Ο Σπύρος Καψαλός άνοιξε την καρδιά του στο Basketa.gr κάνοντας μία ανασκόπηση της φετινής εξαιρετικής πορείας της ΧΑΝΘ στη National League 1 αλλά και των περασμένων χρόνων όπου έζησε τα πάντα.
Από την Αγγλία και το να μαρκάρει τον Τζέρεμι Σόχαν, στο «πρώτο αίμα» στην Καβάλα, μέχρι την άνοδο στη GBL με το Μαρούσι και το know how για την επιστροφή στην Elite League.
Συναντήσαμε τον Χαλκιδαίο γκαρντ στη Θεσσαλονίκη και στο "Rafiki Outdoors". Μπαίνοντας σε χριστουγεννιάτικο mood, μοιράστηκε το τι θα ζητήσει φέτος από τον Άγιο Βασίλη. Άλλωστε, τέτοιες μέρες περίπου πριν 3 χρόνια ήταν όταν μετακόμισε στο Μαρούσι και έγραψε ιστορία ως "underdog" που πήρε την άνοδο στη GBL.
Η ΧΑΝΘ βρίσκεται στη δεύτερη θέση του ομίλου με 8-3 ρεκόρ και ο Σπύρος Καψαλός αποκάλυψε τη συνταγή που έχει η ομάδα του κόουτς Μπουσβάρου η οποία στοχεύει υψηλότερα. Στο ρόστερ είναι κατά σειρά ο δεύτερος μεγαλύτερος ηλικιακά, κάτι που τον αναγκάζει να βγάζει τον αλτρουισμό του περισσότερο από ποτέ, ώστε να αναδειχθούν τα ανερχόμενα ταλέντα σε ένα παραδοσιακό περιβάλλον που δίνει...τόπο στα νιάτα.
Ακόμη, μας εξηγεί πόσο τον βοήθησε η τετραετή παρουσία του στην Αγγλία ώστε να δει κι από μία άλλη οπτική γωνία το μπάσκετ και να προσθέσει περισσότερα πράγματα στο αγωνιστικό του στυλ.
-Την τωρινή σεζόν σε βρίσκουμε στη ΧΑΝΘ, τι ήταν αυτό που σε οδήγησε στο να πεις το “ναι”;
«Η περίπτωση μου φέτος είναι ιδιαίτερη. Λόγω της στρατιωτικής μου θητείας έπρεπε να τη συνδυάσω με το μπάσκετ. Η ΧΑΝΘ σαν οργανισμός είναι πολύ μεγάλος και μπορούσα να το καταφέρω. Έχω έναν ιδιαίτερο ρόλο, είμαι ο δεύτερος μεγαλύτερος ηλικιακά. Μπορώ να βοηθήσω τα νεαρά παιδιά που μου αρέσει και να συμβάλλω στη βελτίωση τους. Το είδα σαν ευκαιρία, να τελειώσω τον στρατό και να έρθω σε μία ομάδα που θα είμαι από τους μεγαλύτερους και θα έχω επιρροή ώστε να πετύχουμε όλοι μαζί τον στόχο στο τέλος».
-Πέρα από το βασικό κριτήριο που προανέφερες, υπήρχε κάποιο άλλο κίνητρο;
«Από την αρχή που μίλησα με τον κόουτς Μπουσβάρο, ξεκαθαρίσαμε τα πράγματα. Μου είπε πως θα είμαστε μία νεανική ομάδα και θα παίζουμε γρήγορο μπάσκετ. Αυτό είναι το παιχνίδι που μου ταιριάζει. Από τη στιγμή που συμφωνήσαμε, μπορούσα να βοηθήσω τους και νεαρότερους συμπαίκτες μου ώστε να μπορέσουμε να ανέβουμε. Εφόσον ήμουν εντάξει με τη θητεία μου, συμφώνησα και ήμουν στην ευχάριστη θέση να δώσω τον καλύτερο μου εαυτό».
-Πες μας για τον ρόλο του “μέντορα” που έχεις στη ΧΑΝΘ.
«Δεν θα το έλεγα σαν “μέντορας” ακριβώς. Έρχομαι σε κάθε προπόνηση και προσπαθώ να μιλάω σε όλους, να καθοδηγώ τους πάντες. Δεν με βλέπω σαν μέντορα, αλλά σαν μεγαλύτερος θέλω να δίνω το καλύτερο παράδειγμα που μπορώ στα νεαρά παιδιά ώστε να προσπαθούν περισσότερο. Έχουμε στην ομάδα μικρά παιδιά που παίζουν και στην U18 και στην U21, θέλω να ανεβάζω τον τόνο της προπόνησης και να φτάνουμε όσο καλύτερα γίνεται στο πως θέλει ο προπονητής να παίζουμε. Να είμαι το παράδειγμα, ότι έρχομαι στην προπόνηση και δίνω το 100%. Με ακούνε ευτυχώς (σσ γέλια), έχουμε από την πρώτη ημέρα καλό κλίμα. Είναι όλοι τους καλά παιδιά και ακούνε όλες τις απόψεις. Είμαι ευχαριστημένος από την ομάδα και τους χαρακτήρες. Έχουν έρθει καινούργιοι παίκτες. Στη ΧΑΝΘ έχουν μείνει ο Ανέστης και ξαναήρθε ο Λουσέιν. Φαίνεται από τα αποτελέσματα το πόσο καλά περνάμε».
-Θέλω να σταθώ στις ατομικές σου εμφανίσεις τώρα, περιέγραψε μου το ντεμπούτο σου με τη φανέλα της ΧΑΝΘ, ήταν το μοναδικό ματς που δεν έβαλες καλάθι.
«Στο ντεμπούτο μου ήμουν άποντος επειδή προηγουμένως ήμουν για εκπαίδευση κανονικά και ήμουν εκτός Θεσσαλονίκης. Έλειπα για 25 μέρες περίπου. Την επόμενη ημέρα αφού ορκίστηκα είχαμε πρεμιέρα και έπαιξα χωρίς προπόνηση. Μπήκα στο ματς για να βοηθήσω όσο μπορούσα απέναντι στον Λεύκιππο ώστε να πάρουμε τη νίκη. Ήμουν επιφυλακτικός με το σώμα μου και ήθελα να με προστατέψω».
-Στη συνέχεια βρήκες πάλι τον παλιό καλό σου εαυτό;
«Ο μέσος όρος ηλικίας είναι μικρός. Προσπαθούμε πολύ να πρεσάρουμε στην άμυνα και να τρέχουμε στην επίθεση ασταμάτητα. Το 5 εναντίον 5 δεν μας βολεύει τόσο. Με τη φιλοσοφία του κόουτς Μπουσβάρου έχω ταιριάξει πάρα πολύ επειδή μου πάει αυτό το στυλ κι εμένα. Αν κι έχουμε περιθώρια βελτίωσης, είμαστε σε καλό δρόμο και μπορούμε να γίνουμε καλύτεροι».
-Μέχρι στιγμής έχετε κάνει 8-3 ρεκόρ. Πόσο καλύτερα μπορεί να πάει η ΧΑΝΘ;
«Πρέπει να κρατήσουμε την έδρα μας και να πάμε για μεγάλα διπλά σε δύσκολες έδρες. Πιο πολύ πρέπει να βελτιωθούμε στο σετ παιχνίδι. Έχουμε περιθώρια βελτίωσης και στην άμυνα, μένει να βρούμε καλύτερα τα ροτέισον».
-Κοιτάτε ευθέως την άνοδο;
«Σίγουρα έχουμε πολλές πιθανότητες, έχουμε δείξει ότι μπορούμε να το κάνουμε. Με τον ΓΑΣ δεν ήμασταν τόσο καλοί και χάσαμε για λίγο. Είναι σίγουρα στόχος η άνοδος για εμάς. Δεν υπάρχει καμία “τρελή” πίεση, αλλά έχουμε αποδείξει ότι είναι εφικτή».
-Έχεις πάρει μία άνοδο στη GBL, πως βοηθάει αυτό την ομάδα;
«Εγώ έχω έρθει στη ΧΑΝΘ και προσπαθώ να κάνω τα πάντα. Ο κόουτς με έχει βάλει ακόμη και να κατεβάσω τη μπάλα και συνήθως μαρκάρω τον καλύτερο αντίπαλο παίκτη. Πιο πολύ είμαι εκεί για τους συμπαίκτες μου, να τους κάνω όλους καλύτερους μέσα από το παιχνίδι μου. Έχουμε πάρα πολύ καλό ρόστερ, όπως ο Ανέστης, ο Μελαδιανός, ο Ιωαννίδης, ο Παπαδόπουλος. Έχω καλή σχέση με όλους και τους βοηθάω να δείξουν τον καλύτερο τους εαυτό».
-Είσαι αισιόδοξος ότι κάποιοι συμπαίκτες σου θα κάνουν μία λαμπρή καριέρα;
«Όλοι πάνω-κάτω έχουν δείξει τα σημάδια για το επόμενο βήμα. Αυτό έρχεται με την προπόνηση και την έξτρα δουλειά. Μετά, πρέπει να βρουν την κατάλληλη ομάδα που να τους πιστέψει. Αυτό γίνεται και στη ΧΑΝΘ, δίνουν ευκαιρίες στους μικρούς και τις αρπάζουν. Είναι πολύ σημαντικό, επενδύουν στο μέλλον».
-Τι θυμάσαι από την εμπειρία σου στην Αγγλία;
«Σίγουρα με βοήθησε η Αγγλία στο γρήγορο παιχνίδι. Στο εξωτερικό οι παίκτες είναι καλύτεροι αθλητές. Τακτικά δεν είναι τόσο μπροστά, αλλά ήταν πιο γρήγοροι και πιο αθλητικοί, έπρεπε να βελτιώσω κι εγώ τις επιδόσεις μου. Πήγα στην U16 στους Χάρινγκεϊ Χοκς, παίζαμε Πρέμιερ Λιγκ και κατακτήσαμε το Κύπελλο, τερματίσαμε στη δεύτερη θέση. Έπειτα πήγα στο Μπάρκινγκ Άμπεϊ, είναι από τα καλύτερα μπασκετικά κολλέγια, το συνδύασα με το σχολείο. Τέλος, πήγα στο πανεπιστήμιο του Γκρένιτς και συνδύασα σπουδές με μπάσκετ. Όταν ήρθε ο covid-19 επέστρεψα στην Ελλάδα, έκανα online τα μαθήματα και έπαιξα στην Καβάλα. Γενικά, η εμπειρία μου στην Αγγλία ήταν πολύ θετική, δεν το περίμενα να δω αυτό το επίπεδο με αυτές τις εγκαταστάσεις. Ήμουν αντίπαλος με τον Τζέρεμι Σόχαν που παίζει στους Σπερς, από τότε φαινόταν ότι θα παίξει σε υψηλό επίπεδο. Τον είχα μαρκάρει στο ματς, το πήραμε στην παράταση αλλά μας έβαλε 40 πόντους».
-Μετά ακολούθησε η πρώτη χρονιά στην Elite League που ξεχώρισες. Ποιοι παράγοντες έπαιξαν ρόλο σε αυτό;
«Το πιο σημαντικό ήταν που είχα μιλήσει με τον φίλο μου τον Γιώργο Αγγέλου και με πρότεινε στον Αλέξανδρο Αναστασιάδη. Του είπα ότι μπορώ να κάνω online τα μαθήματα του πανεπιστημίου. Με πρότεινε στον κόουτς Πενταζίδη που με είδε και με πίστεψε. Με έφερε σε μία ομάδα που φαινόταν ότι δεν θα είχα μεγάλο ρόλο, αλλά η ομάδα πάλευε να μείνει στην κατηγορία. Ο κόουτς είχε φτιάξει ένα τρομερό σύνολο. Είχαμε τον Μάλκολμ Άρμστεντ, μας βοηθούσε ως βετεράνος. Είχαμε καλή ομάδα και είχαμε χτίσει καλό κλίμα, αν θυμάμαι καλά μέχρι τα Χριστούγεννα ήμασταν τέταρτοι. Μετά ήρθαν κάποιοι σημαντικοί τραυματισμοί δυστυχώς. Τη σώσαμε την ομάδα ευτυχώς κι αυτό μέτραγε. Ο κόουτς με πίστεψε και μου έδωσε μεγαλύτερο ρόλο, μου ταίριαζε και αναδείχθηκα».
-Πώς ένας παίκτης στα 22 του βιώνει μία άνοδο στη GBL;
«Ήταν τρομερό συναίσθημα. Είχα πάει στα μέσα της σεζόν, ήταν 7ο το Μαρούσι τότε. Από τη στιγμή που πήγα στο Μαρούσι όλοι με “αγκάλιασαν”. Όταν αποδεσμεύτηκα από τα Μέγαρα μίλησα με τον κόουτς Σκαραφίγκα και με ήθελε στην ομάδα. Ο Στασινός, ο Ξυδάς, ο Παπαγεωργόπουλος και ο Σταυρακούκας με υποδέχθηκαν θερμά, είχαμε τρομερό κλίμα στα αποδυτήρια, αυτό είναι το πιο σημαντικό για να πετύχει μία ομάδα. Προφανώς παίζουν ρόλο και τα ρόστερ, αλλά ένα η ιστορία έχει δείξει τι μπορούν να κάνουν οι ομάδες με καλό κλίμα. Από τη στιγμή που πήγα εκεί, μπορέσαμε στο δεύτερο μισό να “δέσουμε” παραπάνω και κάναμε την έκπληξη. Κανείς δεν περίμενε να ανέβουμε, κανείς δεν μας πίστευε. Είχαμε νεανικό ρόστερ και μας ταίριαζε το στυλ που παίζαμε.
-Θεωρείς ότι σας βοήθησε η ταμπέλα του “underdog”;
«Έπαιξε ρόλο, δεν ήταν το πλάνο η άνοδος στην αρχή. Αφότου δείξαμε μετά τον Ιανουάριο ότι μπορούμε, πήγαμε και το καταφέραμε. Θυμάμαι τότε ήταν μεγάλο φαβορί το Ψυχικό και ο Ηρακλής. Από τη στιγμή που πήγαμε σαν underdogs δεν είχαμε τίποτα να χάσουμε. Είχαμε φορμαριστεί πολύ στο τέλος της χρονιάς, δεν είχαμε και τραυματισμούς».
-Κατάγεσαι από τη Χαλκίδα και ξεκίνησες την καριέρα σου εκεί. Θα ήθελες να επιστρέψεις στην ΑΓΕΧ;
«Ναι, θα ήθελα να γυρίσω και θα ήθελα να καταφέρω αυτό που κάναμε και στο Μαρούσι. Η Χαλκίδα είναι μία πόλη που έχει ιστορία στο μπάσκετ, έχει αναδείξει τον Αγγέλου, τον Γιαπλέ και τον Περσίδη, όπως κι άλλους. Έχει καλές εγκαταστάσεις η πόλη που πληρούν τις προδιαγραφές για τη μεγαλύτερη κατηγορία. Θεωρώ ότι θα ήταν μία πολύ καλή κατάσταση να πάω εκεί και να συμβάλλω στο έργο αυτό».
