Ο Σωτήρης Μανωλόπουλος... ξενιτεύτηκε αναλαμβάνοντας τις τύχες της φιλόδοξης Ντιναμό Βουκουρεστίου και από νωρίς τα αποτελέσματα δικαιώνουν αυτή τη συνεργασία. Η τρίτη συνεχόμενη νίκη της ομάδας την έφερε ακόμα πιο ψηλά στη βαθμολογία και ο εκ των προπονητών της Εθνικής ομάδας μίλησε σήμερα στο ΕΟΚ Web Radio για την μέχρι τώρα εμπειρία του.
Αναλυτικά είπε:
Για τις τρεις σερί νίκες της Ντιναμό Βουκουρεστίου: «Έχουμε κάνει τρεις συνεχόμενες νίκες, η μια στο γήπεδό επί της Στεάουα, με την οποία είναι ντέρμπι σαν Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός και το αντίστροφο στη Ρουμανία και μετά είχαμε δύο δύσκολα εκτός έδρας παιχνίδια μέσα σε τρεις μέρες. Ουσιαστικά είχαμε 3 παιχνίδια σε 9 μέρες. Τα δύο ήταν εκτός έδρας με μεγάλη διαδρομή με το πούλμαν, 4-4.5 ώρες το καθένα και αυτό το κάνει πιο δύσκολο και εμένα πιο χαρούμενο ότι καταφέραμε να κερδίσουμε δύο παιχνίδια εκτός έδρας με μεγάλη ταλαιπωρία, στα οποία δεν ήμασταν καλύτεροι και τα 40’. Δείχνουμε ότι φτιάχνουμε χαρακτήρα και αυτό με χαροποιεί ιδιαίτερα».
Για το αν υπάρχει και στη Ρουμανία πίεση για το αποτέλεσμα: «Εγώ γενικά βάζω μεγάλη πίεση στον εαυτό μου. Υπάρχει πίεση για το αποτέλεσμα, αλλά δε θεωρώ ότι είναι στο επίπεδο με των ελληνικών ομάδων, αυτό είναι κάτι που γίνεται σε τόσο μεγάλο βαθμό μόνο στην Ελλάδα και πρέπει ν’ αλλάξει, γιατί δε βοηθάει κανέναν. Υπάρχει πίεση εδώ, αλλά δεν είναι σ’ αυτό το επίπεδο.».
Για τον Βλαντ Μολντοβεάνου: «Ο Μολντοβεάνου ήρθε να παίξει στον Ήφαιστο Λήμνου πριν κάποια χρόνια και έχει και εμπειρία από Αμερική, από υψηλό επίπεδο στην Ευρώπη, από Ευρωλίγκα. Ουσιαστικά έκανε ένα restart στην καριέρα του γιατί ήταν εκτός για ένα χρόνο, οπότε δε μπορούσε να βρει μια ομάδα σε υψηλό επίπεδο. Η σχέση μας ήταν πάρα πολύ καλή, γιατί είναι παίκτης υψηλού επιπέδου στο κομμάτι της σκέψης και της προετοιμασίας του παιχνιδιού. Του άρεσε άρα πολύ ο τρόπος που δουλεύαμε στη Λήμνο, διατηρήσαμε μια επαφή και ουσιαστικά είναι αυτός που με πρότεινε στη Ντιναμό. Νωρίτερα είχε προτείνει τον Μανώλη Παπαμακάριο να γίνει προπονητής της Εθνικής Παίδων της Ρουμανίας, όπως και είναι μαζί με τον Θανάση Μολυβδά. Ήταν μια σχέση που «χτίστηκε» στη Λήμνο, γιατί ήταν αμοιβαίο το πώς σκεφτόταν ο ένας για τον άλλον όσον αφορά το κομμάτι του μπάσκετ».
