Η Νταρουσάφακα είναι πολλά περισσότερα από μια ανερχόμενη δύναμη στο τούρκικο μπάσκετ. Στην "πορτοκαλί" ζωή μας μπήκε δυναμικά πέρυσι με την πρώτη παρουσία της ιστορίας της στην Ευρωλίγκα. Στην κοινωνία όμως, προσφέρει πολλά από παλιά...
Γράφει από την Τουρκία ο ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΦΡΕΡΗΣ*
Οι μυημένοι στις μπασκετικές ευρωπαϊκές διοργανώσεις ή έστω αυτοί που έχουν πολύ καλή μνήμη μπορεί να θυμούνται την Νταρουσάφακα από τις παλαιότερες συμμετοχές της στα ευρωπαϊκά κύπελλα. Από το 1997 έως το 2005 μετρούσε 70 διεθνή ματς, ενώ αν θέλει κάποιος να πάει ακόμα πιο πίσω θα τη βρει στα προημιτελικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών της περιόδου 1961-62.
Είπαμε, όμως, ότι η Νταρουσάφακα είναι πολλά περισσότερα από μία ομάδα μπάσκετ. Κι αυτό είναι που κάνει την ιστορία ακόμα πιο ξεχωριστή.
Πρώτα η εκπαίδευση...
Η Νταρουσάφακα ιδρύθηκε το 1863 από πέντε εύπορους Τούρκους έχοντας ένα μονο σκόπο. Να δώσουν την ευκαιρία σε ορφανά και φτωχά αγόρια από την Κωνσταντινούπολη να μορφωθούν. Κάτι που δεν ήταν ικανές να τους προσφέρουν οι οικογένειές τους. Η πρωτοβουλία αυτή των πέντε έτυχε αμέσως της έγκρισης του Σουλτάνου Αμπντουλαζίζ. Οι όροι για να μπορέσει να βρει ένα παιδί μία θέση στο Ίδρυμα της Νταρουσάφακα ήταν οι εξής: Να έχει πεθάνει ο πατέρας και αποδεδειγμένα να μην είναι σε θέση η οικογένεια να πληρώσει για τη φοίτησή του σε κάποιο σχολείο. Οι όροι αυτοί, πλέον, έχουν εκμοντερνιστεί, αλλά στη βάση τους παραμένουν ακόμα εν ισχύ. Για παράδειγμα, πλέον, γίνονται αποδεκτά και παιδιά που έχουν μείνει ορφανά από μητέρα, ενώ από το 1957 οι πόρτες του ιδρύματος άνοιξαν και για αγόρια εκτός Κωνσταντινούπολης (Άγκυρα, Σμύρνη, Άδανα). Δεκατέσσερα χρόνια αργότερα η Νταρουσάφακα άρχισε να δέχεται και κορίτσια. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, το παιδί θα πρέπει να έχει μείνει ορφανό, τουλάχιστον από ένα γονιό. Κάθε χρόνο διοργανώνονται εισακτήριες εξετάσεις για όσα παιδιά πληρούν τις συγκεκριμένες προϋποθέσεις. Η Νταρουσάφακα στέλνει περισσότερες από 15.000 προσκλήσεις σε παιδιά σε όλη την Τουρκία ανακοινώνοντας τους ότι μπορούν να πάρουν μέρος σε αυτές τις εξετάσεις. Όμως, μόλις 1.300 από αυτά γίνονται αποδεκτά.... και μετά ο αθλητισμός
Το 1914 το συμβούλιο του Ιδρύματος προχώρησε στην ίδρυση ενός «αδερφού» αθλητικού συλλόγου με το ίδιο όνομα. Το ποδόσφαιρο ήταν το πρώτο άθλημα με το οποίο καταπιάστηκαν οι μαθητές της Νταρουσάφακα. Για να ακολουθήσουν το μπάσκετ και το βόλεϊ. Συγκεκριμένα, η ομάδα μπάσκετ ιδρύθηκε το 1951 και δέκα χρόνια αργότερα πανηγύρισε το πρώτο της πρωτάθλημα.Οικονομική ανεξαρτησία
Από την πρώτη ημέρα της δημιουργίας του ιδρύματος στόχος των μελών του ιδρύματος ήταν η οικονομική ανεξαρτησία. Κάτι που κατάφεραν σε μεγάλο βαθμό, αν και κατά περιόδους χρειάστηκε να αναζητήσουν την κρατική βοήθεια προκειμένου να τα βγάλουν πέρα. Κυρίως, όμως, επρόκειτο για περιόδους όπου η Τουρκία βρέθηκε στη δίνη πολέμων και τα έσοδα ήταν πενιχρά. Όμως, πλέον, η Νταρουσάφακα στέκεται στα δικά της πόδια. Τα μέλη της «Κοινωνίας της Νταρουσάφακα», όπως αποκαλούνται, είναι αυτά που καλύπτουν όλα τα έξοδα προσφέροντας ό,τι μπορεί ο καθένας. Όλα τα έσοδα προέρχονται από μικρές ή μεγάλες δωρέες ενώ το τουρκικό κράτος δεν έχει την παραμικρή συνεισφορά. Έχει φροντίσει, πάντως, να εξαιρέσει την Νταρουσάφακα από κάθε είδους φορολογίες με νόμο του 1990.Το δικό της παιδί
Κατά το παρελθόν έχουν περάσει από τα θρανία της Νταρουσάφακα πολιτικοί, λογοτέχνες, καλλιτέχνες. Το τελευταίο, όμως, άξιο τέκνο της τυγχάνει να είναι αθλητής. Και μάλιστα μπασκετμπολίστας. Ο Ντοους Οζντεμίρογλου, περί ου ο λόγος, κατάγεται από το Αϊβαλί και είναι ένα από τα παιδιά που άρπαξαν την ευκαιρία που τους προσφέρθηκε μέσω από το σύστημα της Νταρουσάφακα. Ο 20χρονος γκαρντ πέρυσι, με αρκετές συμμετοχές στις μικρές Εθνικές τηε Τουρκίας, βρισκόταν στο ρόστερ της ανδρικής ομάδας υπό τις οδηγίες του Οκτάι Μαχμουτί. Μάλιστα ήταν αυτός που πέτυχε και το πρώτο καλάθι της χρονιάς για την Νταρουσάφακα στο περυσινό πρωτάθλημα. Ο Οζντεμίρογλου φέτος αγωνίζεται δανεικός στην Γεσιλγκερεσούν (σ.σ.: είναι η ομάδα της Κερασούντας με προπονητή τον άλλοτε τεχνικό του Πανιωνίου, Αλεξάνταρ Τριφούνοβιτς).Η συμμαχία με τον Όμιλο Ντοούς
Από το Σεπτέβριο του 2013 η τύχη της ομάδας μπάσκετ έχει περάσει στα χέρια του Ομίλου Ντοούς. Πρόκειται για έναν από τους πιο εύρωστους και ισχυρούς επιχειρηματικούς ομίλους της Τουρκίας. Στο πεδίο δράσης του έχει ξενοδοχειακές επιχειρήσεις, μία τράπεζα, τηλεοπτικούς σταθμούς, αλυσίδες εστιατορίων, εκπροσωπεί αποκλειστικά μεγάλες αυτοκινητοβιομηχανίες στην Τουρκία κτλ. Στο τιμόνι του ομίλού βρίσκεται ο Φερίτ Σαχένκ. Είναι γιος του ιδρυτή του ομίλου Αϊχάν Σαχένκ, του οποίου το όνομα φέρει το κλειστό γήπεδο μπάσκετ που υπάρχει μέσα στις εγκαταστάσεις του ιδρύματος της Νταρουσάφακα. Έχει χωρητικότητα 3.500 θέσεων και εκεί έδωσε η ομάδα τον πρώτο αγώνα της ιστορίας της στην Ευρωλίγκα, κόντρα στην Ντιναμό Σάσαρι. Ο Φερίτ Σαχένκ είναι φανατικός οπαδός της Φενέρμπαχτσε. Από τη δική του τσέπη είχαν προέλθει τα χρήματα, κάτι παραπάνω από 8 εκατομμύρια ευρώ, για την αγορά του Σενεγαλέζου επιθετικού της Λιλ, Μούσα Σο, το 2012. Πριν από περίπου ένα χρόνο, είχαν κυκλοφορήσει σενάρια περί εμπλοκής του στην ομάδα μπάσκετ της Φενέρμπαχτσε. Κάτι που τόσο ο ίδιος όσο και ο σύλλογος τα διέψευσαν. Εξάλλου, όπως είχε πει κατά την υπογραφή της συμφωνίας με τους ανθρώπους του Ιδρύματος «στόχος μου είναι όχι απλώς να κάνω γνωστή τη σημαία της Νταρουσάφακα σε όλη την Τουρκία, αλλά αν είναι δυνατό σε όλο τον πλανήτη».- Ο Θεόφιλος Φρέρης είναι Ελληνας δημοσιογράφος ο οποίος κατοικεί στην Κωνσταντινούπολη και εργάζεται για το TRT WORLD
