Ο Τόνι Κούκοτς απάντησε live σε ερωτήσεις φιλάθλων μέσω του επίσημου λογαριασμού twitter του ΝΒΑ. Ο Κροάτης είχε πολλά και ενδιαφέροντα. Ίσως λόγω εποχής και του τελευταίου επεισοδίου του "The Last Dance" την μεγαλύτερη προσοχή συγκέντρωσε η απάντηση για το ποιος τον βοήθησε περισσότερο όταν πήγε στους Σικάγο Μπουλς. Κι αυτό γιατί όλοι είδαν πως Πίπεν (κυρίως) και Τζόρνταν δεν είχαν χαρεί και ιδιαίτερα για την μεταγραφή και για όσα καλά είχε πει ο Τζέρι Κράουζ όταν έκλεισε τη συμφωνία μαζί του.
"Όταν έφτασα στο Σικάγο ήταν μια χρονιά δύσκολη, γιατί ο Μάικλ είχε χάσει τον πατέρα του και είχε αποφασίσει να αποχωρήσει. Ένιωσα ένα ιδιαίτερο δέσιμο με όλους από την πρώτη μέρα. Ο Σκότι Πίπεν ήταν αυτός που με βοήθησε περισσότερο, ειδικά την πρώτη και τη δεύτερη σεζόν μου με τον Μπουλς. Ο Πάξον και ο Καρτράιτ επίσης, ο Μπι Τζέι, ο Χόρας... Ήταν ωραία να παίζω μαζί τους. Όπως ήταν πολύ καλό για την αυτοπεποίθησή μου το γεγονός ότι ο Φιλ Τζάκσον με εμπιστεύτηκε γρήγορα και μου έδωσε κάποια σουτ στο τέλος επιθέσεων. Πίστεψε ότι θα μπορούσα να ευστοχήσω, γιατί είχα ήδη παίξει σε μεγάλα παιχνίδια στην Ευρώπη. Με εμπιστεύτηκε και ευτυχώς ευστόχησα. Ήταν κάτι που έδωσε μεγάλη ώθηση στην αυτοπεποίθησή μου. Και ένιωσα πως με εμπιστεύονταν και οι συμπαίκτες μου και με έψαχναν στο τέλος των επιθέσεων".
Ο Κούκοτς υποστήριξε πως το μπάσκετ δεν χρειάζεται πλέον play maker με την κλασική έννοια: "Το μπάσκετ δεν απαιτεί την παρουσία ενός play maker πλέον, κάποιον που αναζητάς για να του δώσεις την μπάλα να την κατεβάσει. Στην εποχή μας υπάρχουν τόσοι πολλοί παίκτες με τόσες ικανότητες που είναι σχεδόν χάσιμο χρόνο να αναζητάς τον play maker, ενώ κάποιος μπορεί να σπρώξει την μπάλα και να τη φέρει στην επίθεση".
Άποψη είχε και για τον ΛεΜπρόν Τζέιμς, αλλά και τον κορυφαίο παίκτη του ΝΒΑ: "Πολλές φορές λανθασμένα ο ΛεΜπρόν θεωρείται play maker, που είναι φανταστικό. Ο Κέβιν Ντουράντ κατά τη γνώμη μου είναι ο καλύτερος παίκτης του ΝΒΑ. Μπορεί εύκολα να κατεβάσει την μπάλα. Είναι κάτι που η τριγωνική επίθεση επέτρεψε σε καθέναν από εμάς να κάνει. Δεν απαιτείται να είσαι play maker, μπορείς να έχεις 3-4 ικανούς παίκτες που μπορούν να παίξουν σε διαφορετικές θέσεις".
Ο ίδιος αναγκάστηκε να προαρσμοστεί σε κάποια πράγματα για να μπορέσει να επιβιώσει στο ΝΒΑ όπως παραδέχθηκε: "Το παιχνίδι σε σχέση με την Ευρώπη ήταν πιο γρήγορο και πιο δυνατό με καλύτερους αθλητές, ενώ έπρεπε κάποιες φορές να δίνεις 4-5 αγώνες την εβδομάδα. Για κάποιον που είχε μάθει διαφορετικά ήταν εξαντλητικό τις δύο πρώτες χρονιές. Στο ΝΒΑ χρειάστηκε να παίξω σε διαφορετικές θέσεις, γιατί στην Ευρώπη ήμουν point forward/small forward, ενώ στους Μπουλς έπαιξα και τεσσάρι, έπαιξα με πλάτη στο καλάθι ή ακόμη και πεντάρι σε κάποιες περιπτώσεις. Έπρεπε να αποκτήσω όγκο, οπότε, ναι, δεν ήταν εύκολο, αλλά το διαχειρίστηκα".
