Ο Δημήτρης Ρήγας γράφει για τη «βαριά» ήττα του Παναθηναϊκού στην έδρα του Ερυθρού Αστέρα και την... ισοπέδωση σε συνδυασμό με αλαλαγμούς που ακολουθούν σε κάθε αρνητικό αποτέλεσμα.
Η διαφορά των «πράσινων» με τις υπόλοιπες ομάδες είναι ότι ποτέ δεν ψάχνουν δικαιολογίες στα δύσκολα. Το πρόβλημα στη θέση «5» δεν εξηγεί πλήρως την τραγική τους εικόνα στην έδρα του Ερυθρού Αστέρα. Είναι φανερό ότι το «τριφύλλι» διανύει ένα πολύ δύσκολο «φεγγάρι» το οποίο όμως δεν θα κρατήσει για πάντα. Και τότε καλό θα είναι ο καθένας να αναλάβει τις ευθύνες του, χωρίς να ξεχνάει τη «λάσπη» που έριξε στον ανεμιστήρα προσπαθώντας να κάνει ακόμα πιο δύσκολη την κατάσταση.
Η εικόνα της ομάδας του Εργκίν Αταμάν ήταν αποκαρδιωτική και στο Βελιγράδι και η πιο φορμαρισμένη ομάδα της Ευρωλίγκας έκανε «πάρτι». Ο Παναθηναϊκός παρουσιάζεται αγνώριστος στις δύο πλευρές του παρκέ και δίχως να έχει λύσεις στα προβλήματα που τον ταλαιπωρούν.
Τόσο ο προπονητής όσο και οι παίκτες έχουν αρκετά βράδια μέχρι στιγμής στα οποία έμειναν μακριά από τον καλό τους εαυτό. Οι φουρτούνες όμως είναι για τους καλούς καπετάνιους και η κριτική από την ισοπέδωση και τους αλαλαγμούς, έχουν μεγάλες και σημαντικές διαφορές.
Προφανώς και σε τέτοιες καταστάσεις δεν υπάρχει κάποιος στο τμήμα ο οποίος δεν φέρει ευθύνη. Προφανώς όμως είναι ανέκδοτο όλο αυτό που συμβαίνει και πραγματικά είναι απορίας άξιο τι θα είχε συμβεί και παλαιότερα αν υπήρχαν social media και χίλιες εκπομπές «ειδικών» και insiders στο διαδίκτυο. Οι πιο παλιοί θα θυμούνται ότι τη σεζόν του πρώτου ευρωπαϊκού τροπαίου, ο Παναθηναϊκός είχε χάσει εκτός έδρας στην Ευρωλίγκα από την... Μπενφίκα. Ναι, για μπάσκετ πρόκειται. Σήμερα σε κάτι αντίστοιχο ο Μάλκοβιτς και ο Ντομινίκ δεν θα έμπαιναν στο αεροπλάνο της επιστροφής.
Αυτό δεν σημαίνει ότι φέτος ο Παναθηναϊκός θα πάρει το τρόπαιο. Σίγουρα όμως δεν το έχει χάσει κιόλας ακόμα. Βέβαια οι «καλοθελητές» οι οποίοι μάλιστα θεωρητικά -πάντα θεωρητικά- θέλουν το καλό της ομάδας, δεν χάνουν ευκαιρία να στάζουν τη... χολή τους και να αφήνουν αιχμές κυρίως κατά του προπονητή ο οποίος άλλωστε είναι και το εύκολο θύμα συνήθως και ο οποίος σε δύο σεζόν έχει πάρει μία Ευρωλίγκα.
Την ίδια ώρα οι «αντικειμενικοί» ξεσαλώνουν και βγάζουν όλο το μένος τους διότι από τότε που επέστρεψε η κανονικότητα στους «πράσινους», ανέβηκε η πίεση και σε άλλες ομάδες, δεν είναι όλα ρόδινα και τα πρωταθλήματα χωρίς αντίπαλο δεν μπορούν να «βαφτιστούν» επιτυχίες.
Άπαντες στο εσωτερικό της ομάδας οφείλουν να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Οι δηλώσεις του αρχηγού Κώστα Σλούκα είναι προς τη σωστή κατεύθυνση και καθρεφτίζουν όσα πρέπει να ξέρει ο μέσος φίλος του συλλόγου. Ο αρχηγός σε μία δύσκολη στιγμή βγήκε μπροστά και υποσχέθηκε ότι εκείνος και οι συμπαίκτες του θα επιστρέψουν. Την ίδια ώρα άλλοι αρχηγοί σε άλλα τμήματα του ίδιου κλαμπ, κρύβονται στα δύσκολα και συνήθως τα... ρίχνουν στους προπονητές κατορθώνοντας να τους «φάνε». Βρείτε τις διαφορές. Οι τελευταίοι απολαμβάνουν και τη στήριξη των περισσοτέρων. Εδώ βρείτε το λάθος.
Πάντοτε τα «φίλια πυρά» είναι τα χειρότερα και τα πιο ύπουλα κι αυτό θα πρέπει να το έχουν στο μυαλό τους όλοι οι φίλοι του Παναθηναϊκού.
ΥΓ. Είναι πραγματικά εκτός τόπου και χρόνου σ' ένα πρωτάθλημα 38 αγωνιστικών να υπάρχει σε κάθε αρνητικό αποτέλεσμα υπερβολική γκρίνια. Η Ευρωλίγκα προσπαθεί να μοιάσει στο ΝΒΑ όπου μέχρι τα πλέι οφ το ενδιαφέρον είναι σχεδόν μηδενικό. Στην Ελλάδα κάθε ματς αντιμετωπίζεται σαν «τελικός». Όταν ο κόσμος το καταλάβει, θα μπορεί να είναι πιο ήρεμος.
