Ο Γιώργος Πανταζόπουλος μίλησε στο EOK WebRadio για την αποχώρησή του απ’ τη διοίκηση του Περιστερίου αλλά και για τις χρονιές που ξεχωρίζει. Αναλυτικά είπε:
Για την αποχώρησή του: «Η αλήθεια είναι ότι δεν είναι εύκολη στιγμή. Η μοναδική μου εμπλοκή μετά από παίκτης με το Περιστέρι ήταν διοικητικά. Έκανα και 10 χρόνια, δεν είναι λίγα. Ξεκινήσαμε από πολύ χαμηλά, με πολλές δύσκολες στιγμές και εύκολες. Ήρθαν τα πολύ μεγάλα και ωραία πράγματα στο τέλος. Θεώρησα ότι έκλεισε ο “κύκλος” μου, ό,τι είχα να δώσω πιστεύω το έδωσα. Νομίζω ότι ήταν η καλύτερη στιγμή και για μένα και για την ομάδα να προχωρήσει στην επόμενη μέρα».
Για τα 2 τελευταία χρόνια: «Για την τελευταία διετία η ομάδα είχε δημιουργήσει τα εχέγγυα τα προηγούμενα χρόνια. Βρήκαμε το σωστό μοντέλο που μπορεί να πετύχει πράγματα που ίσως να μην φαντάζεσαι, να μην οραματίζεσαι καν και ήρθαν αυτές οι επιτυχίες που ήρθαν. Η ομάδα ήταν πάντα μια ομάδα που απέπνεε υγεία, μια ομάδα η οποία στις καλές και κακές στιγμές λειτουργούσε πολύ σωστά επίπεδα, σεβόμενη τους αθλητές, τους προπονητές. Ήρθαν τα τελευταία δύο χρόνια και συνέβησαν πράγματα που δεν τα περιμέναμε ούτε οι ίδιοι. Μπορεί να τα φαντάζεσαι, μπορεί να οραματίζεσαι, αλλά τη στιγμή που συμβαίνει σε χαροποιεί. Ήταν πραγματικά δύο πολύ ωραίες χρονιές. Δεν είναι μόνο το αποτέλεσμα, εγώ θεωρώ και το μπάσκετ που έπαιξε η ομάδα ήταν σε πολύ υψηλό επίπεδο. Δημιουργήθηκε η νοοτροπία και η φιλοσοφία ότι με όποιον και να παίζουμε αντίπαλοι θα πρέπει να “ματώσει” για να κερδίσει και αυτό ήταν κάτι που έβγαινε στο γήπεδο και μας χαροποιούσε όλους. Αυτό οφείλεται πάρα πολύ στη νοοτροπία του Σπανούλη και την πέρασε στην ομάδα πολύ γρήγορα».
Για τις χρονιές που ξεχωρίζει: «Σίγουρα ήταν αυτές στο Περιστέρι και είναι ακόμα αυτή τη χρονιά στη Νήαρ Ηστ σαν παίκτης που έχω κρατήσει πιο κοντά στη μνήμη μου, γιατί ήταν μια χρονιά που η ομάδα ξεκίνησε ως πρώτο φαβορί για να υποβιβαστεί. Πολλά παιδιά έπαιξαν σε πάρα πολύ υψηλό επίπεδο, προπονητές έκαναν καριέρα. Ήταν μια ομάδα που τότε “τρύπησε το ταβάνι της” και όντως έμεινε στην ιστορία για τη Νήαρ Ηστ και για ‘μένα σαν παίκτης και αρχηγός τότε. Αλλά και αυτή εδώ η χρονιά, ειδικά η τελευταία, σε γέμισε σε όλα τα επίπεδα. Αυτό που ένιωσα, που με έκανε να πάρω την απόφασή μου, ήταν ότι έδωσα τα πάντα, βοήθησα στο να πετύχει η ομάδα κάποια πράγματα και νομίζω ότι δεν είχα να δώσω άλλα. “Άδειασα” από κίνητρο. Έρχεται κάποια στιγμή στο πέρασμα του χρόνου η κούραση και καλό είναι να αποχωρείς, γιατί μετά μπορεί να κάνεις κακό στην ομάδα που αγαπάς».
Για τον κόσμο και για τη νέα χρονιά: «Τώρα με κόσμο στο γήπεδο. Θα θέλαμε περισσότερο κόσμο στο γήπεδο είναι η αλήθεια. Είναι από τα πράγματα που έχουν στεναχωρήσει λίγο τον Φίλιππο (σ.σ. Κότσης) και σε όποιες αποφάσεις έπαιρνε έβαζε κάποια δεδομένα μέσα που δεν του άρεσαν. Αυτή τη στιγμή δημιουργείται μια νέα “σελίδα” για την ομάδα. Η ομάδα έχει όλα τα εχέγγυα για να μπορέσει να υπάρχει ηρεμία και να βρει τον δρόμο της στο νέο πρωτάθλημα».
