Το Παγκόσμιο Κύπελλο πλησιάζει στην έναρξή του (25/8) και το Basketa.gr σας φέρνει... στο πιάτο τον 3ο όμιλο της Εθνικής μας (πρεμέρα στις 26/8) και όλα τα δεδομένα του.
Αλλο ένα Παγκόσμιο Κύπελλο είναι γεγονός για την Εθνική μας. Η Επίσημη Αγαπημένη, ειδικά στην εποχή του έπους του 1987, ξεκίνησε να σημειώνει μόνιμη παρουσία στη διοργάνωση, χάνοντας μόνο μία το 2002, στο τουρνουά της Ινδιανάπολης, από το 1986 και τη 10η θεση στην Ισπανία, που άρχισε να δημιουργεί την ψυχολογία για το Ευρωμπάσκετ, έως και σήμερα.
Αισίως, λοιπόν, μιλάμε για την 9η παρουσία μας σε Μουντομπάσκετ, με τη «γαλανόλευκη» να βρίσκει μπροστά της τη σπουδαία Team USA, την Νέα Ζηλανδία και την Ιορδανία, με τις πρώτες δύο να την έχουν αντιμετωπίσει και το 2019 στην Κίνα. Στην φετινή έκδοση του Παγκοσμίου Κυπέλλου, όμως, τα δεδομένα για όλους είναι διαφορετικά. Τo Basketa.gr σας παρουσιάζει τον όμιλο της Εθνικής και όλα τα δεδομένα.
Δείτε το πρόγραμμα του ομίλου ΕΔΩ.
ΕΛΛΑΔΑ
Παρότι στη σειρά των ομάδων στον όμιλο, με βάση τον κλειδάριθμο, είμαστε τρίτοι, φυσικά θα ξεκινήσουμε μιλώντας για τη δική μας Εθνική, η οποία ειδικά κόντρα στους Αμερικανούς θα θυμηθεί μνήμες δόξας από τη Σαϊτάμα, στην κορυφαία της έως τώρα επίδοση, κατακτώντας το 2006 το αργυρό μετάλλιο. Μια ομάδα, που πάντοτε θέλει να ασχολείται με τους παρόντες, όπως έχει επισημανθεί εδώ και πολλά χρόνια ορθότατα ως κατεύθυνση από την εκάστοτε ηγεσία της Ομοσπονδίας και το τεχνικό επιτελείο, για πολλούς λόγους, που σε αρκετές περιπτώσεις την έχουν δικαιώσει.
Αυτό, φυσικά, δεν αναιρεί πως υπάρχουν πράγματι οι απουσίες των Γιάννη Αντετοκούνμπο, Κώστα Σλούκα και Νικ Καλάθη, με τον Δημήτρη Ιτούδη επίσης να διαλέγει ως νατουραλιζέ τον Τόμας Ουόκαπ αντί του Τάιλερ Ντόρσεϊ. Οι παρευρισκόμενοι στην τελική δωδεκάδα, πάντως, έχουν ήδη εγγυηθεί και αποδεικνύουν έμπρακτα από τα φιλικά κιόλας, ότι η ομάδα αυτή θα... πουλήσει ακριβά το τομάρι της, βασιζόμενη στην απόδοση του συνόλου, για να αποδείξει το τι αξίζει.
Ο δρόμος προς το Παγκόσμιο Κύπελλο: Η Εθνική μας για ακόμη μια φορά, χωρίς να πρέπει να θεωρείται αυτό δεδομένο, αν κρίνουμε από το ποιες χώρες με παράδοση έχουν αποκλειστεί στην εποχή των «παραθύρων», πήρε άνετα την πρόκρισή της. Στον πρώτο γύρο ήταν πρώτη με ρεκόρ 3-1 έναντι της Τουρκίας και της Μεγάλης Βρετανίας, με την ήττα από την τελευταία τελικά να μην την ανησυχεί στη δεύτερη φάση, λόγω των δύο νικών επί του Βελγίου, που μας οδήγησαν στο τελικό 6-4 και την 3η θέση, ισοβαθμώντας με τη δεύτερη Σερβία.
Ο προπονητής: Ο Δημήτρης Ιτούδης είναι ένας προπονητής, που γνωρίζει άριστα από δύσκολες καταστάσεις στο υψηλότερο επίπεδο. 13 χρόνια στον Παναθηναϊκό και στο πλευρό του απαιτητικού Ζέλικο Ομπράντοβιτς, άλλα οκτώ στην ΤΣΣΚΑ με μόνιμηο στόχο... αποκλειστικά τις κούπες και η έσχατη παρουσία του στην επίσης σπουδαία Φενέρμπαχτσε, ο Ελληνας τεχνικός έχει αφήσει τα διαπιστευτήριά του. Η Εθνική, όμως, είναι μια άλλη υπόθεση και με τη συνθήκη, που προέκυψε φέτος, το στοίχημα είναι και δικό του.
Το αστέρι: Οπως προέκυψαν τα πράγματα, είναι πολλοί οι παίκτες που πρέπει να αποδείξουν, ότι πρέπει να βγουν μπροστά. Για το ρόλο του ηγέτη, θα διαλέξουμε μάλλον τον αρχηγό, Κώστα Παπανικολάου, αν κρίνουμε από τη σταθερή του παρουσία στην Εθνική, την ικανότητα να μην κρύβεται στην ώρα της ευθύνης και το πλούσιο παλμαρέ του.
Πού θα φτάσει: Ενα «βήμα» την φορά είναι η απάντηση σε αυτή την ερώτηση. Για αρχή, όπως έχει διαμορφωθεί το πρόγραμμα του ομίλου, ο αγώνας με την Νέα Ζηλανδία στο φινάλε της πρώτης φάσης είναι ο υπέρ πάντων. Στη συνέχεια, ανάλογα και με τα αποτελέσματα του τέταρτου ομίλου, με τον οποίο διασταυρωνόμαστε, εφόσον περάσουμε θα φανεί το τι μπορούμε να διεκδικήσουμε, πιθανότατα απέναντι σε Λιθουανία και Μαυροβούνιο.
Δείτε το προφίλ της Εθνικής μας ΕΔΩ.
ΗΠΑ
Είναι το αδιαφιλοκίνητο φαβορί του ομίλου και από τα βασικά «άλογα» της κούρσας για το χρυσό μετάλλιο. Η Team USA, όπως λέγεται πια, αφού ο όρος Dream Team δεν μπορεί να την αντιπροσωπεύει, από τη στιγμή που δεν παίζουν σύσσωμοι οι πραγματικά κορυφαίοι εδώ και αρκετά χρόνια, έρχεται με έναν άλλο αέρα και με παίκτες, που έχουν αρκετά να αποδείξουν, υπό τις οδηγίες του Στιβ Κερ, ο οποίος ευελπιστεί και με την Εθνική της πατρίδας του να μεγαλουργήσει.
Ενα δείγμα της αληθινής δυναμικής αυτού του ρόστερ, άλλωστε, το είδαμε σε στιγμές στο μεταξύ μας φιλικό στο Αμπου Ντάμπι. Η ομάδα αυτή μπορεί να μην έχει, για άλλη μια φορά, την «αφρόκρεμα» των κορυφαίων παικτών του πλανήτη, αλλά και πάλι χαρακτηρίζεται ως πανίσχυρη και με παίκτες, που έχουν ήδη σημειώσει χιλιόμετρα, ανάμεσα στους καλύτερους, καταδικασμένη να κερδίσει μονάχα την πρώτη θέση, που δεν πήρε στο Μουντομπάσκετ του 2019 στην Κίνα κι έχει κατακτήσει πέντε φορές σε 18 διοργανώσεις έως τώρα.
Ο δρόμος προς το Παγκόσμιο Κύπελλο: Με τις λύσεις να έρχονται από... πολύ πίσω και τον Τζέιμς Μπόϊλεν τότε στον πάγκο, οι Αμερικανοί και πάλι δε δυσκολεύτηκαν. Πέρασαν πρώτοι την πρώτη φάση με ρεκόρ 5-1 και ολοκλήρωσαν με 9-3 σε 12 αγώνες, καταλαμβάνοντας και πάλι την κορυφή.
Ο προπονητής: Ο Στιβ Κερ είναι ο προπονητής, που με τους Ουόριορς που δημιούργησε, άλλαξε για πάντα το άθλημα. Οι ιδέες του για το παιχνίδι, οι οποίες είναι λάθος να περιορίζονται μονάχα στην ικανότητα μιας ομάδας να σουτάρει, έχουν διαφοροποιήσει τον τρόπο, που σκέφτονται άπαντες και θα ήθελε, ασφαλώς, να προσθέσει άλλο ένα «πετράδι» με την Εθνική στη συλλογή του.
Το αστέρι: Στο ρόστερ αυτό αρκετοί παίκτες θα διεκδικούσαν αυτό το ρόλο. Στα φιλικά, όμως, φάνηκε πως στις σημαντικές στιγμές η μπάλα θα πηγαίνει στον Αντονι Εντουαρντς, που ήδη γράφει την ιστορία του στους Μινεσότα Τίμπεργουλβς, με μέσο όρο 24.6 πόντων, 5.8 ριμπάουντ, 4.4 ασίστ και 1.6 κλεψιμάτων ανά αγώνα την τελευταία σεζόν στο ΝΒΑ.
Πού θα φτάσει: Για την ομάδα αυτή ο στόχος πάντοτε είναι το χρυσό μετάλλιο. Πρέπει πάντοτε να αποδεικνύουν, ότι είναι οι καλύτεροι.
Δείτε το προφίλ των ΗΠΑ ΕΔΩ.
Ιορδανία
Είναι η πρώτη αντίπαλος της Εθνικής μας σε αυτό τον όμιλο, προσφέροντας μάλλον έναν ιδανικό αντίπαλο για την πρεμιέρα. Η εν λόγω χώρα σημειώνει τη δεύτερη σερί παρουσία της στο Παγκόσμιο Κύπελλο και τρίτη συνολικά, με το γεγονός αυτό μάλλον να αποτελεί ήδη μια σημαντική επιτυχία.
Για όλους, μάλλον, πρόκειται για τον «φτωχό συγγενή» αυτού του ομίλου. Το ζητούμενο για τους Ιορδανούς, επομένως, δεν μπορεί να είναι διαφορετικό, από το να παρουσιάσουν όσο το δυνατόν πιο ανταγωνιστικό πρόσωπο, μετρώντας τις δυνάμεις τους με σαφώς ανώτερους αντιπάλους.
Ο δρόμος προς το Παγκόσμιο Κύπελλο: Η Ιορδανία ήταν καλύτερη ομάδα από Σαουδική Αραβία και Ινδία, επομένως με ρεκόρ 6-4 και ισοβαθμώντας στην τρίτη θέση με την οικοδέσποινα ομάδα των Φιλιππινών για τη δεύτερη φάση, πήρε το δικό της εισιτήριο για τη Μανίλα, έχοντας νωρίτερα πάρει τη δεύτερη θέση στην πρώτη φάση με ρεκόρ 4-2, μια νίκη πίσω από τον Λίβανο.
Ο προπονητής: Ο Ουεσάμ Αλ-Σους έχει γράψει ιστορία στην χώρα του ως παίκτης, με τρία ιορδανικά πρωταθλήματα την τριετία 2014-2016, φορώντας τις φανέλες της Ορθοντοξ και της Αλ Ριγιαντί. Από το 2021 κι έπειτα είναι ο ομοσπονδιακός τεχνικός της Εθνικής, ελπίζοντας μια μέρα να γίνει ήρωας και σε αυτό το ρόλο.
Το αστέρι: Ο Ρόντε Χόλις-Τζέφερσον φέρνει... άρωμα ΝΒΑ σε αυτή την ομάδα, έχοντας αγωνιστεί την πενταετία 2015-2020 σε Νετς και Ράπτορς. Ο νυν «άσος» των Ατλέτικος ντε Σαν Χερμάν του Πουέρτο Ρίκο αποτελεί τον νατουραλιζέ παίκτη αυτού του γκρουπ και, φυσικά, με διαφορά τον πιο αξιοσημείωτο.
Πού θα φτάσει: Η συμμετοχή και μόνο είναι σημαντική για την Ιορδανία. Ο στόχος της, μάλλον, θα έπρεπε στο εξής να εμφανίζεται με συχνότητα σε αυτή τη διοργάνωση.
Δείτε το προφίλ της Ιορδανίας ΕΔΩ.
Νέα Ζηλανδία
Για τους λάτρεις της Χάκα, του πολεμικού χορού των Μαορί, μπορείτε να... κοπιάσετε. Αυτός είναι ο βασικός λόγος, που λατρεύουμε να βλέπουμε την Νέα Ζηλανδία στα Παγκόσμια Κύπελλα, χωρίς να χάνει ποτέ τη θέση της από το 2002 στην Ινδιανάπολη έως και σήμερα, με κορυφαία μάλιστα την 4η θέση σε εκείνη τη διοργάνωση.
Οι Νεοζηλανδοί, αγνοούν εδώ και πολλά χρόνια μια πραγματικά μεγάλη επιτυχία, είτε σε Μουντομπάσκετ είτε στις διοργανώσεις της περιοχής τους, αφού βρίσκονται στη σκιά της πανίσχυρης Αυστραλίας και, ειδικά στην Ωκεανία, συμβιβάζονται ως η δεύτερη δύναμη. Αποτελούν τη μεγαλύτερη απειλή της ελληνικής ομάδας στο δρόμο για τη δεύτερη φάση, όμως, και με τη συγκεκριμένη «μαχητική» ταυτότητα στο παχνίδι τους, μπορούν να γίνουν επικίνδυνοι.
Ο δρόμος προς το Παγκόσμιο Κύπελλο: Ελλείψει της Αυστραλίας, που βρισκόταν στον άλλο όμιλο, η Νέα Ζηλανδία κατέλαβε την κορυφή στον όμιλό της στη δεύτερη φάση με ρεκόρ 8-2, μετρώντας και τέσσερις νίκες σε ισάριθμους αγώνες στην πρώτη φάση των προκριματικών, περνώντας συνεπώς με άνεση.
Ο προπονητής: Ο Πέρο Κάμερον ήταν στο ρόστερ της ομάδας με την απίθανη πορεία στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002 στην Ινδιανάπολη. Από το Δεκέμβριο του 2019 βρίσκεται στο «τιμόνι» της ως πρώτος προπονητής και θέλει να αποδείξει, ότι μπορεί να την οδηγήσει στην υπέρβαση, έχοντας περάσει όλα τα χρόνια του ως τεχνικός, είτε πρώτος είτε βοηθός, σε ομάδες της πατρίδας του.
Το αστέρι: Ο Αϊζακ Φότου έχει μακρά εμπειρία, ειδικά στην Ευρώπη, αλλά ο Φιν Ντιλέινι έδειξε με την καλή του περασμένη σεζόν στην Κυπελλούχο του BCL, Βόννη, ότι θα ηγηθεί της Νέας Ζηλανδίας, που θα περιμένει πολλά από εκείνον στο σκοράρισμα.
Πού θα φτάσει: Η Νέα Ζηλανδία, όπως κι εμείς, κοιτάζει για αρχή το μεταξύ μας αγώνα την τελευταία αγωνιστική, αρκεί επίσης να μη γίνει θύμα δυσάρεστης έκπληξης με την Ιορδανία. Αυτός είναι ο αρχικός της στόχος και ύστερα... θα παλέψει και θα το διασκεδάσει, αφού το να αποκλείσει την Ελλάδα θα αποτελεί ήδη σπουδαία επιτυχία.
Δείτε το προφίλ της Νέας Ζηλανδίας ΕΔΩ.
