Ο ΠΑΟΚ βρίσκεται για πρώτη φορά σε ευρωπαϊκό τελικό μετά από 29 ολόκληρα χρόνια... ξυπνώντας μνήμες δόξας και το Basketa.gr θυμάται τις μεγάλες στιγμές του «Δικεφάλου του Βορρά», που εν έτει 2025 θα δει τον Μάσιμο Καντσελιέρι και τους παίκτες του να βάζουν τους εαυτούς τους δίπλα σε «γίγαντες» του ευρωπαϊκού μπάσκετ.
Τη δεκαετία του 1980, κυρίως, κι εκείνη του 1990, στα πρώτα χρόνια, το μπάσκετ είχε ως πρωτεύουσα τη Θεσσαλονίκη. Άπαντες θυμούνται τις επικές «μάχες» του Άρη και του ΠΑΟΚ, που ακόμη και σήμερα μνημονεύονται, με ευχή τα βλέμματα να στραφούν ξανά μια μέρα και στη συμπρωτεύουσα, για την ακόμη μεγαλύτερη ισχυροποίηση του αθλήματος στην χώρα μας.
Ο «Δικέφαλος του Βορρά» έχει τις δικές του μεγάλες στιγμές σε αυτές τις «μάχες», αλλά πολύ περισσότερο έχει να θυμάται μέρες Ευρώπης, που θα του μείνουν αξέχαστες. Μέρες, που βιώνει ξανά με τον Μάσιμο Καντσελιέρι στον πάγκο, ο οποίος αποφάσισε να δημιουργήσει ένα δικό του «γαλατικό χωριό» στην Πυλαία, μια ομάδα υπερβάσεων που βλέπει ξανά τον τίτλο για τους «ασπρόμαυρους», ύστερα από 29 ολόκληρα χρόνια.
PAOK WILL COMPETE FOR A EUROPEAN TROPHY FOR THE FIRST TIME SINCE 1996 ⚫⚪#FIBAEUROPECUP pic.twitter.com/Xfn8772xMS
— FIBA Europe Cup (@FIBAEuropeCup) April 2, 2025
Ο θρίαμβος στο Σολέ της Γαλλίας συγκαταλέγεται, πια, μέσα σε αυτούς που θα θυμούνται για πάντα στον οργανισμό του ΠΑΟΚ. Και φέρνει αναμνήσεις, σαν και αυτές που δημιουργούνται, για να μείνουν με τη σειρά τους στην αιωνιότητα.
Οι θρίαμβοι σε Γενεύη και Τεργέστη, η χαμένη ευκαιρία της Ναντ και η απόβαση στη Βιτόρια
Ο ΠΑΟΚ «κυνηγούσε» τη διάκριση στην Ευρώπη ήδη από τη δεκαετία του 1980, καταγράφοντας μάλιστα τέσσερις παρουσίες μέσα σε πέντε χρόνια σε ευρωπαϊκούς προημιτελικούς, τρεις στο Κύπελλο Κόρατς και μία στο Κύπελλο Κυπελλούχων, όμως η πρώτη φορά, που άρχισε να βρίσκεται κοντά στο στόχο του τελικού, ήταν όταν ξημέρωσε η δεκαετία του 1990.
Το «ξέσπασμα» του Ρομπέρτο Μπρουναμόντι στην πρώτη αναμέτρηση και το «κρεσέντο» του «Σούγκαρ» Ρίτσαρντσον στο ματς της Θεσσαλονίκης με την Μπολόνια ήταν εκείνα, που έκριναν επί της ουσίας την πρόκριση της ιταλικής ομάδας στον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων, όμως έναν χρόνο αργότερα θα ερχόταν... η μέθη της Γενεύης. Μπορεί στον προημιτελικό όμιλο η Σαραγόσα να πήρε την πρωτιά, όμως ο Μπάνε και ο «Μάτζικ» είχαν άλλη άποψη για το ποιος ήταν ο καλύτερος στον τελικό, με τον «Δικέφαλο» του Ντράγκαν Σάκοτα να φέρνει με 76-72 το δεύτερο ελληνικό τίτλο σε συλλογικό επίπεδο, 23 χρόνια μετά το έπος της ΑΕΚ στο Καλλιμάρμαρο.
Ο ΠΑΟΚ είχε πάρει πια... φόρα και μπορεί το 1992 να έχασε μια τεράστια ευκαιρία στην Ναντ με το 65-63 στον τελικό από τη Ρεάλ Μαδρίτης, έχοντας τον Ντούσαν Ίβκοβιτς στον πάγκο, όμως η τρίτη θέση στο ΣΕΦ για το Final Four της Ευρωλίγκα... άνοιξε την όρεξη για μια ομάδα, που από την «πείνα» της δε δίστασε να «καταπιεί» τη Στεφανέλ Τριέστε, με δύο τρομερούς θριάμβους στο διπλό τελικό του Κυπέλλου Κόρατς το 1994, σε μια πορεία που «επισφραγίστηκε» με την τρομερή επικράτηση στην Τεργέστη για την υπέροχη ομάδα, που ξεκίνησε ο «Ντούντα» και ολοκλήρωσε ο Σούλης Μαρκόπουλος.
Χρειάστηκαν δύο χρόνια, για να έρθει ένας τελικός στη Βιτόρια, όπου μπορεί το αποτέλεσμα να ήταν η ήττα από την ισχυρή Ταουγκρές, όμως ο ΠΑΟΚ του Ζέλικο Λούκαϊτς στον πάγκο, με βοηθό τον Δημήτρη Ιτούδη, θα έχει να θυμάται την απόβαση πάνω από 2.000 οπαδών του, που μετέτρεψαν την ισπανική πόλη σε... Θεσσαλονικιώτικο πάρτι, κρατώντας αυτή την υπέροχη ανάμνηση μέχρι την τελευταία έως σήμερα ευρωπαϊκή απόπειρα του «Δικεφάλου», που το 2005 έφτασε έως τα προημιτελικά του ULEB Cup υπό τις οδηγίες του Μπάνε Πρέλεβιτς, σε μια σεζόν όπου είδαμε, μάλιστα, στον τελικό τον Μακεδονικό. Για την ιστορία, ο ΠΑΟΚ είχε αποκλειστεί από τη μετέπειτα Κυπελλούχο Λιέτουβος Ρίτας, σε άλλη μια πορεία που είχε «σφραγίδα» του ιστορικού του ηγέτη.
Αυτή είναι και η διαφορά με το 2025. Ο Μπάνε μπορεί να συνεχίζει να αποτελεί εμβληματική του μορφή, αλλά δε βρίσκεται στο παρκέ ή στον πάγκο, γεγονός που δημιουργεί τις προϋποθέσεις μιας νέας κληρονομιάς, στην οποία προπονητής και παίκτες βάζουν τους εαυτούς τους δίπλα σε ονόματα, που ακόμη και σήμερα προκαλούν δέος...
