Ο τελικός μπάσκετ των Ολυμπιακών Αγώνων έφτασε και το Basketa.gr κάνει μια αναδρομή στον πρώτο τελικό του 1936 και θυμάται όσα κωμικοτραγικά είχαν συμβεί μέσα στο… βούρκο που είχαν επιβάλει οι Ναζί, με τους Αμερικανούς να επικρατούν σε έναν αγώνα που σήμερα θα… ωχριούσε ακόμη και μπροστά σε αγώνες Μίνι.
Το μπάσκετ έχει τη δική του ιδιαίτερη ιστορία και στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Εκεί, άλλωστε, απέκτησαν τη δική τους ξεχωριστή αίγλη ξανά, όταν γύρισαν στην Ελλάδα το 1896.
Με τον τρόπο που είχαν διεξαχθεί, εγκαθιδρύθηκαν και πάλι στη συλλογική συνείδηση, ως το μεγαλύτερο αθλητικό γεγονός του πλανήτη. Αυτό ισχύει μέχρι σήμερα, με κάθε τετραετία να σημαίνει Ολυμπιακή χρονιά, εξαιρώντας μονάχα τη διοργάνωση του Τόκιο, που καθυστέρησε έναν χρόνο ελέω κορονοϊού.
Τρεις φορές έχουν ακυρωθεί, επίσης, οι Ολυμπιακοί Αγώνες και ήταν για περιπτώσεις πολέμου, μία το 1916 για τον Α’ Παγκόσμιο και δύο για το Β’ Παγκόσμιο, τα έτη 1940 και 1944, με τις τρεις διοργανώσεις να έχουν δοθεί αντίστοιχα σε Βερολίνο, Τόκιο (σ.σ. η διοργάνωση αργότερα δόθηκε στο Ελσίνκι) και Λονδίνο.
Και μιας και μιλάμε για πόλεμο, κάπου εδώ θα «μπλέξουμε» και το μπάσκετ, αφού η πρώτη φορά που διεξήχθη Ολυμπιακό τουρνουά του αθλήματος, ήταν στην ναζιστική Γερμανία του 1936, σε ένα περιβάλλον που… μύριζε πόλεμο. Τρία χρόνια αργότερα, άλλωστε, ξεκίνησε και ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, που μέσες άκρες προκάλεσε ο Αδόλφος Χίτλερ.
Ο τότε καγκελάριος – μετέπειτα Φύρερ – έδωσε το σύνθημα για να αρχίσουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Βερολίνου, που αφενός χαρακτηρίστηκαν από το θρίαμβο του (μαύρου) Τζέσε Τζέιμς εναντίον του, αφετέρου αποτέλεσε την απαρχή της κυριαρχίας των Αμερικανών στα μπασκετικά τουρνουά, έχοντας το εκπληκτικό 16/20 μέχρι σήμερα, με τελευταία την κατάκτηση στο Τόκιο.
Και στον πρώτο τελικό μπάσκετ σε Ολυμπιακούς Αγώνες, το σκορ θύμιζε… μίνι στα σημερινά δεδομένα. Οι ΗΠΑ επικράτησαν του Καναδά με 19-8, με τον Τζο Φορτένμπερι να είναι ο πρώτος σκόρερ με 7 πόντους, σχεδόν δηλαδή τους μισούς της ομάδας του.
Σε τι οφειλόταν, όμως, το τόσο χαμηλό σκορ; Ας μην ξεχνάμε σε αυτό το σημείο, λοιπόν, ότι τότε δεν υπήρχαν όλα αυτά τα Κλειστά με τις ανέσεις που φέρουν, αλλά αντί αυτών ίσχυαν τα ανοικτά γήπεδα, με όποιες καιρικές συνθήκες επικρατούσαν. Κάπως έτσι, με τη βροχή ασταμάτητη, το γήπεδο είχε γίνει τόσο ολισθηρό από το νερό και τη λάσπη, που κανείς στην ουσία δεν μπορούσε να ντριμπλάρει ή να τρέξει.
Κι όμως, ο αγώνας δεν ακυρώθηκε. «Οι Γερμανοί επέμειναν, οπότε παίξαμε μπροστά σε 500 ομπρέλες. Οι συνθήκες ήταν τόσο κακές, που ένας δημοσιογράφος μετά έγραψε, ότι είδε σχεδόν έναν αγώνα πόλο. Αφήστε που οι μπάλες ήταν πολύ πιο βαριές και μεγάλες από τις σημερινές και φανταστείτε, πώς ήταν σε εκείνο τον αγώνα με τις συνθήκες που επικρατούσαν», αναφέρει ο τότε αρχηγός των ΗΠΑ, Μπιλ Ουίτλεϊ.
Και, κάπως έτσι, με έναν κωμικοτραγικό τρόπο, διεξήχθη ο πρώτος τελικός με τις ΗΠΑ να κερδίζουν με 19-8 και να κατακτούν το πρώτο από τα 16 χρυσά μετάλλια στο μπάσκετ σε Ολυμπιακούς Αγώνες.
