Η ΚΑΠ πραγματοποιεί την ολική της επαναφορά στο δεύτερο γύρο και δείχνει έτοιμη να ηγηθεί του 1ου ομίλου της Γ' Εθνικής μέσα από μια αγωνιστική άνοδο, που μόνο τυχαία δεν ήρθε.
Η Αγία Παρασκευή έχει εγκαθιδρυθεί εδώ και χρόνια στη συνείδηση των φίλων του μπάσκετ ως μια παραδοσιακή, πια, ομάδα των εθνικών κατηγοριών. Υπεύθυνοι για αυτό είναι μια σειρά ανθρώπων, εντός κι εκτός παρκέ, που διατηρούν την ομάδα των Βορείων προαστίων σε ένα υψηλό επίπεδο σε κάθε τομέα, κάτι που εξάγεται ως αποτέλεσμα στο γήπεδο, με συνέπεια δικαιολογημένα να τίθεται ψηλά ο πήχης.
Μπορεί να μην υπάρχει η ίδια δυναμική από άποψη πόρων σε σύγκριση με το παρελθόν, που είχε βρει την ΚΑΠ στην Α2 Ανδρών, αλλά το σωστό πρόγραμμα πάντοτε επιβραβεύεται. Και μπορεί πέρυσι να έτυχε να… πέσει πάνω σε Μύκονο και Πεύκη, αλλά φέτος δείχνει να έχει τη δυνατότητα να ξεπεράσει κάθε σκόπελο, ώστε να ανέλθει ξανά στη Β’ Εθνική, παρότι η σεζόν είχε αρχίσει σχετικά «μουδιασμένα».
Ο δεύτερος γύρος, πέραν της ήττας στην πρεμιέρα του από τον Δίωνα Κυπαρισσίας, πιστοποιεί την πραγματική βελτίωση του συνόλου του Νίκου Χατζηπανηγύρη στο παρκέ, όσο περνά ο καιρός, παίρνοντας πια και τα αντίστοιχα αποτελέσματα. Το τελευταίο ήταν στην Πάτρα και στην εξαιρετικά σκληρή έδρα της Παναχαϊκής, αποτελώντας μια… δήλωση.
Η διαρκής άνοδος, η έξυπνη κίνηση του χειμώνα και το «διπλό» χτύπημα στην Πάτρα
Η Αγία Παρασκευή φρόντισε το καλοκαίρι να φέρει μια σειρά παικτών, που εξυπηρετούν όσα θέλει να βλέπει στο παρκέ ο προπονητής της, που εδώ και 16 χρόνια γνωρίζει μάλλον καλύτερα από τον καθένα ποιες είναι οι ανάγκες της. Μετά την παραμονή ορισμένων παικτών, που ξεκίνησαν ένα συγκεκριμένο κορμό, η ΚΑΠ συνδύασε την αξία της εμπειρίας με την φρεσκάδα της νεανικότητας, όπως αποτυπώθηκε στις επόμενες κινήσεις της, με κύριο συστατικό τη σκληράδα, που όμως άργησε να βγει στο παρκέ.
Η ήττα στην πρεμιέρα εντός έδρας από τον Δίωνα ήταν το πρώτο «καμπανάκι» και είναι αλήθεια, ότι για αρκετές αγωνιστικές δυσκολεύτηκε να βρει την χημεία, που χρειαζόταν για να καταθέσει αγωνιστικά όσα επιθυμούσε. Σε ένα πρωτάθλημα-μαραθώνιο, όμως, με την ύπαρξη των playoffs, υπήρξε ο χρόνος και η υπομονή, ώστε τα «πατήματα» να βρεθούν, μέχρι που η διοίκηση έβαλε το χέρι της στις διορθωτικές κινήσεις του χειμώνα, με την απόκτηση επιπλέον του Αποστόλη Παπανικολόπουλου, για να «δέσει» η περιφέρεια και να βρει σκορ ακόμη περισσότερο.
Το παρκέ έγινε ο «καθρέπτης» αυτής της αγωνιστικής ανόδου, αλλά και της έξυπνης κίνησης της χειμερινής μεταγραφικής περιόδου. Μετά την ήττα στην Κυπαρισσία, σε ένα ματς όπου οι δύο ομάδες λόγω μεταγραφών… επανασυστήθηκαν, η ΚΑΠ δε βάζει «φρένο». Το… ζέσταμα έγινε με την Καλαμάτα ’80, στην Πάτρα έναντι του Προμηθέα εστάλη το πρώτο μήνυμα, στους θριάμβους με ΚΑΟΚ και Παναχαϊκή φάνηκε οριστικά, ότι στις τελευταίες στροφές της κανονικής περιόδου κι εν όψει της πιο κρίσιμης φάσης, που κρίνει την άνοδο, δείχνει ολοένα και πιο έτοιμη.
Η αντεπίθεση αυτή την έχει φέρει στο 12-4 και σε απόσταση μόλις μίας νίκης από την πρωτοπόρο Νήαρ Ηστ, με την οποία μάλιστα πρόκειται να συναντηθεί στο Κοντόπευκο στις 12 Μαρτίου. Εκεί, από όπου ξεκίνησε η αντεπίθεση…
