Μεγάλωσε με την ιδέα να γίνει γιατρός και δεν ονειρεύτηκε, ούτε σκέφτηκε ποτέ καριέρες τρόπαια και μετάλλια στο μπάσκετ. Πέρασε στην ιατρική, μα γιατρός τελικά δεν έγινε. Ο δρόμος τον έβγαλε στα παρκέ με μία πορτοκαλί μπάλα στα χέρια, παίζοντας ένα άθλημα που θα κατακτούσε πολλά παραπάνω από όσα ονειρευόταν. Ο Δημήτρης Μαυροειδής βίωσε τη χαρά, τη λύπη, τη στενοχώρια, τους τραυματισμούς και δεν θα άλλαζε τίποτε σε αυτή τη μπασκετική σταδιοδρομία στην οποία έβαλε τέλος ως αθλητής και συνεχίζει σε νέο πόστο...
Κουστουμαρισμένος όπως απαιτεί ο νέος του ρόλος, έκανε τον απολογισμό της διαδρομής του στα παρκέ στο basketa.gr, μίλησε για τα νέα δεδομένα στην καριέρα του και την ζωή του, το δέσιμο με τους "κιτρινόμαυρους", αλλά και για την επόμενη μέρα της ΑΕΚ που αγάπησε και αγαπήθηκε... Ένα παιδί που όπως ο ίδιος είπε απλά του άρεσε να παίζει μπάσκετ και δεν φανταζόταν, ούτε ονειρευόταν ποτέ όσα θα ακολουθούσαν. Ένας άνθρωπος που δεν μπορούσε να συμβιβαστεί με την ιδέα να αφήσει τόσο νέος τα παρκέ λόγω τραυματισμών. Ή απλά, ο Δημήτρης Μαυροειδής...
«Δεν πρόλαβα να λυπηθώ»
Όλα συνέβησαν πολύ γρήγορα με την μετάβαση από παίκτη σε γενικό αρχηγό να μην αφήνει πολλά περιθώρια στον ίδιο να καταλάβει ότι αποσύρθηκε...
-Τελικά σου πάει καλύτερα η φανέλα με το σορτσάκι, ή το κουστούμι;
Όπως μου λένε, όπως είδες και οι συμπαίκτες μου, μου πάει και το κουστούμι. Νομίζω είναι κάτι το οποίο με χαροποιεί και δεν θα με κάνει να λυπηθώ τόσο πολύ που αφήνω τα ρούχα. Αν και θα τα φοράω και τα αθλητικά να παίζω και κάνα αγώνα. Δεν θα τα αφήσουμε...
-Πως κυλάνε οι πρώτες μέρες της απόσυρσης;
Επειδή τρέχουμε τα θέματα με την ομάδα δεν έχω προλάβει να σκεφτώ ότι σταμάτησα και ίσως αυτό είναι καλό, υπό την έννοια ότι δεν θα ήμουν σπίτι και δεν θα ήξερα τι να κάνω. Αμέσως μπήκε στη δουλειά και δεν πρόλαβα να λυπηθώ με το τι έχε γίνει.
-Πάντως δεν πρόλαβες να μείνεις πολύ καιρό χωρίς δουλειά, καθώς από αρχηγός, έγινες γενικός αρχηγός...
Ήταν κάτι που πάντα το συζητάγαμε με την ομάδα. Ξέρουν και ο πρόεδρος και όλοι στον οργανισμό τι κάνω. Οι φίλαθλοι με αγαπάνε και ξέρουν πως ό,τι κάνω το κάνω για το καλό της ομάδας. Το είχαμε συζητήσει αυτό, ότι όταν σταματήσω θα είμαι κοντά στην ομάδα από οποιοδήποτε τρόπο.
-Τι αρμοδιότητες περιλαμβάνει ο νέος σου ρόλος;
Και εγώ μαθαίνω. Πιο πολύ αφορά το αγωνιστικό, τη λειτουργία της ομάδας και ουσιαστικά είμαι σαν ένας δίαυλος της διοίκησης με τους παίκτες. Πρέπει να μάθω και εγώ τη δουλειά, αλλά επειδή όλα αυτά γίνονται με αγάπη προς την ομάδα, πιστεύω πως θα τα καταφέρω.
-Πόσο καιρό είχες στο μυαλό σου ότι θα αφήσεις τα παρκέ;
Πάρα πολύ το σκεφτόμουν και το έλεγα. Κάθε χρόνο το παρατείναμε γιατί ο πρόεδρος ήθελε να συνεχίσω να παίζω. Δεν ήθελε να σταματήσω και όλο μου έβρισκε δικαιολογία, τη μία ότι μπαίνουμε στο νέο γήπεδο, την άλλη κάτι άλλο και κάθε χρόνο μου έλεγε παίξε κι άλλο γιατί όταν με έβλεπε ντυμένο ένιωθε μια ασφάλεια. Ελπίζω τώρα να νιώθει την ίδια ασφάλεια που θα είμαι με το κουστούμι.
«Δεν μπορούσα να συμβιβαστώ με την ιδέα ότι θα σταματήσω»
Ο Δημήτρης Μαυροειδής δεν πέρασε και λίγα στην καριέρα του. Τραυματισμοί τον πήγαν πίσω, η σταδιοδρομία του ως αθλητής τέθηκε σε κίνδυνο, ωστόσο η πίστη στον εαυτό του και η σκληρή δουλειά έφεραν την επανεκκίνηση, καθώς δεν μπορούσε να συμβιβαστεί με την ιδέα ότι θα σταματούσε σε τόσο νεαρή ηλικία. Μία επανεκκίνηση που ταυτίστηκε με το "κιτρινόμαυρο" χρώμα και επιβραβεύτηκε με την κλήση του στην Εθνική.
-Τα παρκέ τα άφησες, την ΑΕΚ όμως όχι...
Καλώς η κακώς, πέρασα από πολλές ομάδες και από όλες έχω καλές αναμνήσεις, αλλά με την ΑΕΚ έχω ένα ιδιαίτερο δέσιμο και όλο αυτό οφείλεται στον κόσμο της και την αγάπη που μου δείχνουν και μου έδειξαν όλα αυτά τα χρόνια. Αυτό είναι που με έδεσε περισσότερο με την ομάδα, όπως και η αγάπη του προέδρου.
-Περίμενες να δεθείς τόσο πολύ με την ομάδα, δεδομένου πως δεν ήσουν εκεί από μικρή ηλικία;
Όχι δεν το περίμενα όταν πρωτοήρθα, αλλά τίποτα δεν περίμενα στην καριέρα μου, ούτε ότι θα πετύχω όλα αυτά τα πράγματα. Ήμουν ένα παιδάκι που του άρεσε το μπάσκετ, έπαιζε, ήταν ψηλό, αλλά ποτέ δεν ονειρεύτηκα ή σκέφτηκα όλα αυτά που έγιναν και ούτε περίμενα ότι θα έχω αυτό το δέσιμο με την ΑΕΚ. Νομίζω ότι το chekpoint ήταν όταν επέστρεψα από τον Κολοσσό Ρόδου. Τότε κατάλαβα την αγάπη του κόσμου και επισφραγίστηκε αυτό το δέσιμο που θα είχα.
-Τι σημαίνει η ΑΕΚ για σένα;
Η ΑΕΚ είναι σαν οικογένεια. Έτσι νιώθω. Είναι πιο προσωπικό το δέσιμο, έχω μπει στην οικογένειά της.
-Η καριέρα σου πέρασε από πολλά κύματα. Κάνοντας τον απολογισμό, εκπλήρωσες όλα όσα ήθελες, ή σου έμειναν απωθημένα;
Εκπλήρωσα πολλά παραπάνω από όσα είχα ποτέ ονειρευτεί. Δεν περίμενα ποτέ ότι θα κάνω όλα αυτά τα πράγματα. Όταν ήμουν μικρός έλεγα ότι ήθελα να γίνω γιατρός και πέρασα ιατρική. Δεν είχα σχεδιάσει ότι θα παίξω μπάσκετ, όλα αυτά έβγαιναν στον δρόμο, ποτέ δεν τα ονειρεύτηκα, για αυτό μπορώ να πω ότι πέτυχα πολύ παραπάνω από αυτά που ονειρεύτηκα.
-Σε έχουμε δει παίκτη και τώρα γενικό αρχηγό. Μήπως κάποια στιγμή σε δούμε και γιατρό της ομάδας;
Ακόμα δεν έχω τελειώσει την ιατρική, ποτέ δεν ξέρεις τι θα γίνει. Θα τα κάνω όλα μαζί ένα πακέτο (γέλια).
-Σκέφτηκες ποτέ να τα παρατήσεις λόγω κάποιου τραυματισμού, ή ήταν κάτι που σε πείσμωνε περισσότερο;
Τότε που είχα εκείνον τον τραυματισμό στον Ολυμπιακό με τα χειρουργεία, μου είχαν πει οι γιατροί ότι μπορεί να μην ξαναπαίξω και το σκεφτόμουν. Απλά είχα πεισμώσει με την έννοια ότι ήμουν πολύ νέος και πίστευα στον εαυτό μου, δεν μπορούσα να συμβιβαστώ με την ιδέα ότι θα σταματήσω. Η πίστη στον εαυτό μου και η δουλεία που έκανα για να επιστρέψω, ήταν εκείνη που με έφερε ξανά σε αυτό το επίπεδο και έπαιξα σε μία ομάδα όπως είναι η ΑΕΚ. Όταν ξαναέπαιξα με την Εθνική ομάδα, ήταν μία επιβράβευση για τον εαυτό μου ότι δεν τα παράτησα ποτέ.
«Μου είναι αδιάφορο πως θα με θυμούνται ως παίκτη»
Το ήθος του είναι τέτοιο που τον αφήνει αδιάφορη η κληρονομιά του σε σχέση με τις αγωνιστικές του ικανότητες. Αυτό που τον ενδιαφέρει είναι πως ο κόσμος θα θυμάται τον Δημήτρη Μαυροειδή ως άνθρωπο και όχι μετρώντας πόσα τρόπαια κατέκτησε...
-Η σεζόν τελείωσε πρόωρα και το βάρος έχει πέσει στον σχεδιασμό της επόμενης. Είναι νωρίς να μιλήσουμε για τις βλέψεις της νέας σεζόν;
Είναι πολύ νωρίς, τώρα ξεκινάει ο σχεδιασμός και όπως και να το κάνεις η ΑΕΚ είναι μία πολύ μεγάλη ομάδα και πρέπει πάντα να παίζεις για τη νίκη και για τα τρόπαια. Αυτός είναι έτσι και αλλιώς ο στόχος της ομάδας, ασχέτως μπάτζετ, γιατί και παλιά δεν είχαμε μπάτζετ επιπέδου Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού, αλλά παρόλα αυτά πήραμε κύπελλα, πήραμε ευρωπαϊκά. Πρέπει πάντα να παίζουμε για αυτά αλλά ξεκινώντας με έναν σωστό σχεδιασμό, με έναν κορμό Ελλήνων παικτών που μας λείπει και μετά να δούμε στο γήπεδο τι μπορούμε να κάνουμε.
-Συνδέθηκες και με μία περίοδο που η ΑΕΚ επέστρεψε στους τίτλους. Ποια στιγμή δεν θα ξεχάσεις ποτέ;
Σίγουρα το ευρωπαϊκό στο ΟΑΚΑ είναι μία ξεχωριστή στιγμή. Η ΑΕΚ πήρε ευρωπαϊκό μετά από 50 χρόνια, ήταν επετειακό, ήταν όλα φτιαγμένα ονειρικά σαν ταινία. Βγήκε και τη ταινία εκείνη τη χρονιά (σ.σ. το 1968). Γίνονταν όλα σαν παραμύθι, ήταν στο ΟΑΚΑ όπως ήταν στο Καλλιμάρμαρο, γεμάτο γήπεδο, χαμός. Ήταν μία ονειρική ατμόσφαιρα, ένα τριήμερο πραγματικά ονειρικό και δεν μπορεί να το ξεχάσει κανείς. Φίλαθλοι με συναντούν στον δρόμο, μου δείχνουν φωτογραφίες από τότε και μου λένε «τι ζήσαμε τότε». Ήταν τρομερή εμπειρία.
-Τι ήταν αυτό που σου έλειψε ως αθλητής και θα κάνεις τώρα που αποσύρθηκες;
Στην καθημερινότητα της ζωής σίγουρα έχεις περιορισμούς, αλλά δεν ήμουν ποτέ κανένας τύπος που του άρεσε να ξενυχτάει και να πίνει. Δεν καταπιέστηκα σε αυτό το κομμάτι στην καριέρα μου. Μάλλον μας είχε λείψει όταν πήραμε τα τέσσερα τρόπαια σε δύο χρόνια και το κάναμε επίτηδες για να βγαίνουμε μετά στα μπουζούκια (γέλια). Ίσως μου έλειψαν λίγο οι διακοπές του Πάσχα και των Χριστουγέννων, γιατί είχαμε μόνο διακοπές το καλοκαίρι.
-Πως θες να θυμάται ο κόσμος τον παίκτη Δημήτρη Μαυροειδή;
Τον παίκτη μου είναι αδιάφορο να τον θυμάται. Εμένα μου αρκεί να λένε όλοι ότι ο Δημήτρης ήταν πάντα ένα πολύ καλό παιδί, ηθικό με σωστό χαρακτήρα, μιλούσε όμορφα και δεν προκαλούσε. Αυτό με ενδιαφέρει, όχι το τι πέτυχε, τι πρωταθλήματα και τι κύπελλα. Με ενδιαφέρει το ήθος και το τι πρεσβεύει ο κάθε παίκτης.
«Δεν θα άλλαζα τίποτα»
Όλα γίνονται για κάποιο λόγο και δεν θα άλλαζε τίποτα από όσα συνέβησαν. Αυτή είναι η στάση του Δημήτρη Μαυροειδή σχετικά με τα όσα πέρασε που κρατάει τόσο τα θετικά όσο και τα αρνητικά, θεωρώντας πως όλα έγιναν για κάποιο σκοπό.
-Αν γυρνούσες τον χρόνο πίσω θα άλλαζες κάτι;
Όχι, τίποτα. Από τον τραυματισμό, από όλα αυτά που πέρασα δεν θα άλλαζα τίποτα, γιατί όλα γίνονται για κάποιο σκοπό. Αν δεν είχαν γίνει μπορεί να μην ήμουν εδώ στην ΑΕΚ, να μην είχα κάνει αυτά τα πράγματα, αυτή την αυτοπεποίθηση που απέκτησα μετά τον τραυματισμό μου. Θα τα έκανα όλα όπως έγιναν τώρα, γιατί έγιναν για κάποιο σκοπό.
-Υπάρχει κάποια συμβουλή προπονητή σου όλα αυτά τα χρόνια που σου έχει μείνει και την ακολουθείς;
Από όλους τους προπονητές, ακόμα και καλούς, ακόμα και κακούς, ακόμα που με θέλανε ή που δε με θέλανε, πάντα έπαιρνα κάτι. Ακόμα και κάτι το οποίο είναι προς αποφυγή να κάνω, είναι μάθημα. Άρα από όλους τους προπονητές και είχα την τύχη να έχω δουλέψει με πάρα πολλούς, ιδιαίτερα στην Ελλάδα, τους μεγαλύτερους Έλληνες προπονητές, έπαιρνα κάτι και μάζεψα στοιχεία και με την καλή και με την αρνητική έννοια.
«Αν πιάσουμε τις φορές που μας βρίζουν οι προπονητές...ταινία θα έφτιαχναν»
Ως ένας άνθρωπος που τον διακρίνει το χιούμορ, ο Δημήτρης Μαυροειδής δεν δίστασε να απαντήσει και για το στιγμιότυπο που έγινε... viral λόγω της έκρηξης του τότε προπονητή του, Γιώργου Μπαρτζώκα. Σε αναμέτρηση του Ολυμπιακού για την Ευρωλίγκα το 2013, αστοχεί σε ένα αριστερό λέι απ και στο τάιμ άουτ δέχεται τα... πυρά του τεχνικού των "ερυθρολεύκων".
-Μία χιουμοριστική ερώτηση για το κλείσιμο... Γιατί έχασες εκείνο το περιβόητο αριστερό λέι απ;
(Γέλια). Εντάξει, έχουμε χάσει 100.000 ο καθένας στη ζωή μας. Έτυχε τώρα επειδή έπιασε η κάμερα τον κόουτς να βρίζει. Γιατί αν πιάσουμε τις φορές που μας βρίζουν οι προπονητές... ταινία θα έφτιαχναν. Οι αθλητές έχουμε χάσει άπειρα. Από τον τελευταίο στο τοπικό, μέχρι τον Μάικλ Τζόρνταν, ο οποίος έχει πει πως έχει αστοχήσει σε χιλιάδες τελευταία σουτ στην ζωή μου, για αυτό και είχα μάθει να παίρνω το τελευταίο πάντα.
PHOTO CREDITS: Eurokinissi
