O Παναθηναϊκός ολοκλήρωσε εχθές την πιο βροντερή κίνησή του τα τελευταία χρόνια, υπογράφοντας μέχρι το τέλος της σεζόν τον Μάριο Χεζόνια και το Basketa ακολουθεί τον δρόμο της καριέρας του, ο οποίος σε κάθε βήμα του φρόντιζε να δείχνει πάντα… το τριφύλλι!
Ένας Διαμαντίδης από το Ντουμπρόβνικ!
Η καριέρα του Μάριο Χεζόνια ξεκινάει από την πόλη του Ντουμπρόβνικ. Εκεί θα κάνει τα πρώτα του μπασκετικά βήματα τα οποία θα δείξουν από νωρίς ότι ο δρόμος του θα τον φέρει πολύ μακριά από τις πανέμορφες Δαλματικές Ακτές. Η μεταγραφή του στην ΚΚ Ζάγκρεμπ σε ηλικία 15 ετών, το 2010, είναι το πρώτο βήμα προς τα πάνω και εκεί είναι που θα έρθει η πρώτη του επαφή με τον Παναθηναϊκό. Το 2011, η ομάδα του, θα βρεθεί στην Βαρκελώνη για το Φάιναλ Φορ του «Next Generation Tournament» της Ευρωλίγκας, την ώρα που ο Παναθηναϊκός θα βρίσκεται για τον αντίστοιχο θεσμό των Ανδρών. Ο νεαρός γκαρντ θα ξεχωρίσει με τις εμφανίσεις του, βοηθώντας την ομάδα του να κατακτήσει τον τίτλο, όμως παράλληλα θα πάρει και το σημαντικότερο εφόδιο της υπόλοιπης καριέρας του.
«Ένα πράγμα θέλω από εσένα. Να μην πάρεις ποτέ τα μάτια σου από το 13 του Παναθηναϊκού. Θα σε βοηθήσει στην καριέρα σου» θα του πει ο προπονητής του, αναφερόμενος στον Δημήτρη Διαμαντίδη ο οποίος διεκδικούσε με τον Παναθηναϊκό την κορυφή της Ευρώπης και ο Χεζόνια δεν χρειάζεται κάτι άλλο. Θα δει με ευλαβική προσοχή τον αρχηγό του Παναθηναϊκού και αμέσως θα ερωτευτεί το παιχνίδι του και θα προσπαθήσει να πάρει κάθε στοιχείο που μπορούσε και να το κάνει δικό του. Όπως δηλώνει και ο ίδιος πλέον «ο Διαμαντίδης διεύρυνε το παιχνίδι μου και κάθε φορά που τον έβλεπα να παίζει τον λάτρευα ακόμα περισσότερο, σε σημείο να είναι ο αγαπημένος μου παίκτης όλων των εποχών!».
Η κατάκτηση της πρώτης θέσης στο τουρνουά της Βαρκελώνης από την Ζάγκρεμπ θα τον βάλει για πρώτη φορά στα ραντάρ των μεγάλων Ευρωπαϊκών συλλόγων. Ο μικρός... Διαμαντίδης από το Ντουμπρόβνικ, θα προσθέσει στην συλλογή του ακόμα δύο μετάλλια με τις μικρές εθνικές ομάδες της χώρας του, ένα χρυσό στο Πανευρωπαϊκό Κ-16 του 2011 στο οποίο θα βγει MVP και ένα χάλκινο στο Παγκόσμιο Κ-17 του 2012 στο οποίο θα ανακυρηχθεί μέλος της καλύτερης πεντάδας. Εκείνη τη χρονιά είναι που θα ολοκληρώσει το δεύτερο μεγάλο βήμα της καριέρας του, όταν σε ηλικία 17 ετών θα μετακομίσει στην Βαρκελώνη για χάρη της Μπαρτσελόνα του Τσάβι Πασκουάλ.
Δεν χρειάζεται να σταθούμε σε νούμερα και αναλύσεις για την παρουσία του στην Καταλανική ομάδα. Αυτό που πρέπει να ξεχωρίσει κανείς από τα 3 χρόνια του Μάριο Χεζόνια στην Ισπανία είναι ότι διαρκώς έκανε άλματα προόδου. Όπως είναι λογικό για ένα 17χρονο παιδί, το να βρει ρόλο σε μια από τις τοπ Ευρωπαϊκές ομάδες δεν ήταν και το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο, όμως ο Μάριο το κατάφερε, αργά και με συνέπεια. Από την Β' ομάδα των Καταλανών την πρώτη του σεζόν και τις μόλις 2 συμμετοχές στην Ευρωλίγκα βρέθηκε το επόμενο καλοκαίρι για τα καλά στο ροτέισον την πρώτης ομάδας, και μετά από την πρώτη του ολοκληρωμένη σεζόν ως μέρος του ροτέισον του Τσάβι Πασκουάλ, ήρθε και η καθιέρωση. Ο 20χρονος Μάριο θα έπαιζε σημαντικό ρόλο πλέον στην Μπαρτσελόνα, θα έγραφε 15 λεπτά συμμετοχής ανά αγώνα και θα ανάγκαζε το είδωλό του, τον Δημήτρη Διαμαντίδη, να δηλώσει σε τηλεοπτική του συνέντευξη τον Φεβρουάριο του 2015 ότι ο παίκτης που ξεχώριζε περισσότερο εκείνο το διάστημα από το εξωτερικό ήταν ο Χεζόνια, στο μεγαλύτερο ίσως παράσημο που θα μπορούσε να λάβει!
https://www.youtube.com/watch?v=nzbXWYiGEg8
Το όνειρο του NBA, η απογοήτευση και τα highlights
Οι εμφανίσεις του με τους Μπλαουγκράνα θα ανοίξουν διάπλατα την πόρτα του NBA. Στο ντραφτ του 2015 ο Χεζόνια θα επιλεχθεί με το 5ο πικ από τους Ορλάντο Μάτζικ και δεν θα διστάσει να κάνει κατευθείαν το μεγάλο ταξίδι για τις ΗΠΑ και την ηλιόλουστη Φλόριντα, ώστε να ενσωματωθεί στην νέα του ομάδα και να διεκδικήσει έναν ρόλο αντάξιο της επιλογής του. Άλλωστε το Ορλάντο θα τον διαλέξει πάνω από παίκτες όπως o Γουίλι Κόλει-Στάιν που είχε εντυπωσιάσει στο Κεντάκι ή ο Ντέβιν Μπούκερ που θεωρούνταν ένας φονικός σουτέρ, για χάρη ενός πακέτου που συνδυάζει ταλέντο, μέγεθος και μία δόση μπασκετικής αλητείας, στοιχεία που εντυπωσίασαν αρκετό κόσμο στα mock drafts του 2015.
Η παρουσία του Κροάτη στο Ορλάντο θα είναι σαν ένα τρενάκι της Ντίσνεϊλαντ, γεμάτη πάνω και κάτω. Θα ξεκινήσει κάτι παραπάνω από συμπαθητικά και θα αφήσει ελπίδες για το μέλλον. Ο Μάριο θα αγωνιστεί σε 79 αγώνες, θα γράψει 6.6 πόντους μέσο όρο και 18 λεπτά συμμετοχής ανά αγώνα. Όμως δεν είναι όλα τα πράγματα στα χέρια του. Ο Σκάιλς θα απολυθεί από το Ορλάντο και ο νέος κόουτς, Φρανκ Βόγκελ, δεν θα έχει την ίδια θέληση με τον άλλοτε γκαρντ του ΠΑΟΚ να δουλέψει το πρότζεκτ Χεζόνια και να ανεχτεί τα κενά του, ιδίως στο αμυντικό κομμάτι, για τα οποία θα δηλώσει τον Οκτώβρη του 2016 ότι "ο Χεζόνια έχει δρόμο να διανύσει". Πράγματι, η δεύτερη σεζον εχει αρνητικό πρόσημο, τον βρίσκει με μικρότερο χρόνο συμμετοχής (14.8 λεπτά) και 65 μόλις παιχνίδια. Οι Μάτζικ όμως δεν ήταν διατεθειμένοι να τον αφήσουν τόσο εύκολα και ανανέωσαν το ρούκι συμβόλαιό του για άλλον έναν χρόνο, σε μία χρονιά που έμελλε να ήταν και η προσωπική του νίκη.
Το 2017-18 ο Χεζόνια θα κάνει την καλύτερη σεζόν του στο NBA. Θα περάσει τα 20 λεπτά συμμετοχής ανά αγώνα (22.1), θα πιάσει τους 9.6 πόντους και τα 3.7 ριμπάουντ μέσο όρο. Το Ορλάντο θα απογοητεύσει όμως για άλλη μια χρονιά και ο 23χρονος τότε Κροάτης θα πληρώσει τα σπασμένα, με το μονοπάτι του να τον οδηγεί στην Νέα Υόρκη.
Σε μία ανέμπνευστη ομάδα των Νικς ο Χεζόνια θα κάνει μια αρκετά συμπαθητική σεζόν και θα γράψει και τις δυο φάσεις που θα συζητηθούν περισσότερο από κάθε άλλη στην καριέρα του στις ΗΠΑ! Η μία είναι φυσικά το κάρφωμα και το step over απέναντι στον Γιάννη Αντετοκούνμπο και η άλλη είναι η τάπα στον Λεμπρον Τζέιμς που θα κλειδώσει και τη νίκη για τη Νέα Υόρκη. Ο Σούπερ Μάριο θα δώσει δύο φάσεις που είναι σήμα κατατεθέν των όσων είχε δείξει στην Ευρώπη: Ότι είναι ένας παίκτης με έναν δικό του, ξεχωριστό, "αέρα" και ότι διψάει να προσφέρει στιγμιότυπα που μένουν. Ακόμα και με τον περιορισμένο του ρόλο στο NBA, ο Χεζόνια φρόντιζε να προσφέρει ένα καλό χάιλαιτ με κάθε ευκαιρία.
https://www.youtube.com/watch?v=gw60YEDfFmw
Ακόμα κι έτσι όμως, η παρουσία του σε άλλη μια δυσλειτουργική ομάδα, όπως ήταν η Νέα Υόρκη, τον έφερε για άλλο ένα καλοκαίρι στην αγορά. Το Πόρτλαντ έμελλε να είναι ο επόμενος - και τελευταίος πρακτικά - σταθμός του στο NBA. Το διετές συμβόλαιο που υπογράφει το καλοκαίρι του 2019 του δίνει για πρώτη φορά την ευκαιρία να ενταχθεί σε μία πραγματικά ανταγωνιστική ομάδα. Ο ρόλος του θα μειωθεί αρκετά και θα γράψει πολύ χαμηλά νούμερα σε λεπτά συμμετοχής αλλά και πόντους ανά αγώνα, αν και θα "κερδίσει" την ευκαιρία να ζήσει για πρώτη φορά την εμπειρία των πλέι οφς και να αγωνιστεί στη φούσκα του Ορλάντο, εκεί δηλαδή που ξεκίνησαν όλα για εκείνον το καλοκαίρι του 2015.
Το τριφύλλι πάντα στο μυαλό του
Από την στιγμή που ο Κροάτης άφησε την Ευρώπη και οδηγήθηκε στον μαγικό κόσμο του NBA, θα φροντίσει να επαναφέρει συχνά-πυκνά στο προσκήνιο την αγάπη του για τον Παναθηναϊκό. Από την διαδικτυακή του δραστηριότητα μέχρι τις συνεντεύξεις του σε ξένα και ελληνικά μέσα, ο γκαρντ θα λέει πόσο πολύ του αρέσει η ομάδα της Αθήνας και ότι για αυτόν μια ενδεχόμενη μετακίνηση στο “Τριφύλλι” θα ήταν κάτι το ονειρικό. «Αν ήμουν στην Ευρώπη και δεν δεσμευόμουν από καμία ομάδα τότε ο Παναθηναϊκός θα ήταν η πρώτη μου επιλογή. Αν ήμουν στην Κροατία αυτή τη στιγμή ελεύθερος θα πήγαινα με τα πόδια στην Αθήνα για τον Παναθηναϊκό! Είναι η αγαπημένη μου ομάδα και δεν χωράει αμφιβολία για αυτό» θα δηλώσει πέρυσι τον Γενάρη κάνοντας πιο ξεκάθαρη από ποτέ την αγάπη του για τους «Πράσινους»
Παράλληλα, το Twitter και το Instagram του θα αποτελέσουν το δημόσιο δείγμα του θαυμασμού του για την πράσινη εξέδρα, την οποία θα χαρακτηρίσει ως την πιο καυτή στην Ευρώπη, αλλά παράλληλα και ένα από τα πράγματα που του έχουν λείψει περισσότερο την περίοδο του πρώτου παγκόσμιου lockdown εξαιτίας την πανδημίας του COVID.
https://twitter.com/mariohezonja/status/1250232840458866688?ref_src=twsrc%5Etfw
Αν και επαγγελματίας μπασκετμπολίστας, ο Χεζόνια δεν δίστασε να δηλώσει πάνω από μία φορά ότι ήταν, είναι και θα είναι οπαδός του Παναθηναϊκού. Μίας ομάδας που μέχρι σήμερα δεν είχε αποτελέσει ποτέ μέλος της, μίας ομάδας που δεν είχε κανένα κοινό σημείο με την ζωή του, τα παιδικά του χρόνια, την καταγωγή ή τον τόπο διαμονής του, με τίποτα δηλαδή από όσα διαμορφώνουν την αγάπη ενός ανθρώπου για έναν σύλλογο.
Η αγάπη του για τον Διαμαντίδη ήταν το πρώτο βήμα για να γεννηθεί από το πουθενά μια λατρεία που σπάνια βλέπουμε από αθλητή για σύλλογο άλλης χώρας στον οποίο δεν έχει αγωνιστεί ποτέ. Ίσως και να είναι η Βαλκανική του… τρέλα, όπως είχε δηλώσει ο ίδιος, η οποία τον έκανε να ερωτευτεί τον Παναθηναϊκό και τον κόσμο του και να θέλει να επισκεφθεί το ΟΑΚΑ μόνο και μόνο για να γίνει ένα με την κερκίδα του. Αυτός ήταν ένας από τους στόχους του και σε ένα ελαφρώς ειρωνικό παιχνίδι της μοίρας, πιθανώς να μην μπορέσει να παίξει ούτε έναν αγώνα με τα πράσινα μπροστά στον κόσμο του Παναθηναϊκού, να πανηγυρίσει μαζί τους και να γίνει ένα με αυτούς.
Η Μπαρτσελόνα έχει τα δικαιώματα του «Σούπερ Μάριο» και δεν αποκλείεται να τον διεκδικήσει ενεργά σε περίπτωση που το υπόλοιπο της σεζόν τον δει να ανεβάζει ρυθμούς και απόδοση. Όμως αυτό δεν απασχολεί σε καμία περίπτωση αυτή τη στιγμή τον Κροάτη. Το μόνο που έχει σημασία είναι ότι από σήμερα ανήκει στην αγαπημένη του ομάδα (της οποίας μην ξεχνάμε ότι γενικός διευθυντής είναι το είδωλό του) και ένα όνειρο έγινε επιτέλους πραγματικότητα. Αν και βλέποντας το μονοπάτι που είχε ακολουθήσει ο Μάριο Χεζόνια, όλα τα σημάδια έδειχναν ότι το μόνο ουσιαστικό ερώτημα δεν ήταν το «άν» θα γίνει πραγματικότητα αυτό το όνειρο, αλλά το «πότε».
