Ένα πρωτάθλημα 12 ομάδων, το οποίο έμεινε με 12 επειδή η πλειοψηφία αντιστάθηκε σθεναρά στην έστω μία παραπάνω για να εξασφαλίσουν κατιτίς παραπάνω στη μοιρασιά των κεντρικών εσόδων, δύσκολα το παίρνει στα σοβαρά οποιοσδήποτε σοβαρός. Όταν όμως, μιλάμε για την πολύπαθη και σε διάρκεια ταλαιπωρημένη ελληνική Basket League, που είχε γίνει διαχρονικό ανέκδοτο και με τους 14, ίσως πρέπει να το δούμε λίγο διαφορετικά. Τουλάχιστον να ελπίσουμε ότι θα βγει κάτι διαφορετικό.
Όλα τα προηγμένα πρωταθλήματα μπάσκετ στην Ευρώπη, έχουν μεν 16+ ομάδες, έχουν δε και αυστηρούς κανόνες συμμετοχής αυτών. Εκεί δεν υπάρχουν «φαντάσματα», εκεί δεν υπάρχει αγωνία για το αν θα τελειώσει το πρωτάθλημα και αν ναι με πόσες ομάδες, εκεί δεν υπάρχει η… κολοκυθιά για το ποιος επιτρέπει συμμετοχή ομάδων, άρα και ποιος φταίει όταν σκάσουν τα «κανόνια».
Ηταν, λοιπόν, μια κοινή διαπίστωση πολλών ότι για να πάρει μπρος το πρωτάθλημα, έπρεπε κάπου να περιοριστούν οι συμμετέχοντες και να ενταθούν οι έλεγχοι αυτών. Το πράγμα δεν έγινε ακριβώς έτσι, δεν φτάσαμε στους 12 επειδή έπεσαν «πόρτες» σε μη υγιείς. Ας είναι όμως, ας κρατήσουμε το αποτέλεσμα και να δούμε πώς μπορούμε να πάμε παρακάτω.
Μετά από χρόνια, κάτι δείχνει να κινείται στο πρωτάθλημα. Και μόνο δηλαδή που κάθισαν και σκέφτηκαν ένα νέο φορμάτ, για να επεκτείνουν και τη διάρκεια αλλά και να τονώσουν το ενδιαφέρον είναι… άλμα προόδου για τον ανύπαρκτο σε βάθος χρόνων ΕΣΑΚΕ. Κάποιοι τέλος πάντων άρχισαν να ασχολούνται.
Συν την έμπρακτη ενασχόληση της ΕΟΚ, που παρουσίασε ένα δελαστικό πακέτο εμπορικής εκμετάλλευσης που έγινε αποδεκτό, μαζί και με τη σταδιακή σύνδεση με την εντυπωσιακά ανοδική Elite League που δημιουργούν μια εικόνα συνέχειας και ενοποίησης στο ελληνικό μπάσκετ και όχι αυτής δυο… ξένων κόσμων.
Μετά από χρόνια «τέλματος», λοιπόν, υπάρχει η αίσθηση ότι κάτι κινείται. Κανείς δεν περιμένει θαύματα, εξάλλου μόνο πιο κάτω είχε κάθε χρόνο, για να φτάσεις να θεωρείσαι ξανά αξιόπιστο και άξιο προσοχής πρωτάθλημα, είναι μακρύς ο δρόμος. Κάποτε όμως, έπρεπε να μπει σε αυτό το δρόμο και να επιχειρήσει να βαδίσει.
Οι κινήσεις και των 12 ομάδων στο μεταγραφικό μέτωπο είναι παραπάνω από ενθαρρυντικές. Δε μιλάμε μόνο για τα ψηλά πατώματα, αλλά όλων, προϊδεάζουν για ένα ποιοτικό και ανταγωνιστικό πρωτάθλημα. Συν το νέο σύστημα, το οποίο πείθει ότι φτιάχτηκε με αίσθημα δικαιοσύνης, υπηρετεί τον ανταγωνισμό, κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον. Αυτά βέβαια, είναι τα βραχυπρόθεσμα, της σεζόν που έρχεται.
Περιμένουμε με ανυπομονησία και τα πιο σοβαρά. Ενώ θα «τρέχει» αυτό το πρωτάθλημα, να συμφωνήσουν για το πώς θα αυξήσουν σταδιακά τις ομάδες, να έχουν έτοιμες με τη λήξη του τις επόμενες κινήσεις, να έχουν πιθανώς εντοπίσει και υγιείς δυνάμεις που θα είναι σε θέση αναμονής και άλλα πολλά. Φαίνεται ότι τα μέλη του ΕΣΑΚΕ, οι ομάδες δηλαδή, κατάλαβαν ότι το πιο κάτω βήμα θα ήταν το… λουκέτο και αποφάσισαν να το αποφύγουν. Κρατάμε με αισιοδοξία τις προθέσεις, αναμένουμε τα επόμενα βήματα.
