Σ’ ένα παραμυθένιο κόσμο η προπονήτρια της Εθνικής ομάδας της Γερμανίας, Λίζα Θωμαΐδης, θα μπορούσε να είναι η καλή νεράιδα η οποία όταν βρει κάτι όμορφο στο δρόμο της το αγγίζει με το ραβδί της και το κάνει ακόμα πιο όμορφο.
Στον αληθινό, αθλητικό κόσμο, όμως, η “μεταμόρφωση” της Γερμανίας από μία καλή ομάδα σε πρωταγωνίστρια του ευρωπαϊκού μπάσκετ οφείλεται στη δουλειά της ελληνικής καταγωγής (με ρίζες από την Φλώρινα) κόουτς, στον τρόπο με τον οποίο αξιοποίησε και έβγαλε στο παρκέ το ταλέντο των παικτριών, αλλά και στην εμπειρία που είχε στο παρελθόν από τη παρουσία της στην τεχνική ηγεσία της Εθνικής του Καναδά.
Η ομοσπονδιακή τεχνικός, η οποία αυτή την περίοδο εργάζεται παράλληλα ως προπονήτρια και της κολεγιακής ομάδας του Καναδά, Saskatchewan Huskies, μίλησε για την “μεταμόρφωση” της Γερμανίας, την αποψινή αναμέτρηση με την Ελλάδα και θυμήθηκε τα χρόνια που αγωνίστηκε στη χώρα μας με τη φανέλα του Απόλλωνα Πτολεμαΐδας.
– Πώς εξελίχθηκε η προετοιμασία της Γερμανίας για την αποψινή αναμέτρηση με την Ελλάδα;
«Πήγε καλά. Βέβαια δεν θα αγωνιστούν δύο παίκτριες μας, η Φίντιχ και η Νιάρα Σάμπαλι, αλλά νομίζω ότι σ’ αυτό το δεύτερο “παράθυρο”, πιθανόν αρκετές ομάδες να έχουν απουσίες. Τα δυο κορίτσια, πάντως, θα είναι μαζί μας και αυτό είναι υπέροχο! Όπως υπέροχο είναι και το γεγονός ότι η Γερμανία έχει στο ρόστερ της δυο πρωταθλήτριες του WNBA! Σίγουρα όλοι θα ήθελαν να τις δουν από κοντά σ’ αυτά τα παιχνίδια της Εθνικής, όμως αυτή την στιγμή και οι δυο είναι πολύ κουρασμένες. Πραγματικά δεν ξέρω πώς κατάφεραν να αντέξουν και να “βγάλουν” όλη την αγωνιστική περίοδο. Ήταν μαζί μας στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι, μετά πήγαν στις Η.Π.Α για το πρωτάθλημα του WNBA και ολοκλήρωσαν τις υποχρεώσεις τους πριν από δυο εβδομάδες. Καταλαβαίνετε, λοιπόν, πόσο κουρασμένες είναι. Αυτή την στιγμή, το σώμα τους χρειάζεται ξεκούραση».
– Ηγείστε μίας πολλά υποσχόμενης Εθνικής ομάδας, η οποία τον τελευταίο χρόνο έκανε «θραύση», με αποκορύφωμα την συμμετοχή της το καλοκαίρι στους Ολυμπιακούς Αγώνες για πρώτη φορά στην ιστορία της. Πιστεύετε ότι το 2024 ήταν μια ιδανική χρονιά για τη Γερμανία;
«Ναι! Σίγουρα! Δεν ξέρω αν έχει βιώσει άλλη ομάδα, σε σχετικά μικρό διάστημα, την επιτυχία και αυτό που ζήσαμε εμείς από το 2023 μέχρι και φέτος το καλοκαίρι. Είναι μια τρομερή εμπειρία!
Όταν τον Μάϊο του 2023 ανέλαβα την τεχνική ηγεσία, εκείνη την χρονιά η Γερμανία θα αγωνιζόταν στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα για πρώτη φορά μετά από 12 χρόνια και καμία από τις παίκτριες δεν είχε εμπειρία από την συγκεκριμένη διοργάνωση.
Τα αντανακλαστικά όμως και ο τρόπος με τον οποίο αντέδρασαν και λειτούργησαν τα κορίτσια, οδήγησαν την ομάδα σε μια καταπληκτική εμφάνιση. Από ‘κεινο το σημείο και μετά, όλα άρχισαν να γίνονται πολύ γρήγορα. Και το αποτέλεσμα ήταν να συμμετέχουμε για πρώτη φορά στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Η εξέλιξη και η άνοδος της ομάδας ήταν εκπληκτική! Η Εθνική Γερμανίας διαθέτει πολλές νέες και ταλαντούχες παίκτριες, αφοσιωμένες και συγκεντρωμένες και ενώθηκαν την κατάλληλη στιγμή. Ήταν πολύ όμορφο και πολύ ευχάριστο όλο αυτό που συνέβη μέσα σε 12 μήνες. Από πίσω, βέβαια, υπήρχε πολύ δουλειά».
– Πιστεύετε ότι μπορείτε να «χτίσετε» με την ομάδα της Γερμανίας κάτι ανάλογο με ‘κείνο που είχατε δημιουργήσει στο παρελθόν με την Εθνική Καναδά;
«Το ελπίζω! Με τον Καναδά είχαμε φτάσει μέχρι το νούμερο 4 στην παγκόσμια κατάταξη και το 2020, πριν μπει ο covid στη ζωή όλων μας, πιθανότατα θα ήμασταν μεταξύ των ομάδων που θα διεκδικούσε μετάλλια. Στα προκριματικά των Ολυμπιακών Αγώνων του Τόκιο νικήσαμε την Ιαπωνία και το Βέλγιο, βρισκόμασταν στο υψηλότερο επίπεδο της απόδοσής μας, αλλά στην πορεία, ο covid τα άλλαξε όλα. Δεκαπέντε μήνες η ομάδα δεν μπορούσε να προπονηθεί όλη μαζί, στην συνέχεια προέκυψαν κάποιοι τραυματισμοί παικτριών, κι όταν τον επόμενο χρόνο πήγαμε στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Τόκιο, ήμασταν μια εντελώς διαφορετική ομάδα. Θα ‘λεγα ότι ο covid “έκλεψε” κατά κάποιον τρόπο την ευκαιρία από τον Καναδά να πάρει ένα μετάλλιο.
Στη Γερμανία τώρα, η διαδικασία είναι εντελώς διαφορετική. Πριν από ενάμιση χρόνο η ομάδα δεν είχε στο ρόστερ της τις παίκτριες του WNBA, τις αδερφές Σάμπαλι, ούτε και την Αλέξις Πίτερσον. Όταν, όμως οι συγκεκριμένες αθλήτριες μπήκαν στην Εθνική Γυναικών, έγινε το…μπαμ! Είχαμε το σκοράρισμα, είχαμε ταλαντούχες παίκτριες που αποφάσισαν να επιστρέψουν στην Εθνική για να παίξουν για την ομάδα, κι έτσι εκείνο που έπρεπε να κάνουμε ήταν να καταφέρουμε να βγάλουμε μέσα στο γήπεδο το ταλέντο όλων των αθλητριών για να δούμε μέχρι πού μπορούσε να μας φτάσει.
Ο προσωπικός και βασικός μου στόχος είναι να καταφέρουμε πριν το Παγκόσμιο Κύπελλο που θα πραγματοποιηθεί στη Γερμανία το 2026 να μπούμε μέσα στις 10 καλύτερες ομάδες στο ranking. Κυρίως όμως, να δουλέψουμε και να πετύχουμε τα αποτελέσματα εκείνα που θα αποδείξουν ότι ανήκουμε στις top ομάδες της διοργάνωσης, όχι επειδή είμαστε θα είμαστε οι οικοδέσποινες, αλλά γιατί θα είμαστε μία από τις καλύτερες στον κόσμο».
– Σε ποιο επίπεδο βρίσκεται αυτή την στιγμή το γυναικείο μπάσκετ στη Γερμανία; Πιστεύετε ότι θα βοηθήσει στην ανάπτυξή του το Ευρωμπάσκετ 2025 και η διεξαγωγή του Παγκοσμίου Κυπέλλου το 2026 στη χώρα;
«Το ελπίζω γιατί υπάρχει αυτή η πρόθεση. Στον Καναδά, όπου η χώρα είναι πληθυσμιακά μικρότερη, το μπάσκετ είναι πολύ δημοφιλές άθλημα και υπάρχουν πολλές νεαρές κοπέλες που ασχολούνται με αυτό. Στη Γερμανία όμως βρισκόμαστε λίγο πίσω ως προς τον αριθμό των κοριτσιών που παίζουν μπάσκετ. Οι καλύτερες αθλήτριες και αθλητές παίζουν ποδόσφαιρο το οποίο παραμένει το δημοφιλέστερο άθλημα στη χώρα, και έχω την εντύπωση ότι αυτό δεν θα αλλάξει σύντομα.
Βλέποντας όμως κάποιος τη δική μας ομάδα, μπορεί να καταλάβει ότι υπάρχουν πολλές ψηλές κοπέλες στη Γερμανία και πολύ καλές αθλήτριες που θα μπορούσαν να παίξουν μπάσκετ σε υψηλό επίπεδο.
Ελπίζω, η απόδοση της Εθνικής Γυναικών, η επιτυχία που έχει η ομάδα και η παρουσία των ταλαντούχων παικτριών που έχει στο ρόστερ της, να φέρουν περισσότερες νέες γυναίκες στο άθλημα ώστε μελλοντικά αυτό να μεγαλώσει ακόμα περισσότερο».
– Απόψε θα παίξετε πρώτη φορά με την Ελλάδα ως αντίπαλοι στα προκριματικά του Ευρωμπάσκετ 2025. Ποια είναι η γνώμη σας για την ελληνική ομάδα και πώς περιμένετε να παρουσιαστεί στον αγώνα;
«Σέβομαι πάρα πολύ την ομάδα της Ελλάδας. Το 2018, όταν ήμουν προπονήτρια στην Εθνική του Καναδά και αγωνιστήκαμε στο Παγκόσμιο Κύπελλο στην Ισπανία, είχα την ευκαιρία να γνωρίσω την Εβίνα Μάλτση και να μιλήσω για λίγο μαζί της. Ήταν πολύ μεγάλη τιμή γιατί η Εβίνα ήταν μια καταπληκτική παίκτρια κι ένας καταπληκτικός άνθρωπος. Τρέφω πολύ μεγάλο σεβασμό για εκείνην αλλά και για τις παίκτριες που αγωνίζονταν εκείνη την περίοδο στην Ελλάδα. Σήμερα, ίσως κάποιες έχουν αλλάξει, αλλά η χώρα εξακολουθεί να έχει καλές και ταλαντούχες παίκτριες. Έχει επίσης την Σπανού, την Φασούλα…
Πρέπει να βρούμε τον τρόπο να διαχειριστούμε το παιχνίδι γιατί η Ελλάδα είναι μία από τις καλές ομάδες στην Ευρώπη. Έχει την αθλητικότητα, το σουτ και η αναμέτρηση μαζί της θα είναι μεγάλη πρόκληση για ‘μάς».
– Η Ελλάδα πάντως και ως χώρα δεν σας είναι άγνωστη. Όχι μόνο γιατί έχετε ελληνικές ρίζες, αλλά παράλληλα γιατί πριν από πολλά χρόνια παίξατε μπάσκετ στον Απόλλωνα Πτολεμαΐδας. Τι θυμάστε από εκείνη την εποχή;
«Αν και μακρινή, θυμάμαι πάντα πόσο καλά μου συμπεριφέρονταν στην ομάδα και πόσο πολύ με φρόντιζαν. Έχω πολλές και όμορφες αναμνήσεις από την περίοδο που ήμουν στον Απόλλωνα. Στην συγκεκριμένη πόλη οι φίλαθλοι ήταν πολύ δεμένοι με τη γυναικεία ομάδα του μπάσκετ. Αν θυμάμαι καλά, είχα πάει στην Πτολεμαΐδα την περίοδο που αγωνίστηκε για πρώτη φορά στην Α1 κατηγορία. Κάθε Σαββατοκύριακο ταξιδεύαμε σε όλη την Ελλάδα και τις περισσότερες φορές με λεωφορείο. Εκείνη την περίοδο, σίγουρα είχα κάνει τον γύρο της χώρας!
Όλες οι παίκτριες ήμασταν παθιασμένες με το μπάσκετ. Τότε έπαιζαν στο πρωτάθλημα αθλήτριες από τις Η.Π.Α και τον Καναδά. Η ποιότητα του αθλήματος ήταν υψηλή. Θυμάμαι, μάλιστα, ότι η πιο δυνατή ομάδα ήταν ο Σπόρτιγκ. Πέρασα υπέροχα!
Πλέον, αυτό που λέω ως προπονήτρια στις παίκτριες μου, στις κολεγιακές ομάδες όπου έχω εργαστεί στον Καναδά, είναι ότι το καλύτερο πράγμα που μπορούν να κάνουν είναι να ταξιδέψουν στην Ευρώπη και να παίξουν εκεί επαγγελματικά. Θα ανοίξει ο ορίζοντάς τους! Θα δουν μια διαφορετική χώρα με διαφορετική κουλτούρα και γλώσσα και θα ζήσουν μια εμπειρία την οποία θα τη θυμούνται σε όλη τους τη ζωή. Όπως θυμάμαι κι εγώ τη δική μου μέχρι σήμερα!».
