Ο προπονητής Μάνος Μανουσέλης έκανε τη δική του παρέμβαση στο EOK WebRadio και παρέθεσε το δικό του σχόλιο για το Παγκόσμιο Κύπελλο 2023.
Μεταξύ άλλων, είπε:
Για τους δύο ημιτελικούς του Παγκοσμίου: «Έχει αποδειχθεί ότι όλες οι θεωρίες και τα προγνωστικά εμπεριέχουν μεγάλη δόση ρίσκου, με την έννοια ότι έχουμε δει ν’ ανατρέπονται πανηγυρικά, με πιο μεγάλη ανάμνηση για εμάς αυτή της Σαϊτάμα το 2006, όπου η «κανονική» Εθνικής Αμερικής έχασε απ’ την Ελλάδα. Πιστεύω ότι ακόμη κι αν είναι φαβορί οι Αμερικανοί με τους Καναδούς είναι στο 51-49. Έχει αποδειχθεί ότι οι ομάδες της FIBA ξέρουν να κερδίζουν αγώνες, να εκμεταλλεύονται τους κανονισμούς. Βλέπουμε «αστέρες» του ΝΒΑ να διαμαρτύρονται συνεχώς για την αντιμετώπιση που έχουν. Είναι πολύ διαφορετικό το μπάσκετ της FIBA με αυτό του ΝΒΑ και σίγουρα, χωρίς να υποτιμούμε το ταλέντο τους και την αθλητική τους ικανότητα, πιστεύω ότι δεν είναι τόσο ξεκάθαρα φαβορί».
Για τους πρόωρους αποκλεισμούς Γαλλίας, Ισπανίας και Φινλανδίας: «Το σύστημα με το οποίο γίνεται το Παγκόσμιο, δηλαδή με τους ομίλους και το ότι είναι 3 ματς που μπορούν πολύ εύκολα να σε βγάλουν έξω απ’ τον δρόμο σου, ειδικά αν στο όμιλο υπάρχουν περισσότερες από δύο ανταγωνιστικές ομάδες, δίνει μεγάλο περιθώριο στο να γίνει έκπληξη. Οι Γάλλοι, οι Ισπανοί και οι Φινλανδοί έχουν ο καθένας από μια διαφορετική εξήγηση για την κατάσταση που βρέθηκαν. Πιστεύω ότι οι Γάλλοι ήταν αλαζόνες, δεν κατάλαβαν που πηγαίνουν, δεν ήταν έτοιμοι πνευματικά για να “πολεμήσουν” όπως θα έπρεπε. Οι Ισπανοί έπαιξαν σοβαρά, αλλά με δεδομένη την απουσία του Λορέντζο Μπράουν, που αυτός τους “κουβάλησε” στο Ευρωμπάσκετ, βρέθηκαν να έχουν ένα θέμα στον “άσσο”. Δε νομίζω ότι υπάρχει κάποιος λόγος να “κλαίει” κανείς απ’ τους Ισπανούς, κάθε καλοκαίρι κάνουν περίπατο στην Ευρώπη και είμαι σίγουρος ότι πολύ σύντομα θα επιστρέψουν πρωταγωνιστές. Οι Φινλανδοί έχουν “τρυπήσει” το ταβάνι τους, έχουν έναν πολύ μεγάλο παίκτη, τον Μάρκανεν, αλλά ένας παίκτης μόνο του δεν αρκεί για να σε πάει στους “16” ή τους “8”».
Για τις ομάδες που του έχουν κάνει εντύπωση: «Είναι εύκολο να πεις για τους Σέρβους ή τους Καναδούς, αλλά νομίζω ότι το κομμάτι που είναι περίεργο για όλους μας και δείχνει και πού πάει το μπάσκετ είναι αυτό του Νοτίου Σουδάν. Το γεγονός ότι βλέπουμε καινούργιες χώρες ν’ αναπτύσσουν το άθλημα είναι σημαντικό. Το θέμα είναι ότι άμα συνεχίσουμε να “καθόμαστε” πάνω στις δάφνες του παρελθόντος και ν’ αναπολούμε τις μεγάλες στιγμές των προηγούμενων δεκαετιών θα μείνουμε πολύ πίσω. Βλέπουμε χώρες να έρχονται με μεγάλη ταχύτητα, όπως η Λετονία, το Νότιο Σουδάν, το Πράσινο Ακρωτήρι και παιδιά με σοβαρά σωματικά προσόντα, ταλέντο και καινούργιες ιδέες για το παιχνίδι. Όλο αυτό “βροντοφωνάζει” ότι πρέπει ν’ ακολουθήσουμε και να κοιτάξουμε μπροστά».
Για το μπάσκετ στο Κατάρ: «Το Κατάρ είναι μια κλασσική χώρα της Μέσης Ανατολής που προσπαθεί να “αγοράσει” τεχνογνωσία απ’ έξω και να την προχωρήσει. Έχει πάρει το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2027, που είναι πολύ μεγάλη πρόκληση γι’ αυτούς. Το γεγονός ότι υπάρχουν Έλληνες προπονητές εκεί λειτουργεί πολύ θετικά στο να μάθουν να παίζουν σωστά το μπάσκετ και να παρουσιάζουν ομάδες που θα παίζουν winning basketball. Απλά υπάρχει πρόβλημα με την παραγωγή παικτών, η δεξαμενή είναι πολύ μικρή. Αν βρουν λύση σε αυτό και τους βοηθήσει και η FIBA στο να μεγαλώσουν τη δεξαμενή των παικτών, νομίζω ότι θα έχει πολύ καλύτερη εικόνα στο μέλλον».
