Ο Δημήτρης Ρήγας γράφει για το μεγάλο διπλό του Παναθηναϊκού στην έδρα της Αναντολού Εφές με 81-77 και την επανάκτηση του πλεονεκτήματος στη σειρά των πλέι οφ της EuroLeague.
Οι «πράσινοι» έδειξαν από την πρώτη φάση του αγώνα ότι πήγαν στην Κωνσταντινούπολη με ιερό πάθος. Αποφασισμένοι να εξαντλήσουν τα περιθώρια για «μπρέικ» στο «μπρέικ» και για να βάλουν πίεση στους αντιπάλους τους.
Για τριάντα αγωνιστικά λεπτά ήταν απόλυτοι κυρίαρχοι κι έδειχναν έτοιμοι να φτάσουν σε μία άνετη επικράτηση. Ωστόσο από το φινάλε της τρίτης περιόδου και μέχρι τα μέσα της τέταρτης φάνηκαν να χαλαρώνουν αδικαιολόγητα, οι γηπεδούχοι βρήκαν τον καλό τους εαυτό και μετά από «θρίλερ» το διπλό έγινε.
Η αλήθεια είναι ότι μετά τα τρία πρώτα ματς της σειράς το 2-1 για το «τριφύλλι» φαντάζει δίκαιο με βάση την εικόνα των δύο αντιπάλων. Ο μεν Παναθηναϊκός άξιζε να νικήσει στον δεύτερο και τον τρίτο αγώνα, ενώ η Εφές στον πρώτο, έστω κι αν τελικά δεν έγιναν ακριβώς έτσι τα πράγματα, το προβάδισμα των πρωταθλητών Ευρώπης είναι αυτό που ταιριάζει στις τρεις πρώτες «μάχες».
Το μεγάλο διπλό -που ήταν και το πρώτο μετά από οκτώ χρόνια σε αυτό το γήπεδο- φέρει την υπογραφή του Εργκίν Αταμάν ο οποίος άλλαξε πολλά πράγματα, κάτι που δεν αποτελεί απλή υπόθεση σε σειρά πλέι οφ. Το βασικότερο όλων δεν ήταν άλλο από την αντιμετώπιση στον Πουαριέ ο οποίος χάρη στην άμυνα της ελληνικής ομάδας δεν... ακούμπησε. Ο Οτούρου έκανε μεγάλη «ζημιά» όμως η κλάση των δυο τους δεν συγκρίνεται και προφανώς ο Παναθηναϊκός μπορούσε να «ζήσει» και να «πεθάνει» από την καλή απόδοση τόσο του Νιγηριανοαμερικανού όσο και του Οσμάνι.
Μέσα στο παρκέ όμως αυτοί που έκαναν τη διαφορά ήταν ο Κέντρικ Ναν και ο Ντίνος Μήτογλου. Ο Αμερικανός έκανε την πρώτη του καλή εμφάνιση στα πλέι οφ, απέδειξε γιατί είναι ο MVP και είχε σχεδόν πάντοτε καθαρό μυαλό. Παράλληλα είχε και το «κρύο αίμα» που απαιτείται στα ζόρικα.
Από την άλλη ο διεθνής φόργουορντ δεν είχε φανεί στους δύο πρώτους αγώνες και μάλιστα μετά τον πρώτο ο Εργκίν Αταμάν τον είχε επικρίνει δημόσια. Ίσως και για να τον «φτιάξει», καθώς από νωρίς φάνηκε ότι ο Σαλονικιός άσος μπήκε στο γήπεδο με το «μαχαίρι στα δόντια». Και δεν πρέπει να σταθεί μόνο κάποιος στο τρίποντο «μαχαιριά» λίγο πριν το τέλος αλλά στη συνολική του απόδοση.
Πλέον η πλάστιγγα γέρνει ξανά υπέρ των «πράσινων» και το καλό για εκείνους είναι ότι διαθέτουν την εμπειρία για να μην «πετούν στα σύννεφα». Τίποτα δεν τέλειωσε επειδή έκαναν το 2-1 στη σειρά και χρειάζονται ακόμα μία νίκη για να τσεκάρουν το εισιτήριό τους για το Final 4 του Αμπού Ντάμπι. Καλούνται να «χτίσουν» πάνω στο μομέντουμ τους και να προσπαθήσουν αύριο (2/5, 20.30) να τελειώσουν τη δουλειά. Ναι μεν υπάρχει πια και η ευκαιρία της πέμπτης αναμέτρησης όμως αποτελεί μία ξεχωριστή διαδικασία που δεν θα ήταν κανείς αρνητικός να μην υπάρξει.
Τέλος αξίζει να σημειωθεί ότι οι τρεις διαιτητές παρά τα λάθη που έκαναν εκατέρωθεν, ήταν φανερό ότι δεν έδειξαν καμία πρόθεση να ευνοήσουν ή να αδικήσουν κάποια ομάδα και στην ουσία πέρασαν απαρατήρητοι. Ραντεβού μετά τον τέταρτο αγώνα της σειράς.
