Στα χρόνια της παρουσίας του στην Basket League, το Λαύριο έδινε πάντα χώρο σε ενδιαφέροντα ερωτηματικά. Μία ομάδα με ρούκι προπονητή και αρκετούς πρωτοεμφανιζόμενους παίκτες το 2015, ο ρούκι Κέβιν Πάντερ το 2016, ο Ντόρον Λαμπ φόρεσε το 2017 τα κυανοκίτρινα με τις δάφνες του πρωταθλητή του NCAA, ενώ πέρσι δόθηκε χώρος σε δύο “χρυσά” παιδιά του ελληνικού μπάσκετ, τον Χαραλαμπόπουλο και τον Λούντζη. Το φετινό Λαύριο θα είναι μια διαφορετική ιστορία.
Μετά από ένα μεγάλο διάστημα πλήρους αβεβαιότητας κι από τη στιγμή που οριστικοποιήθηκε η παραμονή του στην κατηγορία, το Λαύριο φτιάχνει -και μάλιστα με εντυπωσιακή ταχύτητα- μία ομάδα που θα είναι σίγουρα η πιο νεανική στη νέα Basket League. Συμπληρώνοντας την εξάδα των ξένων του και σε συνδυασμό με τις δύο κινήσεις του στην ελληνική αγορά, αυτή η οχτάδα παικτών έχει μέσο όρο τα 23 χρόνια!
Ο μεγαλύτερος των οχτώ είναι ο Κουέντον ΝτεΚόζι που την περασμένη Πέμπτη γιόρτασε τα 25α γενέθλια του. Ο Μιχάλης Λούντζης στα 21, ο Βασίλης Μουράτος ούτε καν 22, ενώ από τους υπόλοιπους πέντε ξένους -πέραν του ΝτεΚόζι- τέσσερις είναι “95άρηδες” (Ντέβιν Ντέιβις, Πασκάλ Τσούκου και Τάιρον Άουτλο) και δύο είναι “97άρηδες” (Κάιλ Άλμαν και Γκλιν Ουότσον).
Τέσσερις παίκτες απευθείας από το κολέγιο στο ίδιο ρόστερ, είναι μία συνύπαρξη το λιγότερο σπάνια. Οι περισσότεροι που άρχισαν μία σεζόν με το Λαύριο ήταν δύο, το καλοκαίρι του 2016 με την επιλογή του Κέβιν Πάντερ από το Τένεσι και τον Τζίτο Κοκ από το Σαν Ντιέγκο. Ο Χρήστος Σερέλης είχε επιλέξει ένα χρόνο μετά τον Ντι Τζέι Τζόνσον από το Κάνσας Στέιτ και στο περσινό καλοκαίρι τον Σάιλας Μέλσον από το Γκονζάγκα.
Το ρίσκο με τη δημιουργία μιας ομάδας με τόσους πιτσιρικάδες είναι προφανές και μόνο το αποτέλεσμα μπορεί να δικαιώσει τους ανθρώπους του Λαυρίου, όμως το εγχείρημα εξ ορισμού είναι από τα πιο ενδιαφέροντα των τελευταίων χρόνων.
