Το Παγκόσμιο Κύπελλο πλησιάζει στην έναρξή του (25/8) και το Basketa.gr σας φέρνει... στο πιάτο τον 6ο όμιλο (πρεμιέρα στις 26/8) και όλα τα δεδομένα του.
Η Ινδονησία ζει τις δικές της ιστορικές στιγμές και δεν αναφερόμαστε μονάχα στον τομέα του αθλητισμού. Η χώρα αναμένεται στις 17 Αυγούστου 2024, ανήμερα της επετείου της ανεξαρτησίας της από τους Ολλανδούς, που επιτεύχθηκε το 1945, να αλλάξει πρωτεύουσα, με την Νουσαντάρα από τον εξωτικό προορισμό του Βόρνεο να παίρνει τη θέση της Τζακάρτα. Οι λόγοι της μεταφοράς της πρωτεύουσας ήταν αρκετά, καθώς η νήσος Τζάβα, όπου βρίσκεται η Τζακάρτα, εδώ και χρόνια μαστίζεται από προβλήματα υπερπληθυσμού και υψηλής μόλυνσης του περιβάλλοντος, σε συνδυασμό με ένα ξεπερασμένο πολεοδομικό πλάνο και την αρκετά μεγάλη συχνότητα ισχυρών σεισμών, που καθιστούν την κατάσταση ουσιαστικά μη βιώσιμη. Αν σας θυμίζει... λίγο την ελληνική πρωτεύουσα στην Αθήνα, δεν αυταπατάστε, με τους Ινδονησίους να δείχνουν ένα δρόμο για τη λύση.
Για να επανέλθουμε, όμως, στα αθλητικά ζητήματα, η Ινδονησία βιώνει μια εξαιρετική για την ίδια συνθήκη, καθώς μπαίνει στον μπασκετικό «χάρτη» με τη συνδιοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου, μαζί με Ιαπωνία και Φιλιππίνες, αναλαμβάνοντας τον 7ο και τον 8ο όμιλο της πρώτης φάσης, μαζί με το συγκοινωνούν δοχείο της επόμενης.
Με τον αστερίσκο του λάθους της μη συμμετοχής της διοργανώτριας ομάδας, ώστε να λάβει τη μοναδική ευκαιρία να παίξει σε τελική φάση Μουντομπάσκετ μπροστά στο κοινό της, οι δύο όμιλοι δεν υπολείπονται στο ενδιαφέρον από τους υπόλοιπους, έχοντας και... άρωμα πρωταθλητών Ευρώπης. Το Basketa.gr σας παρουσιάζει αρχικά τον 7ο όμιλο και τα δεδομένα του.
Δείτε το πρόγραμμα του ομίλου ΕΔΩ.
Ιράν
Άλλη μια συμμετοχή για την ασιατική χώρα σε Παγκόσμιο Κύπελλο, του οποίου έχει γίνει... μόνιμη κάτοικος, αφού από το 2010 κι εντεύθεν δεν έχει χάσει τη θέση της, με κορυφαία επίδοση εκείνη ακριβώς την χρονιά με τη 19η θέση.
Το Ιράν έχει καταφέρει κάτι σημαντικό για τα δεδομένα του και αυτός θα είναι ο στόχος του, να ανανεώνει δηλαδή το ραντεβού του κάθε φορά με τους κορυφαίους του κόσμου, μέχρι να έρθει η στιγμή, όπου θα μπορέσει να διεκδικήσει κάτι παραπάνω, όπως και πέτυχε με τις δύο φορές, που έχει συμμετάσχει σε Ολυμπιακούς Αγώνες, με τελευταία τη διοργάνωση του Τόκιο.
Ο δρόμος προς το Παγκόσμιο Κύπελλο: Η πρόκριση του Ιράν στο Παγκόσμιο Κύπελλο πέρασε μέσα από... λαχτάρα. Ηττήθηκε δύο φορές από το Καζακστάν στην πρώτη φάση και βρέθηκε πίσω κατά μία νίκη, με ρεκόρ 4-2 στη δεύτερη θέση, αλλά στη δεύτερη φάση οι Καζάκοι «αυτοκτόνησαν», σημειώνοντας μόνο ήττες, ενώ το Ιράν πήρε μια χρυσή νίκη με την Ιαπωνία και άλλη μία άνευ αγώνος με την Αυστραλία, για να περάσει στο Μουντομπάσκετ με ρεκόρ 6-6 στο σύνολο.
Ο προπονητής: Ο Χακάν Ντεμίρ είναι μια αναγνωρίσιμη προσωπικότητα στο τουρκικό μπάσκετ, με θητεία σε αρκετές ομάδες της χώρας του κυρίως, δεχόμενος από φέτος να ανταποκριθεί σε μια νέα πρόκληση της καριέρας του.
Το αστέρι: Ο μυθικός για τους Ιρανούς Χαμέντ Χανταντί ετοιμάζεται ίσως για την τελευταία, ή προτελευταία μεγάλη του διοργάνωση, αναλόγως αν η χώρα του προκριθεί ή όχι στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Στα 38 του χρόνια, πραγματοποιεί τους τελευταίους του «χορούς» και το χαίρεται.
Πού θα φτάσει: Με την Ισπανία και τη Βραζιλία να φαντάζουν αρκετά ανώτεροι ως αντίπαλοι, δύσκολα θα καταφέρει το Ιράν κάτι καλύτερο από το να σκεφτεί την καλύτερη δυνατή του τοποθέτηση έναντι των άλλων Ασιατών.
Δείτε το προφίλ του Ιράν ΕΔΩ.
Ισπανία
Η πρωταθλήτρια Ευρώπης έρχεται να υπερασπιστεί τον τίτλο, που κατέκτησε το 2019, ως η ενεργεία παγκόσμια πρωταθλήτρια. Το μήνυμα, το έστειλε ξεκάθαρα από πέρυσι στο Βερολίνο, δείχνοντας πως όποιος θέλει να την νικήσει, πρέπει να... ματώσει πρώτα και ύστερα να τη «σκοτώσει», για να νιώσει σίγουρος.
Με το πρόγραμμα της Ομοσπονδίας και του Σέρτζιο Σκαριόλο να θριμαβεύει, κάτι που φάνηκε και από το γεγονός, ότι για άλλη μια φορά σάρωσε τα μετάλλια και στις μικρές εθνικές, η Ρόχα ξεκινά ίσως με... το λιγότερο άγχος στην ιστορία της, έχοντας αποδείξει με κάθε τρόπο το τι είναι ικανή να κάνει και νιώθοντας, δικαίως, ως ένα μεγαθήριο.
Ο δρόμος προς το Παγκόσμιο Κύπελλο: Η Ισπανία δε θα είχε πρόβλημα να περάσει στην τελική φάση, ξεκινώντας με 5-1 στην πρώτη φάση και υπερτερώντας της Ιταλίας στη δεύτερη φάση με 8-2 ρεκόρ στο σύνολο.
Ο προπονητής: Ο Σέρτζιο Σκαριόλο έχει λάβει πια διαστάσεις «μύθου» για το ισπανικό και το ευρωπαϊκό μπάσκετ. Με το δικό του πρόγραμμα και μέθοδο, η Ισπανία έχει καταφέρει να κυριαρχήσει στη Γηραιά Ήπειρο, σαρώνοντας τα πάντα ειδικά την τελευταία 14ετία. Και για φέτος, φυσικά, μπορεί να μας έχει ετοιμάσει νέες εκπλήξεις.
Το αστέρι: Υπάρχουν πολλοί εκπληκτικοί και εξαιρετικά ταλαντούχοι παίκτες σε αυτό το ρόστερ, ένας εκ των οποίων ο Χουάντσο Ερνανγκόμεθ του Παναθηναϊκού. Θα τολμήσουμε να πούμε, όμως, ότι αν η μπάλα «καίει», θα πάει στον Σέρχιο Γιουλ.
Πού θα φτάσει: Η ομάδα αυτή μας απέδειξε περίτρανα πέρυσι, ότι δεν υπάρχει διοργάνωση, όπου δεν μπορείς να τον υπολογίζεις στις διεκδικήτριες για το χρυσό. Όσο για τους ίδιους τους Ισπανούς; «Ελάτε να τα πάρετε», φωνάζουν σε όλους τους δελφίνους.
Δείτε το προφίλ της Ισπανίας ΕΔΩ.
Ακτή Ελεφαντοστού
Οι δευτεραθλητές του τελευταίου Αφρομπάσκετ έχουν αρχίσει να εμφανίζονται πια με συνέπεια στα Παγκόσμια Κύπελλα, έτοιμοι να παραστούν στο δεύτερο σερί για τους ίδιους και πέμπτο συνολικά, με κορυφαία θέση τη 13η το 1982.
Ο στόχος τους θα είναι παρόμοιος με το Ιράν, λογικά, ελπίζοντας και οι υπόλοιπες αφρικανικές ομάδες να μην προχωρήσουν στη διοργάνωση, ώστε να διεκδικήσουν θέση στους Ολυμπιακούς Αγώνες των Παρισίων. Οι Ελέφαντες θέλουν να ζήσουν αυτό το όνειρο και θα παλέψουν για την ολοκλήρωσή του.
Ο δρόμος προς το Παγκόσμιο Κύπελλο: Η Ακτή Ελεφαντοστού έστειλε μήνυμα μέσα από την πορεία της στα προκριματικά, ξεκινώντας με έξι νίκες σε ισάριθμους αγώνες στον όμιλο με την Ανγκόλα στην πρώτη φάση και υπερτερώντας, έτσι, με 8-2 στο σύνολο στη δεύτερη φάση, για να λάβει την πρωτιά.
Ο προπονητής: Ο Σλοβένος Ντέγιαν Πρόκιτς, μετά από θητεία σε αρκετές χώρες, θέλει να συστηθεί στον υπόλοιπο κόσμο ως ο προπονητής των Ελεφάντων, ελπίζοντας να αφήσει το δικό του στίγμα.
Το αστέρι: Ο έμπειρος Βαφεσά Φοφανά, που δεν έχασε αγώνα στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου και αποτελεί «ακρογωνιαίο λίθο» της ομάδας αυτής για πολλούς λόγους, θα ηγηθεί στην προσπάθειά της αυτή.
Πού θα φτάσει: Όπως αναφέραμε και νωρίτερα, στη δεύτερη φάση δύσκολα θα διεκδικήσει θέση η Ακτή Ελεφαντοστού, άρα το βλέμμα της θα βρίσκεται σε όλες τις αφρικανικές ομάδες, για να διαπιστώσει αν μπορεί να πάρει θέση για το Παγκόσμιο Κύπελλο.
Δείτε το προφίλ της Ακτής Ελεφαντοστού ΕΔΩ.
Βραζιλία
Η δις πρωταθλήτρια Κόσμου το 1959 και 1963, ήτοι back to back εκείνη την εποχή, δεν έχει χάσει ποτέ τη θέση της σε Μουντομπάσκετ και θα παρουσιαστεί, μάλιστα, με διπλή χαρά λόγω και της απουσίας της... μισητής Αργεντινής, που τόσα χρόνια την «επισκίαζε» με τις θριαμβευτικές της πορείες.
Η Καριόκα, αυτή την φορά, αποτελεί ουσιαστικά την πιο σημαντική εκπρόσωπο της Λατινικής Αμερικής και μένει να φανεί το πόσο θα ανταποκριθεί σε αυτό το ρόλο, συναντώντας αντιπάλους, που μόνο εύκολο δε θα της κάνουν το έργο στην πρώτη και, πιθανότατα, στη δεύτερη φάση.
Ο δρόμος προς το Παγκόσμιο Κύπελλο: Η Βραζιλία μπορεί να προκρίθηκε ως τέταρτη, αλλά αυτό προέκυψε από τριπλή ισοβαθμία, όπου υστέρησε με ρεκόρ 8-4 έναντι του Πουέρτο Ρίκο και του Μεξικού, πίσω ακριβώς από τις ΗΠΑ, με την Ουρουγουάη να μην αποτελεί πραγματική απειλή, έχοντας ουσιαστικά κάνει τη δουλειά στον πρώτο γύρο με 5-1 στην κορυφή.
Ο προπονητής: Ο Γκουστάβο ντε Κόντι είναι μια σημαντική προσωπικότητα στη Βραζιλία, ως πρωταθλητής του BCL της Αμερικής το 2021 και τρεις φορές πρωταθλητής στην χώρα του με Παουλιστάνο και Φλαμένγκο, ενώ είναι «στρατιώτης» της Εθνικής τα τελευταία 11 χρόνια, πρώτα ως βοηθός και ύστερα ως πρώτος προπονητής. Βιώνει, ουσιαστικά, τη δική του πρόκληση με την καθοδήγησή της.
Το αστέρι: Ο Ραούλ Νέτο έχει τη δική του πορεία στο ΝΒΑ, ο Μπρούνο Καμπόκλο οδήγησε την Ουλμ στην έκπληξη με την κατάκτηση του πρωταθλήματος Γερμανίας, ο Βίτορ Μπενίτε και ο Κριστιάνο Φελίσιο έχουν τις δικές τους παραστάσεις, αλλά όλοι υποκλίνονται στο μοναδικό και αειθαλή Μαρσελίνιο Χουέρτας, έναν εκ των κορυφαίων πλέι μέικερ της εποχής του, που στα 39 του συνεχίζει ακάθεκτος.
Πού θα φτάσει: Αυτονόητος, με βάση τις ομάδες του ομίλου, είναι ο στόχος της πρόκρισης στη δεύτερη φάση. Το ζήτημα, όμως, είναι το τι μπορεί να πετύχει εκεί, καθώς οι ομάδες του 8ου υψώνουν υψηλό ανάχωμα για μια μεγαλύτερη επιδίωξη.
Δείτς το προφίλ της Βραζιλίας ΕΔΩ.
