Ο Υπεύθυνος Ανάπτυξης του μπάσκετ γυναικών της ΕΟΚ, Κώστας Μίσσας, «φιλοξενήθηκε» στο EOK WebRadio και μίλησε για το γεμάτο μπάσκετ τριήμερο (8-10 Νοεμβρίου) στη Χαλκίδα.
Μεταξύ άλλων, είπε:
Για το τουρνουά W-Rising Stars: «Είναι μια δράση η οποία έχει δύο πόλους, έναν αγωνιστικό και έναν κοινωνικό. Ο αγωνιστικός περιλαμβάνει παιχνίδια, αρά αθλήτριες απ’ όλη τη Ελλάδα έχουν την ιδιαίτερη χαρά να συμμετέχουν σε αγώνες μεγαλύτερου επιπέδου από αυτό που είναι στις περιοχές τους. Αποκτούν εμπειρίες, βλέπουν τις άλλες αθλήτριες, μαθαίνουν πράγματα και ταυτόχρονα λειτουργεί σαν ένα πολύ σημαντικό κίνητρο, γιατί τα παιχνίδια είναι ένα πολύ μεγάλο κίνητρο σε αυτές τις ηλικίες ώστε να κρατάμε τα κορίτσια σε επαφή. Όσον αφορά τον κοινωνικό, μαθαίνουν να επικοινωνούν, έχουν επαφή.
Τέτοιες διοργανώσεις τα κορίτσια τις θυμούνται σε όλη τους τη ζωή. Είναι μια ιδιαίτερη και σημαντική διοργάνωση, που αφήνει πολύ μεγάλο αποτύπωμα. Παράλληλα συμμετέχει και μια ομάδα WRS U16, οπότε υπάρχει ένας αριθμός κοριτσιών, πράγμα πολύ σημαντικό, γιατί τις έχουμε κοντά μας και τις δίνουμε κατευθύνσεις, έτσι ώστε να μπορούν να έχουν την εξέλιξη που παρακολουθούμε και επιμένουμε πάνω σε αυτό».
Για τις πρώτες του εντυπώσεις απ’ το τουρνουά: «Αδιαμφησβήτητα υπάρχουν διαφορές. Ομάδες παραδοσιακές που “καλλιεργούν” χρόνια το αναπτυξιακό κομμάτι των κοριτσιών είναι πολύ καλύτερες. Επειδή μιλάμε για αναπτυξιακό και επειδή έκανα μια ανάλυση στους δύο πόλους, παίζει πολύ μεγάλο ρόλο το κομμάτι της συμμετοχής των κοριτσιών, έτσι ώστε να δημιουργηθεί μια βάση, η οποία να μεγαλώνει και να έχει μια δυνατότητα τα πιο επιλεγμένα κορίτσια να προχωρούν.
Όσον αφορά το ταλέντο, αυτό έχει να κάνει με τα basketball skills, τα physical skills και τα mental skills. Στο πρώτο κομμάτι υπάρχει τεράστιο πρόβλημα στα κορίτσια αυτής της ηλικίας. Τα δικά μας κορίτσια δεν είναι αθλήτριες, απλά παίζουν μπάσκετ. Αυτό πρέπει να βελτιωθεί άμεσα, είτε απ’ το πρόγραμμα της ΕΟΚ, είτε από τα προγράμματα των ομάδων, πράγμα στο οποίο σιγά-σιγά αρχίζει και αναφαίνεται μια ελπίδα.
Από ‘κει και πέρα, μέσα σε έναν πολύ μεγάλο αριθμό παιδιών, σίγουρα υπάρχουν κορίτσια με ιδιαίτερες ικανότητες. Αυτό που είναι σίγουρο και μου κάνει εντύπωση, γνωρίζοντας πανελλαδικά τη συγκεκριμένη ηλικία, είναι ότι πραγματικά υπάρχει αρκετό ταλέντο στις ηλικίες 13-16 χρονών. Στις μεγαλύτερες είναι πιο περιορισμένο».
Για το ότι δε μοιράστηκε ο χρόνος στις παίκτριες από κάποιες ομάδες στο τουρνουά: «Από φέτος υπάρχει το playbook της ΕΟΚ που το προτείνουμε σε όλους τους προπονητές και λέμε να το διαβάζουν. Σε κάθε ηλικιακή κατηγορία έχει κάποια χαρακτηριστικά, είτε αγωνιστικά, είτε νοοτροπιακά, είτε σε χρόνο συμμετοχής.
Αυτό που έχουμε στόχο σαν Ομοσπονδία είναι να πείσουμε τους προπονητές των συλλόγων που έχουν τον απόλυτο έλεγχο στις ομάδες τους, ποια είναι η σωστή λογική και ποιος ο σωστός τρόπος να διαχειρίζονται τις ομάδες τους στον τομέα της ανάπτυξης. Πολλές φορές δεν καταλαβαίνει κάποιος τι σημαίνει αναπτυξιακό, πρωτάθλημα ή μόρια. Όταν μιλάμε για ανάπτυξη δεν υπάρχει λόγος μια αθλήτρια να παίζει 39 λεπτά.
Όταν μιλάμε για νίκη, ναι μεν, αλλά δεν είναι αυτοσκοπός. Δεν είναι εύκολο να το καταλάβουν όλοι. Θέλει αρκετή δουλειά, επαφή, σεμινάρια. Πέρυσι σαν ΕΟΚ κάναμε 24 σεμινάρια, φέτος θα κάνουμε άλλα τόσα. Γενικά το μεγαλύτερο ποσοστό των προπονητών είχαν μια συμπεριφορά όπως θα έπρεπε να ήταν, πράγμα πολύ σημαντικό, γιατί έγινε μέσα από μια συγκεκριμένη λογική και επικοινωνία».
Για την ενδυνάμωση των κοριτσιών: «Σαν πρόγραμμα ανάπτυξης της ΕΟΚ επειδή έχουμε αναγνωρίσει το πρόβλημα. Ίσως είναι η πρώτη φορά στα χρονικά που η διοίκηση μας έχει δώσει τη δυνατότητα να έχουμε δύο γυμναστές, έναν στον βορρά κι έναν νότο, οι οποίοι ασχολούνται και θα ασχολούνται με προγράμματα τέτοιου είδους, της ενδυνάμωσης και της φυσικής κατάστασης, έτσι ώστε να δώσουμε μια πάρα πολύ μεγάλη “ένεση” όσον αφορά το συγκεκριμένο κομμάτι.
Είτε σε προγράμματα που ελέγχονται από εμάς, είτε σε προγράμματα των συλλόγων, μέσα από επικοινωνία με τους προπονητές και τους γυμναστές. Είναι μια εικόνα πάρα πολύ γνωστή σε όσους παρακολουθούν πανευρωπαϊκό επίπεδο σε ηλικίες U16, U18, ακόμα και U20. Μια διαφορά που βλέπουμε ευκολά με κορίτσια άλλων εθνικών ομάδων είναι το αθλητικό κομμάτι. Πρέπει να δώσουμε πάρα πολύ μεγάλη σημασία σε αυτό, πέρα απ’ το μπάσκετ».
Για την Εθνική Γυναικών: «Υπάρχει μια συνέχεια από μια πολύ καλή “φουρνιά” που υπήρχε, όπου υπήρχαν αθλήτριες με ιδιαίτερο ταλέντο και όχι μόνο. Κάποια στιγμή μπήκαν και μερικές νυν αθλήτριες όπου τα κορίτσια τότε μπορούσαν να τους μεταδώσουν τι είναι Εθνική ομάδα, τι σημαίνει το να μάχεσαι. Το ευχάριστο, αυτό που είδα εγώ, ήταν η μαχητικότητα που υπήρχε, όπως και η πάρα πολύ καλή άμυνα.
Για να βάλει μια ομάδα 70-75 πόντους μπορεί να τους βάλει από σουτ, από low-post game και από transition. Όταν δεν είσαι σε μέρα να βάλεις απ’ τα δύο πρώτα κομμάτια, το επόμενο όμματι είναι ο αιφνιδιασμός. Στην ψυχοσύνθεσή μας γενικά σαν Έλληνες το έχουμε αυτό.
Φυσικά, είμαστε καλοί και όσον αφορά το κομμάτι ταχύτητας εκτέλεσης στην επίθεση. Είμαστε πολύ μαχητικοί στην άμυνα, έχουμε εξυπνάδα, έχουμε την ικανότητα να στροφάρουμε πάρα πολύ γρήγορα, ώστε να μπορούμε διάφορες μορφές άμυνας να τις κάνουμε πραγματικότητα. Σε μια τέτοια βάση έχουμε μια σταθερά. Αν είμαστε και σε μέρα που σουτάρουμε και πολύ καλά, είναι σίγουρο ότι μπορούμε να πάμε πάρα πολύ ψηλά».
