλη ακόμα και ελπίζω όταν θα έρθει η στιγμή να μου φύγει γιατί δεν θέλω να σταματήσω και να την έχω μέσα μου, να λέω μήπως δεν έπρεπε να σταματήσω, μήπως έπρεπε να παίξω σε λίγο πιο χαμηλό επίπεδο, να κάνω κάτι άλλο. Ελπίζω να μου φύγει, όταν θα έρθει η στιγμή».
Για το πόσο ανταγωνιστική είναι η φετινή Stoiximan GBL:
«Εμείς το έχουμε βιώσει κιόλας σε πολλά παιχνίδια στο πρωτάθλημα. Σε παιχνίδια που δεν ήμασταν σοβαροί και στο ΣΕΦ και εκτός έδρας, έχουμε βρεθεί πίσω. Με την ΑΕΚ ήμασταν πίσω με 14 πόντους. Από την άποψη της ποιότητας των παικτών, έχει ανέβει το επίπεδο σε σύγκριση με τα προηγούμενα χρόνια. Αν δεν είσαι σοβαρός, υπάρχουν αντίπαλοι που μπορούν να σου κάνουν τη ζημιά. Θέλει προσοχή, δεν είναι ότι πας να παίξεις και λες α, εντάξει, θα περάσει η μέρα».
Για το αν η Εθνική Ελλάδας θα πάρει το EuroBasket 2025:
«Ο Βασίλης έφερε μία αύρα που έλειπε αρκετά χρόνια από την εθνική ομάδα. Η περσινή χρονιά, για εμένα, ήταν από αυτές που απόλαυσα περισσότερο τα τελευταία χρόνια. Ένιωσα ότι επανήλθε μία αύρα ομαδικότητας, δεσίματος, ότι όλοι μαζί θα πάμε για τη σημαία, για το έθνος. Ακούγεται λίγο πατριωτικό, αλλά αυτό χρειάζεται. Υπάρχουν φορές που αυτό χρειάζεται. Δεν έχει να κάνει με το ταλέντο ή με το ποιος βάζει τη μπάλα στο καλάθι, έχει να κάνει με το πώς είναι η ομάδα δεμένη. Πέρυσι το ένιωσα σε μεγάλο βαθμό και χάρηκα πάρα πολύ που το ένιωσα. Μου το είχε πει ο Βασίλης ότι από τα κύρια μελήματά του ήταν αυτό. Χάρηκα που το κατάφερε και το έζησα. Με κάνει να είμαι αισιόδοξος για το προσεχές καλοκαίρι».
