Η Εθνική Κροατίας δέχθηκε ταπεινωτικό αποκλεισμό για πρώτη φορά στην ιστορία της από το Ευρωμπάσκετ και το Basketa.gr κάνει αναδρομή στην τελευταία δεκαετία, που είναι γεμάτη αποκλεισμούς και απογοητεύσεις, με... ελάχιστες εκλάμψεις, αλλά μια ομάδα που μόνο τη σπουδαία «Χρβάτσκα» δε θυμίζει.
Όλοι θυμούνται τη σπουδαία Κροατία των αρχών του 1990. Την ομάδα των παικτών, που χωρίστηκαν από τους Σέρβους και για μια εποχή βρίσκονταν σε διαμάχη εξαιτίας του πολέμου της Γιουγκοσλαβίας. Την τρομερή ομάδα του Ντράζεν Πέτροβιτς και όλων των υπόλοιπων, που το 1992 αντιμετώπιζε τις Ηνωμένες Πολιτείες του Μάικλ Τζόρνταν, μπαίνοντας από τότε δυναμικά στο μπασκετικό προσκήνιο.
Μια χώρα με σπουδαία παράδοση στο άθλημα ακόμη και από την εποχή της τότε ενωμένης Γιουγκοσλαβίας, που δημιούργησε, με τους αθλητές, τους προπονητές και τους παράγοντες που πέρασαν, ένα σωρό διαφορετικές ιστορίες και έχει σημαδέψει όσο ελάχιστες το παγκόσμιο μπάσκετ. Ήδη με το ασημένιο μετάλλιο των Ολυμπιακών Αγώνων του 1992 και τα χάλκινα στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1994, όπως και στα Ευρωμπάσκετ του 1993 και του 1995, ήταν σαφές ότι μιλούσαμε για μια μεγάλη δύναμη στη Γηραιά Ήπειρο.
Με τα χρόνια να περνούν, βέβαια, κάθε δύναμη μπορεί να γνωρίσει την ακμή και την παρακμή της. Και αυτό ακριβώς συμβαίνει με την «Χρβάτσκα», η οποία πληρώνει τη διαχρονική της εσωστρέφεια και την απουσία μεγάλων πρωταγωνιστών, με αποτέλεσμα η τελευταία αποτυχία να κάνει κρότο, αφού για πρώτη φορά στην ιστορία της θα μείνει εκτός Ευρωμπάσκετ. Η πτώση αυτή, όμως, μόνο τυχαία δεν είναι και εξηγείται στα αποτελέσματα της τελευταίας δεκαετίας.
Μετά το Τορίνο... το χάος
Μέχρι τις αρχές του 2010, η Κροατία βρισκόταν ανάμεσα στις υπολογίσιμες δυνάμεις του ευρωπαϊκού μπάσκετ και άπαντες, είτε δικαιώνονταν είτε όχι, την τοποθετούσαν σε μία από τις βασικές υποψήφιες για διάκριση. Η τελευταία φορά, όπου κατάφεραν να κάνουν την χώρα τους υπερήφανη για μια επιτυχία, ήταν το 2016 στο Τορίνο και το Προολυμπιακό Τουρνουά, όπου συμμετείχε και η Εθνική του Φώτη Κατσικάρη, με την τότε ομάδα του Άτσο Πέτροβιτς πραγματικά να γίνει ρεσιτάλ.
Το... πάντρεμα της γενιάς του Μπογκντάνοβιτς, του Ούκιτς και του Σίμον με αυτή του Χεζόνια και του Σάριτς, στην οποία θα προστίθεντο ακόμη ορισμένοι, όπως ο Ζούμπατς, υπό τις οδηγίες ενός τεχνικού, που πρόσφερε την προσωπικότητά του σε εκείνη τη διοργάνωση, ώστε να ενώσει την ομάδα του, έφερε τη μεγάλη επιτυχία, με την Κροατία να περνά το «εμπόδιο» της ελληνικής ομάδας και να αφήνει εκτός Ολυμπιακών Αγώνων τους οικοδεσπότες του Προουμπιακού Τουρνουά, Ιταλούς, ενώ και στο Ρίο ήταν πολύ καλή η παρουσία της, καταλαμβάνοντας την πέμπτη θέση.
Τα «παράθυρα» μετά το Ευρωμπάσκετ του 2017, όμως, όπου κατέλαβε τη 10η θέση και ήδη αυτό ήταν ένα προειδοποιητικό σημάδι, έδειξαν... τη γύμνια της χώρας. Μια σειρά από παίκτες, που δεν είχαν καμία σχέση ακόμη και με όσους οδήγησαν την Κροατία στους τελευταίους της Ολυμπιακούς Αγώνες, κλήθηκαν να ανταποκριθούν από τη στιγμή, που οι NBAers και οι... Ευρωλιγκάτοι δεν ήταν διαθέσιμοι, όμως οι δυνατότητές τους ήταν συγκεκριμένες.
Ήδη από τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2019, ο Ίβιτσα Σκέλιν και ο Ντράζεν Αντζούλοβιτς φάνηκε να έχουν πολύ δύσκολο έργο και η πρώτη αποτυχία δεν άργησε να έρθει, καθώς η ομάδα αποκλείστηκε με ρεκόρ 4-8 στον όμιλο της δεύτερης φάσης, όπου εκτός της Λιθουανίας, της Ιταλίας και της Πολωνίας που πέρασαν στο Παγκόσμιο Κύπελλο, βρέθηκε κάτω και από την Ουγγαρία, σε ένα χρονικό διάστημα όπου... την πάτησε ακόμη και η τότε Πρωταθλήτρια Ευρώπης Σλοβενία.
Μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο, η Κροατία είχε την ευκαιρία της, φιλοξενώντας ένα εκ των Προολυμπιακών Τουρνουά εν όψει Τόκιο, για να θυμηθεί και την επιτυχία του 2016. Η Γερμανία, όμως, είχε άλλα σχέδια και την άφησε εκτός νυμφώνος με θρίαμβο στον ημιτελικό, περνώντας εκείνη στους Ολυμπιακούς Αγώνες, αφού νίκησε και τη Βραζιλία στον τελικό. Έναν χρόνο αργότερα, δε, μια νέα απογοήτευση θα ερχόταν για τους έτερους Βαλκάνιους, με τη 12η θέση κι έναν άμεσο αποκλεισμό στο Ευρωμπάσκετ του 2022.
Κι εδώ ισχύει η ρήση, ότι «το βαρέλι δεν έχει πάτο». Αν στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2019 αποκλείστηκε στη δεύτερη φάση, σε εκείνα του 2023 αποκλείστηκε από την πρώτη κιόλας, καθώς είχε καταταγεί τελευταία στον όμιλό της με 1-5. Κατάφερε, βέβαια, να... ρεφάρει την κατάσταση στο 2023, αφού στο προ-προολυμπιακό Τουρνουά της Τουρκίας πέρασε από το «εμπόδιο» των οικοδεσποτών και μέτρησε μια... έκλαμψη επιτυχίας.
Και μιλάμε για «έκλαμψη», καθώς υπάρχουν και κάποιες καλές στιγμές σε αυτή τη δεκαετία παρακμής. Η παρακμή, βέβαια, δεν φάνηκε στο ΣΕΦ και το Προολυμπιακό Τουρνουά, όπου πάλεψε απέναντι στην Εθνική μας, χωρίς να αποφύγει την ήττα στον τελικό. Η παρακμή φάνηκε στον ιστορικό αποκλεισμό, με το Ευρωμπάσκετ να διεξάγεται για πρώτη φορά μετά το 1993, όπου η Κροατία συμμετείχε για πρώτη φορά στη Γερμανία κι έκτοτε ανελλιπώς.
Το -20 από τους Βόσνιους, ενώ είχαν και υπέρ τους διαφορά 13 πόντων από το πρώτο ματς, αποτέλεσε και την απόλυτη απόδειξη, ότι το μπάσκετ στην χώρα χρειάζεται σημαντικές τομές, ώστε να πρωταγωνιστήσει και πάλι. Δεν είναι και η καλύτερη εικόνα, άλλωστε, να βρίσκεται η Εθνική Κροατίας σε αυτή την κατάσταση, με άπαντες να ελπίζουν, ότι το μπάσκετ της χώρας θα καταφέρει ξανά μια μέρα να βρίσκεται στα ύψη...
