Σαν σήμερα πριν από 18 ολόκληρα χρόνια, ο Παναθηναϊκός άλωσε την έδρα της Κίντερ Μπολόνια και κατέκτησε ανήμερα το Πάσχα το τρίτο του ευρωπαϊκό τρόπαιο.
Το πρώτο Final 4 της σύγχρονης EuroLeague τα είχε σχεδόν όλα. Μεγάλα παιχνίδια, αγωνία, έναν θριαμβευτή, αλλά δεν είχε μικρό τελικό, καθώς είχε παρθεί η απόφαση να μην διεξαχθεί η αναμέτρηση των στεναχωρημένων.
Στην Μπολόνια από το «παράθυρο»
Η διοργάνωση εκείνης της εποχής είχε διαφορετικό τρόπο διεξαγωγής. Οι ομάδες που συμμετείχαν στο Top 16 χωρίζονταν σε τέσσερα γκρουπ και εκείνη που θα τερμάτιζε στην πρώτη θέση του κάθε ομίλου, εξασφάλιζε την πρόκρισή της για την τελική φάση.
Ο όμιλος «φωτιά» σχηματίστηκε και περιείχε τρεις ελληνικές ομάδες. Τον Παναθηναϊκό, τον Ολυμπιακό και την ΑΕΚ. Το ρόλο του κομπάρσου στο γκρουπ θα είχε η Ολίμπια Λιουμπλιάνα η οποία έμοιαζε ως... σάκος του μποξ, αλλά ήταν εκείνη που τελικά έπαιξε ρόλο ρυθμιστή.
Ο Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός έβγαλαν νοκ-άουτ την ΑΕΚ που έκαμψε την αντίσταση μόνο των Σλοβένων δύο φορές, όμως έκλεισε θετικά εκείνη τη χρονιά κατακτώντας το πρωτάθλημα Ελλάδας.
Οι «ερυθρόλευκοι» νίκησαν στην πρεμιέρα με διαφορά 17 πόντων τους «πράσινους» (92-75) και πλέον είχαν ξεκάθαρα τον πρώτο λόγο για πρόκριση. Στο ΟΑΚΑ ο Παναθηναϊκός φλέρταρε με την κάλυψη της διαφοράς, αλλά ο αείμνηστος Αλφόνσο Φορντ έσωσε τον Ολυμπιακό που ηττήθηκε με 88-78 και είχε την κατάσταση στα χέρια του.
Οι Πειραιώτες όμως την πάτησαν σαν πρωτάρηδες και στο πλαίσιο της 5ης αγωνιστικής έχασαν στην παράταση εντός έδρας από την Ολίμπια του Μπένο Ούντριχ. Ο Παναθηναϊκός επιβίωσε μετά από δύο παρατάσεις κόντρα στην ΑΕΚ και πλέον αν περνούσε από την πρωτεύουσα της Σλοβενίας, θα πήγαινε εκείνος στην Μπολόνια για το τριήμερο 3-5/5, τις ημερομηνίες του Ορθόδοξου Πάσχα.
Το «τριφύλλι» δεν επέστρεψε το δώρο στον «αιώνιο» κι έκλεισε εισιτήρια για το τρίτο διαδοχικό του Final 4...
Λάθος αουτσάιντερ...
Ο Παναθηναϊκός πριν την έναρξη του Final 4 θεωρείτο τρίτο φαβορί, ενώ κάποιοι θα πίστευαν ότι είχε λιγότερες πιθανότητες και από την Μπενετόν Τρεβίζο. Οι ομάδες που όλοι συμφωνούσαν πάντως ότι είχαν τον πρώτο λόγο για την κούπα ήταν η γηπεδούχος Κίντερ Μπολόνια των πολλών και μεγάλων αστέρων -η οποία είχε κατακτήσει την προηγούμενη EuroLeague της Uleb σε σειρά τελικών με την Ταού Κεράμικα (νυν Μπασκόινια)- και η Μακάμπι Τελ Αβίβ η οποία ήταν η πρωταθλήτρια Ευρώπης της Σουπρολίγκας στο Παρίσι την προηγούμενη σεζόν, έχοντας νικήσει τον Παναθηναϊκό. Οι δυο τους πάντως είχαν κάνει... ρουτίνα τις κόντρες σε τελικούς, καθώς είχαν παίξει και στον τελικό του 2000 στη Θεσσαλονίκη, με την ελληνική ομάδα να στέφεται για δεύτερη φορά πρωταθλήτρια Ευρώπης.
«Αν σκοράρει μέχρι 12 πόντους ο Μακ Ντόναλντ θα νικήσουμε»
Ο στόχος της άμυνας του Παναθηναϊκού πριν το παιχνίδι ήταν ένας. Να σκοράρει ο Άριελ Μακ Ντόναλντ μέχρι 12 πόντους. Αυτό είχε πει ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς στους παίκτες του ως βασικό άξονα που θα έπρεπε να κινηθούν, καθώς ο Αμερικανός αποτελούσε το «μυαλό» της «ομάδας του λαού».
Γι' αυτόν τον λόγο έπαιξε και 16 λεπτά ο Πέπε Σάντσεθ ο οποίος περιόρισε αισθητά τον Αμερικανό με σλοβενικό διαβατήριο ο οποίος τελείωσε την αναμέτρηση με... 11 πόντους. Οι «πράσινοι» είχαν επιτύχει το σκοπό τους και με τον Ντέγιαν Μποντιρόγκα να... οργιάζει στο επιθετικό κομμάτι με 26 πόντους, δεν θα μπορούσαν να μην προκριθούν, στον πρώτο χρονικά ημιτελικό.
Το τελικό 83-75 ήρθε σχετικά εύκολα στο φινάλε και πλέον χωρίς άγχος θα περίμεναν να μάθουν τον αντίπαλό τους στον τελικό από τον ιταλικό «εμφύλιο» ανάμεσα στη γηπεδούχο Κίντερ Μπολόνια και την Μπενετόν Τρεβίζο. Σε αυτό το παιχνίδι «επιβίωσε» η Κίντερ η οποία «λύγισε» με 90-82 την αντίπαλό της και προκρίθηκε στον τελικό.
Σούβλισμα και... επίσκεψη
Το Μεγάλο Σάββατο τόσο τα μέλη της ομάδας του Παναθηναϊκού όσο και οι οπαδοί που είχαν ταξιδέψει για την ιταλική πόλη γιόρτασαν την Ανάσταση κι άπαντες ανυπομονούσαν για τον τελικό της Κυριακής, θέλοντας να δουν αν η ομάδα τους θα κατάφερνε το... ακατόρθωτο, στην έδρα ενός πανίσχυρου αντιπάλου.
Το πρόγραμμα της Κυριακής του Πάσχα περιλάμβανε το καθιερωμένο σούβλισμα αρνιών και μετά τη... χώνεψη, όλοι ήταν έτοιμοι για να μεταβούν στο «Παλαμαλαγκούτι».
Νωρίτερα πάντως, το πρωί της ίδιας ημέρας, ο Θανάσης Γιαννακόπουλος είχε κάνει ένα «ντου» -στο συμβούλιο της EuroLeague- που πέρασε στην ιστορία, διαμαρτυρόμενος για τις διαιτησίες και για τα χρήματα που δεν έδινε η διοργανώτρια Αρχή. Μάλιστα απείλησε με αποχώρηση του Παναθηναϊκού και γι' αυτόν τον λόγο οι διοργανωτές είχαν ζητήσει από τη Μακάμπι να μην φύγει, ούτως ώστε αν χρειαζόταν να αγωνιζόταν εκείνη στον τελικό, καθώς μικρός τελικός δεν θα υπήρχε.
Τελικά η ομάδα εμφανίστηκε κανονικά στο γήπεδο και όχι μόνο αυτό, αλλά ήταν και πλήρως αποφασισμένη...
«Δείξε ποιος είναι ο καλύτερος σέντερ στην Ευρώπη»
Στο πρώτο ημίχρονο η Κίντερ του Έτορε Μεσίνα έμοιαζε ότι θα αποτελούσε ανυπέρβλητο εμπόδιο για την ελληνική ομάδα. Η πρώτη περίοδος ήταν ισορροπημένη και ολοκληρώθηκε με 23-23, αλλά το ξέσπασμα των γηπεδούχων ήρθε στο δεύτερο δεκάλεπτο.
Οι Ιταλοί ξέφυγαν με διψήφιες διαφορές και τα πράγματα έγιναν αρκετά δύσκολα για το σύνολο του «Ζοτς». Παρ' όλα ο Παναθηναϊκός μάζεψε κάπως τη διαφορά και οι δύο αντίπαλοι πήγαν στα αποδυτήρια για την ανάπαυλα του ημιχρόνου, με τους γηπεδούχους να προηγούνται 48-40.
Πλέον το «τριφύλλι» θα έπρεπε να βρει έναν τρόπο να αντιστρέψει την κατάσταση, γνωρίζοντας ότι εφόσον έμενε κοντά στο σκορ, θα άγχωνε τους ήδη «πνιγμένους» γηπεδούχους οι οποίοι σπαταλούσαν τη μία βολή μετά την άλλη.
Στην τρίτη περίοδο οι «πράσινοι» έπαιξαν το καλύτερό τους μπάσκετ σε αυτό το Final 4. Απρόσμενος ήρωας ο Λάζαρος Παπαδόπουλος. Ο Έλληνας σέντερ είχε αποκτηθεί το προηγούμενο καλοκαίρι για να αντικαταστήσει τον Ζέλικο Ρέμπρατσα, ωστόσο μέχρι εκείνο το σημείο δεν είχε δικαιώσει τις προσδοκίες.
Ο προπονητής του πάντως, μάστορας στο ψυχολογικό κομμάτι, φρόντισε να τον «φτιάξει» πριν τον τελικό λέγοντάς του την ατάκα: «Δείξε ποιος είναι ο καλύτερος σέντερ στην Ευρώπη».
Ο 22χρονος τότε «Λάζος» δεν ήταν το κορυφαίο «πεντάρι» στη «Γηραιά Ήπειρο». Στο δεύτερο μέρος με την Κίντερ όμως ήταν απολαυστικός και βοήθησε τα μέγιστα στην ανατροπή, με τον Παναθηναϊκό να παίρνει προβάδισμα τριών πόντων στο 30' (61-64).
Πλέον βρισκόταν κοντά στο πιο παλικαρίσιο τρόπαιο, καθώς καμία άλλη ομάδα δεν έχει νικήσει σε τελικό στην έδρα του αντιπάλου, μέχρι και το 2020.
Το... νερό είχε μπει στο αυλάκι, το «sniper» που λεγόταν Ιμπραΐμ Κουτλουάι ένιωθε «ζεστός», ενώ ο Ντέγιαν Μποντιρόγκα έπαιζε χωρίς αυξομειώσεις στην απόδοσή του, συνεχίζοντας τη σπουδαία δουλειά που είχε κάνει και στον ημιτελικό. Η «χαριστική βολή» όμως ήρθε από τον Τούρκο σκόρερ των 22 πόντων στον τελικό, λίγο πριν το τέλος. Η περίφημη προσποίηση του και το τρίποντο που έβαλε έστειλε τη διαφορά στους πέντε πόντους (80-85) και δεν υπήρχε επιστροφή στο τελευταίο λεπτό με το τελικό 83-89 να «σφραγίζει» τον πράσινο θρίαμβο.
Ο Μανού Τζινόμπιλι, θα αναγκαζόταν να φύγει με σκυμμένο το κεφάλι για το ΝΒΑ και τους Σαν Αντόνιο Σπερς, καθώς οι 27 πόντοι που είχε σημειώσει στον τελικό, δεν ήταν αρκετοί, με τον Αργεντινό να παίρνει πάντως όλα όσα άξιζε στην μετέπειτα καριέρα του στα «σπιρούνια».
Η κόρνα της λήξης βρήκε τους «πράσινους» να πανηγυρίζουν σαν μικρά παιδιά στο κέντρο του γηπέδου, τους οπαδούς τους να παραληρούν στις εξέδρες και 10.500 Ιταλούς να παρακολουθούν αποσβολωμένοι τους Έλληνες και το πάρτι που είχαν στήσει μέσα στο ίδιο τους το γήπεδο.
Η Κίντερ δεν επέστρεψε ποτέ σε Final 4 από τότε, ενώ ο Παναθηναϊκός θα κατακτούσε άλλα τρία τρόπαια...
Δείτε τα highlights του τελικού:
https://www.youtube.com/watch?v=-DkOm73AqNw
Θυμηθείτε ολόκληρο τον τελικό στο παρακάτω video:
https://www.youtube.com/watch?v=TOvFbe3s2r4
