Ο Δημήτρης Ρήγας γράφει για το νικηφόρο πέρασμα του Παναθηναϊκού από την έδρα της Βίρτους Μπολόνια.
Προφανώς και το διπλό των πρωταθλητών Ελλάδας κι Ευρώπης στον ιταλικό Βορρά δεν συνιστά και καμία τεράστια επιτυχία. Ασχέτως αν οι γηπεδούχοι είναι μεταξύ των ουραγών, παραδοσιακά διαθέτουν σκληρή έδρα και δεν θα είναι εύκολο για κανέναν να περάσει από εκεί, τουλάχιστον πριν την τελική ευθεία της σεζόν, όταν το σύνολο του Λούκα Μπάνκι είναι πολύ πιθανό να εμφανίζεται βαθμολογικά αδιάφορο.
Βέβαια οι «πράσινοι» δεν ήταν μόνοι ούτε στην «Unipol Arena», καθώς είχαν στο πλευρό τους περίπου 1000 φίλους τους οι οποίοι ταξίδεψαν για να τους συμπαρασταθούν και για να τους «σπρώξουν» στην τελική επικράτηση όπως και συνέβη.
Η σημασία της εκτός έδρας επικράτησης της ομάδας του Εργκίν Αταμάν γίνεται ακόμα μεγαλύτερη, αν αναλογιστεί κανείς ότι απουσίαζαν οι Λορέντζο Μπράουν, Μάριους Γκριγκόνις και Κώστας Αντετοκούνμπο, δηλαδή τρεις παίκτες που είναι δεδομένα στη δωδεκάδα όταν είναι υγιείς, άλλος με μεγαλύτερο κι άλλος με μικρότερο ρόλο.
Το παιχνίδι βέβαια έμοιαζε με αγώνα πυγμαχίας, με τις δύο ομάδες να εναλλάσσουν «γροθιές» και να προσπαθούν να ρίξουν η μία την άλλη νοκ-άουτ, κάτι που τελικά κατάφερε το «τριφύλλι». Και ο βασικός λόγος της νίκης ήταν αυτός που θα διαβάσετε παρακάτω.
Ο Παναθηναϊκός έχει καταφέρει να είναι ένα «συγκρότημα» γεμάτο αλτρουιστές παίκτες οι οποίοι μπορεί μεν να εκβιάσουν κατά τη διάρκεια μίας αναμέτρησης προσπάθειες, μπορεί να υποπέσουν σε λάθη, όμως στα κρίσιμα πάντα θα βάλουν πάνω απ' όλα το καλό του συνόλου.
Μία φάση περιγράφει όλο το παιχνίδι. Με τους Κώστα Σλούκα και Κέντρικ Ναν στο παρκέ, οι πιο κρίσιμες μπάλες πήγαν στα χέρια του Τζέριαν Γκραντ, με τον Αμερικανό να ευστοχεί σ' ένα πολύ μεγάλο τρίποντο και να δίνει μία καθοριστική ασίστ στον Ματίας Λεσόρ.
Οι ηγέτες της ομάδας δηλαδή δεν είχαν το παραμικρό πρόβλημα να κάνουν ένα βήμα... πίσω και να αφήσουν τον έμπειρο συμπαίκτη τους να αποφασίσει εκείνος για την έκβαση του ματς. Και δικαιώθηκαν απόλυτα, όμως ακόμα κι αν δεν ήταν ευτυχές το αποτέλεσμα, ήταν μία πράξη που δείχνει την ύπαρξη πλήρους εμπιστοσύνης μεταξύ των παικτών του Παναθηναϊκού.
Βέβαια δεν ήταν όλα ρόδινα για το «τριφύλλι» στην Μπολόνια. Το πρόβλημα των αμυντικών ριμπάουντ εμφανίστηκε ξανά και είναι ανεπίτρεπτο να παίρνουν οι αντίπαλοι τόσα επιθετικά «σκουπίδια». Ήδη έχουν κοστίσει την ήττα σε κάποιες περιπτώσεις και δεν αποκλείεται να συμβεί ξανά, αν δεν λυθεί το κομβικό πρόβλημα.
Ιδιαίτερη αναφορά αξίζει πάντως και στον Παναγιώτη Καλαϊτζάκη ο οποίος στα έξι λεπτά που αγωνίστηκε απέδειξε τον λόγο για τον οποίο ο προπονητής του τον αποκαλεί διαρκώς δημόσια «καλύτερο αμυντικό της ομάδας». Ο διεθνής γκαρντ/φόργουορντ ήταν σπουδαίος στο διόλου εύκολο μαρκάρισμα του εξαιρετικού Κορντινιέ. Αν μη τι άλλο του αξίζει μερίδιο της επιτυχίας.
Μετά το εκτός έδρας παιχνίδι στη Ρόδο με τον Κολοσσό, οι «πράσινοι» θα έχουν την ευκαιρία να πάρουν μία «ανάσα» και μετά στα τέλη της προσεχούς εβδομάδας θα ταξιδέψουν στη Λιθουανία για να αντιμετωπίσουν τη Ζαλγκίρις. Το σύνολο του Τρινκιέρι κάνει την «κοιλιά» του όμως θα χρειαστεί γερό «στομάχι» από τους πρωταθλητές Ευρώπης και να αντέξουν στο μπασκετικό «ξύλο», αν θέλουν να φύγουν με το διπλό και από το Κάουνας.
ΥΓ: Είναι πραγματικά απίστευτη η σχεδόν... καρμπόν πορεία των δύο «αιωνίων» στην πρώτη δεκάδα των αναμετρήσεων της EuroLeague. Ίδιο ρεκόρ (7-3) και σχεδόν ίδιοι πόντοι σε άμυνα κι επίθεση. Το «τριφύλλι» έχει καλύτερη επίθεση κατά μόλις έξι πόντους και ο Ολυμπιακός διαθέτει καλύτερη άμυνα για έναν πόντο! Αν και -ακόμα είναι πάρα πολύ- νωρίς, εφόσον συνεχίσουν έτσι, θα είναι πιο πιθανό από κάθε άλλη φορά στην ιστορία ένα συναπάντημά τους στον τελικό της διοργάνωσης...
