Ο Καρλ Μαλόουν γίνεται 61 ετών και το Basketa.gr θυμάται τον «ταχυδρόμο» του ΝΒΑ ο οποίος έγραψε τη δική του ιστορία.
Όταν το 1981 κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους η ταινία «Ο ταχυδρόμος χτυπάει πάντα δύο φορές», με πρωταγωνιστή τον γνωστό οπαδό των Λος Άντζελες Λέικερς, Τζακ Νίκολσον, κανείς δεν είχε στο μυαλό του τον Καρλ Μαλόουν. Και πώς να συνέβαινε άλλωστε κάτι τέτοιο.
Ακόμα ο μετέπειτα θρύλος των Γιούτα Τζαζ φοιτούσε στο Λύκειο του Σάμερφιλντ στη Λουιζιάνα και δεν είχε πάρει το περίφημο παρατσούκλι «ταχυδρόμος».
Υποτροφίες του πρόσφεραν πολλά κολέγια, όμως εκείνος προτίμησε να μην απομακρυνθεί από τη βάση του και φοίτησε για τρία χρόνια (1982-85), πριν αποφασίσει να κάνει το μεγάλο άλμα για το ΝΒΑ.
Στο ντραφτ του 1985 δεν επελέγη αρκετά ψηλά. Τον προτίμησαν οι Γιούτα Τζαζ στο νούμερο 13 κι αποδείχθηκε ότι πέτυχαν «λίρα εκατό».
Αν μπορούσε οποιοσδήποτε να προβλέψει την καριέρα που θα ακολουθούσε, θα βρισκόταν μεταξύ του ένα και του δύο. Στο ένα τότε είχε ξεχωρίσει ο Πάτρικ Γιούινγκ, ενώ ακολούθησε ο αείμνηστος Ουέιμαν Τίσντεϊλ.
Θρύλος των Μορμόνων για πολλούς λόγους
Από το 1985 έως και το 2003 ο Καρλ Μαλόουν ή «ταχυδρόμος», θα έγραφε τη δική του ιστορία. Μετά την σεζόν του ως ρούκι, μπήκε στη βασική πεντάδα των Τζαζ και δεν βγήκε ποτέ ξανά σ' ένα ασύλληπτο ρεκόρ. Επιπλέον σε μία πολύ σκληρή εποχή για το ΝΒΑ όπου το «ξύλο» ήταν στην ημερήσια διάταξη εντός παρκέ, δεν απουσίαζε σχεδόν ποτέ από το παρκέ.
Κάπως έτσι κατέγραψε 1434 συμμετοχές με τους Μορμόνους, εκ των οποίων στις 1429 ήταν στην πρώτη πεντάδα. Σε δέκα σεζόν έκανε το μυθικό απόλυτο των 82 συμμετοχών, όλες ως βασικός!
Αποτέλεσε ένα από τα σπουδαιότερα δίδυμα στην ιστορία του αθλήματος παρέα με τον Τζον Στόκτον ο οποίος υπήρξε συνοδοιπόρος του και τις 18 χρονιές στη Σολτ Λέικ Σίτι!
Οι δυο τους θα μνημονεύονται από τους ιστορικούς του μέλλοντος μαζί με τον προπονητή Τζέρι Σλόαν, αποτελώντας σίγουρα μία κορυφαία τριπλέτα που δεν μπόρεσε ποτέ να κατακτήσει το πρωτάθλημα. Κι αυτό συνέβη εξαιτίας των Σικάγο Μπουλς του Μάικλ Τζόρνταν.
Ο Μαλόουν είναι πρώτος σχεδόν σε όλες τις στατιστικές κατηγορίες στην ιστορία των Τζαζ.
Η τελευταία χαμένη ευκαιρία με τους Λέικερς
Όταν το 2003 ο Στόκτον αποσύρθηκε από τα παρκέ, ο Μαλόουν έχοντας «πατήσει» τα σαράντα του χρόνια, πήρε τη μεγάλη απόφαση.
Μεταπήδησε στους Λος Άντζελες Λέικερς με μοναδικό στόχο την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Δεν ήταν όμως γραφτό για εκείνον.
Οι «λιμνάνθρωποι» διαθέτοντας φοβερό ρόστερ που απαρτιζόταν από τον «ταχυδρόμο» αλλά και τους Κόμπι Μπράιαντ, Σακίλ Ο' Νιλ και Γκάρι Πέιτον, με τον Φιλ Τζάκσον στην άκρη του πάγκου τους έφτασαν μέχρι τους τελικούς, αλλά εκεί ηττήθηκαν 4-1 από τους Ντιτρόιτ Πίστονς.
Πλέον το είχε πάρει απόφαση ότι είχε έρθει η στιγμή να φύγει κι εκείνος από τα γήπεδα με ψηλά το κεφάλι.
Πρόκειται για έναν αθλητή ο οποίος έγραψε ιστορία με τα κατορθώματά του, θεωρούταν ανέκαθεν σκληρός και σπουδαίος αμυντικός εκτός από μεγάλος σκόρερ.
Μέλος της «Dream Team» και όχι μόνο
Παράλληλα ο Καρλ Μαλόουν ήταν πάντοτε πιστός στην Εθνική ΗΠΑ. Το 1992 και πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης στους οποίους έλαβε μέρος και κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο με τη μία και μοναδική «Dream Team», είχε ενισχύσει το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της χώρας του στους Παναμερικανούς Αγώνες του Πόρτλαντ, με τους Αμερικανούς να κατακτούν το χρυσό μετάλλιο.
Επιπλέον έπαιξε και στην Ολυμπιάδα της Ατλάντα το 1996, εκεί όπου κρέμασε για δεύτερη φορά το χρυσό μετάλλιο στο στήθος του, μπαίνοντας σ' ένα κλειστό κλαμπ λίγων αθλητών που έχουν καταφέρει κάτι αντίστοιχο.
Οι αριθμοί που... τρομάζουν
Ο Μαλόουν δεν υπήρξε ο πιο θεαματικός μπασκετμπολίστας της ιστορίας. Δίχως αμφιβολία όμως ήταν ένας από τους αποτελεσματικότερους. «Μάστορας» του post και ιδανικός παίκτης για κάθε προπονητή.
Δείτε συγκεντρωμένα τα ρεκόρ του:
2 φορές MVP της κανονικής περιόδου του ΝΒΑ (1997, 1999)
14 φορές σε All Star Game (1988-1998, 2000-2002)
2 φορές MVP του All Star Game (1989, 1993)
11 φορές μέλος της κορυφαίας πεντάδας της σεζόν (1989-1999)
2 φορές στη δεύτερη καλύτερη πεντάδα της σεζόν (1988, 2000)
1 φορά στην τρίτη καλύτερη πεντάδα της σεζόν (2001)
3 φορές στην καλύτερη αμυντική πεντάδα της σεζόν (1997-1999)
1 φορά στη δεύτερη καλύτερη αμυντική πεντάδα της σεζόν (1988)
Μέλος της καλύτερης πεντάδας ρούκι (1986)
Η φανέλα με το νούμερο 32 έχει αποσυρθεί από τους Γιούτα Τζαζ
Η φανέλα με το νούμερο 32 έχει αποσυρθεί από το κολέγιο Λουιζιάνα Τεκ
Μέλος της καλύτερης ομάδας για τη συμπλήρωση 50 ετών στο ΝΒΑ
36,928 πόντοι καριέρας (25 μ.ο.)
14,968 ριμπάουντ καριέρας (10,1 μ.ο.)
5,238 ασίστ καριέρας (3,6 μ.ο.)
1669 αγώνες στο ΝΒΑ
Χρειάζεται κάποιος κάτι άλλο για να αντιληφθεί ότι πρόκειται για έναν από τους σπουδαιότερους μπασκετμπολίστες όλων των εποχών;
Μέσα σ' όλα πρωταγωνίστησε και στο παραδοσιακό... κατς, αντιμετωπίζοντας τον Ντένις Ρόντμαν! Μπορεί να είχε ηττηθεί και να μην θεωρήθηκε ο καλύτερος αγώνας πάλης όλων των εποχών, ωστόσο πέρασε κι αυτός στην ιστορία.
