Ρεάλ λοιπόν, η απελπισμένη για 38'20'' και υποταγμένη στο μοίρα της έναντι στην Παρτιζάν, είδε σε ένα φάουλ, μια ηλίθια αντίδραση, ενάμισι λεπτό και κάτι μπουνιές ενδιάμεσα, να αλλάζει όλη της η ζωή και να διεκδικεί αύριο το 11ο τρόπαιο πρωταθλητριών Ευρώπης της ιστορίας της.
Ρεάλ λοιπόν, το σχετικά απρόσμενο ζευγάρωμα για τον Ολυμπιακό, ο οποίος είναι η λογική παρουσία στον τελικό μιας διοργάνωσης την οποία "κυρίευσε" στη συντριπτικά μεγαλύτερή της διάρκεια και δικαίωσε πανηγυρικά όσους έλεγαν ότι του αξίζει μια θέση στον τελικό. Ελεγαν και ότι του αξίζει η κούπα, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία, που θα τη δούμε αύριο.
Δεχόμενοι ότι το μπάσκετ είναι δίκαιο άθλημα, δεν στέκει αμφισβήτηση για το δίκαιον της παρουσίας στο τελικό. Ισως για τα βήματα πριν να σηκώνει κουβέντα, αλλά για το χθεσινό. Η ομάδα... τζίφος του ευρωπαϊκού μπάσκετ, η Μπαρτσελόνα του Γιασικεβίτσιους η οποία με το τυχαίο μπάσκετ που παίζει μόνο τον παίκτη - κομπιούτερ Γιασικεβίτσιους δε θυμίζει, μπήκε σε διαγωνισμό τρίποντων κι έχασε. Βαράτε βιολιτζήδες ήταν το σύστημα και αντίο ζωή.
Ολυμπιακός - Ρεάλ λοιπόν, σε ένα ζευγάρι τελικού που θα βρεθεί αντιμέτωπο για τρίτη φορά από το 2013, ένα ζευγάρι με δύο ομάδες που έχουν εδραιωμένη πια την ψυχολογία του «μπορώ να τους νικήσω όλους». Ο Ολυμπιακός την έχει εδραιώσει σε βάθος μηνών και την επιβεβαιώνει όποτε χρειαστεί, η Ρεάλ την έκανε... μπετόν στα πέντε τελευταία της παιχνίδια κι άντε... πείστην ότι μπορεί κάποιος να τη βάλει από κάτω.
Σε έναν τελικό δεν υπάρχουν φαβορί, αλλά... υπάρχουν κιόλας. Είναι πολλά που πάνε "περίπατο" σε ένα ματς που κρίνει κούπα, είναι πολλά τα "κιλά" της Ρεάλ, αλλά ο Ολυμπιακός δικαιούται ένα μικρό προβάδισμα με βάση τη μπασκετική λογική. Ο λόγος είναι ένας, απλός, ορατός. Ο Ολυμπιακός είναι καλύτερη ομάδα από τη Ρεάλ. Προφανώς και δεν μπαίνει με κάτι κερδισμένο στο ματς, σίγουρα όμως στη διάρκεια μηνών είναι πιο σταθερός και παίζει πιο ολοκληρωτικό και αποτελεσματικό μπάσκετ.
Εννοείται ότι ο Ρούντι, ο Γιουλ και ο "Τσάτσο" μπαίνουν σε τέτοια ματς σα να πάνε να παίξουν στην αυλή του σπιτιού με τα παιδιά τους, εννοείται και ότι ο Ταβάρες είναι από τις σπάνιες περιπτώσεις στο σύγχρονο μπάσκετ ενός παίκτη που μπορεί να αλλάξει δραστικά τις ισορροπίες.
Μόνο που και ο Ολυμπιακός έχει δυο παίκτες που μπορούν πλέον να αντιμετωπίζουν έτσι τους τελικούς, τους δύο Κώστες, συν ότι έχει κι ένα πολύ πιο έμπειρο προπονητή. Οχι μόνο "πρωτομάστορα" αυτού του ωραίου μπασκετικού δημιουργήματος, αλλά και έμπειρο σε τελικούς.
Ο Ολυμπιακός έχει σταθεροποιήσει τα υψηλά στάνταρ μπάσκετ, υψηλότερα από τα καλύτερα της Ρεάλ, έχει μεγαλύτερη διάρκεια, παίζει πιο συντεταγμένο μπάσκετ. Συν, ότι παίζει μια εντυπωσιακή άμυνα που μπορεί να απορρυθμίσει έναν αντίπαλο που θα στηριχτεί πολύ στην ιδιωτική πρωτοβουλία για να κάνει άνω - κάτω το ματς. Συν ότι έχει τρεις πολύ καλούς ψηλούς έναντι εντός, έστω εξαιρετικού. Συν ότι οι απουσίες τω Ντεκ και Γιαμπουσέλε είναι παραπάνω από κομβικές, μαζί και οι δύο, άλλο που η Μπαρτσελόνα πήγε για ολ - σταρ γκέιμ τρίποντων. Συν ότι έχει να ξεδιπλώνεται το... ταλέντο των έμπειρων της Ρεάλ σε τρόπους "διάλυσης" αγώνα που δεν τους πάει, άρα θα έχει γίνει πλύση εγκεφάλου.
Ο Ολυμπιακός θα μπει αύριο στο γήπεδο για να κάνει το τελευταίο βήμα από... ένα βήμα μπροστά. Μπορεί να μην είναι τίποτα, αλλά μπορεί και να είναι κάτι. Ούτε θα του χαριστεί κάτι, ούτε έχει κερδίσει από πριν, ούτε και... μόνος του θα παίξει, το κάθε άλλο. Μπορεί όμως να ορίσει τη ροή του αγώνα και κατ' επέκταση την τύχη του.
