Οι προπονητές Κώστας Φλεβαράκης και Κώστας Παπάζογλου έκαναν τη δική τους παρέμβαση στο EOK WebRadio και μίλησαν για την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου από τη Γερμανία αλλά και τον Ντένις Σρέντερ.
Ο Κώστας Φλεβαράκης είπε:
Για τον Ντένις Σρέντερ, τον οποίον είχε παίκτη στα πρώτα του βήματα στη Μπράουνσβάιγκ (2012-13): «Ήταν ένα παιδί στο ξεκίνημά του, το οποίο προσπαθούσε ν’ αποδείξει ότι αξίζει και μπορεί να κάνει πολλά πράγματα. Με πολλή δουλειά κατάφερε να το αποδείξει και να κάνει πραγματικότητα αυτά που ονειρευόταν».
Για το τι είχε δει τότε στον Σρέντερ και τον πίστεψε: «Καταρχάς, πέρα απ’ τα αγωνιστικά του στοιχεία, όπου είχε μια εξαιρετική αλλαγή ρυθμού και ταχύτητας, πολύ καλό χειρισμό μπάλας και πολύ σωστές αποφάσεις για ένα παιδί 19 ετών, έβγαζε κι εκεί έναν χαρακτήρα που μπορεί να θεωρούταν και να θεωρείται ακόμα αρκετά ιδιαίτερος. Τότε χρειαζόταν κάποιον που θα τον εμπιστευθεί, θα του δώσει τις βασικές αρχές και να συγχρονίσει την αξία του και το τι μπορούσε να κάνει. Εγώ είχα δει αρκετά παιχνίδια της προηγούμενης χρονιάς πριν πάω, είχε παίξει ελάχιστα παιχνίδια. Είδα ένα παιδί που απ’ τη μία δεν το πίστευαν πολλοί, αλλά απ’ την άλλη ο ίδιος είχε πολύ μεγάλη αυτοπεποίθηση. Το μόνο που του είπα είναι να πάρει την ευκαιρία και ότι από αυτόν θα εξαρτηθεί το πόσο ψηλά θα την πάει. Τότε ήταν στην ομάδα και ο Ντάνιελ Τάις, ο οποίος όμως όταν πήγα είχε βρει ένα συμβόλαιο και είχε ήδη υπογράψει. Αυτά που είπαμε με τον Ντένις έγιναν πραγματικότητα. Κάθε μέρα που περνούσε αποκτούσε έναν μεγαλύτερο ρόλο και οι εμφανίσεις που έκανε προκαλούσαν ολοένα και περισσότερο το ενδιαφέρον των ομάδων του ΝΒΑ».
Για το αν τον βοήθησε ο ιδιαίτερος χαρακτήρας του: «Αυτά μετρούν πάρα πολύ, ειδικά στο ΝΒΑ. Κάποιες ιδιαιτερότητες που εδώ στην Ευρώπη ίσως οι προπονητές να τις βλέπουμε λίγο πιο στραβά, γιατί δίνουμε μεγαλύτερη βάση στο θέμα του κλίματος σε μια ομάδα, παίζουν ρόλο για να κάνεις καριέρα στο ΝΒΑ, μιας πιο έντονης προσωπικότητας που δε μπαίνει ευκολά σε καλούπια. Αυτή η μία και μοναδική χρονιά που είχε στην Ευρώπη πριν πάει στην Αμερική, τον βοήθησε, γιατί έμαθε να σκέφτεται και έμαθε πράγματα που τού χρειάστηκαν στη συνέχεια και στο χώρο του ΝΒΑ».
Για τα προβλήματα που αντιμετώπισε μικρός: «Ήταν ένα παιδί ιδιαίτερο, που και οικονομικά ήταν πολύ δύσκολα εκείνη τη στιγμή. Απ’ όλες τις απόψεις χρειαζόταν συμπαράσταση, τόσο ηθικά, όσο και στο να δείξει ότι πραγματικά αξίζει. Αντιμετώπισε αρκετά προβλήματα μικρός. Είναι πολύ «δεμένος» με την οικογένειά του, πολύ «δεμένος» με τη μητέρα του. Από μικρός θεώρησε ότι έπρεπε ν’ αναλάβει αυτός το να βοηθήσει και να είναι αυτός που θα «ζήσει» όλη την υπόλοιπη οικογένεια. Θεωρώ ότι η μπασκετική του αξία και το ταλέντο του τον δικαίωσαν για όλα αυτά που πέρασε. Σίγουρα αυτό που μετράει είναι ότι πάντα την οικογένειά του την είχε πάρα πολύ ψηλά και αισθανόταν ότι έπρεπε να παίζει και για τον εαυτό του, αλλά και γι’ αυτήν».
Για την αυτοπεποίθηση που έχει ο Ντένις Σρέντερ: «Ο Ντένις έχει τρομερή αυτοπεποίθηση. Πίστευε απ’ την αρχή ότι θα κάνει μεγάλη καριέρα, πιστεύει και τώρα ότι θα πάει και θα κερδίσει και πιστεύει ότι είναι ο καλύτερος. Γι’ αυτό κατά καιρούς είχε πάρει και αποφάσεις που «χτυπούσαν» περίεργα, όπως το να αφήσει κάποια μεγάλα συμβόλαια, γιατί σκέφτεται με τον δικό του τρόπο και θέλει εκεί που θα πάει να είναι αυτός που θα πρωταγωνιστήσει. Είναι ένα παιδί που αξίζει».
Ο Κώστας Παπάζογλου μίλησε:
Για το αν περίμενε την κατάκτηση του Μουντομπάσκετ απ’ τη Γερμανία: «Δε μπορώ να πω ότι περίμενα να κατακτήσει κάποιο Παγκόσμιο, ήμουν, όμως, απόλυτα σίγουρος ότι θα κατακτήσει φέτος ένα μετάλλιο. Θεωρούσα δεδομένο ότι θα φτάσουν σε σημείο η ομάδα να μπει είτε με μια ευνοϊκή διασταύρωση στον τελικό, είτε στη χειρότερη περίπτωση θα έχανε απ’ την Αμερική στον ημιτελικό και θα έπαιρνε μετάλλιο στον μικρό τελικό».
Για τις εμφανίσεις των παικτών της Γερμανίας: «Και το μπάσκετ που έπαιξε πέρυσι ήταν εκπληκτικό. Φέτος το πήγαν σε ένα level παραπάνω, με πιο ώριμο Φράντζ Βάγκνερ, με έναν πολύ δυναμικό Μο Βάγκνερ σαν έξτρα κατάσταση απ’ την περσινή χρονιά. Ο Ομπστ πάνω κάτω γνωρίζουμε τι κάνει, μπορεί σε ένα παιχνίδι να σε «σκοτώσει», όπως έκανε με τις ΗΠΑ και φυσικά με έναν Σρέντερ που έχει παίξει το πιο ώριμο μπάσκετ της ζωής του. Ο Τάις έκανε πολύ καλύτερο τουρνουά σε σχέση με πέρυσι, ήταν πιο ώριμος, πιο δυναμικός και πιο σημαντικός. Ο Βόιγκτμαν για ‘μένα είναι πάντα το ίδιο, εξαιρετικός παίκτης, κάνει όλα τα μικρά πράγματα».
Για το πώς κατάφερε η Γερμανία να φτάσει σε αυτήν την επιτυχία: «Προφανώς μιλάμε και για μια φοβερή “φουρνιά”, οπότε το ένα βοηθάει το άλλο. Αυτή η καταπληκτική “φουρνιά” έχει την τύχη να ηγείται από έναν καταπληκτικό “άσσο”. Παρ’ όλα αυτά, για να φτάσει αυτή η κατάσταση να υπάρχει τώρα, οι ομάδες εδώ λειτουργούν καθαρά με βάση το μέλλον και τον προγραμματισμό. Στα μίτινγκ που κάνουμε κάθε βδομάδα με τους συναδέλφους μας, πιο πολύ θα μιλήσουμε για την U16, την U18 και την ομάδα στην οποία παίζουν οι διπλής άδειας παίκτες μας και πολύ λιγότερο για την πρώτη ομάδα. Αυτό μπορεί να συμβαίνει σε εμάς γιατί έχουμε αυτήν την κατεύθυνση, θέλουμε πάντοτε να έχουμε μικρό μέσο όρο ηλικίας, αλλά δεν υπάρχει κάτι τόσο διαφορετικό και στις υπόλοιπες ομάδες. Υπάρχουν συγκεκριμένοι κανόνες που πρέπει ν’ ακολουθούν όλες οι ομάδες για να παίζουν στην Bundesliga και πρέπει να έχεις οπωσδήποτε μια ομάδα U16, U18 και σίγουρα μια ακόμα που θα κατεβαίνει στα εγχώρια πρωταθλήματα».
Για το αν θα εκμεταλλευτούν οι Γερμανοί αυτήν την επιτυχία στο μπάσκετ: «Οργάνωση και πειθαρχία υπάρχει σε όλους τους τομείς, είναι κάτι που βρίσκεται μες στο dna των Γερμανών και θα συνεχίσει να υπάρχει σε όλα τα αθλήματα. Έχουν συγκεκριμένες ιδέες και αυτές ακολουθούν. Μόνο μαντεψιά μπορώ να κάνω σε αυτό το ερώτημα. Εγώ ζώντας τώρα 5 χρόνια στη Γερμανία και γνωρίζοντας τον λαό, είναι ποδοσφαιρικός. Έχουν πολύ ενδιαφέρον οι δηλώσεις και του Χέμρπερτ και του Σρέντερ, όπου ανέφεραν ότι δεν τούς έδειξαν στην κρατική τηλεόραση. Αυτό που λείπει στην προσπάθεια που κάνει η Εθνική Γερμανίας, είναι η αναγνώριση απ’ την ίδια τους τη χώρα. Αν θα την εκμεταλλευτεί η χώρα είναι καθαρά στο χέρι της. Δεν είμαι σίγουρος ότι θα το καταφέρουν, γιατί πρέπει ν’ αλλάξει μια ολόκληρη κουλτούρα, πρέπει το μπάσκετ να «μπει» στα σπίτια. Έχουν την ευκαιρία να το κάνουν αυτήν τη στιγμή, αλλά εγώ δε βλέπω αυτήν την κατεύθυνση. Το πρωτάθλημά μας υπάρχει συνδρομητικά, δεν ξέρω αν θα καταφέρουν ή θα σκεφτούν να κάνουν κάτι που να μπουν κάποια παιχνίδια στην κρατική τηλεόραση. Υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να γίνει αυτό, αλλά δεν είναι εύκολο αν δεν είναι κάτι στο πλάνο της Γερμανίας».
Για τους φετινούς στόχους της Μπράουνσβαϊγκ: «Ο στόχος μας είναι να έχουμε μια καλύτερη χρονιά σε σχέση με πέρυσι. Πέρυσι αντιμετωπίσαμε αρκετά προβλήματα τραυματισμών, ομοιογένειας, χημείας, πολλά πράγματα δεν πήγαν τόσο καλά όσο θα θέλαμε και έχουμε συνηθίσει. Φέτος έχει γίνει πολύ μεγάλη προσπάθεια το καλοκαίρι να γίνει όσο το δυνατόν καλύτερη δουλειά στο recruiting. Ο στόχος μας πάντα είναι να βγάλουμε όσο περισσότερα νέα παιδιά στο προσκήνιο, να πάρουν αποφάσεις, να σταματήσουν να είναι ρολίστες και να είναι πιο σημαντικοί και επιδραστικοί στο παιχνίδι».
