Ο Δημήτρης Ρήγας γράφει για τη νίκη του Παναθηναϊκού επί της Μπάγερν Μονάχου, σε αγώνα για τη δεύτερη αγωνιστική της Ευρωλίγκας.
Μία καινούρια ομάδα θέλει χρόνο και σκληρή δουλειά. Η δεύτερη είναι φανερό ότι γίνεται και θα συνεχιστεί, αν και τα διαδοχικά παιχνίδια δεν ευνοούν την εξέλιξη της διαδικασίας. Το σίγουρο είναι όμως ότι πρέπει να δοθεί και πίστωση χρόνου για να μπορέσει η φετινή έκδοση των «πράσινων» να δοκιμάσει να φτάσει στο «ταβάνι» των δυνατοτήτων της. Δεν αρκούν μία ή δύο εβδομάδες προπονήσεων, δεν φτάνει ούτε καν ένα δίμηνο. Υπάρχουν προπονητές οι οποίοι χρειάστηκαν περισσότερο κι από μία σεζόν για να «πλάσουν» την ομάδα τους ακριβώς όπως την ήθελαν. Τρανό παράδειγμα ο Πάμπλο Λάσο στη Ρεάλ Μαδρίτης ο οποίος αν δεν είχε την απόλυτη στήριξη της διοίκησης, δεν θα είχε ποτέ όσα πέτυχε.
Ίσως αναρωτηθεί κανείς τι σχέση έχουν αυτά με τον χθεσινό (12/10) αγώνα του Παναθηναϊκού με την Μπάγερν Μονάχου στο ΟΑΚΑ. Προφανώς είτε νικά είτε ηττάται το «τριφύλλι», ακόμα έχει πάρα πάρα πολύ δρόμο μπροστά του. Θα έρθουν καλές βραδιές, θα έρθουν κι άσχημες. Το βέβαιο είναι ότι ειδικά στο συγκεκριμένο χρονικό διάστημα υπάρχει ένας και μόνος «δρόμος». Κι αυτός είναι η άμυνα. Μία άμυνα που θα έπαιρνε άριστα, αν δεν είχαν δοθεί 14 ευκαιρίες στους Βαυαρούς για να ανανεώσουν τις επιθέσεις τους και να βρουν πόντους δεύτερης ευκαιρίας.
Ακόμα κι αυτό όμως είναι ένα κομμάτι που μπορεί να βελτιωθεί σε βάθος χρόνου. Όταν για παράδειγμα επιστρέψει με το καλό ο Ντίνος Μήτογλου, οι «πράσινοι» θα έχουν ακόμα έναν καλό ριμπάουντερ στο ρόστερ τους και θα μπορούν ενδεχομένως να προστατεύουν καλύτερα τη ρακέτα τους. Μέχρι τότε όμως θα πρέπει να είναι πιο μεγάλη η προσφορά όλων. Εξάλλου για να μαζευτεί ένα «σκουπίδι», δεν είναι μόνο δουλειά του σέντερ. Το άπειρο μάτι κοιτάει πόσα ριμπάουντ πήραν τα «πεντάρια» και κρίνει. Η εξασφάλιση του αμυντικού ριμπάουντ είναι ομαδική δουλειά. Από τις εποχές που πάλευαν όλο το βράδυ ο Βράνκοβιτς με τον Φασούλα έχουν περάσει τριάντα χρόνια και το μπάσκετ έχει προχωρήσει με άλματα.
Όπως λοιπόν έχουμε γράψει και σ' αυτήν εδώ τη γωνία πάρα πολλές φορές, για να τελειώσει μία άμυνα επιτυχημένα, θα πρέπει να εξασφαλιστεί το αμυντικό ριμπάουντ. Σε διαφορετική περίπτωση «πολιορκία» θα λυθεί με τους αντιπάλους να έχουν σκοράρει με τον έναν ή τον άλλον τρόπο.
Όσον αφορά τα επιμέρους στοιχεία του παιχνιδιού, προφανώς και ο Λευτέρης Μαντζούκας τράβηξε πάνω του τα «φώτα» διότι βγήκε μπροστά κι έδειξε ότι το μέλλον του ανήκει. Ωστόσο θα είναι δύσκολο για τον ίδιο να βρει λεπτά στο «4» έχοντας τους Χουάντσο και Μήτογλου μπροστά του και το ιδανικό για τον 20χρονο φόργουορντ θα ήταν να αρχίσει να δουλεύει ως «τριάρι», εκεί όπου υπάρχει περισσότερος χώρος για να ξεδιπλώσει το ταλέντο του. Αμυντικά -πέρα από την απειρία- δεν του λείπει τίποτα, ωστόσο στο επιθετικό κομμάτι θα πρέπει να γίνει καλύτερος χειριστής της μπάλας.
Λόγω και της απουσίας του Σλούκα ο Τζέριαν Γκραντ «φορτώθηκε» περισσότερες ευθύνες απ' όσες του αναλογούν υπό φυσιολογικές συνθήκες και ο Αμερικανός πρώην ΝΒΑερ έφερε εις πέρας την αποστολή του. Σίγουρα είναι ένα χρήσιμο «εργαλείο» που προσφέρει και στις δύο πλευρές του παρκέ, αν και δεν είναι λίγες οι φορές που «κολλάει» την επίθεση της ομάδας, ντριμπλάροντας διστακτικά.
Εκείνος ο οποίος είναι φανερό ότι ακόμα... ψάχνεται, δεν είναι άλλος από τον Λούκα Βιλντόσα. Ο Αργεντινός γκαρντ είναι ελίτ επιπέδου και χθες (12/10) θα ήταν θετικός, αν δεν είχε υποπέσει σε τέσσερα «φτηνά» λάθη. Μοιάζει να προσπαθεί να αποδείξει πράγματα, δίχως να συντρέχει φυσικά ο παραμικρός λόγος, διότι η αξία του είναι δεδομένη και γι' αυτόν τον λόγο αποκτήθηκε. Όταν απελευθερωθεί από το «βάρος» που έχει βάλει ο ίδιος στους ώμους του, τα πράγματα θα είναι καλύτερα για όλους.
Στα αρνητικά η κακή παρουσία του Κάιλ Γκάι και η... αναιμική του Μπαλτσερόφσκι. Ο πρώτος προς το παρόν δυσκολεύεται έντονα να κάνει τη μετάβαση στο κορυφαίο επίπεδο, αν και ήδη κάποιοι τον «σταυρώνουν» και δεν αποκλείεται σε μερικούς μήνες να αλλάξουν άποψη. Η αλήθεια είναι πάντως ότι τώρα δεν έχει ακόμα εγκλιματιστεί και θα είναι σημαντικό για το μέλλον του, αν οι κακές βραδιές του δεν συνδυαστούν με άσχημα αποτελέσματα.
Όσο για τον Πολωνό σέντερ, ακόμα είναι «άγουρος» και υπάρχουν στοιχεία τα οποία πρέπει να βελτιώσει, διότι το ταλέντο υπάρχει και είναι φανερό. Ωστόσο πρέπει να γίνει πιο «σκληρός» στην άμυνα και πιο αποτελεσματικός στην επίθεση. Πρόκειται όμως για μία επένδυση μ' έναν 22χρονο ταλαντούχο ψηλό ο οποίος έχει όλο το μέλλον μπροστά του...
Πλέον μετά το εκτός έδρας παιχνίδι με το Περιστέρι, ο Παναθηναϊκός θα κληθεί να τα βγάλει πέρα στην πρώτη «διαβολοβδομάδα» της σεζόν αντιμετωπίζοντας τη Φενέρμπαχτσε στην Τουρκία και τη Μακάμπι Τελ Αβίβ στο ΟΑΚΑ. Τα λέμε τότε...
