Σαν σήμερα πριν από 22 χρόνια, στις 5 Μαΐου του 2002, ο Παναθηναϊκός «έραψε» επί ιταλικού εδάφους το τρίτο αστέρι στη φανέλα του.
Το 2000 οι «πράσινοι» είχαν τον τίτλο του φαβορί κολλημένο στην πλάτη από το τζάμπολ της διοργάνωσης. Το 2002, πάλι, τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Ακόμη και όταν προσγειώθηκαν στην Μπολόνια για το Final Four λίγοι ήταν αυτοί που πίστευαν πως θα τα καταφέρουν να φτάσουν έως το τέλος της διαδρομής, ελάχιστοι πίστευαν πως θα μπορούσαν να πανηγυρίσουν στο παρκέ του «Παλαμαλαγκούτι» με την κούπα αγκαλιά το τρίτο τους Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Και όμως αυτό ακριβώς έγινε, τότε, ανήμερα του Πάσχα στην Ιταλία...
Η πορεία άρχισε και τελείωσε στην Μπολόνια. Η πρώτη αναμέτρηση της σεζόν ήταν με την έτερη της πόλης την Φορτιτούντο στην Μπολόνια, την οποία ο Παναθηναϊκός νίκησε δύο φορές. Οι «πράσινοι» πέρασαν από την πρώτη φάση για να φτάσουν στη δεύτερη με τις ελληνικές ομάδες να καλούνται να «εξολοθρεύσουν» η μία την άλλη με... γκεστ σταρ την Ολίμπια Λουμπλιάνα.
Κι επειδή κάποιοι δεν το ξέρουν ή δεν τον θυμούνται ο όμιλος που δημιουργήθηκε στη δεύτερη φάση περιελάμβανε τον Παναθηναϊκό, την ΑΕΚ, τον Ολυμπιακό και τους Σλοβένους.
Οι «πράσινοι» μπήκαν σε αυτόν τον δεύτερο κύκλο της Ευρωλίγκας με ήττα από τον Ολυμπιακό (92-75), πήραν εντός έδρας νίκες με τις δύο ελληνικές ομάδες και η παρουσία στο Final Four κρίθηκε την τελευταία αγωνιστική, όταν έπρεπε να νικήσουν την Ολίμπια στη Σλοβενία. Ε, αφού «έπρεπε» το έκαναν: Το τελικό 79-72 έδωσε την πρόκριση στο «τριφύλλι» που ετοιμάστηκε για το ταξίδι εν μέσω πολλών αντιδράσεων.
Πάσχα και TV Magic
Οι ενστάσεις δεν είχαν να κάνουν ούτε με την παρουσία του στην τελική φάση, ούτε με κάτι άλλο αγωνιστικό ή μπασκετικό. Είχαν να κάνουν με... θρησκευτικούς λόγους, καθώς το Final Four είχε οριστεί από την Ευρωλίγκα Μεγάλη Παρασκευή (ημιτελικοί) και Κυριακή του Πάσχα (τελικοί). Και καλά η Κυριακή του Πάσχα... Αλλά Μεγάλη Παρασκευή αγώνες;
Εννοείται πως όποια προσπάθεια έγινε για αλλαγή ημερομηνίας έπεσε στο απόλυτο κενό και οι αγώνες έγιναν κανονικά τις ημερομηνίες πουε είχε αναγγείλει η διοργανώτρια αρχή. Και υπήρχαν και ενστάσεις για το κανάλι που θα μετέδιδε τους αγώνες: TV Magic. Κανάλι «ερυθρολευκων» αποχρώσεων ουσιαστικά. Ενστάσεις που ξεχάστηκαν, αφού ο Γιάννης Φιλέρης που είχε αναλάβει την περιγραφή, έκανε μια πραγματικά άψογη δουλειά, χωρίς να μπορεί να του προσάψει κανείς τίποτα.
Μπλατ, Ομπράντοβιτς και λίγο Ίβκοβιτς
Τα ζευγάρια είχαν βγει επίσης και ο Παναθηναϊκός θα έπρεπε να αντιμετωπίσει στον ημιτελικό την Μακάμι Τελ Αβίβ. Οι Ισραηλινοί είχαν δώσει την τεχνική ηγεσία στον Ντέιβιντ Μπλατ, ο οποίος μάλλον δεν θα ένιωσε και πολύ καλά όταν το πρωί του αγώνα είδε σε ένα καφέ εκεί κοντά στο ξενοδοχείο των αποστολών τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς να τα λέει με τον Ντούσαν Ίβκοβιτς.
Η ομάδα του ήταν το απόλυτο φαβορί και όλοι περίμεναν τον δικό της τελικό απέναντι στη διοργανώτρια Κίντερ, η οποία τότε είχε ομαδάρα και την τεχνική καθοδήγηση του Έτορε Μεσίνα.
Κράτα το αρνί, φέρε το κασκώλ!
Το τζάμπολ έγινε, στα μισά του δρόμου οι δυο ομάδες κοιτούσαν η μία στα μάτια της άλλη (44-44), αλλά ο Παναθηναϊκός καθοδηγούμενος από έναν εξαιρετικό Ντέγιαν Μποντιρόγκα και μεγάλη βοήθεια από πολλούς παίκτες έφτασε στη νίκη, στην πρόκριση και άρχισε να ετοιμάζεται για τον τελικό.
Μαζί άρχισαν να ετοιμάζονται και στην Αθήνα ουκ ολίγα αυτοκίνητα. Πορτ μπαγκάζ άνοιγαν και εκεί που περίμεναν τα αρνιά για το... χωριό, γέμισαν με κασκώλ και σημαίες. Βόλευε και η Ιταλία... Πάτρα, πλοίο, αυτοκίνητο και «Παλαμαλαγκούτι».
Ίσως ήταν από τις λίγες φορές πάντως που η πλειοψηφία δεν ήταν ελληνική (το ίδιο έγινε και το 2011 στη Βαρκελώνη τους Ισραηλινούς να έχουν πάρει τη μερίδα του λέοντος στα εισιτήρια). Οι Ιταλοί περίμεναν την δική τους Κίντερ, ή Βίρτους αν προτιμάτε όπως είναι το κανονικό της όνομας, να σηκώσει στην κούπα και εισιτήριο δεν υπήρχε ούτε για δείγμα. Βρέθηκε κάποια άκρη, όπως πάντα, από τους απογοητευμένους του ημιτελικού: Τη Μακάμπι Τελ Αβίβ, αλλά και την Μπενετόν Τρεβίζο που είχε αποκλειστεί στον ιταλικό εμφύλιο.
Όσοι έκαναν το ταξίδι πάντως, δεν το μετάνιωσαν ποτέ. Και την εκκλησία τους την πήγαν το πρωί της Κυριακής, αλλά και το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου, και γεύμα υπήρχε, καθώς η οικογένεια Γιαννακόπουλου δεν θα άφηνε την ημέρα να περάσει έτσι. Δεν υπήρχε περίπτωση! Το απόγευμα ήταν μια άλλη ιστορία...
Ντέγιαν Μποντιρόγκα εοέ, οέ, Ίμπο και Λάζος!
Το πάθος περίσσευε εντός και εκτός παρκέ με τους Ιταλούς να ετοιμάζουν με συνέπεια τη φιέστα για την ομάδα τους. Άλλωστε μέχρι τα μισά του αγώνα όλα πήγαιναν όπως έπρεπε γι’ αυτούς, φτάνοντας στο +8 (48-40). Κανείς όμως δεν είχε τη διάθεση και την πρόθεση να παραιτηθεί της προσπάθειας.
Ο Ζέλικο Ομπράντοβτις άλλαξε τα πλάνα του, διάβασε το παιχνίδι και για μία ακόμη φορά είδε περισσότερος από έναν παίκτες να βγαίνουν μπροστά. Υπήρχε πάντα ο Μποντιρόγκα, αλλά υπήρχε και ο εξαιρετικός Ιμπραήμ Κουτλουάι, ο Φραγκίσκος Αλβέρτης, και ο άσος στο μανίκι που άκουγε στο όνομα Λάζαρος Παπαδόπουλος. Όλοι ήταν εκεί...
Όλοι κάτι έδωσαν για να φτάσει ο Παναθηναϊκός στο 89-83 και στην κατάκτηση της κούπας, βλέποντας πολλούς (πάρα πολλούς) άψογα κουστουμαρισμένους, αφού έβγαλαν το άχτι τους για 40 λεπτά να φεύγουν στο τέλος απογοητευμένοι, μην μπορώντας να πιστέψουν πως αυτοί οι τύποι τους είχαν χαλάσει τη φιέστα. Πως μια ομάδα με παίκτες όπως ο Τζινόμπιλι, ο Μπετσίροβιτς, ο Ριγκοντό, ο Σμόντις, ο Γιάριτς, όλοι στην καλύτερη φάση της καριέρας τους, έφευγε με το κεφάλι κατεβασμένο.
Τίποτα δεν μπορούσε να αλλάξει όμως πια. Ο Ντέγιαν Μποντιρόγκα έπεφτε στο παρκέ με τη διάκριση του MVP, οι συμπαίκτες του δεν ήταν ήξεραν τι να πρωτοκάνουν από τη χαρά τους και ο Παναθηναϊκός γιόρταζε το τρίτο του ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, το τρίτο του αστέρι, παίρνοντας δύναμη και βάζοντας μια παρακαταθήκη με την απαραίτητη υπομονή για τα χρόνια που θα ακολουθούσαν.
Θα χρειαζόταν μια πενταετία πριν ξαναφτάσει στην κορυφή της Ευρώπης. Είχε όμως την υπομονή και την τεχνογνωσία να περιμένει, να χτίσει ουσιαστικά από την αρχή σταδιακά μια ομάδα και να ξαναβρεθεί στην κορυφή!
Φάιναλ φορ (Μπολόνια, 3-5/5)
Ημιτελικοί
Μπενετόν Τρεβίζο-Κίντερ Μπολόνια 82-90 (41-39)
Μπενετόν Τρεβίζο (Ντ’ Αντόνι): Νικόλα 3, Έντνι 19, Πίτις, Μαρκονάτο 5, Μπουλέρι 4, Τσικάλκιν 7, Νάχμπαρ 17, Μπελ 19, Γκαρμπαχόσα 8
Κίντερ Μπολόνια (Μεσίνα): Τζινόμπιλι 14, Μπετσίροβιτς 14, Γκρέιντζερ, Φρόζινι 4, Άντερσεν 15, Ριγκοντό 4, Γκρίφιθ 13, Σμόντις 8, Γιάριτς 18
Παναθηναϊκός-Μακάμπι Τελ Αβίβ 83-75 (44-44)
Παναθηναϊκός (Ομπράντοβιτς): Αλβέρτης 11, Καλαϊτζής 2, Ρότζερς 5, Μουλαομέροβιτς 6, Μποντιρόγκα 26, Μίντλετον 15, Κουτλουάι 9, Παπαδόπουλος 9, Σάντσεθ
Μακάμπι Τελ Αβίβ (Μπλατ): Χένεφελντ, Σαρπ 3, Χάφμαν 16, Πάρκερ 11, Σέλεφ 8, Μπέρσταϊν 18, Τσούρτσιτς 3, ΜακΝτόναλντ 11, Μπεσόκ 5
Τελικός
Κίντερ Μπολόνια-Παναθηναϊκός 83-89 (48-40)
Κίντερ Μπολόνια (Μεσίνα): Τζινόμπιλι 27, Μπετσίροβιτς 4, Γκρέιντζερ 10, Φρόζινι, Άντερσεν 3, Ριγκοντό 3, Γκρίφιθ 2, Σμόντις 23, Γιάριτς 11
Παναθηναϊκός (Ομπράντοβιτς): Αλβέρτης 11, Καλαϊτζής, Ρότζερς 7, Μουλαομέροβιτς 6, Μποντιρόγκα 21, Μίντλετον 10, Κουτλουάι 22, Παπαδόπουλος 12, Σάντσεθ
