Την χρονιά που μας πέρασε ο Παναθηναϊκός προχώρησε σε ολικό rebuild, κάνοντας αναβαθμίσεις σε όλες τις θέσεις. Στην θέση του σέντερ απέκτησε τον κορυφαίο της προηγούμενης σεζόν, ο οποίος δεν ήταν άλλος από τον Ματίας Λεσόρ.
Η αλλαγή περιβάλλοντος δεν τον δυσκόλεψε
Ο πρώην παίκτης της Παρτιζάν είχε κάνει σούπερ χρονιά και ήταν μέλος της καλύτερης πεντάδας της σεζόν στην Ευρωλίγκα. Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς είχε φτιάξει ένα σύστημα και μία κατάσταση που τον "βόλευε" και έδειχνε όλες τις αρετές του παιχνιδιού του. Στον Παναθηναϊκό βέβαια από όλες τις απόψεις θα υπήρχαν διαφορετικές απαιτήσεις.
Αποκτήθηκε για να είναι το βασικό πεντάρι από τον Εργκίν Αταμάν, με τον στόχο να είναι η επιστροφή της ομάδας στα final four. Μαζί με τον Γάλλο αποκτήθηκαν και οι Όλεγκ Μπαλτσερόφσκι και Κώστας Αντετοκούνμπο για να τον πλαισιώνουν και να καλύψουν την θέση. Ο Λεσόρ πάντως από την πρώτη στιγμή φάνηκε να νιώθει άνετα με την πράσινη φανέλα. Τόσο εντός όσο και εκτός έδειχνε να ταιριάζει η φιλοσοφία της ομάδας με τον ίδιο. Παρότι υπήρχαν δυσκολίες στο "τριφύλλι" καθώς η ομάδα ήταν νέα, η απόδοση και τα στατιστικά του Γάλλου ήταν σαν να μην έφυγε ποτέ από την Παρτιζάν.
Σιγά-σιγά η ομάδα βρήκε και αυτή τον δρόμο της, όμως αυτό που ήταν καταφανές ήταν πως ο Μπαλτσερόφσκι δεν απέδιδε τα αναμενόμενα και ο Αντετοκούνμπο έδινε σποραδικές βοήθειες. Όσο κυλούσε η σεζόν ο Λεσόρ έπαιζε ασταμάτητα... 30λεπτα, κάτι το οποίο είναι δύσκολο. Όχι μόνο λόγω δυνάμεων ή πιθανών τραυματισμών αλλά και για το γεγονός πως δεν είχε την "ασφάλεια" να κάνει ακόμα και κάποιο φάουλ τακτικής. Το μόνο... τρικ του Αταμάν ήταν η τοποθέτηση του Μήτογλου στο "5", κάτι το οποίο δεν είχε την δυνατότητα να κάνει σε μεγάλο βαθμό, καθώς ο Ερνανγκόμεθ δεν έπιανε τα αναμενόμενα στάνταρ του.
Η αναγνώριση της προσπάθειας και ο δρόμος μέχρι τον τελικό
O 28χρονος Γάλλος έκανε back to back εξαιρετική σεζόν ενώ είχε αποδεδειγμένα δυσκολότερη αποστολή από την περσινή. Αναδείχθηκε και πάλι μέλος της καλύτερης πεντάδας της σεζόν στην Ευρωλίγκα με μέσο όρο 13.8 πόντους και 6.3 ριμπάουντ ανά παιχνίδι. Αντιμετωπίζοντας γεμάτες front lines κάθε εβδομάδα και χωρίς να έχει πολύ... βοήθεια, ήταν κυριαρχικός και ένας από τους κυριότερους παράγοντες που ο Παναθηναϊκός τερμάτισε στην 2η θέση. Το μόνο που έμενε ήταν να "φύγει" το εμπόδιο της Μακάμπι, με σκοπό ο ίδιος να πάει στο πρώτο του final four και η ομάδα του να επιστρέψει εκεί, 12 χρόνια μετά.
Το "τρυφύλλι" έστω και δύσκολα τα κατάφερε και με τη σειρά στο 3-2 πήρε την πρόκριση και το εισιτήριο για το Βερολίνο. Ο Λεσόρ "έδωσε και την ψυχή του" στη σειρά, τόσο βάσει λεπτών όσο και βάσει απόδοσης. Παρότι λοιπόν εκεί κάποιος μπορεί να περίμενε έναν Παναθηναϊκό πιο μαζεμένο ή όχι και τόσο κυριαρχικό, λόγω της πολυετής απουσίας του, οι "πράσινοι" πέρασαν με σχετική άνεση την Φενέρμπαχτσε στον ημιτελικό με 73-57. Ο Λεσόρ στην πρώτη του συμμετοχή σε final four είχε νταμπλ-νταμπλ 17 πόντων και 10 ριμπάουντ σε σχεδόν 32 λεπτά, ενώ στα εναπομείναντα αγωνίστηκε ο καθόλου αρνητικός Αντετοκούνμπο. Αξίζει βεβαίως να ειπωθεί πως η Τούρκικη ομάδα, είναι μία από τις πληρέστερες στη θέση "5" με Σανλί, Παπαγιάννη και Μότλει.
Ο Λεσόρ πάντως στην πλειοψηφία των απαιτητικών παιχνιδιών σε Ελλάδα(κυρίως με τον Ολυμπιακό) και Ευρώπη "έκανε μόνος του κουπί". Η προσπάθεια του είναι αξιοσημείωτη και το γεγονός πως ήταν ταυτόχρονα εκ των κορυφαίων παικτών της Ευρώπης αν μη τι άλλο εντυπωσιακό. Στη δεύτερη σεζόν του σε τοπ φόρμα και επίπεδο δεν έβγαλε τραυματισμούς και έδειξε "πεινασμένος" και έτοιμος για όλα. Στη σεζόν που έπρεπε να επιβεβαιώσει ότι ανήκει στους κορυφαίους, πήρε... άριστα. Το μόνο που μένει για τον ίδιο και τον οργανισμό είναι ο σπουδαίος τελικός κόντρα στη Ρεάλ(και εν συνεχεία η Basket League), για να κλείσει ιδανικά η σεζόν.
