Ο Νίκος Λιακόπουλος έχει γράψει την δική του ιστορία στον Αμύντα, και όντας στη δεύτερη του σεζόν στον Υμηττό, προσφέρει με την εμπειρία του.
Μιλώντας στο EOK Web Radio αναφέρθηκε στην εμπειρία του, τονίζοντας ότι : «Ο Αμύντας είναι ένα χωριό της Αθήνας που ουσιαστικά έχουν τη δική τους κοινωνία».
Αναλυτικά είπε:
Για τον φετινό τους στόχο: «Ξεκινήσαμε πάλι όπως πέρυσι που μπήκα στη μέση της σεζόν, έχοντας νέους παίκτες. Είμαστε δύο… γέροντες μαζί με τον Θοδωρή Βαρδιάνο, οι οποίοι χαιρόμαστε το παιχνίδι παραπάνω απ’ ό,τι οι νέοι, διότι είναι απ’ τις τελευταίες μας χρονιές. Επίσης, εμείς είμαστε αυτοί που πρέπει να δείξουμε στα νέα παιδιά ότι όταν πάει ένα ματς να κριθεί, πώς πρέπει να γίνει. Με τον Θοδωρή έχουμε αυτόν τον ρόλο και θεωρώ ότι, όπως και πέρυσι, στο τέλος της χρονιάς θα έχουμε σώσει την κατηγορία και ίσως πάμε και λίγο πιο ψηλά. Προς το παρόν κρατάμε ότι θέλει η ομάδα να σωθεί».
Για τον Αμύντα: «Ο Αμύντας είναι μια ομάδα στην οποία παίζοντας τόσα χρόνια σαν αντίπαλος έβλεπα αυτό που ζω τώρα. Είναι πρώτα απ’ όλα μια μπασκετική οικογένεια και ζώντας το καταλαβαίνεις για ποιον λόγο βγαίνει όλο αυτό μες στο γήπεδο. Είναι ένα χωριό της Αθήνας που ουσιαστικά έχουν τη δική τους κοινωνία. Είναι πάρα πολύ δύσκολο να το καταλάβει κάποιος αν δεν το ζήσει. Εγώ ήμουν πάρα πολύ τυχερός στα μπασκετικά… γεράματα να το ζήσω αυτό και μπορώ να πω ότι από πέρυσι με “αγκάλιασαν” και τους θεωρώ σαν οικογένειά μου».
Για το φετινό πρωτάθλημα: «Καταρχάς, είναι πάρα πολύ ανταγωνιστικό. Ζώντας το μετά από τόσα χρόνια, μπορώ να πω ότι είναι το πιο ανταγωνιστικό, όλοι μπορούν να τους κερδίσουν όλους και εντός και εκτός έδρας».
Για το αν βλέπει αναβάθμιση στην Elite League: «Σίγουρα υπάρχει αναβάθμιση στο πρωτάθλημα και είναι τελείως διαφορετικό σε σχέση με παλαιότερα, αλλά αυτό που περιμένω ακόμα περισσότερο είναι ο τρόπος παιχνιδιού. Θα ήθελα σε σχέση με παλαιότερα να υπάρχει υψηλότερο επίπεδο στα παιχνίδια. Σίγουρα οι ξένοι έχουν αναβαθμίσει το παιχνίδι, αλλά θα ήθελα οι ομάδες να είναι πιο καλές. Θεωρώ πως το μπάσκετ πρέπει να γίνει πιο γρήγορο. Πρέπει να τρέξεις, να σκοράρεις, να γίνεις πιο επιθετικός».
Για το αν έχει ακόμη το ίδιο μεράκι για το μπάσκετ: «Δε μπορώ να πω ότι αυτήν τη στιγμή έχω το ίδιο μεράκι όπως πριν χρόνια. Το μόνο που θέλω τώρα πηγαίνοντάς στο γήπεδο είναι να ευχαριστιέμαι, να χαίρομαι και να ζω την κάθε μέρα. Όταν φτάνεις σε μια ηλικία σαν αυτήν που είμαι τώρα, αρχίζεις να καταλαβαίνεις ότι το αύριο μπορεί αν είναι ένας τραυματισμός ή να σταματήσεις. Οπότε αυτό που έχεις να κάνεις είναι να χαίρεσαι την ημέρα, το παιχνίδι, την προπόνηση, να προσπαθείς να μαθαίνεις κάποια πράγματα στους νέους και μετά να γυρίσεις στο σπίτι σου και να είσαι έτοιμος για την επόμενη μέρα».