Η Παναχαϊκή έστειλε το δικό της μήνυμα προς κάθε αντίπαλο με το θρίαμβο επί της Νήαρ Ηστ, με την εμπειρία των παικτών της και τη δυναμική, που ξεκινά από το σπίτι της, να δείχνει πως γνωρίζει το δρόμο.
Σωκράτης Μαναβόπουλος, ετών 41. Θεοδόσης Γκόβας, ετών 40. Ο εσχάτως άτυχος, Νίκος Μοσχοβάκης, σε παρόμοια ηλικία. Πιο πίσω ο Ανδρέας Βουρνάς, ετών 32. Πρέπει να το λέει… η καρδιά σου, για να παίρνεις την απόφαση κάθε χρόνο να μπαίνρις στο παρκέ το καλοκαίρι και να ξεκινάς την προετοιμασία για μια νέα σεζόν, όπου η πρόκληση θα γίνεται ολοένα και μεγαλύτερη.
Πρέπει, βασικά, να αγαπάς αυτό που κάνεις. Και για αυτούς τους παίκτες, αυτή είναι η πραγματικότητα. Λατρεύουν το μπάσκετ και αυτός είναι ο κοινός τους παρονομαστής. Αν προσθέσεις, παράλληλα, την ύπαρξη μιας ομάδας με «βαρύ» όνομα στον κόσμο της ελληνικής επαρχίας, φτάνοντας σε πανελλήνια εμβέλεια, ο συνδυασμός μόνο απαρατήρητος δεν μπορεί να περάσει από οποιονδήποτε φίλαθλο και από κάθε λογής αντίπαλο.
Η Παναχαϊκή αποφάσισε να πορευτεί με αυτό τον τρόπο και, κάπως έτσι, έχει φτάσει σε σημείο να βρίσκεται ένα «βήμα» από το… κομφούζιο της κορυφής στον 1ο όμιλο της Γ’ Εθνικής, κάνοντας υπομονή στον φετινό «μαραθώνιο» των 22 αγωνιστικών, μαζί με όσες προκύψουν στην επιπλέον διαδικασία. Και με τους εν λόγω παίκτες με τόσο σπουδαία αξία και… χιλιόμετρα πολλά στις εθνικές κατηγορίες, αποτελεί πάντοτε κίνδυνο, διεκδικώντας το μέλλον, που επιθυμούν όσοι την ακολουθούν.
Η αντίδραση στο «πλήγμα» της Κορίνθου και οι άλλοι… ας πάνε στην Πάτρα
Η Παναχαϊκή δεν έκρυβε εξαρχής τις επιδιώξεις της να πρωταγωνιστήσει σε αυτή τη Γ’ Εθνική, ειδικά από τότε που η έλευση του Νίκου Ζίζηλα έβαλε μια τάξη στην ομάδα και την νοικοκύρεψε σε τέτοιο βαθμό, που κατάφερε να κερδίσει με άνεση της παραμονή της στην κατηγορία πέρυσι, καταλαμβάνοντας την έκτη θέση με ρεκόρ 8-10, για να θέσει ως στόχο το επόμενο «βήμα», που ο ίδιος ο τεχνικός της είχε προαναγγείλει.
Πολύ νωρίς, όμως, η «πληγή» ήρθε από άμεσο ανταγωνιστή, με τον ΚΑΟΚ να περνά από την Πάτρα και να την φέρνει ένα «κλικ» πίσω. Το «κλικ» αυτό παραμένει, ωστόσο κάθε άλλη ομάδα χωρίς την εμπειρία των συγκεκριμένων αθλητών, που έχουν φάει… με το κουτάλι των εθνικά πρωταθλήματα, μπορεί και να έχανε τον προσανατολισμό της. Ο αγώνας με τον Πήγασο εντός έδρας ήταν μια πρώτη ευκαιρία ανασύνταξης και αυτό συνέβη.
Τα αποτελέσματα, στη συνέχεια, δεν ήταν παράλογα. Οι ήττες σε Κοντόπευκο και Καλαμάτα μπορεί να ήρθαν, αλλά αυτό έγινε με διαφορά μόλις ενός καλαθιού, αφήνοντας ανοικτούς τους λογαριασμούς για το δεύτερο γύρο. Εκεί, δηλαδή, όπου η Παναχαϊκή θα περιμένει τους αντιπάλους της με τη δύναμη της έδρας, ώστε να αλλάξει τα δεδομένα στον «χάρτη» της διεκδίκησης της τετράδας των playoffs, αρχικά, και της ανόδου αργότερα.
Με την επικράτηση κόντρα στην Νήαρ Ηστ, δε, αυτό το μήνυμα έγινε πιο «ηχηρό». Με τον Μαναβόπουλο στους 18 πόντους και τον Γκόβα στους 16, έχοντας περάσει μια ζωή στα παρκέ και από κοντά ο Παναγιώτης Νικολάου, επίσης με 16 πόντους και αρκετή διαδρομή στο αχαϊκό μπάσκετ και τις εθνικές κατηγορίες. Όποιος μπορεί, ας περάσει από την Πάτρα…
Αυτό θα είναι και το κεντρικό μότο του Νίκου Ζίζηλα και των παικτών του. Με εμπειρία στο παρκέ και μια δυναμική που απορρέει από τους υπόλοιπους παράγοντες, η Παναχαϊκή μόνο ως ξεγραμμένη δεν (πρέπει να) λογίζεται…
