Μετά από 12 αγωνιστικές και ρεκόρ 2-10 οι Λέικερς έμοιαζαν να είχαν εισέλθει σε ένα μαύρο τούνελ με κλειστές τις εξόδους διαφυγής. Λιγότερο από ένα μήνα αργότερα έχουν ανατρέψει σε μεγάλο βαθμό την κατάσταση και με 8 νίκες στα τελευταία 10 παιχνίδια έχουν καλύψει σημαντικά τη βαθμολογική απόσταση που τους χώριζε από τη ζώνη των playoffs. Φυσικά, στόχος της πιο επιτυχημένης ομάδας στην ιστορία του ΝΒΑ δεν είναι η συμμετοχή στην postseason αλλά η διάκριση σε αυτή, ειδικά από τη στιγμή που στη σύνθεση της υπάρχει ο Λεμπρόν Τζέιμς, ένας άνθρωπος συνώνυμο με την επιτυχία.
Η θητεία του βασιλιά στο Λος Άντζελες δεν έχει κυλήσει όπως θα περίμενε ο ίδιος, καθώς παρά την κατάκτηση του τίτλου το 2020, στη φούσκα του Ορλάντο, οι λιμνάνθρωποι δεν έχουν παρουσιάσει καμία συνέπεια στην τετραετία αυτή με 3 εξόχως απογοητευτικές χρονιές. Oι τραυματισμοί έχουν παίξει και αυτοί τον ρόλο τους με τον Ντέιβις να χάνει περισσότερες από τις μισές αναμετρήσεις των δύο τελευταίων ετών και τον Λεμπρόν να μην είναι το ατσάλινο "τανκ" του παρελθόντος.
O Ουέστμπρουκ είναι ο αποδιοπομπαίος τράγος μετά από κάθε στραβοπάτημα, με τον MVP του 2017 να δέχεται μεγάλη κριτική και ενδεχομένως άδικα. Ο mr triple double έχει αναμφίβολα προβάλλει προβληματικό αγωνιστικό προφίλ ανά διαστήματα στην καριέρα του, όμως εκτός από θύμα του εαυτού είναι μάλλον και θύμα εξωτερικών παραγόντων και συγκυριών. Ας κάνουμε μια αναδρομή στη σταδιοδρομία του.
Η πορεία του στο κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου χωρίζεται σε τρεις περιόδους, αυτή της κοινής παρουσίας του με τον Ντουράντ στην Οκλαχόμα, της τριετίας των εντυπωσιακών στατιστικών στη συνέχεια αυτή και εκείνης της "ξενιτιάς" με τις φανέλες των Ρόκετς, Ουίζαρντς και Λέικερς αντίστοιχα. Στην πρώτη, οι Θάντερ ήταν σταθερά εντός της μάχης για τη διεκδίκηση της κορυφής, δεν κατάφεραν όμως να βρεθούν σε αυτή με τις μεγαλύτερες χαμένες ευκαιρίες να έρχονται το 2012(ήττα στους τελικούς από τους Χιτ) και το 2016(αποκλεισμός στους τελικούς της Δυτικής Περιφέρειας από τους Ουόριορς παρά το 3-1 με το οποίο προηγήθηκαν).
Ουέστμπρουκ και Ντουράντ μοιραζόντουσαν τις ευθύνες με τις επιδόσεις τους να κινούνται σε παρεμφερή επίπεδα, o πρώτος ηγέτης στην οργάνωση του παιχνιδιού και ο δεύτερος στο σκοράρισμα. Στη σειρά κόντρα στους πολεμιστές υπήρξαν αμφότεροι αναποτελεσματικοί στις κρίσιμες φάσεις, ωστόσο η μεγάλη εικόνα έδειχνε πως με την απαιτούμενη επιμονή είχαν τα φώτα να φτάσουν μέχρι το τέλος του δρόμου.
Παρολ'αυτά ο KD πέταξε λευκή πετσέτα και επέλεξε να ενταχθεί στην ομάδα που μόλις τον είχε κερδίσει, δεχόμενος τα πυρά της κοινής γνώμης, η οποία χαρακτήρισε άνευ σημασίας κάθε τίτλο που επρόκειτο να κατακτήσει στην Χρυσή Ακτή. Ένα χρόνο αργότερα τα πυρά αυτά άρχισαν να αλλάζουν κατεύθυνση και να οδηγούνται προς τον Ουέστμπρουκ. Η super team των Ουόριορς ήταν αναμενόμενα η πρωταθλήτρια και ξαφνικά ο δυναμικός play maker θεωρούταν ο μοναδικός υπαίτιος για τις προηγούμενες αποτυχίες των Θάντερ.
Ο προδομένος από τον άλλοτε συνοδοιπόρο του, "Russ" βάλθηκε να αποδείξει στην τριετία 2016-2019 την ατομική του ποιότητα σε σημείο που συχνά έδειχνε να ενδιαφέρεται περισσότερο για τα νούμερα του παρά για το ροζ φύλλο αγώνα. Η ομάδα της Οκλαχόμα αποκλείστηκε τρεις φορές στον πρώτο γύρο των playoffs με τις αγωνιστικές επιλογές του super star της να έχουν αρνητική επίδραση.
Στη συνέχεια ο Ουέστμπρουκ μάλλον συνειδητοποίησε ότι όλο αυτό οδηγεί πουθενά, όμως είχε χάσει μέρος της εκρηκτικότητας και της αθλητικότητας του, ενώ οι ομάδες που εντάχθηκε δεν του ταίριαζαν ή δεν ήταν αρκετά δυνατές(Ουίζαρντας-2021-2022). Στα υπόλοιπα δύο χρόνια σε Ρόκετς(2020-2021) και Λέικερς(2022-2023) βρέθηκε δίπλα σε ball donimant players, όπως είναι ο Χάρντεν και ο Λεμπρόν και αναγκάστηκε να παίζει μακριά από τη μπάλα γεγονός που έβγαλε στην επιφάνεια όλες τις αδυναμίες του παιχνιδιού του, με μεγαλύτερη εκείνη του μακρινού του σουτ.
Φτάνουμε πλέον στη φετινή σεζόν και στο τελευταίο διάστημα που δείχνει να βρίσκει τον ρόλο του, όντας ένας pass first point guard που δημιουργεί τις ιδανικές συνθήκες για τους συμπαίκτες του να εκτελέσουν. Η λέξη ρόλοι είναι η μαγική για τους Λέικερς, που μοιάζουν να αποκτούν χημεία μέσα στο παρκέ αντλώντας από κάθε αθλητή τα δυνατά στοιχεία που διαθέτει.
O Άντονι Ντέιβις(35.3π,15.6ριμπ κατά μέσο όρο στα τελευταία 9παιχνίδια του) βρίσκεται σε ημιάγρια κατάσταση και κυριαρχεί στους αιθέρες και στο ζωγραφιστό, ο Ουέστμπρουκ(8.8 ασίστ ανά παιχνίδι στο σερί 8-2 που τρέχουν οι Λέικερς) συνεισφέρει τα μέγιστα στην οργάνωση των επιθέσεων, ο Λεμπρόν(μ.ο:26.1π,8.6ριμπ,6.6ασίστ) αγωνίζεται ως forward, αφήνοντας ορισμένες από τις ευθύνες ενός play maker συνεισφέροντας έτσι σε πολλούς τομείς με το all-round παιχνίδι του, ενώ ο Λόνι Γουόκερ(40% ποσοστό ευστοχίας από την περίμετρο) συνδέεται τακτικά με το καλάθι από μακρινή απόσταση. Σε αυτούς προσθέστε και τον Ντένις Σρέντερ, ο οποίος ξεπέρασε τον τραυματισμό του και αποτελεί μια αξιόπιστη επιλογή ερχόμενος από τον πάγκο
Οι ευδιάκριτοι ρολόι αποτελούν άλλωστε το μυστικό της επιτυχίας των ομάδων που γεύτηκαν τον θρίαμβο τα τελευταία χρόνια. Οι Ουόριορς αγωνίζονται σαν μια καλοκουρδισμένη μηχανή με όσους βρίσκονται στο παρκέ να βάζουν το λιθαράκι τους, οι Ράπτορς επέτρεψαν στον Λέοναρντ να διαπρέψει με συμπαραστάτες που έκαναν τα μεγάλα και μικρά πράγματα που εκείνος αδυνατούσε ενώ η έλευση του Χόλιντεϊ απελευθέρωσε τον Γιάννη Αντετοκούμπο, ο οποίος μπόρεσε να γίνει μόνιμη δύναμη πυρός για τους Μπακς κοντά στο καλάθι.
