Η πιο μεγάλη ώρα έφτασε, το μεγαλύτερο μπασκετικό τριήμερο σε επίπεδο ευρωπαϊκών συλλόγων αρχίζει στο Βελιγράδι σήμερα. Μετά από 2 προβληματικές χρονιές σε επίπεδο final 4 λόγω κορονοϊού, ήρθε η ώρα να δούμε ξανά γεμάτο γήπεδο αφήνοντας οριστικά πίσω τις μέρες του κορονοϊου.
Τα ζευγάρια είναι πραγματικά αμφίρροπα και εάν πέρσι είχαμε ένα ξεκάθαρο φαβορί πριν το τέλος, την Efes, φέτος βάση απόδοσης των ομάδων όλα είναι πιο ανοιχτά. Εννοείται ότι πολλές φορές έχουμε και εκπλήξεις σε σχέση με τον τελικό νικητή της διοργάνωσης , αλλά τις περισσότερες φορές, όσο ανεβάζουμε το στατιστικό δείγμα, συνήθως τα φαβορί καταφέρνουν και εκπληρώνουν την αποστολή τους. Πάμε λοιπόν να δούμε τα ζευγάρια των αγώνων -αν και συνήθως περισσότερα έχουμε να πούμε σε αυτό το σημείο που φτάσαμε μετά τα ματς- καθώς μετά από μια γεμάτη σεζόν, οι περισσότεροι έχουμε σχηματίσει εικόνα για το στυλ και τους τακτικούς στόχους της κάθε ομάδας.
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - EFES
Η επιστροφή του Ολυμπιακού είναι γεγονός, ανεξάρτητα με το τι τελικά θα συμβεί στο φινάλε. Όλοι αναγνωρίζουν ότι ο Ολυμπιακός ήταν η ομάδα που άσχετα με το γεγονός της αποβολής των Ρωσικών ομάδων, είχε μια σταθερή πορεία σε αυτόν τον μαραθώνιο.
Αντίπαλος του Ολυμπιακού είναι η Efes , μια ομάδα η οποία πέρασε αρκετές φουρτούνες φέτος καθώς σχεδόν πάλευε για να μπει στην 8άδα , όντας ακριβώς στην 8η θέση με ομάδες κοντά πάνω αλλά και κάτω από την βαθμολογία.
Κατά τη δική μου άποψη, αυτό που άλλαξε πολύ από πέρσι σε σχέση με φέτος για την Efes είναι η αμυντική της συνέπεια. Είναι μια ομάδα με τεράστιο επιθετικό ταλέντο, αλλά αυτό που πέρσι την έκανε πρωταθλήτρια ήταν η αμυντική της σταθερότητα. Οι αμυντικές της επιδόσεις ήταν πολύ κακές και είναι χαρακτηριστικό ότι είναι αμυντικά στα χαρτιά η χειρότερη σε επιδόσεις από τις ομάδες που έφτασαν στο Βελιγράδι. Βεβαίως έχοντας δει στην πράξη πέρσι το ίδιο περίπου αγωνιστικό σύνολο ( αρκετά ίδιο ρόστερ με πέρσι ) τι έκανε , δεν αποκλείεται σε αυτό το ραντεβού να βγάλει και στο πίσω μέρος ενέργεια. Είναι κάτι πάντως που αναμένουμε να δούμε.
Απέναντι βέβαια στην “επιθετική” Efes ο Ολυμπιακός είναι μια από τις καλύτερες άμυνες ανά κατοχή στην Euroleague. Ελληνική ομάδα στις νίκες της ήταν η καλύτερη άμυνα στην Euroleague και μια απλά οκ επίθεση, πράγμα που δείχνει ότι τις περισσότερες φορές στηρίχτηκε στην αμυντική του συνέπεια. Δεν είναι η ομάδα που θα βγάλει μάτια με το ατομικό της ταλέντο, αλλά κυρίως με την ομαδική της δημιουργία και την επίθεση που βγαίνει μετά από αμυντικές ενέργειες.
Σε τέτοια τουρνουά διαβάζουμε όλα όσα γράφονται και τα περισσότερα έχουν ένα κοινό: ψάχνουν να βρούνε κάποια μαγικά στοιχεία που θα παίξουν ρόλο στο αποτέλεσμα, για παίκτες που θα εμφανιστούν από το πουθενά, μαγικές άμυνες κλπ. Τα πράγματα είναι πιο απλά από ότι συνήθως προσπαθούμε να τα κάνουμε να φανούν. Παραθέτω παρακάτω τα στοιχεία που κατά την άποψη μου θα παίξουν ρόλο και τα περισσότερα είναι αυτονόητα για κάποιον που έχει δει και τις 2 ομάδες στη διάρκεια της σεζόν.
ΠΡΩΤΕΣ ΣΕ ΕΠΙΘΕΣΗ ΜΕ SCREEN ΣΤΗΝ ΜΠΑΛΑ
Η ευστοχία της Efes στα σουτ 3π και ιδίως αυτά που θα έρθουν από τους χειριστές θα είναι ένα από τα βασικά ζητούμενα για αυτούς. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Efes είναι η πρώτη σε κατοχές ομάδα που παίρνει επίθεση από τους χειριστές και ο Ολυμπιακός είναι η δεύτερη ! Η χειριστές της Efes παίρνουν τα περισσότερα τρίποντα 6.1 ανά παιχνίδι από screen επάνω στην μπάλα, ενώ ο Ολυμπιακός είναι δεύτερος με 4.4 με τις 2 ομάδες να έχουν παρόμοιο ποσοστό.
Εδώ πρέπει να προσθέσω ότι οι 2 αυτές ομάδες ούτως η άλλως θα δημιουργούν επίθεση κυρίως μέσα από screen στην μπάλα καθώς και οι 2 μοιράζονται τις 2 πρώτες θέσεις και σε αυτόν τον τομέα. Για να τονίσω πόσο σημαντικός είναι αυτός ο τομέας αναφέρω ότι σε κατοχές από το post η Efes είναι τελευταία.
Έχοντας λοιπόν αυτό σαν δεδομένο γίνεται σαφές ότι ο Fall θα έχει δύσκολο έργο στο συγκεκριμένο παιχνίδι. Μην ξεχνάμε ότι ο Martin βοήθησε πολύ στο τελευταίο παιχνίδι καθώς με την απουσία του υπήρχε μόνο η λύση του Charles, ο οποίος δεν έδωσε μεγάλες βοήθειες στα παιχνίδια με την Monaco. Η άμυνα με αλλαγές που κάποια στιγμή σίγουρα θα επιστρατευτεί έχει πιο μεγάλη λογική με τον Martin η τον Charles μέσα παρά με τον Fall ,καθώς δεν πρέπει να παραβλέψουμε ότι ο Martin συνολικά μπορεί να βοηθήσει καλύτερα και στα 2 μέρη του παρκέ από τον Charles.
Παραθέτω ένα χαρακτηριστικό κλιπ, που είναι η τελευταία φάση της κανονικής διάρκειας του αγώνα με τον Micic να παίζει με αντίπαλο τον Dorsey και τον Fall. Καταφέρνει και πάει ανάποδα από το screen στην μπάλα και φτάνει μέχρι το τέλος, “χτυπώντας” στα πόδια τον ψηλό του Ολυμπιακού.
Μια αναφορά σε αυτό το ματς δεν θα μπορούσε να μην περιλαμβάνει το 4ο δεκάλεπτο από τον αγώνα της Τουρκίας, ένας αγώνας που για τον Ολυμπιακό είναι παράδειγμα προς αποφυγή. Σε εκείνο το παιχνίδι στο 4ο δεκάλεπτο ο Ολυμπιακός κατέρρευσε αμυντικά και επιθετικά, καθώς η Efes διάβασε καλά όλα τα mismatch που της δόθηκαν είτε από αλλαγές σε βγαλσίματα από screen είτε από καταστάσεις από το low post.
Χαρακτηριστικό κλιπ είναι το παρακάτω που η Efes δημιουργεί ένα mismatch με τον Singleton και τον Σλούκα και όταν η άμυνα έκλεισε είχαμε ένα ανοιχτό σουτ από τον Micic.
Τελευταίο στοιχείο για την επιθετική λογική της Efes θα πρέπει να αναφερθεί η ικανότητα της στο παιχνίδι 1 εναντίον 1 καθώς μετά την Monaco , ήταν η ομάδα με τις περισσότερες κατοχές. Η διαφοροποίηση σε σχέση με την Monaco σε αυτό το κομμάτι είναι ότι η Efes είχε διπλάσια λάθη αλλά και τα μισά δίποντα. Τις περισσότερες φορές εκδηλώνανε σουτ 3π από τέτοιες καταστάσεις. Σε αυτό το σημείο βάζω στη συζήτηση το σχήμα με τον Pleiss και την ικανότητα αυτού να παίξει μακριά από το καλάθι, κάτι που ξεκάθαρα επιδίωξαν στη σειρά με την Armani όπως βλέπουμε από τα παρακάτω clip.
Και στις 2 παραπάνω περιπτώσεις έχουμε έναν παίκτη στην θέση 5 να “κυκλοφορεί” εκτός ρακέτας, κατάσταση η οποία δημιουργεί αρκετά προβλήματα και ανοίγει διαδρόμους για παίκτες με της επιθετικές αρετές τέτοιες όπως όλων των περιφερειακών της Efes.
Βάσει όσων έγραψα λοιπόν , τα πράγματα είναι απλά , καθώς τα πάντα στην ζωή είναι πιθανότητες. Η Ελληνική ομάδα θα αυξήσει τις πιθανότητες νίκης της εάν πάει σε ένα ματς με μετρημένα κουκιά και όχι σε μια επιθετική «αντιπαράθεση». Ο Ολυμπιακός δεν περιμένει να μπει στο γήπεδο κανένας Larkin και κανένας Micic για να «πιάσει» υψηλά επιθετική απόδοση και να πάρει την νίκη. Αναμένει απλά τους παίκτες της ομάδας του να παλέψουν για κάθε μπάλα που είναι 50-50 , να βουτήξουν στο παρκέ και να πάρουν την κατοχή , να μην αφήσουν την Τούρκικη ομάδα να «αναπνεύσει» στην επίθεση καθώς τρέφεται κυρίως από αυτή.
