Ο Κώστας Σλούκας άλλαξε όλη την ιστορία του Παναθηναϊκού και αυτό επιβεβαιώθηκε με τον πιο τρανό τρόπο έναν χρόνο αργότερα. Το Basketa.gr παρουσιάζει το πώς ο ηγέτης των «πρασίνων» συνέβαλε σε ένα από τα πιο όμορφα μπασκετικά παραμύθια της ευρωπαϊκής ιστορίας.
«Καλό καλοκαίρι σε όλους τους Παναθηναϊκούς», έγραφε η ανακοίνωση της απόκτησης του Κώστα Σλούκα, που πόζαρε στην υπογραφή του δίπλα στον Δημήτρη Γιαννακόπουλο. Μια ανακοίνωση, που παρέπεμπε σε άλλη εποχή, ενδεικτική της λογικής, από την οποία θα διεπόταν από εκείνη τη στιγμή και στο εξής ο σύλλογος, πείθοντας τον κορυφαίο Έλληνα μπασκετμπολίστα επί ευρωπαϊκού εδάφους να υπογράψει.
Δεν είναι κρυφό, ότι τέτοιες κινήσεις είναι, που αλλάζουν την ιστορία. Και να πει κανείς, ότι δεν είχε και άλλες προτάσεις στα χέρια του; Ο Ολυμπιακός συζητούσε μαζί του σε ένα 4ωρο ραντεβού, η Φενέρ του είχε κάνει μια άκρως δελεαστική πρόταση, όμως ο Κώστας Σλούκας ήθελε κάτι διαφορετικό. Ήθελε κι εκείνος να γραφτεί στην ιστορία, αποτελώντας μέρος μιας ξεχωριστής διήγησης.
KOSTAS SLOUKAS MAN OF THE MOMENT 🗣️🍀 pic.twitter.com/hamJ2xLbuq
— Turkish Airlines EuroLeague (@EuroLeague) May 26, 2024
Σπουδαίοι παίκτες, άλλωστε, εμφανίζονται διαρκώς. Αθλητές, όμως, που γράφουν διαφορετικά την ιστορία, είναι λίγοι. Και τώρα που αποδείχθηκε, ναι, μπορεί κάποιος να αντιπαραβάλει τις υποθέσεις τους. Ήταν το 2010, όταν ο Βασίλης Σπανούλης με μια μεταγραφή άλλαζε τα πάντα για τον Ολυμπιακό, φεύγοντας από το ΟΑΚΑ. Ήταν 13 χρόνια αργότερα, όταν ο Κώστας Σλούκας αποφάσιζε να κάνει το ίδιο δρομολόγιο και να δικαιωθεί.
It's the moment you've waited for @paobcgr fans...
— Turkish Airlines EuroLeague (@EuroLeague) May 26, 2024
Lift the Trophy HIGH #F4GLORY pic.twitter.com/03bKAOZqBQ
Ηγήθηκε όπου κι αν πήγε, αλλά στα «πράσινα»... το τερμάτισε
Ο γεννημένος στη Θέρμη τον Ιανουάριο του 1990 γκαρντ είχε δείξει από νωρίς το από τι πάστα ήταν φτιαγμένος. Ο Ολυμπιακός τον «τσίμπησε» από τα Εκπαιδευτήρια Μαντουλίδη, που τόσους έχουν αναδείξει, όμως τα πρώτα σοβαρά δείγματα φάνηκαν από τη δική του «χρυσή» γενιά την τριετία 2007-2010, με τον ίδιο να κατακτά δύο χρυσά και τρία αργυρά μετάλλια με τις Εθνικές U18 και U20 σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο, όντας ανάμεσα στους πρωταγωνιστές μαζί με τον Κώστα Παπανικολάου, τον Νίκο Παππά, τον Γιώργο Μπόγρη και πολλούς ακόμη.
Οι «ερυθρόλευκοι», ωστόσο, έχοντας τότε επενδύσει ένα... σκασμό από χρήματα και μην έχοντας χώρο για τους νεότερους αθλητές τους, τον παραχώρησαν ως δανεικό στον Άρη. Ο Σλούκας όχι μόνο δεν παραπονέθηκε, αλλά «άρπαξε από τα μαλλιά» την ευκαιρία του, δείγμα της νοοτροπίας, που αποτελεί παράδειγμα για αρκετούς νεότερους. Κάπως έτσι, άλλωστε, κέρδισε θέση στο ρόστερ των Πειραιωτών και, όταν δόθηκε η ευκαιρία, έλαμψε.
Τη σεζόν 2011-2012 γράφτηκε ένα από τα πιο υπέροχα «παραμύθια» στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ, με τον Σπανούλη, τον Πρίντεζη και τα «μωρά» του Ίβκοβιτς, ανάμεσα σε αυτά και ο περί ου ο λόγος, έκαναν αυτό που έμοιαζε ως αδύνατο. Ο Σλούκας μας ξεκίνησε από τότε τη... συνήθεια των buzzer beater κόντρα στη Γαλατάσαραϊ, οδηγώντας ανάμεσα σε άλλους τον Ολυμπιακό σε ένα ευρωπαϊκό, που δε θα ξεχαστεί ποτέ.
Ο Ολυμπιακός, με τον ίδιο να εξελίσσεται δίπλα σε έναν παίκτη, που αποτελεί τον ορισμό του ηγέτη, με τη δική του ταυτόχρονη σημαντική συμβολή πήρε άλλο ένα ευρωπαϊκό την αμέσως επόμενη χρονιά, φτάνοντας στα τρία, ενώ συμμετείχε σε άλλον έναν τελικό το 2015. Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς δεν τον διάλεξε τυχαία, για να γίνει ο μαέστρος του στην Φενέρμπαχτσε για μια πενταετία. Η τουρκική ομάδα, εκείνα τα χρόνια, έγινε συνώνυμη του Final Four και, με τη δική του ηγεσία, κατέκτησε το 2017 την πρώτη Ευρωλίγκα τουρκικής ομάδας, και μάλιστα κόντρα στον Ολυμπιακό.
Η αγάπη με τους Πειραιώτες δεν είχε ξεχαστεί και, παρά το... φλερτ με τον Παναθηναϊκό, που είχε ξεκινήσει, το 2020 επέστρεψε, για να επαναφέρει στις επιτυχίες μια ομάδα, που δεν περνούσε τις πιο εύκολες μέρες της. Με τον Σάσα Βεζένκοφ στο πλευρό του και τους δύο να συνθέτουν ένα εκπληκτικό δίδυμο, ο Ολυμπιακός του εκπληκτικού μπάσκετ του Γιώργου Μπαρτζώκα έφτασε δύο φορές στην πηγή, τη δεύτερη ειδικά με δικό του τεράστιο σουτ στην Τουρκία έναντι της Φενέρ για το μυθικό «καλημέρα, καλησπέρα, καληνύχτα» του σπίκερ της Ευρωλίγκα. Στον τελικό δεν ευστόχησε στο σουτ της νίκης με τη Ρεάλ, αλλά... θα της χρωστούσε, παρότι αποφεύγει τέτοιες εκφράσεις.
Η κίνηση, που έκανε το καλοκαίρι, ανταποκρινόμενος στο πρέσινγκ των «πρασίνων» και αναγνωρίζοντας το πλάνο επιστροφής, προκάλεσε κουβέντα για πολλά. Έναν χρόνο αργότερα και περνώντας ειδικά από ένα πρώτο διάστημα με πίεση, τα αποτελέσματα μιλούν από μόνα τους. Τα τελευταία χρόνια, άλλωστε, συνηθίζει να αρχίζει... μουδιασμένα για να φορτσάρει στο τέλος.
Τα πάντα μπήκαν στη θέση τους. Ο Παναθηναϊκός από τη 17η περσινή θέση βρέθηκε να είναι πρωταθλητής Ευρώπης. Και ο Κώστας Σλούκας, ως αρχηγός και φυσικός του ηγέτης, μάλλον... τερμάτισε τις αποστολές του. Οι «πράσινοι» το σήκωσαν από εκεί, που βρίσκονταν στην απαξίωση, με τη δική του κατεύθυνση, γράφοντας ένα μοναδικό «παραμύθι» επιστροφής στις... εργοστασιακές ρυθμίσεις που είχαμε συνηθίσει.
Είπαμε ότι το τερμάτισε. Στα επόμενα δύο (τουλάχιστον) χρόνια, ίσως έχει και κάτι ακόμη, για να ξεπεράσει τα φετινά κατορθώματα...
