Ο Μίλων φώναξε ξανά «παρών», κατακτώντας τον τίτλο του πρωταθλητή στο 2ο όμιλο της Γ' Εθνικής και το Basketa.gr καταγράφει το πώς έφτασε σε μια πρωτιά, που είναι μόνο η αρχή.
Ήταν το έτος 2000, όταν ο Μίλων του Δημήτρη Αποσκίτη ανέβαινε ξανά στην Α1 γεμάτος όνειρα. Την επόμενη χρονιά, όμως, ο σύλλογος της Νέας Σμύρνης δεν μπόρεσε να παραμείνει στη μεγάλη κατηγορία, πέφτοντας με ρεκόρ 4-22 μαζί με τον Μακεδονικό, με τον οποίο είχε πάρει την άνοδο αμέσως πριν, για να αρχίσει κάπου εκεί η κάθοδός του στις εθνικές κατηγορίες, φτάνοντας το 2013 να πέσει σε εκείνες της ΕΣΚΑΝΑ.
Όπως γνωρίζουν όσοι ασχολούνται ενεργά με τις τοπικές κατηγορίες, ειδικά στην Αττική, ξέρουν και πως ίσως μερικές φορές είναι πιο δύσκολο να ανέβεις από αυτές, παρά από τα εθνικά πρωταθλήματα. Αυτό απέδειξε η εξαετία του Μίλωνα στην ΕΣΚΑΝΑ, για να αρχίσει να παίρνει ξανά… την ανηφόρα την τελευταία τριετία, χωρίς ο κορονοϊός να τον σταματήσει και φτάνοντας, τώρα, στο επόμενο «βήμα», που δεν ήταν άλλο από τον άνετο τίτλο στη Γ’ Εθνική με ρεκόρ 14-2.
Η έως τώρα πορεία της ομάδας, μάλιστα, μας έχει δείξει πως αυτή η τριετία ήταν μονάχα η αρχή, με τις κινήσεις της σε κάθε επίπεδο να δείχνουν, ότι επιστρέφει στα δρώμενα του ελληνικού μπάσκετ πιο έτοιμη από ποτέ. Το Basketa.gr καταγράφει την πορεία του Μίλωνα, εξηγώντας το πώς έφτασε σε έναν τίτλο, που απλά του ανοίγει την όρεξη.
Καραγιάννης, γαλαξίας «αστέρων» και… όλη η δουλειά έγινε στον πρώτο γύρο
Ο Μίλων έκανε την πιο σωστή κίνηση στα μέσα της σεζόν 2019-2020, βάζοντας τα θεμέλια με την πρόσληψη του Νίκου Καραγιάννη. Ο Έλληνας τεχνικός, που οδήγησε ξανά στην Basket League το Περιστέρι με ένα απίστευτο ρεκόρ 29-1 στην Α2, ήταν το κατάλληλο πρόσωπο, για να δώσει ξανά την αίγλη στον ιστορικό σύλλογο και να το οδηγήσει ξανά σε ένα δρόμο επιτυχιών, πρωταγωνιστώντας στις εθνικές κατηγορίες.
Από την περσινή χρονιά και το «3 στα 3» στο ξεκίνημά της φάνηκε, ότι ο Μίλων άλλαζε σελίδα και, παρά την νέα επέλαση τότε της πανδημίας, είχε σαφές το πλάνο του για το μέλλον. Αυτό αποδείχθηκε πολύ νωρίς και φέτος, έχοντας επενδύσει και σωστά στο αγωνιστικό κομμάτι. Η μεγάλη μεταγραφή έγινε το περασμένο καλοκαίρι, όταν ο Σπύρος Μοτσενίγος αποφάσισε να αφήσει για λίγο… τα εγκόσμια της Basket League, για να οδηγήσει ψηλά τον Μίλωνα.
Ο Έλληνας σουτέρ, φυσικά, πλαισιώθηκε και από άλλους ποιοτικούς παίκτες με μεγάλες παραστάσεις, όπως ο Νίκος Κόκκαλης, ο Γιάννης Κουκουνιάς και ο Δημήτρης Μπένος, ενώ ο κόουτς Καραγιάννης δεν παραλείπει να αναδείξει παίκτες, με τον Ηλία Πετρίδη, τον Νίκο Πρωτόγερο, τον Διονύση Θεοδωρίτση, τον Ηλία Ανέστη, τον Παναγιώτη Λογοδότη και άλλους να έχουν ρόλο σε μια ομάδα, που κάνει πρωταθλητισμό, γεγονός που αποτελεί την καλύτερη «ώθηση» στην καριέρα τους.
Και ο Καραγιάννης, φυσικά, είχε τη σωστή υποστήριξη με άμεσο συνεργάτη τον γνώστη του αθλήματος Παναγιώτη Σαββάτη, ενώ ο εμβληματικός ηγέτης, Νίκος Ψυλέας, διασφαλίζει σωστά τη λειτουργία της ομάδας ως τιμ μάνατζερ. Με λίγα λόγια, ο Μίλων έχει φροντίσει σε κάθε τομέα να είναι «θωρακισμένος» και η επιτυχία του διόλου τυχαία είναι.
Κι όπως λέει σωστά ο θυμόσοφος λαός, η καλή μέρα… από το πρωί φάνηκε για τον Μίλωνα, ο οποίος ουσιαστικά είχε κάνει τη δουλειά από τον πρώτο γύρο, ή ακόμη καλύτερα στις πρώτες 10 αγωνιστικές, μαζί δηλαδή με την πρώτη του δεύτερου γύρου. Σε εκείνο το διάστημα μέτρησε ένα αήττητο σε ισάριθμα ματς, που μπορεί μετά να «έσπασε» στην Φρεαττύδα από τον Πορφύρα, αλλά είχε ήδη διαμορφώσει τις συνθήκες, για μια άνετη άνοδο.
Συγκεκριμένα, ο Μίλων είχε πραγματοποιήσει ήδη δύο νίκες επί του Ικάρου Καλλιθέας και είχε θριαμβεύσει με το +21 επί της Δάφνης, κάτι που σήμαινε πως εξαιρετικά δύσκολα μπορούσε να χάσει τον τίτλο, αφήνοντας παράλληλα τις έτερες δύο ομάδες της Αττικής να «σφαχτούν» με τον ΒΑΟΛ Χίου για το ποιος θα έπαιρνε τη δεύτερη θέση, κάτι που όντως συνέβη μέχρι την τελευταία αγωνιστική. Κάπως έτσι, οι δύο ήττες με Πορφύρα και Πικέρμι ούτε έφεραν πανικό ούτε και σήμαιναν κάτι για την πορεία του συλλόγου, παρά μόνο το ότι δεν τερμάτισε.
Το επεισοδιακό «διπλό» επί της Δάφνης τελείωσε και την υπόθεση του τίτλου με τον πλέον «τρανταχτό» τρόπο, με το αύριο φυσικά να ανήκει στον Μίλωνα…
