Ο Σάσα Βεζένκοφ επέστρεψε επίσημα στην Ευρώπη και τον Ολυμπιακό, μετά από μία δύσκολη και περίεργη σεζόν σεζόν στο NBA. Ο Βούλγαρος φόργουορντ αποχώρησε από την Ευρωλίγκα όντας MVP της διοργάνωσης, έτσι ώστε να δοκιμάσει την τύχη του στην κορυφαία Λίγκα του πλανήτη. Ενδιαφέρον όμως προκαλεί το να μάθουμε/θυμηθούμε τι έκαναν και οι 4(+1) παίκτες οι οποίοι πήραν τον τίτλο του MVP στην Ευρώπη και την επόμενη σεζόν πέρασαν στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, εξαργυρώνοντας έτσι την χρονιά που έκαναν.
Η λίστα αυτή περιέχει μπασκετμπολίστες όλων των κατηγοριών. Παίκτες που είτε διέπρεψαν σε Ευρώπη και Αμερική, είτε "απέτυχαν" στο όνειρο, είτε είχαν μια αξιοπρόσεχτη συμμετοχή στον μαγικό κόσμο του NBA. Από το 2005 που θεσπίσθηκε το βραβείο και τον Άντονι Πάρκερ, έως το 2023 και τον Σάσα Βεζένκοφ...
Άντονι Πάρκερ
Όπως σας προϊδεάσαμε, πρώτος είναι ένας θρύλος της Μακάμπι Τελ Αβίβ αλλά και ολόκληρης της Ευρώπης γενικότερα. Έχοντας πετύχει ήδη back to back κατάκτηση της Ευρωλίγκας (2003-2004,2004-2005) και όντας ο MVP της προηγούμενης σεζόν ο Αμερικανός θα πάρει και πάλι το βραβείο του πολυτιμότερου παίκτη το 2005-2006. Εκείνο το διάστημα σκόραρε 14.8 πόντους, κατέβασε 6.9 ριμπάουντ και μοίρασε 3.8 ασίστ, ανά 35.5(!) λεπτά.
Το MVP δεν συνδυάστηκε με τρίτη σερί κούπα και ο Πάρκερ θα αποφάσιζε να αφήσει την Ισραηλινή ομάδα, για να μετέβη για δεύτερη φορά στην καριέρα του στο NBA(μετά το αποτυχημένο πρώτο πέρασμα του, ως νούμερο 21 του Ντραφτ του 1997). Εκεί θα αγωνιστεί στους Τορόντο Ράπτορς, όπου θα ολοκληρώσει την πρώτη του σεζόν(2006-2007) με 12.4 πόντους, 3.9 ριμπάουντ και 2.1 ασίστ, όντας βασικός. Όχι μόνο γύρισε πολύ καλύτερος στην κορυφαία λίγκα του πλανήτη, αλλά έμεινε στη συνέχεια για έξι συνολικά σεζόν σε Ράπτορς και Καβαλίερς, με πολλά λεπτά συμμετοχής και έπαιξε με τους κορυφαίους.
Αντρέι Κιριλένκο
Ο Ρώσος γίγαντας δεν είναι σαν καμία από τις υπόλοιπες περιπτώσεις της λίστας. Ένας παίκτης ο οποίος βρέθηκε για μία ολόκληρη δεκαετία στο NBA πριν πάρει το MVP της Ευρωλίγκας και ξαναφύγει για τις ΗΠΑ. Για να τα πάρουμε όμως με τη σειρά, ο Κιριλένκο μετέβη στο NBA και τους Γιούτα Τζαζ το 2001, όντας μεγάλο ταλέντο από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Εκεί έκανε σπουδαία πράγματα για τα επόμενα δέκα χρόνια, γράφοντας πολύ καλά νούμερα για Ευρωπαίο παίκτη και έχοντας την αναγνώριση όλων, ως ένας από τους καλύτερους αμυντικούς(και όχι μόνο) της λίγκας.
Τη σεζόν 2011-2012 γύρισε στην Ευρώπη για την ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Η Ρώσικη ομάδα με την προσθήκη του Κιριλένκο, ο οποίος αναδείχθηκε MVP και κορυφαίος αμυντικός της Ευρωλίγκας εκείνη τη σεζόν, ήταν παντοδύναμη. Ο Ρώσος μέτρησε 14.1 πόντους και 7.5 ριμπάουντ, οδηγώντας την ομάδα του στον τελικό. Όλα έδειχναν κατάκτηση, μέχρι ο Σπανούλης να δώσει την μπάλα στον Πρίντεζη και εκείνος να δώσει το τρόπαιο στον Ολυμπιακό.
Ο Κιριλένκο αποχώρησε την επόμενη σεζόν, για να ξαναγυρίσει στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, αλλά για τους Τίμπεργουλβς αυτή τη φορά. Στη Μινεσότα σκόραρε 12.4 πόντους, κατέβασε 5.7 ριμπάουντ, μοίρασε 2.8 ασίστ, έχοντας και 1.5 κλέψιμο, μαζί με 1 τάπα ανά 31.8 λεπτά σε 64 παιχνίδια. Η παρουσία του δηλαδή ήταν εξίσου καλή με όταν έφυγε, ενώ έμεινε άλλη μία σεζόν( και κάτι) στο NBA, παίζοντας για τους Μπρούκλιν Νετς, πριν επιστρέψει ξανά στην ΤΣΣΚΑ για να κλείσει την άκρως επιτυχημένη καριέρα του.
Νεμάνια Μπιέλιτσα
Ο Σέρβος φόργουορντ ήταν ένας πολλά υποσχόμενος παίκτης, που στα «χέρια» του Ζέλικο Ομπράντοβιτς έγινε σπουδαίος. Τη σεζόν 2014-2015, έχοντας ήδη κάνει μία καλή σεζόν με την Φενέρμπαχτσε, ήταν σχεδόν ασταμάτητος. Ο Μπιέλιτσα αγωνίστηκε σε 29 παιχνίδια, έχοντας 12.1 πόντους και 8.5 ριμπάουντ και ανακηρύχθηκε MVP της κανονικής διάρκειας της Ευρωλίγκας.
Η Τούρκικη ομάδα πήγε για πρώτη φορά στην ιστορία της στο final four, γνωρίζοντας όμως την ήττα στον ημιτελικό από την Ρεάλ με 87-96 και με τον Μπιέλιτσα να μετακομίζει στο NBA και τους Μινεσότα Τίμπεργουλβς στις 14 Ιουλίου του 2015.Εκεί στην πρώτη του σεζόν μέτρησε 5.1 πόντους, 3.5 ριμπάουντ και 1.4 ασίστ σε 60 παιχνίδια. Ο ίδιος κατάλαβε πως το NBA του… ταίριαζε και πως θα έβρισκε χώρο και χρόνο για μεγάλο μέρος της καριέρας του. Στη Μινεσότα παρέμεινε για δύο σεζόν ακόμη και ανεβάζοντας τους μέσους όρους του, έχοντας 30 πόντους απέναντι σε ένα ματς κόντρα στους Σέλτικς και άλλο ένα με 24 κόντρα στους Λέικερς.
Οι Σακραμέντο Κίνγκς τον απέκτησαν τη σεζόν 2018-2019 και εκεί έμελλε να κάνει την κορυφαία χρονιά της καριέρας του. Όχι στην πρώτη, αλλά στη δεύτερη, που είχε 11.5 πόντους, 6.5 ριμπάουντ, 2.8 ασίστ και 1.9 κλεψίματα κατά μέσο όρο σε 72 παιχνίδια. Στις ΗΠΑ έπαιξε ακόμη στους Χιτ αλλά και στους Ουόριορς με τους οποίους κατέκτησε το πρωτάθλημα τη σεζόν 2021-2022. Οι τραυματισμοί δεν του επέτρεψαν να συνεχίσει στο NBA και λίγο αργότερα θα επέστρεφε στην Φενέρ, σίγουρα δικαιωμένος από τις επιλογές του.
Λούκα Ντόντσιτς
«Λούκα Μάτζικ» είναι το προσωνύμιο του Σλοβένου σταρ και δικαιολογημένα πλέον σε όλο τον κόσμο. Αξίζει όμως να θυμηθούμε τι έκανε στην τελευταία του χρονιά στην Ευρώπη, στην οποία έκανε ανεπανάληπτα πράγματα για την ηλικία του. Στα 19 έτη, τη σεζόν 2017-2018 και στην αγαπημένη του Ρεάλ Μαδρίτης, αρίθμησε 16 πόντους, 4.9 ριμπάουντ και 4.3 ασίστ σε 33 παιχνίδια της Ευρωλίγκας, όντας πρώτος στο σύστημα αξιολόγησης και παίρνοντας βεβαίως το βραβείο του MVP. Ο Σλοβένος οδήγησε τη «βασίλισσα» και στην κατάκτηση του τίτλου. Τόσο στο «κλείδωμα» της σειράς(3-1) με τον Παναθηναϊκό στα playoffs(με 17 πόντους στο τελευταίο παιχνίδι), όσο και με την παρουσία του στο final four.
Ο Ντόνσιτς αποχαιρέτησε τη Ρεάλ για να πάει στο ντραφτ του NBA τη σεζόν 2018-2019 και να επιλεγεί στο νούμερο τρία από τους Ατλάντα Χοκς, πριν γίνει ανταλλαγή στους Ντάλας Μάβερικς. Η πρώτη του σεζόν ήταν ιδανική, καθώς ανακηρύχθηκε Rookie of the Year, έχοντας 21.2 πόντους, 7.8 ριμπάουντ και 6 ασίστ με 32.2 λεπτά μέσο σε 72 αγώνες. Ο Λούκα πάντως δεν έμεινε εκεί και δεν σταμάτησε να πείθει ακόμα και τους πιο… άπιστους, ότι είναι μεγάλος παίκτης και θα γίνει ακόμα μεγαλύτερος. Οι επόμενες πέντε σεζόν του θα είναι η μία καλύτερη από την άλλη ατομικά, χωρίς όμως να καταφέρει να πάρει τον τίτλο του MVP.
Τη σεζόν που μας πέρασε(2023-2024) διένυσε πιθανότατα την κορυφαία σεζόν της πορείας του στην άλλη άκρη του Ατλαντικού. Τόσο ατομικά, με 33.9 πόντους, 9.8 ασίστ και 9.2 ριμπάουντ ανά 37.5 λεπτά σε 70 παιχνίδια, αλλά και ομαδικά με τους Μάβερικς. Η ομάδα από το Τέξας βρέθηκε στους τελικούς της Λίγκας έπειτα από 13 χρόνια και ηττήθηκε με 4-1 από τους εξαιρετικούς Μπόστον Σέλτικς. Ο Ντόνσιτς δεν τα κατάφερε, όμως σίγουρα θα έχει και άλλες ευκαιρίες στο μέλλον, τόσο για το πρωτάθλημα, όσο και για το βραβείο του MVP.
Σάσα Βεζένκοφ
Τελευταίος φυσικά είναι ο φόργουορντ του Ολυμπιακού, ο οποίος τη σεζόν 2022-2023 ήταν με διάφορα ο κορυφαίος παίκτης της Ευρώπης. Οδήγησε τους «ερυθρόλευκους» στην πρώτη θέση της κανονικής διάρκειας στην Ευρωλίγκα έχοντας μέσο όρο 17.2 πόντους(πρώτος σκόρερ) και 6.7 ριμπάουντ, ενώ έγινε και ο δεύτερος με 21+ στο σύστημα αξιολόγησης(συγκεκριμένα 21.2), μετά τον Λούκα Ντόντσιτς τη σεζόν 2017-2018. Παρότι ο ίδιος έκανε ότι μπορούσε, σκοράροντας 29 πόντους στον τελικό της Ευρωλίγκας κόντρα στη Ρεάλ, το τρόπαιο χάθηκε για τον Ολυμπιακό, από το σουτ του Γιουλ.
Ο Βεζένκοφ εν τέλει θα έφευγε απ΄τους ερυθρόλευκους μετά το τέλος της σεζόν, για να κυνηγήσει το όνειρο του NBA. Τους τελευταίους δώδεκα μήνες ο Βούλγαρος δεν πήρε τις ευκαιρίες που θα ήθελε ο ίδιος μέσα στη σεζόν από τους Σακραμέντο Κινγκς, στους οποίους μέτρησε 5.4 πόντους και 2.3 ριμπάουντ, με μέσο όρο 12.2 λεπτά σε 42 παιχνίδια στο NBA. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να αποχωρήσει με trade στα τέλη Ιουνίου στους Τορόντο Ράπτορς και εν συνεχεία να αποδεσμευτεί και να επιστρέψει στον Ολυμπιακό και τυπικά έναν μήνα αργότερα. Η (μικρή) πορεία του στο NBA είχε πολλές δυσκολίες και σίγουρα δεν πήγε όπως τα περίμενε, γι’ αυτό και γύρισε εκεί που ξέρει πως είναι σημαντικός.
Τελειώνοντας με τον Βεζένκοφ, βλέπουμε πως είχε και την πιο… άσχημη εμπειρία εκτός Ευρώπης και γι αυτό θέλησε να κάνει μία αλλαγή, σε αντίθεση με τους υπόλοιπους παίκτες, οι οποίοι εύκολα ή δύσκολα τα… κατάφεραν/καταφέρνουν. Βεβαίως το αν δεν «πετύχεις κάπου, δεν σημαίνει πως δεν είσαι καλός παίκτης. Άλλωστε μιλάμε για MVP της Ευρωλίγκας, τους οποίους αν δούμε στατιστικά, κάποιος από αυτούς δεν θα είχε και την καλύτερη… εμπειρία στην άλλη άκρη του Ατλαντικού.
